-
1 rzecz
rzecz [ʒɛʧ̑] f\rzeczy osobiste persönliche Sachenczy to pańskie \rzeczy? sind das Ihre Sachen?to nie moja \rzecz das ist nicht meine Angelegenheitznać się na \rzeczy sein Handwerk verstehen, Bescheid wissenprzystępować do \rzeczy zur Sache kommenmówić do \rzeczy vernünftig [ lub sachlich] redenmówić od \rzeczy dummes Zeug [ lub Unsinn] reden, wirr redenogólnie \rzecz biorąc im Allgemeinen, im Großen und Ganzen\rzecz jasna... ganz klar...on jest do \rzeczy er ist in Ordnungco to ma do \rzeczy? was hat das damit zu tun?to nie ma nic do \rzeczy das tut nichts zur Sachezbiórka na \rzecz... Sammlung f zugunsten [ lub zu Gunsten] +gen...nazywać \rzeczy po imieniu die Dinge beim Namen nennenw gruncie \rzeczy im Grunde genommennie jest \rzeczą przypadku, że... es ist kein Zufall, dass...\rzecz w tym, że... es geht [ lub handelt sich] darum, dass...to \rzecz gustu das ist Geschmack[s]sacheto zmienia postać \rzeczy so sieht das Ganze völlig anders auskolej \rzeczy der Lauf der Dingesiłą \rzeczy notgedrungenładne \rzeczy! das ist ja ein Ding! ( fam)wielkie mi \rzeczy! ( iron) na, und!, ach, was!\rzecz sama w sobie das Ding an sich -
2 rzecz
fSache f, Ding n -
3 grunt
grunt m (-u; -y) (gleba) Boden m; (powierzchnia ziemi) Grund m, (Erd)Boden m; (obszar) Grundstück n; (dno) Grund m; (podkład) Grundierung f, Grundanstrich m;grunt to … fam. Hauptsache …;do gruntu ganz und gar;z gruntu von Grund aus;w gruncie rzeczy im Grunde genommen, eigentlich;grunt chwieje się pod nogami der Untergrund gerät ins Wanken -
4 Hauptsache
Hau ptsache fdie \Hauptsache rzecz f najważniejsza\Hauptsache, du bleibst grunt, że zostajeszin der \Hauptsache w gruncie rzeczy -
5 grunt
\grunty orne Acker[boden] m7) w gruncie rzeczy im Grunde [genommen][spotkać się] na neutralnym gruncie [sich +akk ] auf neutralem Boden [treffen]\grunt pali się komuś pod nogami jdm wird der Boden [unter den Füßen] zu heiß, jdm brennt der Boden unter den Füßentracić \grunt pod nogami den Boden unter den Füßen verlierentrafić na [ lub znaleźć] podatny \grunt auf fruchtbaren Boden fallenz \gruntu von Grund auf [ lub aus]
См. также в других словарях:
w gruncie rzeczy — {{/stl 13}}{{stl 8}}mod. {{/stl 8}}{{stl 7}} tym zwrotem mówiący informuje, że wie o tym, iż można być innego zdania na temat tego, co powiedział; na dobrą sprawę, właściwie : {{/stl 7}}{{stl 10}}W gruncie rzeczy to nie jest taki zły pomysł.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rzecz — 1. Brać się, wziąć się do rzeczy «przystępować, przystąpić do jakiejś pracy, zaczynać, zacząć działać»: „Chłopaki” ostro wzięli się do rzeczy. Najwyższy złapał „drugiego” za głowę i podniósł na wysokość pół metra. W tym czasie inny wskoczył na… … Słownik frazeologiczny
rzecz — ż VI, DCMs. y; lm MD. y 1. «przedmiot materialny, często w przeciwstawieniu do istoty żywej» Cenne, kosztowne, wartościowe rzeczy. Rzeczy powszedniego użytku. Rejestrować świat rzeczy i istot żywych. 2. zwykle w lm «przedmioty materialne, takie… … Słownik języka polskiego
grunt — 1. Coś, np. zdrowie, pieniądze, to grunt; grunt to zdrowie, pieniądze itp. «coś, np. zdrowie, pieniądze, jest najważniejsze, zasadnicze, podstawowe, decydujące o powodzeniu, sukcesie»: Praca to grunt! A wy to byście wiecznie świętowali. T. Dołęga … Słownik frazeologiczny
rzecz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVb, lm M. y {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wytwór materialny; przedmiot : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rzecz bezcenna, bezwartościowa. Rzecz znaleziona. Rzeczy jadalne. Rzeczy osobiste, używane … Langenscheidt Polski wyjaśnień
grunt — m IV, D. u, Ms. gruntncie; lm M. y ( a) 1. «wierzchnia warstwa ziemi nadająca się pod uprawę; gleba» Liche, pszeniczne, urodzajne grunty. ∆ Grunty orne «część użytków rolnych poddawana stałej uprawie mechanicznej, głównie pługiem, na której… … Słownik języka polskiego
grunt — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. gruntncie; lm M. y || a {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uprawiana lub nadająca się do uprawy wierzchnia warstwa ziemi; ziemia uprawna, gleba, rola : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
prawda — ż IV, CMs. prawdawdzie; lm D. prawd 1. «zgodna z rzeczywistością treść słów; prawdziwość, szczerość, rzetelność» Głęboka, szczera, rzetelna, gorzka prawda. Prawda psychologiczna, moralna, życiowa. Prawdy podstawowe, odwieczne, niepodważalne.… … Słownik języka polskiego
właściwie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., właściwieej {{/stl 8}}{{stl 7}} w sposób zgodny z jakąś normą, przepisami itp.; należycie, odpowiednio : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przychodził do pracy właściwie ubrany. Postąpił w tej sprawie właściwie. Właściwie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kawał — 1. Brać, wziąć kogoś na kawał «oszukiwać, oszukać kogoś, czynić, uczynić kogoś przedmiotem kpin, żartów»: Wiersz (...) był haniebnym zdemaskowaniem cesarza Leopolda, którego Sobieski wziął na kawał z udanym ukłonem. K. Makuszyński, Lata. 2. pot.… … Słownik frazeologiczny
koszt — 1. Bawić się, zabawić się cudzym, czyimś kosztem «natrząsać się z kogoś, czynić, uczynić kogoś przedmiotem zabawy, żartów»: (...) postaci bez wrażliwości, zabawiające się cudzym kosztem (...). P. Kuncewicz, Agonia. 2. Niewielkim, tanim kosztem a) … Słownik frazeologiczny