Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

vocat

  • 81 caesius

    [st1]1 [-] caesĭus, a, um: tirant sur le vert, pers, glauque; qui a les yeux pers.    - caesii oculi, Cic.: yeux verts. [st1]2 [-] Caesĭus, ĭi, m.: Césius (nom romain).
    * * *
    [st1]1 [-] caesĭus, a, um: tirant sur le vert, pers, glauque; qui a les yeux pers.    - caesii oculi, Cic.: yeux verts. [st1]2 [-] Caesĭus, ĭi, m.: Césius (nom romain).
    * * *
        Caesius, Adiectiuum. Caesius color. De oculis tantum dicitur. Couleur de ciel pers. Sic enim Nigidius interpretatur apud Gellium. Thylesius tamen in libro De coloribus, oculos vocat Caesios, quibus inest fulgor quidam visu horrendus. Yeulx ardants et estincellants, hydeux et affreux. Tales sunt oculi leonis: micant quippe illi, velut ignis penitus flagrans. Qui caesius est, caedem quodammodo videtur oculis minari. Nigidius originem verbi ducit a caelo, Thylesius a caede.
    \
        Caesii oculi. Cic. Qui ha les yeulx pers.
    \
        Caesia virgo. Terent. Qui ha tels yeulx.

    Dictionarium latinogallicum > caesius

  • 82 calligonon

    calligonŏn, i, n. sanguinaire (plante).
    * * *
    calligonŏn, i, n. sanguinaire (plante).
    * * *
        Calligonon, pen. corr. Herba quae et polygonon dicitur. Vulgus sanguinariam vocat. Plin. Officinis Centinodia et corrigiole dicitur.

    Dictionarium latinogallicum > calligonon

  • 83 chorea

    chŏrēa, ae, f. (souvent au plur.)    - [gr]gr. χορεία.    - chŏrĕa (avec ĕ), Tib. 1, 3, 59; Prop. 2 (3), 19, 15; Virg. En. 6, 644. [st1]1 [-] danse en choeur. [st1]2 [-] mouvement circulaire (en parl. des astres). --- Varr. d. Non. p. 451, 11; Manil. 1, 668.
    * * *
    chŏrēa, ae, f. (souvent au plur.)    - [gr]gr. χορεία.    - chŏrĕa (avec ĕ), Tib. 1, 3, 59; Prop. 2 (3), 19, 15; Virg. En. 6, 644. [st1]1 [-] danse en choeur. [st1]2 [-] mouvement circulaire (en parl. des astres). --- Varr. d. Non. p. 451, 11; Manil. 1, 668.
    * * *
        Chorea, huius choreae, pen. indifferente. Virgil. Danse.
    \
        Cantatrices choreae. Claud. Danses à la chanson.
    \
        Duras choreas rusticorum et plebis, vocat Ouidius. Lourdes.
    \
        Ducere choreas. Ouid. Mener la danse.
    \
        Choreis indulgere. Virgil. Danser.
    \
        Plaudere pedibus choreas. Virgil. Danser.

    Dictionarium latinogallicum > chorea

  • 84 compressus

    [st1]1 [-] compressus, a, um: part. passé de comprimo. - [abcl][b]a - serré, pressé, comprimé, obstrué; étroit. - [abcl]b - resserré, constipé. - [abcl]c - pressé, forcé. - [abcl]d - arrêté, dompté, réprimé, modéré, apaisé. - [abcl]e - caché, dissimulé.[/b]    - compressis manibus sedere: rester les bras croisés, être oisif.    - compressa itinera, Sen.: chemins obstrués par la foule.    - compressâ palmâ ferire, Plaut. Cas. 2, 6, 53: donner un coup de poing. [st1]2 [-] compressŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - compression, pression. - [abcl]b - commerce illégitime, viol. - [abcl]c - resserrement, étreinte.[/b]
    * * *
    [st1]1 [-] compressus, a, um: part. passé de comprimo. - [abcl][b]a - serré, pressé, comprimé, obstrué; étroit. - [abcl]b - resserré, constipé. - [abcl]c - pressé, forcé. - [abcl]d - arrêté, dompté, réprimé, modéré, apaisé. - [abcl]e - caché, dissimulé.[/b]    - compressis manibus sedere: rester les bras croisés, être oisif.    - compressa itinera, Sen.: chemins obstrués par la foule.    - compressâ palmâ ferire, Plaut. Cas. 2, 6, 53: donner un coup de poing. [st1]2 [-] compressŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - compression, pression. - [abcl]b - commerce illégitime, viol. - [abcl]c - resserrement, étreinte.[/b]
    * * *
        Annonam compressam Liuius eleganter vocat, quum pretium per coemptionem esset intentum auctumque. Serree, cachee, et supprimee par les marchans pour puis apres la revendre à leur mot.
    \
        Certamina compressa. Virgil. Appaisez.
    \
        Vitiosam alicuius naturam edomitam et compressam esse doctrina. Cic. Refrenee, Reprimee et domptee.
    \
        Compressi oculi. Colum. Les yeux restraincts, Appetissez, Enfoncez.
    \
        Compressum atque tacitum odium. Cic. Une haine cachee et couverte ou dissimulee.
    \
        Compressa palma aut porrecta ferire. Plaut. Bailler un coup de poing ou une jouee.
    \
        Compressus, Nomen ex participio. Plin. Nucamenta compressiora maribus sunt. Plus serrez.
    \
        Compressus, huius compressus. Cic. Serrement Estraignement.
    \
        Compressu suo reliquit eam grauidam. Plaut. Il la laissa grosse de son faict.

    Dictionarium latinogallicum > compressus

  • 85 consectarium

        Consectarium, consectarii. Est argumentum breuiter astrictum. Cic. Vulgus quolibeta vocat, vel corollaria.

    Dictionarium latinogallicum > consectarium

  • 86 contractura

    contractura, ae, f. contracture (t. d'arch.).
    * * *
    contractura, ae, f. contracture (t. d'arch.).
    * * *
        Contractura, contracturae, pen. prod. Contracturas in scapis columnarum vocat Vitruuius, qua gracilescunt. Les retraictes, ou rapetissemens, agrailissemens, amenuisemens.

    Dictionarium latinogallicum > contractura

  • 87 cuniculosus

    cŭnīcŭlōsus, a, um [cuniculus] Catul. qui abonde en lapins.
    * * *
    cŭnīcŭlōsus, a, um [cuniculus] Catul. qui abonde en lapins.
    * * *
        Cuniculosus, pe. prod. Adiectiuum. Vnde Catullus Celtiberiam vocat cuniculosam. Pleine de mines servantes à guerre, Caverneuse.

    Dictionarium latinogallicum > cuniculosus

  • 88 decoctum

    decoctum, i, n. (decoctura, ae, f.) décoction.
    * * *
    decoctum, i, n. (decoctura, ae, f.) décoction.
    * * *
        Decoctum, decocti, Substantiuum. Plin. Vulgus pharmacopolarum Decoctionem vocat. Decoction.

