w+obrębie+miasta

См. также в других словарях:

• obręb — m IV, D. u, Ms. obrębie zwykle blm 1. «obszar ograniczony czymś; teren, zasięg» Stanąć poza obrębem światła. Zakaz wyjazdu poza obręb miasta. Nie wolno palić w obrębie zakładu. Zakaz używania sygnałów akustycznych w obrębie miasta. przen. «zakres …   Słownik języka polskiego

• miasto — n III, Ms. mieście; lm D. miast 1. «duży obszar intensywnie i planowo zabudowany, podlegający odrębnej administracji, będący skupiskiem ludności wykonującej zawody nierolnicze» Miasto stołeczne, prowincjonalne. Miasto fabryczne, handlowe, portowe …   Słownik języka polskiego

• jurydyka — ż III, CMs. jurydykayce; lm D. jurydykayk hist. «nieruchomość, dzielnica w obrębie miasta wyjęte spod władzy miejskiej i sądownictwa miejskiego, rządzące się własnymi prawami i o odrębnej organizacji rzemiosła; w Polsce zakładane w XVII w.»… …   Słownik języka polskiego

• zabudowanie — n I 1. rzecz. od zabudować. 2. lm D. zabudowanieań zwykle w lm «zespół budynków mających zwykle wspólne przeznaczenie, np. w obrębie gospodarstwa wiejskiego, zakładu przemysłowego» Zabudowania gospodarskie. Zabudowania fabryczne, szpitalne. Coś… …   Słownik języka polskiego

• obręb — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż Ia, D. u, Mc. obrębbie, zwykle w lp {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} obszar wewnętrzny czegoś, teren o wyraźnie zaznaczonych granicach; także: granica, zasięg : {{/stl 7}}{{stl 10}}W… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• staromiejski — staromiejskiscy «odnoszący się do starego miasta jako dzielnicy, znajdujący się, położony w obrębie starego miasta; właściwy staremu miastu» Rynek, ratusz staromiejski. Kamieniczki staromiejskie …   Słownik języka polskiego

• wjechać — dk, wjadę, wjedziesz, wjedź, wjechaćał wjeżdżać ndk I, wjechaćam, wjechaćasz, wjechaćają, wjechaćaj, wjechaćał 1. «jadąc znaleźć się gdzieś, w obrębie czegoś, dostać się dokądś, do środka, do wnętrza czegoś, na teren czegoś» Wjechać gdzieś… …   Słownik języka polskiego

• śródmieście — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. śródmieścieści || śródmieścieeść {{/stl 8}}{{stl 7}} część miasta (zwykle środkowa), która kształtuje jego wizerunek, jest jego wizytówką; dzielnica odznaczająca się największą koncentracją instytucji… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• droga — ż III, CMs. drodze; lm D. dróg 1. «wydzielony pas ziemi łączący poszczególne miejscowości lub punkty terenu, przystosowany do komunikacji» Droga leśna, polna, wiejska. Droga asfaltowa, brukowana, kamienista. Dobra, zła droga. Droga szeroka, wąska …   Słownik języka polskiego

• sezon — m IV, D. u, Ms. sezonnie; lm M. y 1. «pora roku» Sezon letni. Sezon jesienno zimowy. 2. «okres, w ciągu którego urzeczywistnia się jakaś działalność; dogodny, odpowiedni do czegoś okres w obrębie roku» Sezon koncertowy, operowy, teatralny. Sezon… …   Słownik języka polskiego

• staromiejski — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib, staromiejskiscy {{/stl 8}}{{stl 7}} odnoszący się, właściwy, znajdujący się w obrębie najstarszej dzielnicy miasta : {{/stl 7}}{{stl 10}}Staromiejska, brukowana, wąska uliczka. Urok staromiejskich kamienic i ich… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień