-
1 walczyć
(-ę, -ysz); vito fight; ( rywalizować) to compete; ( zmagać się) to struggle* * *ipf.1. ( bić się) fight (z kimś/czymś against sb/sth); walczyć do ostatniej kropli krwi l. do upadłego fight to the bitter end; walczyć na śmierć i życie fight to the death; walczyć o wolność/niepodległość fight for freedom/independence; walczyć w obronie ojczyzny fight for one's country; walczyć z wrogiem fight the enemy; walczyć zaciekle fight tooth and nail; walczyć jak lew fight like a lion; walczyć z kimś jego własną bronią fight fire with fire; walczyć z wiatrakami tilt at windmills.3. (z uczuciami, siłami natury) struggle, fight ( z czymś with sth); (z chorobą, pokusą, ze snem) fight off ( z czymś sth); ( ze łzami) fight back, suppress ( z czymś sth); walczyć z czasem (np. pracując nad czymś) work against the clock; walczyć z przeciwnościami grapple with difficulties; walczyć ze śmiercią be fighting with death.4. (= zabiegać o coś) (o pokój, o wzrost wydajności pracy) strive ( o coś for sth); walczyć o sprawę fight for a cause; walczyć o władzę struggle for power.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > walczyć
-
2 walczyć
глаг.• биться• бороться• воевать• ратовать• спорить• сражать• сражаться* * *несов. 1. сражаться;2. бороться;\walczyć о pokój бороться за мир; \walczyć ze spekulacją бороться со спекуляцией; \walczyć о palmę pierwszeństwa оспаривать пальму первенства;
● \walczyć z wiatrakami сражаться (воевать) с ветряными мельницами+1. bić się, wojować
* * *несов.1) сража́ться2) боро́тьсяwalczyć o pokój — боро́ться за мир
walczyć ze spekulacją — боро́ться со спекуля́цией
walczyć o palmę pierwszeństwa — оспа́ривать па́льму пе́рвенства
•Syn: -
3 walczyć
walczyć ze snem mit dem Schlaf kämpfen;walczyć ze śmiercią mit dem Tod(e) ringen;walczyć o lepszą przyszłość für eine bessere Zukunft kämpfen;walczyć o swoje prawa um seine Rechte kämpfen;walczyć z głodem gegen den Hunger kämpfen;walczyć za ojczyznę für das Vaterland kämpfen -
4 walczyć
walczyć [valʧ̑ɨʨ̑]vi\walczyć z kimś/czymś mit jdm/etw kämpfen, gegen jdn/etw [an]kämpfen\walczyć o kogoś/coś um jdn/etw kämpfen\walczyć za kogoś/coś für jdn/etw kämpfen2) ( brać udział w zawodach) kämpfen, am Wettbewerb teilnehmen3) ( zmagać się) kämpfen, ringen\walczyć z przeciwnościami losu mit den Widrigkeiten des Schicksals kämpfen\walczyć ze snem mit der Müdigkeit kämpfen\walczyć ze śmiercią mit dem Tod ringen -
5 walczyć
1. batailler2. combattre3. jouter4. lutter5. militer -
6 walczyć
1 cath 2 coimhlint 3 comhrac 4 conspóid 5 gleic 6 ruathar 7 streachail 8 troid -
7 walczyć
luftoj -
8 walczyć
savaşmak -
9 walczyć
[вальчичь]v.ndk -
10 walczyć
grumtiskautiskovoti -
11 walczyć
боротися, битися, змагатися -
12 walczyć (o co)
köräşü -
13 walczyć
1 away2 babag3 bumabag4 bunô5 laban6 labanan7 labanán8 makipagaway9 pakikibaka10 pamook11 pungyagî -
14 walczyć
çekeleşik; çekeleşmek; dawa; goreşmek; göreşmek; söbeşmek; söwe; söweş; söweşmek; uruş; uruşmak -
15 walczyć
1) μάχομαι2) παλεύω -
16 walczyć walcz·yć
-
17 walczyć z wiatrakami
сража́ться (воева́ть) с ветряны́ми ме́льницами -
18 czas walczyć
время боротьсяOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > czas walczyć
-
19 walcz|yć
impf vi 1. (w konflikcie zbrojnym, bezpośrednim starciu) [osoba, armia, państwo] to fight- walczyć na pięści to fight with one’s a. the fists- walczyć na miecze/noże to fight with swords/knives- walczyć mieczem/szablą to fight with a sword/sabre- walczyć przeciw(ko) komuś/czemuś to fight against sb/sth- walczyć z kimś o coś to fight with sb over sth- walczyć za ojczyznę a. w obronie ojczyzny to fight for one’s country- walczyć do końca a. do upadłego to fight to the bitter end- walczyli o odzyskanie niepodległości they fought for independence- walczące strony podpisały rozejm the belligerents a. belligerent states signed a truce- mój ojciec walczył w partyzantce my father was a guer(r)illa (fighter)- walczyła ze złodziejem she struggled with a thief- bracia walczyli o piłkę the brothers fought over a ball- walczył, żeby się uwolnić he struggled to free himself2. (przeciwstawiać się) to oppose vt (z kimś/czymś sb/sth); (rywalizować) to compete, to contend (o coś for sth)- robotnicy walczący z systemem/kierownictwem fabryki workers opposing the regime/the management of a factory- walczyli (między sobą) o władzę/o klientów they competed (with each other) for power/to win customers- walczące strony/partie nie przebierały w środkach the contending a. competing sides/parties were unscrupulous- walczyć na boisku/w finale/w wyścigach to compete on a pitch/in the final/in a race- walczyć na ringu to fight in the ring- walczyć o pierwsze miejsce/tytuł mistrza/złoty medal to compete for the first place/a championship/a gold medal- dwie drużyny walczące