-
1 vorschieben
vorschieben vt выдвига́ть [продвига́ть] вперё́д; прота́лкиватьeinen Riegel vorschieben задви́нуть засо́вeiner Sache (D) einen Riegel vorschieben перен. поста́вить засло́н чему́-л., препя́тствовать осуществле́нию чего́-л.vorschieben vt перен. отгова́риваться (чем-л.), прикрыва́ться (чем-л.), пря́таться (за что-л.), er schob eine Sitzung vor он отговори́лся тем, что у него́ заседа́ниеvorschieben vt тех. подава́ть -
2 vorschieben
-
3 vorschieben
vorschieben, I) vorwärts schieben: promovere. proicere (z.B. turres in exteriorem partem). – im Kampfe v., opponere (z.B. subsidia). – II) vor etwas schieben: obdere od. obicere od. obmoliri, vor etwas, alci rei. – Bildl., jmd. v., culpam in alqm transferre.
-
4 vorschieben
vorschieben v/t <unreg, -ge-, h> bahane etmek, mazeret göstermek -
5 vorschieben
-
6 vorschieben
(unreg., trennb., hat -ge-)I v/t push ( oder slide, move) forward; (Lippe etc.) stick out; fig. (als Vorwand benutzen) use s.th. as an excuse; (jemanden) use s.o. as a dummy; fig. Riegel 1II v/refl move forward; Person: push (one’s way) forward; in der Schlange: Brit. jump the queue, Am. cut in line* * *to advance* * *vor|schie|ben sep1. vt1) (= davorschieben) to push in front; Riegel to put across, to shoot (across); (= nach vorn schieben) to push forward; Kopf to stick forward; Unterlippe, Kinn to stick outSee:→ Riegelvorgeschobener Posten — advance guard, advance party
3) (fig = vorschützen) to put forward as a pretext or excusevorgeschobene Gründe — pretexts pl, excuses pl
4)jdn vórschieben — to put sb forward as a front man
2. vr(Wolken, Erdmassen) to advance, to move forward; (Menschen) to push or press forward* * *(to make to happen at an earlier date; to advance in time: They have brought forward the date of their wedding by one week.) bring forward* * *vor|schie·ben▪ etw \vorschieben to use sth as an excuse [or a pretext]das ist doch nur eine Ausrede, die er vorschiebt, um nicht kommen zu müssen that's just an excuse [that] he's using not to come▪ vorgeschoben used as an excuse [or a pretext]ich kann diese vorgeschobenen Gründe leider nicht akzeptieren I'm afraid I can't accept these reasons which are just a pretext▪ jdn \vorschieben to use sb as a front man/woman▪ etw \vorschieben to push sth forward▪ etw \vorschieben to push [or slide] sth across* * *1.unregelmäßiges transitives Verb2) (nach vorn schieben) push forward2.unregelmäßiges reflexives Verb push forward* * *vorschieben (irr, trennb, hat -ge-)A. v/t push ( oder slide, move) forward; (Lippe etc) stick out; fig (als Vorwand benutzen) use sth as an excuse; (jemanden) use sb as a dummy; fig → Riegel 1B. v/r move forward; Person: push (one’s way) forward; in der Schlange: Br jump the queue, US cut in line* * *1.unregelmäßiges transitives Verb2) (nach vorn schieben) push forward2.unregelmäßiges reflexives Verb push forward* * *v.to push forward expr. -
7 vorschieben
vor|schie·ben1) ( vorschützen)etw \vorschieben to use sth as an excuse [or a pretext];das ist doch nur eine Ausrede, die er vorschiebt, um nicht kommen zu müssen that's just an excuse [that] he's using not to come;vorgeschoben used as an excuse [or a pretext];ich kann diese vorgeschobenen Gründe leider nicht akzeptieren I'm afraid I can't accept these reasons which are just a pretext2) ( für sich agieren lassen)jdn \vorschieben to use sb as a front man/woman3) ( nach vorn schieben)etw \vorschieben to push sth forward4) ( vor etw schieben)etw \vorschieben to push [or slide] sth across -
8 vorschieben
vór|schieben unr.V. hb tr.V. 1. премествам, бутвам, издавам напред; 2. използвам като претекст; 3. използвам като подставено лице; Die Lippe vorschieben Издавам устна напред; Den Riegel vorschieben Слагам резето; Müdigkeit vorschieben Използвам умората като претекст; eine vorgeschobene Person подставено лице.* * ** tr 1. бутвам напред; преи e-r Sache den Riegel =schieben гов пресичам, преграждам пътя, осуетявам нщ; e-e =geschobene Person подставено лице; 2. давам като претекст; -
9 vorschieben
'foːrʃiːbənv irr1) pousser, se retrancher derrière, prétexter, invoquer2) ( Termin) avancer3) ( vorschützen) prétexter qc4)vorschiebenvb8b49fd9o/b8b49fd9r|schieben1 (nach vorn schieben) avancer -
