w+starożytnym+egipcie

См. также в других словарях:

• Jadwiga Lipińska — (* 29. November 1932; † 4. Oktober 2009) war eine polnische Ägyptologin. Biografie Jadwiga Lipińska begann nach Abschluss des Studiums an der Universität Warschau 1958 ihre berufliche Tätigkeit in der Galerie für antike Kunst des Nationalmuseums… …   Deutsch Wikipedia

• balsamista — m odm. jak ż IV, CMs. balsamistaiście; lm M. balsamistaiści, DB. balsamistatów «w starożytnym Egipcie: kapłan balsamujący ciała zmarłych» …   Słownik języka polskiego

• dekada — ż IV, CMs. dekadaadzie; lm D. dekadaad 1. «okres dziesięciu dni; rzadziej okres dziesięciu tygodni, miesięcy, lat» W pierwszej (drugiej) dekadzie miesiąca. Zorganizować dekadę książki politycznej. 2. hist. «w rewolucyjnym kalendarzu francuskim… …   Słownik języka polskiego

• ibis — m IV, DB. a, Ms. ibissie; lm M. y 1. zool. «Threskiornis, ptak z rodziny o tej samej nazwie» 2. zool. ibisy «Threskiornithidae, rodzina dużych (wielkości czapli) ptaków błotno moczarowych charakteryzujących się długim, szablastym lub prostym… …   Słownik języka polskiego

• ichneumon — m IV, DB. a, Ms. ichneumonnie; lm M. y 1. zool. «Herpestes ichneumon, ssak drapieżny z rodziny łasz, o ciele wydłużonym, nogach krótkich z silnymi, niewysuwalnymi pazurami, żyjący w północnej Afryce i Azji Mniejszej; bywa hodowany jako tępiciel… …   Słownik języka polskiego

• karło — n III, Ms. karłorle; lm D. karłoreł szt. «fotel o esowato wygiętych nogach krzyżujących się pod siedziskiem, znany w starożytnym Egipcie i Rzymie, rozpowszechniony w średniowiecznych Włoszech» …   Słownik języka polskiego

• piramida — ż IV, CMs. piramidaidzie; lm D. piramidaid 1. «w starożytnym Egipcie: monumentalna budowla w kształcie ostrosłupa na kwadratowej podstawie, będąca grobowcem faraona» Piramidy, czy wy macie takie trumny, sarkofagi, aby miecz położyć nagi, naszą… …   Słownik języka polskiego

• świętość — ż V, DCMs. świętośćści 1. blm «cecha przypisywana przez religie bóstwom, a także osobom, instytucjom, zwierzętom, przedmiotom, zjawiskom przyrodniczym i społecznym itp. jako wyraz najwyższej religijnej oceny; charakter tego, co święte, uświęcone …   Słownik języka polskiego

• teokracja — ż I, DCMs. teokracjacji, blm «forma rządów (np. w starożytnym Egipcie), w której najwyższą władzę państwową sprawują kapłani» ‹gr.› …   Słownik języka polskiego

• zoolatria — ż I, DCMs. zoolatriarii, blm «kult zwierząt występujący w religiach wielu ludów, głównie w starożytnym Egipcie, Indiach i innych krajach płd. wsch. Azji, wywodzący się z wiary, że niektóre zwierzęta są wcieleniami lub wysłannikami bóstw» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

• zoomorfizm — m IV, D. u, Ms. zoomorfizmzmie, blm 1. etn. «przedstawianie, wyobrażanie niektórych bóstw w postaci zwierząt (np. w starożytnym Egipcie i w Indiach)» 2. szt. «stosowanie motywów zwierzęcych w ornamentyce» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego