-
1 walczyć
глаг.• биться• бороться• воевать• ратовать• спорить• сражать• сражаться* * *несов. 1. сражаться;2. бороться;\walczyć о pokój бороться за мир; \walczyć ze spekulacją бороться со спекуляцией; \walczyć о palmę pierwszeństwa оспаривать пальму первенства;
● \walczyć z wiatrakami сражаться (воевать) с ветряными мельницами+1. bić się, wojować
* * *несов.1) сража́ться2) боро́тьсяwalczyć o pokój — боро́ться за мир
walczyć ze spekulacją — боро́ться со спекуля́цией
walczyć o palmę pierwszeństwa — оспа́ривать па́льму пе́рвенства
•Syn:
См. также в других словарях:
walczyć — ndk VIb, walczyćczę, walczyćczysz, walcz, walczyćczył 1. «toczyć walkę, brać udział w walce, w bitwie, w wojnie; bić się» Walczyć dzielnie, mężnie, bohatersko, zaciekle, zażarcie. Walczyć jak lew. Walczyć do końca, do upadłego, do ostatniego tchu … Słownik języka polskiego
pokój — m I, D. pokójkoju 1. blm «stosunek między państwami, które nie prowadzą ze sobą wojny; sytuacja, w której państwo, naród itp. nie jest w stanie wojny» Powszechny i trwały pokój. Pokój między narodami. Bojownik, obrońca pokoju. Naruszyć, zakłócić … Słownik języka polskiego
hasło — n III, Ms. haśle; lm D. haseł 1. «myśl przewodnia, idea, dewiza; zdanie, okrzyk wyrażające taką myśl, ideę» Hasła bojowe, niepodległościowe, pokojowe, postępowe, rewolucyjne. Hasła postępu, wyzwolenia, walki o pokój. Hasło wolności, równości,… … Słownik języka polskiego
ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… … Słownik frazeologiczny
