wcześniejszy

См. также в других словарях:

• wczesny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, wcześni, wcześniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o czasie: będący na początku, rozpoczynający, początkowy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wczesne rano. Rozpoznanie wczesnego stadium… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wrócić — 1. Wracajmy, wróćmy do rzeczywistości a) «po dygresji mówmy znów na właściwy, wcześniejszy temat» b) «przestańmy się łudzić, bądźmy realistami» 2. Wrócić do świata, do ludzi a) «po dłuższej przerwie nawiązać kontakty towarzyskie, zacząć się… …   Słownik frazeologiczny

• wracać — 1. Wracajmy, wróćmy do rzeczywistości a) «po dygresji mówmy znów na właściwy, wcześniejszy temat» b) «przestańmy się łudzić, bądźmy realistami» 2. Wrócić do świata, do ludzi a) «po dłuższej przerwie nawiązać kontakty towarzyskie, zacząć się… …   Słownik frazeologiczny

• czas — m IV, D. u, Ms. czassie; lm M. y 1. zwykle blm «nieprzerwany ciąg chwil, trwania; jedna z podstawowych (obok przestrzeni) form bytu materii» Drogocenny, wolny, zajęty, stracony czas. Czas mija, płynie, upływa, leci, pędzi, ucieka. Czas leczy,… …   Słownik języka polskiego

• oddzwonić — dk VIa, oddzwonićnię, oddzwonićnisz, oddzwonićdzwoń, oddzwonićnił, oddzwonićniony oddzwaniać ndk I, oddzwonićam, oddzwonićasz, oddzwonićają, oddzwonićaj, oddzwonićał, oddzwonićany 1. pot. «odpowiedzieć telefonicznie na wcześniejszy telefon od… …   Słownik języka polskiego

• odtelefonować — dk IV, odtelefonowaćnuję, odtelefonowaćnujesz, odtelefonowaćnuj, odtelefonowaćował «odpowiedzieć telefonicznie na wcześniejszy telefon od kogoś; oddzwonić» Odtelefonować szybko, błyskawicznie, po tygodniu. Odtelefonowała im z podziękowaniem za… …   Słownik języka polskiego

• poprzedni — «będący przedtem; wcześniejszy, dawniejszy; taki, który bezpośrednio poprzedza» Poprzedni dzień, rok. Poprzedni właściciel gospodarstwa. Poprzednie miejsce pracy …   Słownik języka polskiego

• późnić się — ndk VIa, późnić sięni się, późnić sięnił się reg. «o zegarku: wskazywać czas wcześniejszy, niż jest, iść zbyt wolno; spóźniać się» …   Słownik języka polskiego

• uprzedni — książk. «taki, który miał miejsce wcześniej, przed czymś; wcześniejszy, poprzedni» Wejść do środka bez uprzedniego pukania. Uprzednia podróż była mniej męcząca. ∆ jęz. Imiesłów uprzedni «imiesłów wyrażający czynność wcześniejszą od tej, którą… …   Słownik języka polskiego

• wczesny — wcześni, wcześniejszy 1. «o porach dnia, roku, życia, o okresach, epokach itp.: będący u swego początku, zaczynający się, początkowy; pochodzący z początków jakiegoś okresu» Wczesny ranek, świt. Wczesne popołudnie. Wczesne stadium, wczesna faza… …   Słownik języka polskiego

• z — I 1. «litera oznaczająca spółgłoskę z, wchodząca także w skład dwuznaków: rz, cz, sz, dz» ◊ Od a do z «od początku do końca; wszystko» 2. «spółgłoska przedniojęzykowo zębowa, szczelinowa, twarda, dźwięczna» II 1. «przyimek łączący się z… …   Słownik języka polskiego