-
1 diabeł
сущ.• бес• двойка• демон• дьявол• сатана• чёрт* * *diab|eł♂, мн. И. \diabełły/\diabełli дьявол, чёрт;idź do \diabełła! иди к чёрту!; niech go \diabełli wezmą (porwą)! чёрт его побери!; po (ja)kiego \diabeł ła! какого чёрта!;
\diabełli nadali kogoś черти принесли кого-л.; нелёгкая принесла кого-л.;w starym piecu \diabeł pali (\diabełli palą) погов. седина в бороду, а бес в ребро
+ czart, szatan* * *м, мн И diabły / diabliдья́вол, чёртidź do diabła! — иди́ к чёрту!
niech go diabli wezmą (porwą)! — чёрт его́ побери́!
po (ja)kiego diabeł ła! — како́го чёрта!
diabli nadali kogoś — че́рти принесли́ кого́-л.; нелёгкая принесла́ кого́-л.
w starym piecu diabeł pali (diabli palą) — погов. седина́ в бо́роду, а бес в ребро́
Syn:
См. также в других словарях:
diabeł — m IV, DB. diabełbła, C. diabełbłu, Ms. diabełble; lm M. te diabełbły, ci diabełbli, DB. diabełbłów «w judaizmie i chrześcijaństwie: anioł upadły, strącony przez Boga do piekieł, kuszący ludzi do grzechu; zły duch, szatan, czart» Czysty, istny,… … Słownik języka polskiego
palić — ndk VIa, palićlę, palićlisz, pal, palićlił, palićlony 1. «rozniecać i podtrzymywać ogień w celu ogrzania wnętrza, gotowania, pieczenia itp.; ogrzewać, opalać» Palić ognisko. Palić w piecu, w kuchni, pod kuchnią, pod kotłami. Palić drzewem, węglem … Słownik języka polskiego
piec — I m II, D. a; lm M. e, D. ów 1. «urządzenie ogrzewnicze, w którym odbywa się spalanie paliwa, magazynowanie ciepła i wydzielanie tego ciepła do ogrzewanego pomieszczenia» Piec kaflowy, kuchenny, chlebowy. Piec stałopalny. Palić, napalić, rozpalić … Słownik języka polskiego
stary — starzy, staryrszy 1. «mający wiele lat, liczący wiele lat; niemłody» Stary ojciec, dziadek. Stare drzewa, domy. Stary las. Stary pies, koń. Najstarsi ludzie już tego nie pamiętają. ∆ Starszy syn, brat, starsza córka, siostra «o synu, bracie,… … Słownik języka polskiego
