-
1 bezruch
сущ.• застой• недейственность• неподвижность* * *♂, Р. \bezruchu неподвижность ž; бездействие n;siedzieć w \bezruchu сидеть неподвижно; zastygnąć w \bezruchu застыть, замереть
* * *м, Р bezruchuнеподви́жность ż; безде́йствие nsiedzieć w bezruchu — сиде́ть неподви́жно
zastygnąć w bezruchu — засты́ть, замере́ть
-
2 bezruch
m sgt (G bezruchu) 1. (brak ruchu) stillness- zastygnąć w bezruchu to freeze in ones tracks- zmącić bezruch wody/popołudniowej sjesty to break the stillness of the water/afternoon siesta2. (zastój) slump, lull- letni bezruch na rynku a summer slump a. lull in the market* * *-u; m* * *mi1. (= brak ruchu) stillness, motionlessness.2. (= brak aktywności) idleness.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > bezruch
-
3 trwać
1. (-am, -asz); vt2. vitrwać godzinę/tydzień — to last (for) an hour/a week
to last; (o rozmowie, wymianie) to go on; ( nie ulegać) perf; wy- to persisttrwać w milczeniu — to keep lub stay silent
* * *ipf.1. (= zajmować określony czas) last, take; jak długo to będzie trwać? how long is it going to take?; nic nie trwa wiecznie nothing is eternal.2. (= pozostawać, czuwać) remain, stay, keep (on); trwać w bezruchu/milczeniu keep still/silent; trwać na posterunku remain at one's post; trwać przy swoim zdaniu stick to one's opinion.3. (= istnieć nadal, nie zmieniać się) persist, continue, remain, endure.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > trwać
-
4 bezruch
Stillstand m, Unbeweglichkeit fstać/trwać w \bezruchu in unbeweglicher Stellung verharren, stillstehenzastygnąć w \bezruchu in Unbeweglichkeit erstarren -
5 zmartwieć
pf.biol. necrotize; przen. freeze; zmartwieć w bezruchu freeze, be motionless; zmartwieć z przerażenia l. ze strachu be petrified.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zmartwieć
-
6 statyczn|y
adj. 1. (pozostający w bezruchu) [malarstwo, rzeźba] static 2. (będący w stanie równowagi) [pojazd, łódź, ciśnienie] staticThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > statyczn|y
-
7 zam|rzeć
pf — zam|ierać impf (zamarł, zamarli — zamieram) vi 1. [organizm, tkanka] to die out- kwiaty/rośliny zamierają flowers/plants die out2. przen. (nieruchomieć) [osoba, twarz] to freeze zamierać z przerażenia to freeze with horror- ruch uliczny stopniowo zamierał traffic was gradually decreasing- na widok włamywacza zamarła w bezruchu the sight of the robber froze her to the spot■ dech a. oddech zamiera (w piersi) sb’s breathing’s getting weaker- dźwięk/głos/śmiech zamiera the sound/voice/laughter is tailing off a. dying out- głos zamarł mu/jej w gardle words stuck in his/her throat- serce w nim/niej zamarło his/her heart sank- słowa zamarły jej/mu na ustach the words died on his/her lipsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zam|rzeć
-
8 zastyg|nąć
pf — zastyg|ać impf vi 1. (zakrzepnąć) [galareta] to set; [tłuszcz] to solidify; [wosk, lawa, żywica] to harden 2. książk. (znieruchomieć) [osoba, twarz] to freeze- zastygnąć w bezruchu to freeze to the spot- zastygł w dziwacznej pozie he froze into a bizarre position- jego twarz zastygła w zdumieniu his face froze in a look of surprise- uśmiech zastygł mu na twarzy the smile froze on his face3. przen. (przestać się rozwijać) to come to a standstill- życie kulturalne zastygło cultural life came to a standstillThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zastyg|nąć
-
9 zmartwi|eć
pf (zmartwieję, zmartwiał, zmartwieli) vi 1. (zdrętwieć) [osoba, ręka, palce, stopy] to be a. grow numb- zmartwiała mu twarz z zimna his face was numb with cold (martwieć)2. (obumrzeć) [roślina, gałąź] to die (martwieć) 3. (zamrzeć w bezruchu) [osoba] to be a. go numb, to freeze- zmartwiałem przerażony I went numb with fear- zmartwiały z rozpaczy/ze strachu patrzył na płonący las petrified with despair/fear he stared at the burning forest (martwieć)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zmartwi|eć
-
10 trwać trw·ać
-
11 bezruch
w bezruchu bewegungslos -
12 trwać
trwać [trfaʨ̑]\trwać godzinę/tydzień eine Stunde/eine Woche dauernII. vi1) ( być prowadzonym, toczyć się) dyskusja, rozmowa: im Gange sein; budowa, prace: durchgeführt werden\trwać w bezruchu/milczeniu in Regungslosigkeit/im Schweigen verharren\trwać w zadumie in Gedanken versunken [ lub vertieft] sein3) ( obstawać)\trwać przy swoim zdaniu auf seiner Meinung beharren -
13 daliegen
da|liegenvi irr1) ( liegen) Person: leżeć; Gegenstand: leżeć, być gotowymbewegungslos \daliegen leżeć w bezruchu2) ( sein)der See lag ruhig da tafla jeziora była jak lustro
См. также в других словарях:
bezruch — m III, D. u, blm «brak ruchu, zmian; nieruchomość» Zmącić bezruch wody, drzew. Zastygnąć w bezruchu. Stać, być, trwać w bezruchu … Słownik języka polskiego
bezruch — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIb, D. u, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} brak ruchu, aktywności Zastygnąć w bezruchu. Zamrzeć w bezruchu. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
drgnąć — Ani drgnąć a) «nie poruszyć się, pozostać w bezruchu, nie ruszyć się z miejsca»: Uniósł pierzynę z jej głowy, przygląda się, a dziewucha dech zataiła w sobie, ani drgnie. A. Oppman, Legendy. b) «nie ulec zmianie»: Barometr zatrzymał się na 1009… … Słownik frazeologiczny
drgać — ndk I, drga, drgaćają, drgaćał drgnąć dk Va, drgaćnę, drgaćniesz, drgaćnij, drgaćnął, drgaćnęła, drgaćnęli, drgaćnąwszy 1. «wykonywać szybkie, ledwie widoczne powtarzające się ruchy; trząść się, dygotać, drżeć» Drgnął nerwowo. Komuś drga powieka … Słownik języka polskiego
drzemać — ndk IX, drzemaćmię, drzemaćmiesz, drzem, drzemaćał «być w półśnie, lekko, czujnie spać» Drzemał i budził się co chwila. Lubi drzemać po obiedzie. przen. a) «pozostawać w bezruchu, być bezczynnym, biernie istnieć» Wiatr drzemał w liściach drzew.… … Słownik języka polskiego
nieporuszony — nieporuszonyszeni 1. «pozostający w bezruchu; nieruchomy» Żołnierz stał nieporuszony jak posąg. 2. «niewzruszony, nieczuły, obojętny, zimny» Mimo błagań, pozostał nieporuszony … Słownik języka polskiego
nieruchomieć — ndk III, nieruchomiećeję, nieruchomiećejesz, nieruchomiećej, nieruchomiećmiał, nieruchomiećeli «stawać się nieruchomym, zastygać w bezruchu; tracić zdolność ruchu» Nieruchomieć ze strachu. Morze nieruchomieje o zachodzie … Słownik języka polskiego
nieruchomość — ż V, DCMs. nieruchomośćści 1. blm «bycie nieruchomym; stan bezruchu; bezruch» Nieruchomość posągu. Nieruchomość akcentu w języku polskim. Trwać w nieruchomości. 2. lm MD. nieruchomośćści «dobra materialne nieruchome, nieprzenośne, jak place,… … Słownik języka polskiego
nieruchomy — nieruchomymi «nie poruszający się, nie wykonujący żadnych ruchów, pozostający w bezruchu» Nieruchomy tłum. Nieruchoma twarz. Nieruchome spojrzenie. Nieruchome narządy mowy. ∆ Majątek nieruchomy, własność nieruchoma, mienie nieruchome «majątek,… … Słownik języka polskiego
spać — ndk, śpię, śpisz, śpij, spał «być pogrążonym we śnie» Spać lekko, mocno, głęboko, smacznie. Spać twardym, ciężkim, kamiennym snem. Spać na wznak, na boku. Spać w łóżku, na łóżku. Iść, pójść spać. Kłaść, położyć kogoś spać. Komuś chce się spać … Słownik języka polskiego
statyczny — 1. «nie ulegający zmianom; będący w bezruchu» Scenografia statyczna. Statyczny teatr. Statyczne malarstwo. Statyczne działy wiedzy. 2. «dotyczący statyki, stanu równowagi; będący w stanie równowagi, dobrze utrzymujący równowagę» Statyczna łódź.… … Słownik języka polskiego