-
1 walczyć
глаг.• биться• бороться• воевать• ратовать• спорить• сражать• сражаться* * *несов. 1. сражаться;2. бороться;\walczyć о pokój бороться за мир; \walczyć ze spekulacją бороться со спекуляцией; \walczyć о palmę pierwszeństwa оспаривать пальму первенства;
● \walczyć z wiatrakami сражаться (воевать) с ветряными мельницами+1. bić się, wojować
* * *несов.1) сража́ться2) боро́тьсяwalczyć o pokój — боро́ться за мир
walczyć ze spekulacją — боро́ться со спекуля́цией
walczyć o palmę pierwszeństwa — оспа́ривать па́льму пе́рвенства
•Syn: -
2 walczyć
(-ę, -ysz); vito fight; ( rywalizować) to compete; ( zmagać się) to struggle* * *ipf.1. ( bić się) fight (z kimś/czymś against sb/sth); walczyć do ostatniej kropli krwi l. do upadłego fight to the bitter end; walczyć na śmierć i życie fight to the death; walczyć o wolność/niepodległość fight for freedom/independence; walczyć w obronie ojczyzny fight for one's country; walczyć z wrogiem fight the enemy; walczyć zaciekle fight tooth and nail; walczyć jak lew fight like a lion; walczyć z kimś jego własną bronią fight fire with fire; walczyć z wiatrakami tilt at windmills.3. (z uczuciami, siłami natury) struggle, fight ( z czymś with sth); (z chorobą, pokusą, ze snem) fight off ( z czymś sth); ( ze łzami) fight back, suppress ( z czymś sth); walczyć z czasem (np. pracując nad czymś) work against the clock; walczyć z przeciwnościami grapple with difficulties; walczyć ze śmiercią be fighting with death.4. (= zabiegać o coś) (o pokój, o wzrost wydajności pracy) strive ( o coś for sth); walczyć o sprawę fight for a cause; walczyć o władzę struggle for power.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > walczyć
-
3 pok|ój2
m sgt (G pokoju) 1. (nie wojna) peace- powszechny i trwały pokój lasting universal peace- pokój między narodami peace between nations- miłujący pokój peace-loving- bojownik a. obrońca pokju a defender of the peace, a peace campaigner- ruch obrońców pokoju the peace movement- marsz pokoju a peace march- utrzymywanie a. zachowanie pokoju peacekeeping- fajka pokju a peace pipe- w czasie pokju in peacetime, in time of peace- walczyć o pokój to campaign a. fight for peace- utrzymać a. zachować pokój to keep the peace- naruszyć pokój to disturb a. break the peace- od dwóch lat w tej części świata panuje pokój peace has prevailed in this part of the world for two years- pokój między zwaśnionymi stronami nie trwał długo peace between the warring factions did not last long2. Polit., Wojsk. (układ) peace (agreement)- zawrzeć pokój z kimś to conclude a. make peace with sb- zerwać pokój to break a peace agreement- dotrzymać warunki pokoju to observe the conditions of a peace agreement- pokój separatystyczny separatist peace3. książk. (spokój) peace- nic nie mogło zmącić pokju jego ducha nothing could disturb his peace of mind- dać komuś pokój to leave sb alone a. in peace- pokój z tobą/wami peace be with you- pokój temu domowi peace be with you- „niech spoczywa w pokoju” a. „pokój jego/jej duszy” ‘may his/her soul rest in peace’, ‘may God rest his/her soul’, ‘requiescat in pace’; (na nagrobku) ‘R.I.P.’, ‘RIP’- □ pokój Boży Hist. Treuga Dei, the Truce of God■ gołąb a. gołąbek pokoju white dove of peaceThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pok|ój2
-
4 walcz|yć
impf vi 1. (w konflikcie zbrojnym, bezpośrednim starciu) [osoba, armia, państwo] to fight- walczyć na pięści to fight with one’s a. the fists- walczyć na miecze/noże to fight with swords/knives- walczyć mieczem/szablą to fight with a sword/sabre- walczyć przeciw(ko) komuś/czemuś to fight against sb/sth- walczyć z kimś o coś to fight with sb over sth- walczyć za ojczyznę a. w obronie ojczyzny to fight for one’s country- walczyć do końca a. do upadłego to fight to the bitter end- walczyli o odzyskanie niepodległości they fought for independence- walczące strony podpisały rozejm the belligerents a. belligerent states signed a truce- mój ojciec walczył w partyzantce my father was a guer(r)illa (fighter)- walczyła ze złodziejem she struggled with a thief- bracia walczyli o piłkę the brothers fought over a ball- walczył, żeby się uwolnić he struggled to free