-
1 aufs
-
2 äußerst
-
3 in the extreme
(very: dangerous in the extreme.) w najwyższym stopniu -
4 per-compound
związek zawierający pierwiastek w najwyższym stopniu utlenienia -
5 superlative
[su'pəːlətɪv] 1. n ( LING)stopień m najwyższy2. adj* * *[su'pə:lətiv] 1. adjective((of an adjective or adverb) of the highest degree of comparison: `Biggest' is a superlative adjective.) w stopniu najwyższym2. noun((an adjective or adverb of) the superlative degree: `Best' and `worst' are the superlatives of `good' and `bad'; She is the prettiest girl in the room; We'll go by different roads to see who will arrive (the) soonest / most quickly.) stopień najwyższy
См. также в других словарях:
rozkosz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVb, lm M. e {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uczucie przyjemności, radości, szczęścia w najwyższym stopniu; upojenie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Błoga, dzika, prawdziwa rozkosz. Rozkosz… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ile — 1. m. os. ilu; DCMs. ilu, N. iloma a. ilu «zaimek, najczęściej pytajny, zastępujący liczebniki główne lub nawiązujący do nich albo zastępujący ich połączenia z rzeczownikami» Ile stron ma ta książka? Na ilu szpaltach trzeba wprowadzić poprawki? Z … Słownik języka polskiego
wysoki — wysokiocy, wyższy 1. «mający wymiar pionowy większy niż przeciętny dla danej grupy przedmiotów; mający duży wzrost» Wysoki mężczyzna. Wysoki dom. Wysokie drzewa, kominy, wieże. Wysoka fala. Wysoki poziom wody. Wysoki brzeg rzeki. Wysokie zaspy … Słownik języka polskiego
nieprzytomność — Robić coś, być jakimś do nieprzytomności «robić coś (np. pracować) bardzo intensywnie, być jakimś (np. zmęczonym) w najwyższym stopniu»: (...) wszystko straciłam, straciłam mojego syna, którego kochałam do nieprzytomności. Roz bezp 2001 … Słownik frazeologiczny
bezdennie — «w najwyższym stopniu; ogromnie, niezmiernie, nieskończenie» Książka napisana bezdennie nudno. Ktoś bezdennie głupi … Słownik języka polskiego
bezgranicznie — «w najwyższym stopniu; bardzo, ogromnie, niezmiernie, nieskończenie» Bezgranicznie szczęśliwy, dumny. Bezgranicznie nudno, smutno. Bezgranicznie komuś ufać … Słownik języka polskiego
cały — cali 1. «ogarniający zupełnie, całkowicie, od początku do końca (w przestrzeni, czasie, ilości, liczbie), obejmujący wszystkie składowe części; wszystek, pełny, zupełny» Cały czas, cały dzień. Całe życie. Ktoś cały mokry. Figurka cała ze złota.… … Słownik języka polskiego
gwint — m IV, D. u, Ms. gwintncie; lm M. y techn. «występ spiralny na bocznej ściance śruby, wkrętu lub na wewnętrznej ściance nakrętek» Gwint okrągły. Gwint lufy. ◊ rub. Jasny gwint! «rodzaj przekleństwa» ◊ Jak jasny gwint «w najwyższym stopniu» ‹niem.› … Słownik języka polskiego
kościsty — kościstyiści 1. «mający wydatne, wystające kości» Koścista ręka, twarz. 2. zool. kościste «Teleostei, nadrząd ryb o najwyższym stopniu skostnienia szkieletu; zalicza się do nich około dwunastu tysięcy gatunków, tj. 90% współczesnych ryb» … Słownik języka polskiego
kurwić się — ndk VIa, kurwić sięwię się, kurwić sięwisz się, kurw się, kurwić sięwił się 1. wulg. «o kobiecie: uprawiać rozpustę; łajdaczyć się» 2. wulg. «zachowywać się w najwyższym stopniu niemoralnie, podle» … Słownik języka polskiego
lepszy — lepszypsi st. wyższy od dobry a) w zn. 1: Najlepsi przyjaciele, synowie. Mieć dla kogoś najlepsze uczucia. Rozstać się z kimś w najlepszej zgodzie. Był lepszy dla przyjaciół niż dla rodziny. b) w zn. 2: Mieć najlepsze intencje. ◊ Mimo najle … Słownik języka polskiego