-
61 centre of buoyancy
środek wyporuEnglish-Polish dictionary for engineers > centre of buoyancy
-
62 centre of curvature
środek krzywiznyEnglish-Polish dictionary for engineers > centre of curvature
-
63 centre of draught
środek oporu pługa -
64 centre of figure
środek ciężkości pola figury płaskiej -
65 centre of flotation
środek pływaniaEnglish-Polish dictionary for engineers > centre of flotation
-
66 centre of gyration
środek larmorowskiEnglish-Polish dictionary for engineers > centre of gyration
-
67 centre of lift
środek wyporu -
68 centre of motion
środek ruchu -
69 centre of oscillation
środek wahań wahadła fizycznegoEnglish-Polish dictionary for engineers > centre of oscillation
-
70 centre of percussion
środek uderzeniaEnglish-Polish dictionary for engineers > centre of percussion
-
71 centre of power
środek uciągu pługa -
72 centre of pull
środek uciągu pługa -
73 centre of resistance
środek oporu pługaEnglish-Polish dictionary for engineers > centre of resistance
-
74 centre of similitude
środek jednokładnościEnglish-Polish dictionary for engineers > centre of similitude
-
75 centre of symmetry
środek symetriiEnglish-Polish dictionary for engineers > centre of symmetry
-
76 centre of twist
środek skręcania pręta -
77 chain terminator
środek zakończający wzrost łańcucha -
78 chemical agent
środek chemiczny -
79 circumcentre
środek okręgu opisanego -
80 clarificant
środek klarujący
См. также в других словарях:
środek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. środekdka {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} miejsce usytuowane centralnie względem otaczających je obiektów, które tworzą koło lub przypominają koło; punkt centralny, centrum :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
środek lokomocji — {{/stl 13}}{{stl 7}} urządzenie techniczne umożliwiające przenoszenie z miejsca na miejsce osób i towarów; środek transportu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Samolot należy do najszybszych i najbezpieczniejszych środków lokomocji. Powietrzne, naziemne… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
środek — m III, D. środekdka, N. środekdkiem; lm M. środekdki 1. «miejsce mniej więcej jednakowo oddalone od końców przedmiotu, od krawędzi określonej powierzchni; część środkowa przedmiotu, powierzchni, punkt centralny, centrum; część środkowa odcinka… … Słownik języka polskiego
środek — 1. Państwo Środka «Chiny»: Władze chińskie dopięły swego: Tybet uznano w zasadzie za wewnętrzną sprawę Państwa Środka. Polityka 21/2000. 2. Złoty środek «pośredni stopień między dwiema skrajnościami, rozwiązanie kompromisowe»: Prawdziwą… … Słownik frazeologiczny
złoty środek — {{/stl 13}}{{stl 7}} umiarkowana, pośrednia możliwość, przeciwieństwo skrajności; umiar, kompromis : {{/stl 7}}{{stl 10}}Grunt to znaleźć, odkryć, wybrać złoty środek. Szukał złotego środka w wychowaniu dziecka. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ciężkość — Środek, punkt ciężkości «rzecz najważniejsza, istota czegoś; punkt centralny, centrum, ośrodek czegoś»: (...) od początku 1919 r. punkt ciężkości działań dyplomacji polskiej wyraźnie zaczął się przesuwać do Paryża, gdzie rozpoczynała obrady… … Słownik frazeologiczny
koło — I n III, Ms. kole; lm D. kół 1. «część płaszczyzny ograniczona okręgiem; w terminologii matematycznej: zbiór wszystkich punktów płaszczyzny, których odległość od ustalonego punktu, zwanego środkiem koła, jest mniejsza lub równa danej liczbie… … Słownik języka polskiego
kwas — m IV, D. u, Ms. kwassie; lm M. y 1. «substancja kwaśna; kwaśny smak; kojarzący się z tym smakiem zapach» Kwas kapuściany, naturalny. Czuć kwas. Czuć kwasem. ∆ Kwas chlebowy «musujący napój chłodzący przyrządzony z osłodzonej wody z dodatkiem… … Słownik języka polskiego
równik — m III, D. a, N. równikkiem; lm M. i «teoretyczna linia przecięcia powierzchni kuli ziemskiej płaszczyzną prostopadłą do osi ziemskiej i przechodzącą przez środek Ziemi; jest największym równoleżnikiem, dzieli Ziemię na półkulę północną i… … Słownik języka polskiego
sól — ż V, DCMs. soli; lm M. sole, D. soli, N. solami 1. «skała osadowa pochodzenia chemicznego składająca się głównie z halitu; bezbarwny, przezroczysty minerał powstający wskutek odparowywania płytkich zatok morskich i słonych jezior; używana głównie … Słownik języka polskiego
woda — ż IV, CMs. wodzie; lm D. wód 1. «tlenek wodoru, ciecz bezbarwna, bez zapachu i smaku, rozpowszechniona w przyrodzie; niezbędny składnik organizmów żywych» Brudna, czysta, mętna, przezroczysta woda. Ciepła, gorąca, zimna woda. Woda pitna,… … Słownik języka polskiego