-
1 obraca|ć2
impf Ⅰ vt obracać dużymi kwotami/milionami euro to deal in large sums/in millions of euros Ⅱ obracać się 1. (przebywać) to socialize- obracał się w kołach artystycznych he moved in artistic circles- obracać się wśród gwiazd filmowych to socialize with film stars, to rub shoulders with film stars GB, to rub elbows with film stars US2. (dotyczyć) obracać się wokół a. w kręgu czegoś to revolve around sth- wszystkie moje myśli obracały się wokół domu all my thoughts revolved around homeThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obraca|ć2
-
2 postać
-ci, -cie lub -ci; gen pl -ci; m( forma) form; (sylwetka, osoba) figure; ( w utworze literackim) character* * *I.postać1f.pl. -i l. -e1. (= kształt, wygląd) shape, form; postać stała/ciekła/gazowa zwł. fiz. solid/liquid/gaseous state; to zmienia postać rzeczy it puts a different l. new complexion on things l. the matter, it changes l. alters the complexion of things l. the matter; pod postacią czegoś l. w postaci czegoś in the form of sth; komunia pod dwiema postaciami rel. wafer and wine ( holy communion in the form of consecrated bread and wine).2. (= sylwetka, figura) figure; barczysta postać broad-shouldered figure.3. (= osobowość; osobistość) personality, personage, figure; Adam to znana postać w kręgu literatów Adam is a well-known figure among men of letters; ciekawa postać interesting personality; wybitna l. znakomita postać celebrity, celebrated personality; psychologia postaci psych. Gestalt psychology.4. (= bohater utworu literackiego, filmu) character, protagonist; postać pierwszoplanowa leading character; postać drugoplanowa supporting character; postać historyczna/legendarna historical/legendary figure; odtwarzać/kreować/grać postać play a character.II.postać2pf.- stoję -stoisz, - stój (= przetrwać jakiś czas, wytrwać, nie ustawać) stand ( for some time); ten dom, choć już stary, postoi jeszcze z 50 lat this house will stand about 50 years though it is already old.III.postać3pf.postanę, postaniesz (= zjawić się) przest. appear; ta myśl mi ani w głowie nie postała I didn't even think about it, this idea did not even come to my mind, it didn't even occur to me; niech twoja noga już tu nigdy nie postanie! don't you dare set your foot in here again!The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > postać
-
3 elimin|ować
impf vt 1. (usuwać) to eliminate- eliminować źródła niebezpieczeństw to eliminate the sources of danger- eliminować pomyłki z rękopisu to correct the mistakes in the manuscript- rozwódki są często eliminowane z kręgu dotychczasowych znajomych divorcees are often ostracized by their former acquaintances ⇒ wyeliminować2. (wykluczać) [kontuzja, uraz, kara] to disqualify (z czegoś from sth)- trzy nieudane próby eliminują skoczka z zawodów three unsuccessful attempts eliminate jumpers from the competition ⇒ wyeliminować3. (wygrywać) [drużyna, zawodnik] to eliminate- po drodze do finału eliminują kolejno Greków, Bułgarów i Japończyków on their way to the finals they eliminated a. knocked out the Greek, the Bulgarian, and Japanese teams- eliminowany w trzeciej rundzie eliminated in the third round4. Mat. to eliminate [niewiadomą, zmienną]The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > elimin|ować
См. также в других словарях:
koło — I n III, Ms. kole; lm D. kół 1. «część płaszczyzny ograniczona okręgiem; w terminologii matematycznej: zbiór wszystkich punktów płaszczyzny, których odległość od ustalonego punktu, zwanego środkiem koła, jest mniejsza lub równa danej liczbie… … Słownik języka polskiego
stawiać — ndk I, stawiaćam, stawiaćasz, stawiaćają, stawiaćaj, stawiaćał, stawiaćany 1. «umieszczać na czymś lub gdzieś jakąś rzecz; ustawiać gdzieś kogoś lub coś» Stawiać dzbanek, filiżanki, talerze na stole. Stawiać meble w pokoju. Ostrożnie stawiał nogi … Słownik języka polskiego
wywieść — dk XI, wywieśćwiodę, wywieśćwiedziesz, wywieśćwiedź, wywieśćwiódł, wywieśćwiodła, wywieśćwiedli, wywieśćwiedziony, wywieśćwiedzeni, wywieśćwiódłszy wywodzić ndk VIa, wywieśćdzę, wywieśćdzisz, wywieśćwódź, wywieśćdził, wywieśćdzony 1. książk.… … Słownik języka polskiego
rzecz — 1. Brać się, wziąć się do rzeczy «przystępować, przystąpić do jakiejś pracy, zaczynać, zacząć działać»: „Chłopaki” ostro wzięli się do rzeczy. Najwyższy złapał „drugiego” za głowę i podniósł na wysokość pół metra. W tym czasie inny wskoczył na… … Słownik frazeologiczny
żyć — ndk Xa, żyję, żyjesz, żyj, żył 1. «istnieć w sposób właściwy organizmom żywym, być żywym, egzystować» Żyć długo, krótko. Żyć wiele lat. Żyć w jakiejś epoce. Hej, użyjmy żywota! Wszak żyjem tylko raz. (Mickiewicz) ∆ Niech żyje (żyją) «okrzyk… … Słownik języka polskiego
jasność — Mieć jasność czegoś, w czymś, co do czegoś «mieć całkowite rozeznanie w jakiejś sprawie, sytuacji, nie mieć wątpliwości»: Tylko nieznaczna część zjawisk życia codziennego należy do kręgu naszych własnych, bezpośrednich doświadczeń i możemy mieć… … Słownik frazeologiczny
interioryzacja — ż I, DCMs. interioryzacjacji, blm 1. psych. «włączenie czegoś do kręgu własnych przeżyć, rozważań, uczynienie czegoś częścią swego ja wewnętrznego» 2. socjol. «przyswajanie przez jednostkę wartości, wzorów i norm społecznych obowiązujących w… … Słownik języka polskiego
wynosić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, wynosićnoszę, wynosićsi, wynosićnoś, wynosićnoszony {{/stl 8}}– wynieść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc, wynosićniosę, wynosićniesie, wynosićnieś, wynosićniósł, wynosićniosła, nieśli, wynosićniesiony {{/stl 8}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
próba — 1. Coś, ktoś (jest) dobrej, wysokiej, najwyższej próby «o czymś, co jest dobrej jakości, co osiągnęło wysoki, najwyższy poziom lub o kimś bardzo wysoko ocenianym»: (...) jest wysokiej próby dziennikarzem, dużo jeździ po świecie, a w tym, co widzi … Słownik frazeologiczny
twarz — 1. Blada twarz «w literaturze o tematyce indiańskiej: człowiek białej rasy»: Tędy miał jasnowłosy Jeleń Rączy wybiegać wprost do wodopoju, jeszcze przed wschodem słońca, gdy blade twarze w domu, powyżej obozu, spać będą snem mocnym, borsuczym. M … Słownik frazeologiczny
zasklepiać — ndk I, zasklepiaćam, zasklepiaćasz, zasklepiaćają, zasklepiaćaj, zasklepiaćał, zasklepiaćany zasklepić dk VIa, zasklepiaćpię, zasklepiaćpisz, zasklepiaćsklep, zasklepiaćpił, zasklepiaćpiony 1. «zalepiać, zamurowywać jakiś otwór, wylot czegoś»… … Słownik języka polskiego