-
1 czas
czas m (-u; -y) Zeit f;czas miejscowy Ortszeit f;czas gry Spielzeit f;czas odjazdu Abfahrtszeit f;wolny czas Freizeit f;czas pracy Arbeitszeit f;czas (+ inf) (es ist) Zeit zu …;czas przeszły GR Präteritum n;czas przyszły GR Futur n;czas teraźniejszy GR Präsens n;jakiś czas eine Zeit lang;do pewnego czasu eine Zeit lang, gewisse Zeit;na czas, w czas rechtzeitig;na czasie zeitgemäß, aktuell;od czasu (jak) seit (G);od tego czasu seitdem, seit dieser Zeit;po czasie zu spät;przed czasem vorzeitig;w krótkim czasie in Kürze;swego czasu seinerzeit;z czasem mit der Zeit;za moich czasów zu meiner Zeit;czasem nie (przypadkiem) vielleicht, zufällig;czas, by (+ inf) es ist Zeit, um … zu (+ inf);to kwestia czasu das ist eine Frage der Zeit;szkoda czasu es ist schade um die Zeit, das ist Zeitverschwendung -
2 czas
wolny \czas Freizeit fto jest kwestia \czasu das ist eine Zeitfrage [ lub Frage der Zeit]mieć \czas na coś Zeit für etw habenmieć \czas na robienie czegoś Zeit haben, etw zu tunnie ma na coś \czasu für etw ist keine Zeitw \czasie konferencji während der Konferenzciężkie \czasy schwere Zeiten fPlza moich \czasów zu meiner Zeitwyspać się za wszystkie \czasy [sich +akk ] ordentlich ausschlafenswego \czasu seinerzeit, damalsco pewien \czas in regelmäßigen Abständen, ab und zuod \czasu do \czasu von Zeit zu Zeit, hin und wiedernadszedł \czas, aby... die Zeit ist gekommen, um...w swoim \czasie zur rechten Zeit, zum richtigen Zeitpunkt\czas letni/zimowy Sommer-/Winterzeit f\czas miejscowy Ortszeit f\czas teraźniejszy Präsens nt\czas przyszły Futur nt\czas przeszły prosty Präteritum nt\czas przeszły złożony Perfekt nt5) komu w drogę, temu \czas ( przysł) wer nach Hause will, muss sich jetzt auf die Beine machen ( fam)[nie] być na \czasie [nicht] aktuell seindo \czasu vorerst, einstweilenna \czas rechtzeitig, pünktlichpo \czasie zu spät, im Nachhineinprzed \czasem vorzeitigz \czasem [ lub biegiem \czasu] mit der Zeit, im Laufe der Zeit -
3 Sendezeit
damit geht unsere heutige \Sendezeit zu Ende na tym kończymy dzisiejszą audycjęzur besten \Sendezeit w najlepszym czasie antenowym -
4 pewien
co pewien czas von Zeit zu Zeit;pewnego dnia eines Tages;pewnego razu einmal;po pewnym czasie nach einiger Zeit;w pewnym sensie in gewissem Sinne;do pewnego stopnia bis zu einem gewissen Grade -
5 najbliższy
najbliższy [najbliʃʃɨ] adjw \najbliższym czasie binnen kürzester Zeit, in der nächsten Zeitnajbliższa rodzina die nächsten Verwandten, der engste Familienkreis -
6 rozplanować
rozplanować [rɔsplanɔvaʨ̑], rozplanowywać [rɔsplanɔvɨvaʨ̑]\rozplanować sobie czas sich +dat die Zeit einteilen -
7 Friedenszeit
См. также в других словарях:
czas — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. czassie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} okres wydzielony jakimiś wydarzeniami, zjawiskami itp.; wyodrębniona pora : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czasy napoleońskie. Wiosna to… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czas pracuje na — {{/stl 13}}{{stl 8}}{czyjąś} {{/stl 8}}korzyść {{/stl 13}}{{stl 7}} oddalenie w czasie zwiększa czyjeś szanse, działa korzystnie na coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Im później się dowiedzą o naszych zamiarach tym lepiej – czas pracuje na naszą korzyść.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czas — m IV, D. u, Ms. czassie; lm M. y 1. zwykle blm «nieprzerwany ciąg chwil, trwania; jedna z podstawowych (obok przestrzeni) form bytu materii» Drogocenny, wolny, zajęty, stracony czas. Czas mija, płynie, upływa, leci, pędzi, ucieka. Czas leczy,… … Słownik języka polskiego
czas — 1. Ciężkie czasy «okres kryzysu, niedostatku, trudności materialnych, kłopotów»: (...) dzięki stałemu zajęciu – umożliwiała przeżycie całej rodzinie w tych ciężkich czasach. R. Antoszewski, Kariera. 2. Coś jest kwestią czasu «coś musi… … Słownik frazeologiczny
przyszłość — ż V, DCMs. przyszłośćści, blm «czas, który nastąpi, który ma nastąpić, czas przyszły; to, co nastąpi, co będzie, co się zdarzy w tym czasie; przyszłe losy, dzieje» Bezpieczna, pewna przyszłość. Bliska, daleka przyszłość. Obraz, wizja przyszłości … Słownik języka polskiego
godzina — ż IV, CMs. godzinanie; lm D. godzinain 1. «dwudziesta czwarta część doby, jednostka czasu składająca się z sześćdziesięciu minut (skrót: h)» Coś trwa godzinę, pół godziny, parę godzin. Godziny lecą, płyną, przemijają, wloką się. ∆ Godziny biurowe … Słownik języka polskiego
iść — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IXd, idę, idzie, idź, szedł, szła, szli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przemieszczać się w określonym kierunku, stawiając nogi tak, że w każdej chwili przynajmniej jedna dotyka… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stawać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, staję, staje, stawaćwaj {{/stl 8}}– stanąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, stawaćnę, stawaćnie, stań, stawaćnął, stawaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przyjmować pozycję, przy… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
płaca — ż II, DCMs. płacacy; lm D. płac «wynagrodzenie za pracę wypłacane w pieniądzach (wyjątkowo w naturze)» Płaca dzienna, miesięczna, roczna. Obniżka, podwyżka płac. Lista płac. Pobierać płacę. ∆ Płaca minimalna «płaca o ustalonej ustawowo wysokości … Słownik języka polskiego
pora — ż IV, CMs. porze; lm D. pór 1. «okres, w którym coś się dzieje lub coś jest wykonywane; czas trwania czegoś» Pora wiosenna, zimowa. Pora wieczorna, ranna, popołudniowa. Wczesna, późna pora. Pora obiadowa. Pora godowa, lęgowa. Pora obiadu, kolacji … Słownik języka polskiego
tracić — ndk VIa, tracićcę, tracićcisz, trać, tracićcił, tracićcony 1. «przestawać coś mieć, zostawać bez kogoś, czegoś, zostawać pozbawionym kogoś, czegoś» Tracić głos, słuch, wzrok, pamięć, siły, zdrowie, życie. Tracić majątek. Tracić ducha, fantazję,… … Słownik języka polskiego