ze sobą w turnieju two teams competing against each other in a tournament4. (zmagać się) to struggle; to wrestle przen. (z czymś with sth); to battle (z czymś against sth)- walczyć z trudnościami/problemami/przeciwnościami to struggle a. grapple with difficulties/problems/against adversities- walczyć z chorobą to battle against an illness- walczyć ze snem a. z sennością to struggle to remain awake- walczyć ze śmiercią to be near to death, to be on the verge of death- przez lata walczyła z depresją she wrestled with depression for years5. (zabiegać) to stand up (o coś for sth); to struggle (o kogoś/coś for sb/sth)- walczyć o swoje prawa/prawa człowieka to stand up for one’s rights/human rights- narody walczące o pokój/demokrację nations struggling for peace/democracy- supermarkety muszą walczyć o klientów supermarkets have to compete for customers6. (mocować się) to wrestle, to struggle (z czymś with sth)- walczyć z zamkiem błyskawicznym to wrestle with a zip- walczyć z nieporęcznym kufrem to struggle with an unwieldy trunk■ ciekawość walczy w nim (o lepsze) z obawą curiosity and fear are competing to get the better of him- walczyć z wiatrakami to tilt at windmillsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > walcz|yć
-
20 kämpfen
kämpfen ['kɛmpfən]I. vi1) ( einen Kampf führen) walczyćfür jdn/etw \kämpfen walczyć za kogoś/coś[für/gegen etw] \kämpfen walczyć [za coś/przeciw czemuś]mit sich \kämpfen walczyć ze sobąer hatte mit heftigem Widerstand zu \kämpfen musiał pokonać ostry sprzeciwsich durch das Gestrüpp \kämpfen przedzierać się przez gąszczsich durch ein Buch \kämpfen usiłować przebrnąć przez książkę
См. также в других словарях:
walczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, walczyćczę, walczyćczy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} prowadzić wojnę, toczyć walkę; bić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Walczyć na wojnie, na froncie. Walczyć z bronią w ręku.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
walczyć — z wiatrakami a) «zmagać się z urojonymi przeciwnikami»: (...) ciągle walczysz z wiatrakami, wszędzie węszysz jakiś spisek... Roz bezp 1997. b) «próbować bezskutecznie zahamować jakiś nieodwracalny lub żywiołowy proces»: Nie byłem partyjny,… … Słownik frazeologiczny
walczyć — ndk VIb, walczyćczę, walczyćczysz, walcz, walczyćczył 1. «toczyć walkę, brać udział w walce, w bitwie, w wojnie; bić się» Walczyć dzielnie, mężnie, bohatersko, zaciekle, zażarcie. Walczyć jak lew. Walczyć do końca, do upadłego, do ostatniego tchu … Słownik języka polskiego
walczyć z wiatrakami — {{/stl 13}}{{stl 7}} występować przeciwko czemuś, co jest niemożliwe do przezwyciężenia; walczyć nadaremnie, bez szans na powodzenie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Okazało się, że przeciwstawiając się rozkwitowi agencji towarzyskich, walczy się z… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
walczyć [potykać się] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{z kimś} {{/stl 8}}na udeptanej ziemi {{/stl 13}}{{stl 7}} w dawnych czasach: pojedynkować się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rycerze walczyli na udeptanej ziemi. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
być [walczyć i in.] po — {{/stl 13}}{{stl 8}}{czyjejś} {{/stl 8}}stronie {{/stl 13}}{{stl 7}} być czyimś stronnikiem, sprzymierzeńcen, walczyć jako czyjś sojusznik; także: popierać kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Widać było, że sędzia był po stronie rywali. Najemnik walczy… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Polish Army oaths — Polish Armed Forces Branches … Wikipedia
ramię — 1. Czekać na kogoś z otwartymi ramionami «czekać na kogoś z niecierpliwością, pragnąć czyjegoś przybycia»: Ojciec, już dobrze podpity i rozparty w krześle, czekał na niego z otwartymi ramionami. Wyślinił, wycałował, pomazał łzami. J. Komolka,… … Słownik frazeologiczny
sztandar — m IV, D. u, Ms. sztandararze; lm M. y «chorągiew o odpowiedniej barwie, czasem z wyhaftowanym lub wymalowanym godłem, stanowiąca znak państwa, jednostki wojskowej lub organizacji, towarzystwa, szkoły itp.» Sztandar narodowy, szkolny, pułkowy.… … Słownik języka polskiego
front — 1. Walczyć, działać itp. na dwa fronty, na kilka frontów, na dwóch, na kilku frontach «walczyć, działać itp. w dwóch, w kilku dziedzinach, kierunkach, sferach jednocześnie»: (...) plemię Wilków musiało walczyć na dwa fronty – przeciwko białym i… … Słownik frazeologiczny
wiatrak — m III, D. a, N. wiatrakkiem; lm M. i 1. «drewniany młyn dawnego typu, mający czteroramienne skrzydła napędzane siłą wiatru, poruszające urządzenia do przemiału ziarna» Drewniany wiatrak. Skrzydła wiatraka. ◊ Walczyć z wiatrakami «walczyć z czymś… … Słownik języka polskiego