-
1 swing
[swɪŋ] 1. n( in playground) huśtawka f; ( movement) kołysanie nt; ( in opinions etc) zwrot m; ( MUS) swing m2. vt; pt, pp swungmachać or wymachiwać +instr3. vi; pt, pp swungkołysać się, huśtać się; (also: swing round) person obracać się (obrócić się perf); vehicle zawracać (zawrócić perf)* * *[swiŋ] 1. past tense, past participle - swung; verb1) (to (cause to) move or sway in a curve (from side to side or forwards and backwards) from a fixed point: You swing your arms when you walk; The children were swinging on a rope hanging from a tree; The door swung open; He swung the load on to his shoulder.) chwiać (się), machać, otwierać, zarzucać, huśtać się2) (to walk with a stride: He swung along the road.) kołysać się3) (to turn suddenly: He swung round and stared at them; He is hoping to swing the voters in his favour.) obrócić (się)2. noun1) (an act, period, or manner, of swinging: He was having a swing on the rope; Most golfers would like to improve their swing.) huśtanie, wymach2) (a swinging movement: the swing of the dancers' skirts.) kołysanie się3) (a strong dancing rhythm: The music should be played with a swing.) swing4) (a change in public opinion etc: a swing away from the government.) zmiana opinii5) (a seat for swinging, hung on ropes or chains from a supporting frame etc.) huśtawka•- swinging- swing bridge
- swing door
- be in full swing
- get into the swing of things
- get into the swing
- go with a swing -
2 взбираться
drapać się, ładować się, wciągać się, wdrapywać się, ( wspinać się) wdzierać się, ( wdrapywać się) wspinać się -
3 klimi
wspinać się, wciągać się rękami -
4 втягуватися
wt'ahuwatysjaдієсл. -
5 slip
[slɪp] 1. n( fall) poślizgnięcie (się) nt; ( mistake) pomyłka f; ( underskirt) halka f; ( of paper) kawałek m2. vt 3. vito slip into the room — wślizgiwać się (wślizgnąć się perf) do pokoju
to let a chance slip by — przepuścić ( perf) okazję
to give sb the slip — zwiać ( perf) komuś (inf)
to slip on one's jacket — narzucać (narzucić perf) marynarkę
Phrasal Verbs:- slip in- slip out- slip up* * *I 1. [slip] past tense, past participle - slipped; verb1) (to slide accidentally and lose one's balance or footing: I slipped and fell on the path.) poślizgnąć się2) (to slide, or drop, out of the right position or out of control: The plate slipped out of my grasp.) wyślizgnąć się3) (to drop in standard: I'm sorry about my mistake - I must be slipping!) obniżać loty, opuszczać się4) (to move quietly especially without being noticed: She slipped out of the room.) wymykać się5) (to escape from: The dog had slipped its lead and disappeared.) zrywać się z6) (to put or pass (something) with a quick, light movement: She slipped the letter back in its envelope.) wsuwać2. noun1) (an act of slipping: Her sprained ankle was a result of a slip on the path.) poślizgnięcie2) (a usually small mistake: Everyone makes the occasional slip.) pomyłka3) (a kind of undergarment worn under a dress; a petticoat.) halka4) ((also slipway) a sloping platform next to water used for building and launching ships.) pochylnia•- slipper- slippery
- slipperiness
- slip road
- slipshod
- give someone the slip
- give the slip
- let slip
- slip into
- slip off
- slip on
- slip up II [slip] noun(a strip or narrow piece of paper: She wrote down his telephone number on a slip of paper.) świstek, pasek -
6 einziehen
1. * vtwciągać (brzuch); ściągać (podatki); zasięgać ( Erkundigungen informacji)2. * vi sin eine Wohnung einziehen — wprowadzić się do mieszkania
-
7 retract
[rɪ'trækt]vtpromise, confession cofać (cofnąć perf); claws chować (schować perf); undercarriage wciągać (wciągnąć perf)* * *[ri'trækt](to pull, or be pulled, into the body etc: A cat can retract its claws; A cat's claws can retract.) wciągnąć (się)- retractable -
8 retract
chowaćcofać sięretraktwciągać
См. также в других словарях:
wciągać się – wciągnąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} chwytając się czegoś, podciągając się, docierać gdzieś wyżej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wciągnąć się na szczyt. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wciągać — Wciągnąć kogoś w zasadzkę, w pułapkę itp. «wplątać kogoś w sytuację trudną, bez wyjścia»: Wojsko było teraz znacznie lepiej przygotowane do odpierania ataków. Wyposażone w doskonalszą broń, cierpliwie czekało na szarżę czerwonoskórych, nie dając… … Słownik frazeologiczny
rejestrować się – zarejestrować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} podawać swoje dane personalne, wciągać się na listę, zapisywać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rejestrować się w urzędzie gminy. Zarejestrować się do dentysty. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wciągnąć (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wciągać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaciągać się – zaciągnąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wstępować do wojska lub organizacji o charakterze wojskowym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zaciągnął się do wojska. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wciągnąć — dk Va, wciągnąćnę, wciągnąćniesz, wciągnąćnij, wciągnąćnął, wciągnąćnęła, wciągnąćnęli, wciągnąćnięty, wciągnąćnąwszy wciągać ndk I, wciągnąćam, wciągnąćasz, wciągnąćają, wciągnąćaj, wciągnąćał, wciągnąćany 1. «ciągnąc, wlokąc wprowadzić kogoś,… … Słownik języka polskiego
angażować — ndk IV, angażowaćżuję, angażowaćżujesz, angażowaćżuj, angażowaćował, angażowaćowany 1. «przyjmować do pracy, zawierać z kimś umowę o pracę» Angażować nowego pracownika. Angażować aktorów do teatru. 2. «wiązać kogoś z czymś materialnie lub… … Słownik języka polskiego
rytm — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. rytmmie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pojawianie się, powtarzanie się czegoś regularnie w jednakowych odstępach czasu, rzadziej w przestrzeni; następowanie w określonej… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nos — m IV, D. a, Ms. nossie; lm M. y 1. «narząd powonienia, u kręgowców wyższych także początek dróg oddechowych; u ludzi najbardziej wystająca część twarzy znajdująca się między oczami i czołem a ustami» Cienki, długi, duży, krzywy, mały, mięsisty,… … Słownik języka polskiego
mieszać — ndk I, mieszaćam, mieszaćasz, mieszaćają, mieszaćaj, mieszaćał, mieszaćany 1. «zmieniać położenie cząstek substancji płynnej lub sypkiej potrząsając, poruszając tą substancją albo poruszając czymś w tej substancji; łączyć ze sobą w ten sposób… … Słownik języka polskiego
palić — ndk VIa, palićlę, palićlisz, pal, palićlił, palićlony 1. «rozniecać i podtrzymywać ogień w celu ogrzania wnętrza, gotowania, pieczenia itp.; ogrzewać, opalać» Palić ognisko. Palić w piecu, w kuchni, pod kuchnią, pod kotłami. Palić drzewem, węglem … Słownik języka polskiego