himself2. (przeciwstawiać się) to oppose vt (z kimś/czymś sb/sth); (rywalizować) to compete, to contend (o coś for sth)- robotnicy walczący z systemem/kierownictwem fabryki workers opposing the regime/the management of a factory- walczyli (między sobą) o władzę/o klientów they competed (with each other) for power/to win customers- walczące strony/partie nie przebierały w środkach the contending a. competing sides/parties were unscrupulous- walczyć na boisku/w finale/w wyścigach to compete on a pitch/in the final/in a race- walczyć na ringu to fight in the ring- walczyć o pierwsze miejsce/tytuł mistrza/złoty medal to compete for the first place/a championship/a gold medal- dwie drużyny walczące ze sobą w turnieju two teams competing against each other in a tournament4. (zmagać się) to struggle; to wrestle przen. (z czymś with sth); to battle (z czymś against sth)- walczyć z trudnościami/problemami/przeciwnościami to struggle a. grapple with difficulties/problems/against adversities- walczyć z chorobą to battle against an illness- walczyć ze snem a. z sennością to struggle to remain awake- walczyć ze śmiercią to be near to death, to be on the verge of death- przez lata walczyła z depresją she wrestled with depression for years5. (zabiegać) to stand up (o coś for sth); to struggle (o kogoś/coś for sb/sth)- walczyć o swoje prawa/prawa człowieka to stand up for one’s rights/human rights- narody walczące o pokój/demokrację nations struggling for peace/democracy- supermarkety muszą walczyć o klientów supermarkets have to compete for customers6. (mocować się) to wrestle, to struggle (z czymś with sth)- walczyć z zamkiem błyskawicznym to wrestle with a zip- walczyć z nieporęcznym kufrem to struggle with an unwieldy trunk■ ciekawość walczy w nim (o lepsze) z obawą curiosity and fear are competing to get the better of him- walczyć z wiatrakami to tilt at windmillsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > walcz|yć
-
5 ostatni
Ⅰ adj. 1. (w kolejności) [miejsce, uczeń, zespół] last; (końcowy) [minuty, słowa] closing; [wagon] end attr.; [rata, spotkanie] final; [egzemplarz, seans] last, latest; [pociąg] last- ostatni dzień miesiąca/roku the last day of the month/year- ostatni z Romanowów the last of the Romanovs- wyszła jako ostatnia she was the last to leave- ostatni dom po prawej the last house on the right- ostatnie szeregi falangi the rearmost ranks of a phalanx- sala wypełniona do ostatniego miejsca a room filled to the last seat- bilety wyprzedano do ostatniego miejsca every last ticket has been sold- do ostatnich granic to the utmost (limit)- pokój był zatłoczony do ostatnich granic the room was crowded to the utmost2. (poprzedni) last, past- odwiedził mnie w ostatni czwartek he visited me last Thursday- ostatnie Boże Narodzenie spędziłem w Rzymie I was in Rome last Christmas- gdy ostatni raz leciałem samolotem… last time I flew…- w ciągu ostatnich pięciu lat in the last a. past five years- w ostatniej chwili at the very last minute3. (najgorszy) bottom, lowest- ostatni gatunek worst quality- był ostatnim uczniem w klasie he was bottom of the class4. (całkowity) utter- postąpił jak ostatni głupek he acted like an utter fool5. (najmniej prawdopodobny) last- on jest ostatnią osobą, którą wziąłbym do tej pracy he’s the last person I’d choose for the job- to ostatnia rzecz, jaka przyszłaby mi na myśl it’s the last thing that would come into my headⅡ ostatni m, ostatnia f 1. (jedyny) the last (one)- to jeden z ostatnich, którzy nadal podtrzymują tę tradycję he’s one of the last to still follow the tradition2. (z wymienionych) the latter- lubi psy i koty, szczególnie te ostatnie he likes dogs and cats, especially the latter3. (najgorszy, niegodny) good-for-nothing- ostatni z ostatnich the lowest of the low- traktuje mnie jak jakąś ostatnią he treats me like dirt- zwymyślać kogoś od ostatnich to call sb vile/the vilest (of) names* * *adj( końcowy) last; ( najnowszy) latest; ( ostateczny) final; ( spośród wymienionych) (the) latter, ( najgorszy) out-and-out (attr)on jest ostatnią osobą, która... — he'd be the last (person) to...
w pierwszym/ostatnim przypadku... — in the former/latter case...
