-
1 oczko
сущ.• глаз• глазок• око• очко• петелька• петля* * *1) (w pierścionku) драгоценный камень (в кольце, перстне)2) oczko (w pończosze) петля, петелька3) oczko (w zupie) жиринка4) przen. pot. oczko (w głowie) любимец5) zdrobn. oczko (oko) уменьш. глазок (глаз)6) zool. oczko (przyoczko, narząd wzroku owadów) зоол. простой глазок (орган зрения насекомых)7) karc. oczko карт. очко, двадцать одно8) techn. oczko, oko, otwór техн. очко, глаз, глазок, петля, ячея, ячейка9) typogr. oczko типогр. очкоpunkt очко(балл)odbyt сл. очко(анус)* * *oczk|o☼, мн. И. \oczkoa/\oczkoi, Р. oczek 1. ласк. глазок ♂;2. (drogi kamień) драгоценный камень (в перстне, кольце); 3. петля ž (в вязаном изделии);\oczko
poleciało (puściło) петля спустилась;4. (sieci itp.) ячейка ž;5. карт. очко;● być \oczkoiem w głowie быть любимцем; strzyc (strzelać) \oczkoiem (\oczkoami) стрелять глазками (глазами)
-
2 durch
durch Zufall przez przypadek;durch und durch na wskroś; kompletnie;( vorbei) sechs (Uhr) durch minęła (godzina) szósta;fam. durch sein ( hinter sich haben) →LINK="durchfahren" durchfahren,LINK="durchlesen" durchlesen usw;der Strumpf ist durch w pończosze jest dziura;fam. er ist bei mir unten durch on ma u mnie przechlapane;fam. darf ich durch? czy mogę przejść?
См. также в других словарях:
zarobić — dk VIa, zarobićbię, zarobićbisz, zarobićrób, zarobićbił, zarobićbiony zarabiać ndk I, zarobićam, zarobićasz, zarobićają, zarobićaj, zarobićał, zarobićany 1. «otrzymać zapłatę, wynagrodzenie za wykonaną pracę; osiągnąć zysk z transakcji handlowej» … Słownik języka polskiego
cerka — ż III, CMs. cerkarce; lm D. cerkarek 1. «mała cera w tkaninie» Niewidoczne cerki na pończosze. 2. reg. «rodzaj mereżki» Cerki w hafcie ludowym … Słownik języka polskiego
dziura — ż IV, CMs. dziurze; lm D. dziur 1. «otwór w jakimś przedmiocie, najczęściej nieforemny, powstały wskutek uszkodzenia lub zrobiony specjalnie, zagłębienie w czym; jama, nora» Dziura w bucie, pończosze, na rękawie. Dziury w serze. Zaszyć, wypalić,… … Słownik języka polskiego
dziurka — ż III, CMs. dziurkarce; lm D. dziurkarek 1. «mała dziura» Dziurka w pończosze. Dziurki po molach, od moli. Zrobić, wyżłobić dziurkę w czym. ◊ Mieć czegoś po dziurki w nosie «mieć już dość czegoś; mieć za dużo czegoś» 2. «niewielki otwór mający… … Słownik języka polskiego
oczko — n II, N. oczkokiem; lm M. oczkoka, D. oczek 1. lm M. oczkoka a. oczkoki «małe oko; pieszczotliwie o oku» Małe, chytre, rozbiegane oczka. Piwne oczka dziecka. Zamknij oczka i śpij. ∆ Pawie oczko a) «mieniące się tęczowo kółko na końcu piór… … Słownik języka polskiego
pięta — ż IV, CMs. pięcie; lm D. pięt 1. «tylna część stopy» Gołe pięty. Dudnić bosymi piętami. Przysiąść na piętach. Odwrócić się, wykręcić się, zakręcić się na pięcie. ◊ Pięta achillesowa, pięta Achillesa «czyjaś słaba strona, dziedzina, w której ktoś… … Słownik języka polskiego
podnoszenie — n I rzecz. od podnosić ∆ Podnoszenie ciężarów «dyscyplina sportowa polegająca na unoszeniu oburącz ponad głowę metalowej sztangi, na którą nakłada się krążki różnej wagi; w dwuboju olimpijskim obejmująca rwanie i podrzut» ∆ Podnoszenie oczek… … Słownik języka polskiego
spuścić — dk VIa, spuszczę, spuścićcisz, spuść, spuścićcił, spuszczony spuszczać ndk I, spuścićam, spuścićasz, spuścićają, spuścićaj, spuścićał, spuścićany 1. «puścić coś z góry w dół, pochylić ku dołowi, obniżyć, zrzucić, zsunąć» Spuścić głowę. Spuścić… … Słownik języka polskiego
załapać — dk IX, załapaćpię, załapaćpiesz, załapaćłap, załapaćał, załapaćany załapywać ndk VIIIa, załapaćpuję, załapaćpujesz, załapaćpuj, załapaćywał, załapaćywany 1. pot. «ująć, zagarnąć, chwycić coś ręką lub jakimś narzędziem» Załapać bosakiem zatopione… … Słownik języka polskiego
oczko leci [idzie, poleciało, poszło] — {{/stl 13}}{{stl 33}} pruje się (spruło się) oczko w dzianinie :{{/stl 33}}{{stl 10}}Oczko poleciało w pończosze, w rajstopach. Spójrz, oczko ci leci w sweterku. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
