-
1 gjálfra, skvampa
-
2 gljálfur
-
3 òola òvott
-
4 òunnt litarlag
-
5 òvo sér
-
6 òvottur
-
7 skola(st) (burt)
-
8 skola(st) (upp) á strönd
-
9 vaska upp
-
10 skol
-
11 ÞVÁ
(þvæ; þó, þógum; þveginn), v.* * *(mod. þvó, þvo), pres. þvæ, þvær, þvær; plur. þvám, þváit, þvá: pret. þó (þvó), þótt, þó; plur. þógum, þógut, þógu: subj. þægi or þvægi; imperat. þvá (þvoðu); part. þveginn: the mod. pret. is weak, þvoði, Pass. 28. 7: [Ulf. þwahan = νίζειν; A. S. þweân; Hel. þwahan; provinc. Germ. zwagen, Schmeller; Dan. tvætte; Swed. tvätla.]B. To wash, with acc.; and with dat. esp. in the phrase þvá sér, to wash oneself, or þvá líki, to wash a dead body; drótt þó sveita af döglings líki, Geisli; ek strauk hest hans ok þvó ek leir af honum, Fas. i. 331; þvá sinn hadd í ánni, Edda 75; láta þvá sár þeirra manna í þeirri laugu er honum var þvegit í sjálfum, O. H. L. 69; sumir þógu diska ok heltu því í höfuð honum, 623. 54; kona vermði vatn í katli til þess at þvá sár manna, Fbr. 110 new Ed.; Jórdán þvó Krist, ok er heilög, Hom. 55; þveginn í inni helgu skírn, 107; hann þvær af manni í skírninni allar syndir, Fms. i. 300; at eingin skeri hár mitt né þvái höfuð mitt önnur enn þú, Vígl. 76; þó hann æva hendr né höfuð kembði, Vsp.; hendr né þvær …, Vtkv.; þú hefir, Vár gulls, þvegit manns-blóð af höndum, Helr.; hann setti mundlaug fyrir sik, ok þvó sik ok þerði á hvítum dúki, Fs. 5; hann gékk þegar ok þó ekki af sér tjöruna, Fms. vt. 195; þvá sér í því sama vatni er konungr þó sér í, viii. 13; þeir gengu til Öxarár at þvá sér, Ísl. ii. 259; kembðr ok þveginn skal kænna hverr, ok at morni mettr, Skv. 2. 25; þveginn ok mettr, Hm. 60; þeir þógu líkinu ok veittu alla þjónustu, Fms. x. 149; cp. laug skal göra hveim er liðinn er hendr þvá ok höfuð, kemba ok þerra …, Sdm. 34; hann tók upp lík hans ok þó, bjó um síðan sem siðvenja var til, Eg. 300; þeir tóku klæði af líkinu ok þógu því, Fb. ii. 367 (þógu líkit, acc., Ó. H. l. c.)2. of the sea, to wash; lögr þvær flaust, bylgja þvær stafni, hrönn þó hlýrum, marr þvær viðu, hrannir þógu herskipum höfuð (cp. höfuð-þváttr), Lex. Poët.; útsker verða af bárum þvegin, Mkv.II. reflex. to wash oneself; þvásk í vatni, Fs. 77 (þvóst Cod.); þósk konungr við trapizu í einni loptstofu, ok er hann var þveginn, Fms. viii. 13; þváisk ér ok verit hreinir, Hom. 11.2. pass., þá mun brátt af þvásk ( be washed off) öll sú sæmd er konunginum heyrir til, Fms. ix. 258,3. part. ú-þveginn, the unwashed, as a nickname and a pr. name. -
12 VASKA
(að), v. to wash the head, with dat. (vaska höfði, honum, sér).* * *að, [A. S. wascan; Engl. wash; Germ. waschen; Dan. vaske]:—to wash, but rare or at least hardly used in Icel., having been superseded by þvá, q. v.; in Dan. and Swed. it is freq.; in the Sagas only of washing the head with a kind of soap, see lauðr; vaska sér, to wash one’s head, Vígl. 30 (cp. the verse l. c.); vaska honum betr, Ísl. ii. 334, Bjarn. 68; þveginn ok vaskaðr, Sks. 362; vaskaði dasi, er ek dró þessa ár at borði, the laggard had his head washed, i. e. sat snug at home, whilst I pulled this oar, Fs. (in a verse); in all these instances of the head: metaph., vaska e-n í orðum, to wash one in words, MS. 4, 6.2. to wash, as a naut. term of the waves; brim vaskar, Edda (in a verse), so too in Dan. det vasker over. -
13 þváttr
(gen. þváttar, dat. þvætti), m.1) wash, washing (kona nökkur fór með klæði til þváttar);2) clothes washed at one time, washing (hengja upp þvátt).* * *(mod. þvottr), m., gen. þváttar, þvætti, þvátt, [Dan. tvæt]:—a wash, the act of washing; vífl er konur vóru vanar at hafa til þváttar, Rd. 297; hvarf skyrta er konur höfðu gleymt í þvætti, Sturl. ii. 165; váð-meið ok er konum hægt til þváttar at hreinsa stór-föt, Glúm. 390; kona nokkur er fór með klæði til þváttar, Fms. v. 181.2. washing, i. e. clothes in wash; ef þváttr er upp hengdr fyrir helgi, þá skal hanga kyrr, N. G. L. i. 381; kefla þvátt, to mangle; þar vartú at, es maðr kelfdi þvátt, Skálda (Thorodd), see kelfa. -
14 bleikja
I)(-ta, -tr), v. to bleach (bleikja lérept); bleikja hadda sína, to wash the hair (said of women).* * *1.and bleika, u, f. chalk paint; draga með bleiku, Hkr. ii. 341, Fms. iv. 96.2. salmo levis, Fél. i. 11.2.t, ð, [Swed. bleka; Germ. bleichen], to bleach; b. lérept, to bleach linen, Fas. ii. 71: in the phrase, b. hadda (cp. haddblik), of ladies, to wash and comb the hair, Edda 75. -
15 LEYÐRA
að (?), [lauðr or löðr], to wash; leyðra borðker or bjórker, to wash the dishes, Em. 1. -
16 SKOLA
* * *(að), v. to wash; also impers. (skolaði til hafs öllu ór skipinu).* * *að, to wash; skola handklæði, H. E. i. 489; s. í vatni, MS. 544. 39; sjór skolar kjöl, Edda (in a verse): impers., skolar til hafs öllu ór skipinu, it was all washed away, Sturl. i. 120; alda skolar kjöl, Edda ii. 492 (in a verse). -
17 þvátt-á
f. ‘the wash,’ the wash-river, a local name; Hallr var skírðr Laugardaginn fyrir Páska, ok hjún hans öll, þar í ánni, hón er síðan kölluð Þ., Bs. i. 12. -
18 þvæla
-
19 þvætta
t, [Dan. tvætte; an iterative from þvá], to wash; skírðr ok þvættr, Barl. 159. v. l.: in mod. usage mostly vulgar.2. metaph. to talk wash, gabble; hvað ertu að þvætta. -
20 þvætti
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Wash — Wash, n. 1. The act of washing; an ablution; a cleansing, wetting, or dashing with water; hence, a quantity, as of clothes, washed at once. [1913 Webster] 2. A piece of ground washed by the action of a sea or river, or sometimes covered and… … The Collaborative International Dictionary of English
Wash — (w[o^]sh), v. t. [imp. & p. p. {Washed}; p. pr. & vb. n. {Washing}.] [OE. waschen, AS. wascan; akin to D. wasschen, G. waschen, OHG. wascan, Icel. & Sw. vaska, Dan. vaske, and perhaps to E. water. [root]150.] 1. To cleanse by ablution, or dipping … The Collaborative International Dictionary of English
wash — [wôsh, wäsh] vt. [ME wasshen < OE wæscan, akin to Ger waschen: for prob. IE base see WATER] 1. to clean by means of water or other liquid, as by dipping, tumbling, or scrubbing, often with soap, a detergent, etc. 2. to make clean in a… … English World dictionary
Wash — may refer to: * Wash (creek), a usually dry creek bed or gulch that temporarily fills with water after a heavy rain * WASH, a Clear Channel Communications radio station * Wash (distilling), the liquid produced by the fermentation step in the… … Wikipedia
wash — ► VERB 1) clean with water and, typically, soap or detergent. 2) (of flowing water) carry or move in a particular direction. 3) be carried by flowing water. 4) (wash over) occur all around without greatly affecting. 5) literary wet or moisten. 6) … English terms dictionary
Wash — bezeichnet: The Wash, Ästuar an der Ostküste Englands The Wash (1985), japanischer Film von Philip Kan Gotanda aus dem Jahr 1985 The Wash (2001), US amerikanischer Hip Hop Film von DJ Pooh aus dem Jahr 2001 Wash ist der Familienname folgender… … Deutsch Wikipedia
Wash — Wash, v. i. 1. To perform the act of ablution. [1913 Webster] Wash in Jordan seven times. 2 Kings v. 10. [1913 Webster] 2. To clean anything by rubbing or dipping it in water; to perform the business of cleansing clothes, ore, etc., in water. She … The Collaborative International Dictionary of English
Wash — «Wash» Canción de Pearl Jam Sencillo Alive Publicación 1991 Grabación … Wikipedia Español
wash — [n1] laundry, bath ablution, bathe, cleaning, cleansing, dirty clothes, laundering, rinse, scrub, shampoo, shower, washing; concepts 451,514 wash [n2] wave; water movement ebb and flow, eddy, flow, gush, heave, lapping, murmur, roll, rush, spurt … New thesaurus
Wash — Wash, a. 1. Washy; weak. [Obs.] [1913 Webster] Their bodies of so weak and wash a temper. Beau. & Fl. [1913 Webster] 2. Capable of being washed without injury; washable; as, wash goods. [Colloq.] [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
wash up — in BrE means ‘to wash crockery and cutlery after use’, whereas in AmE it means ‘to wash one s hands and face’ … Modern English usage