* * *a.1. (= końcowy) last, final, endmost, hindmost; (o pociągu, autobusie) last; ( z rzędu) latter; (o seansie, lekcji) last, previous; ostatnie słowo the last word; mieć ostatnie słowo have the final say (in sth); ostatnie namaszczenie rel. extreme unction, last rites; ostatnia instancja prawn. last instance; ostatnia wieczerza Bibl. the Last l. Lord's Supper; ostatnia deska ratunku last resort, sheet anchor; ostatnia godzina the end; wybiła ostatnia godzina the end has come; ostatnia posługa (= chrześcijański pochówek) last rites; odłożony na ostatnią minutę ( o decyzji) postponed l. left until l. to the eleventh hour; na ostatnią chwilę at the last minute; z ostatniej chwili ( o informacji) just-in, (late-)breaking, up-to-the-minute; w ostatnim momencie in the nick of time; ostatnia szansa last chance l. opportunity; ostatni grosz bottom dollar, the l. sb's last penny; stawiać ostatni grosz na coś bet one's bottom dollar; być spłukanym do ostatniego grosza be down to one's last dollar; ostatni krzyk mody the latest fad l. thing l. trend l. craze, dernier cri, all the rage go, high style; ostatni toast grace cup; po raz ostatni for the last time; ostatnim razem last time; ostatni raz widziałem go... I last saw him...; śmiać się ostatni have the last laugh; ostatnia wola last will; prawn. will, last will and testament; ostatnie życzenie dying wish l. request; ostatnia odsłona the final curtain; ostatnia kropla (goryczy) the last straw; ostatnia prosta home stretch; ostatnia poprawka finishing stroke; ostatnimi czasy l. w ostatnich czasach recently, in recent years, lately; walczyć do ostatniej kropli krwi fight to l. till the very end, fight to the death; być na ostatnich nogach pot. be on one's last legs; jest na ostatnich nogach ( przed rozwiązaniem) she is far along on in her time; sala wypełniona do ostatniego miejsca full house; Adam jest ostatnią osobą, do której bym się zwrócił Adam is the last person I'd ask l. approach; zapięta na ostatni guzik dressed (up) to the nines, in perfect trim; dopiąć na ostatni guzik stitch sth up, sew sth up; oddałby ostatnią koszulę he'd give you l. away the shirt off his back; nasz konkurent nie powiedział jeszcze ostatniego słowa our rival still has the last word l. final say; rzucić ostatnie spojrzenie look one's last; wydać ostatnie tchnienie breathe one's last; do ostatniego tchu to one's dying death, to l. till the last.2. (= najgorszy) meanest, out-and-out, last; (o miejscu, uczniu) last; zwymyślać od ostatnich revile sb in the grossest l. coarsest of terms, throw l. sling mud at sb, pull sb to pieces.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ostatni
См. также в других словарях:
walczyć — ndk VIb, walczyćczę, walczyćczysz, walcz, walczyćczył 1. «toczyć walkę, brać udział w walce, w bitwie, w wojnie; bić się» Walczyć dzielnie, mężnie, bohatersko, zaciekle, zażarcie. Walczyć jak lew. Walczyć do końca, do upadłego, do ostatniego tchu … Słownik języka polskiego
pokój — m I, D. pokójkoju 1. blm «stosunek między państwami, które nie prowadzą ze sobą wojny; sytuacja, w której państwo, naród itp. nie jest w stanie wojny» Powszechny i trwały pokój. Pokój między narodami. Bojownik, obrońca pokoju. Naruszyć, zakłócić … Słownik języka polskiego
hasło — n III, Ms. haśle; lm D. haseł 1. «myśl przewodnia, idea, dewiza; zdanie, okrzyk wyrażające taką myśl, ideę» Hasła bojowe, niepodległościowe, pokojowe, postępowe, rewolucyjne. Hasła postępu, wyzwolenia, walki o pokój. Hasło wolności, równości,… … Słownik języka polskiego
ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… … Słownik frazeologiczny