10 vorschieben
1) nach vorn bewegen: Gegenstand выдвига́ть вы́двинуть [ ein wenig подвига́ть/-дви́нуть] вперёд. Mund, Kinn, Lippe, Schulter, Bein выдвига́ть /- <выставля́ть/вы́ставить > вперёд. Kopf вытя́гивать вы́тянуть. Truppen продвига́ть /-дви́нуть вперёд. Riegel задвига́ть /-дви́нуть2) Militärwesen | vorgeschoben передово́й3) sich vorschieben sich nach vorn bewegen продвига́ться /-дви́нуться вперёд. v. Oberkörper наклоня́ться /-клони́ться вперёд. sich hinter etw. vorschieben поднима́ться подня́ться навстре́чу из-за чего́-н.4) etw. vorschützen отгова́риваться /-говори́ться чем-н. dieser Grund war nur vorgeschoben э́та причи́на была́ всего́ лишь отгово́ркой5) jdn. für einen anderen handeln lassen испо́льзовать ipf/pf кого́-н. для достиже́ния со́бственных це́лей. jdn. als Sündenbock vorschieben де́лать с- кого́-н. козло́м отпуще́ния -
11 vorschieben
* vteinen Riegel vorschieben — задвинуть засовeiner Sache (D) einen Riegel vorschieben — перен. поставить заслон чему-л., препятствовать осуществлению чего-л.2) перен. отговариваться (чем-л.), прикрываться (чем-л.), прятаться (за что-л.)er schob eine Sitzung vor — он отговорился тем, что у него заседание3) тех. подавать -
12 vorschieben
vorschieben ( irr) wysuwać <- sunąć>, przesuwać <- sunąć> do przodu oder naprzód; ( vorschützen) zasłaniać <- słonić> się (I);den Riegel (an der Tür) vorschieben zamykać <- mknąć> (drzwi) na zasuwę -
13 vorschieben
'foːrʃiːbənv irr2) ( Termin) adelantar3) ( vorschützen) alegar, pretextar4)vor| schieben1 dig (nach vorn schieben) empujar hacia delante2 dig (Riegel) correr3 dig (zur Entschuldigung) poner como pretextotransitives Verb (unreg)3. [Stellvertreter, Kollegen] mandar por delante a -
14 vorschieben
-
15 vorschieben
-
16 Vorschieben
-
17 vorschieben
-
18 vorschieben
vt <tech.allg> ■ advance vt ; feed forward vt -
19 Vorschieben
-
20 vorschieben
vorschieben2 v TECH advance (z. B. den Ausleger)
См. также в других словарях:
Vorschieben — Vorschieben, verb. irregul. act. S. Schieben. 1. Vorwärts schieben. Den Wagen vorschieben, vor die Thür. Auch wohl so viel, als hervor schieben. 2. Vor etwas anders schieben. Den Kasten vorschieben, vor eine Öffnung. Den Riegel vorschieben, vor… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
vorschieben — V. (Aufbaustufe) etw. nach vorn bewegen oder vorrücken Beispiel: Könnt ihr den Tisch noch ein wenig vorschieben? … Extremes Deutsch
Vorschieben — Vorwölbung; Schwellung; Protrusion (fachsprachlich) * * * vor|schie|ben [ fo:ɐ̯ʃi:bn̩], schob vor, vorgeschoben: 1. a) <tr.; hat nach vorn bewegen, schieben: sie schoben den Wagen ein paar Meter vor; sie schob den Kopf etwas vor. b) <tr.; … Universal-Lexikon
vorschieben — vo̲r·schie·ben (hat) [Vt] 1 etwas vorschieben etwas nach vorne schieben <den Hut, die Mütze, die Unterlippe vorschieben> 2 etwas vorschieben meist einen Riegel vor eine Tür oder ein Tor schieben, damit sie fest verschlossen sind 3 etwas… … Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache
vorschieben — als Vorwand nehmen, anführen, Ausflüchte machen, Ausreden vorbringen, sich berufen, sich beziehen, Bezug nehmen, geltend machen, sich herauslügen, sich herausreden, heucheln, simulieren, sich verschanzen, vorgaukeln, vorgeben, vorschützen,… … Das Wörterbuch der Synonyme
vorschieben — vürschiebe … Kölsch Dialekt Lexikon
vorschieben — vor|schie|ben … Die deutsche Rechtschreibung
Vorschieben von Waren — ⇡ Abschnittsschlussverkäufe, ⇡ Räumungsverkäufe … Lexikon der Economics
Einer Sache einen Riegel vorschieben — »Einer Sache einen Riegel vorschieben« bedeutet »etwas, was nicht länger geduldet werden kann, unterbinden«: Die Spieler werden den Plänen des Verbandes einen Riegel vorschieben. In Ernst Niekischs Lebenserinnerungen mit dem Titel »Gewagtes… … Universal-Lexikon
einen Riegel vorschieben — unterbinden … Universal-Lexikon
Vorwölbung — Vorschieben; Schwellung; Protrusion (fachsprachlich) * * * Vor|wöl|bung, die; , en: 1. <o. Pl.> das [Sich]vorwölben. 2. vorgewölbte Stelle, Fläche. * * * Vor|wöl|bung, die; , en: 1. <o. Pl.> das [Sich]vorwölben … Universal-Lexikon