    Dictionarium latinogallicum > decoctum

  • 89 deus

    dĕus, i, m. (arch. deivos)    - voc. sing. inus., mais à la décad. deus Vulg. Psa. 22, 3 ou dee Tert. Marc. 1, 29 II au plur. nom. di, dii, dei; gén. deorum et deum; dat. dis, diis, deis II deus monos. Plaut. Amp. 53.    - voir la déclinaison.    - cf. gr. ὁ Ζεῦς: Zeus --- gén. Διός (et Ζηνός); acc. Δία (et Ζῆν / Ζῆνα); dat. Διί (et Ζηνί). [st1]1 [-] dieu, divinité.    - Deus aeterne! Hier.: ô Dieu éternel !    - Cic. Rep. 6, 17; Tim. 26; etc.    - di boni, Cic. Mil. 59: grands dieux ! dieux bons !    - di immortales! Cic. Nat. 1, 72: dieux immortels !    - pro di immortales ! Cic. Par. 42: dieux immortels !    - avec ellipse de fidem pro deum immortalium, Cic. fr. F. 1, 8: au nom des dieux immortels !    - per deos ou per deos immortales, Cic. Off. 2, 5; Balb. 23: au nom des dieux, par les dieux immortels.    - di melius duint (dent), di meliora ferant, velint, Ter. Ph. 1005; Tib. 3, 4, 1; Ov. M. 7, 37 ou simplt di meliora, Cic. Phil. 8, 9: que les dieux nous assistent ! aux dieux ne plaise ! les dieux nous en préservent !    - di vortant bene! Ter. Eun. 390: que les dieux nous protègent! --- cf. Ad. 728; Hec. 196, etc..    - quod di omen avertant ! Cic. Phil. 3, 35: que les dieux détournent ce présage !    - si dis placet, Cic. Pis. 38: [ironique] dieu me pardonne ! [st1]2 [-] en parl. de qqn un dieu.    - Cic. de Or. 1, 106; Nat. 2, 32; Att. 4, 16, 3; Sest. 144; Quir. 11.
    * * *
    dĕus, i, m. (arch. deivos)    - voc. sing. inus., mais à la décad. deus Vulg. Psa. 22, 3 ou dee Tert. Marc. 1, 29 II au plur. nom. di, dii, dei; gén. deorum et deum; dat. dis, diis, deis II deus monos. Plaut. Amp. 53.    - voir la déclinaison.    - cf. gr. ὁ Ζεῦς: Zeus --- gén. Διός (et Ζηνός); acc. Δία (et Ζῆν / Ζῆνα); dat. Διί (et Ζηνί). [st1]1 [-] dieu, divinité.    - Deus aeterne! Hier.: ô Dieu éternel !    - Cic. Rep. 6, 17; Tim. 26; etc.    - di boni, Cic. Mil. 59: grands dieux ! dieux bons !    - di immortales! Cic. Nat. 1, 72: dieux immortels !    - pro di immortales ! Cic. Par. 42: dieux immortels !    - avec ellipse de fidem pro deum immortalium, Cic. fr. F. 1, 8: au nom des dieux immortels !    - per deos ou per deos immortales, Cic. Off. 2, 5; Balb. 23: au nom des dieux, par les dieux immortels.    - di melius duint (dent), di meliora ferant, velint, Ter. Ph. 1005; Tib. 3, 4, 1; Ov. M. 7, 37 ou simplt di meliora, Cic. Phil. 8, 9: que les dieux nous assistent ! aux dieux ne plaise ! les dieux nous en préservent !    - di vortant bene! Ter. Eun. 390: que les dieux nous protègent! --- cf. Ad. 728; Hec. 196, etc..    - quod di omen avertant ! Cic. Phil. 3, 35: que les dieux détournent ce présage !    - si dis placet, Cic. Pis. 38: [ironique] dieu me pardonne ! [st1]2 [-] en parl. de qqn un dieu.    - Cic. de Or. 1, 106; Nat. 2, 32; Att. 4, 16, 3; Sest. 144; Quir. 11.
    * * *
        Deus, Dei. Dieu.
    \
        Aduerso deo agere aliquid. Ouid. Contre la volunté de Dieu, Dieu nous estant contraire.
    \
        AEquorei dii. Ouid. Les dieux marins.
    \
        Cum Deo beneuolente faciam. Gellius. Je le feray se Dieu plaist, ou au plaisir de Dieu.
    \
        Dii boni, boni quid porto! Exultantis vox. Terent. O bon dieu.
    \
        Caerulei dii. Ouid. Dieux marins.
    \
        Dii immortales, homo homini quid praestat? Admirantis exclamatio est. Terent. O Dieu immortel!
    \
        Dii meliora, Modus optandi, imperfecto sermone. Liu. A Dieu ne plaise.
    \
        O dii, qui comitatus. Cic. O Dieu.
    \
        Secundis diis agere aliquid. Virgil. Dieu nous aidant et favorisant.
    \
        Deum suae vitae Lentulum vocat Cicero. Conservateur.
    \
        Hanc occasionem oblatam tenete, per deos immortales, Patres conscripti, etc. Cic. Je vous prie pour l'honneur de Dieu.
    \
        Auertant omem dii. Cic. A Dieu ne plaise, Ce que Dieu ne veuille.
    \
        Dii faciant. Cic. Dieu le veuille.
    \
        Dii faciant vt rei militaris mentionem facere audeas. Cic. Pleust à Dieu que tu en eusses parlé pour veoir.
    \
        Dii vestram fidem! Admiratis aduerbium cum exclamatione. Terent. Mon Dieu aide nous!
    \
        Infringere deos precatu. Stat. Flechir Dieu par prieres.
    \
        Inuantibus diis. Cic. Dieu aidant, Au plaisir de Dieu.
    \
        Plaudentibus diis et hominibus. Cic. Au gré, A la grande joye et contentement de Dieu et des hommes.
    \
        Teste Deo credere. Ouid. Croire aucun quand il jure Dieu.
    \
        Testari deos. Virgil. Appeler Dieu en tesmoing.
    \
        Dii bene vertant. Terent. Dieu veille tourner tout à bien.

    Dictionarium latinogallicum > deus

  • 90 digitus

    dĭgĭtus, i, m. [st2]1 [-] doigt de la main, doigt du pied; doigt des animaux. [st2]2 [-] Plin. rameau, petite branche. [st2]3 [-] le doigt (mesure qui valait la 16 ème partie du pied romain).    - extremis digitis attingere: toucher du bout des doigts, effleurer.    - discedere transversum digitum ab re: ne pas s’écarter de qqch d’un doigt mis en travers, d’un travers de doigt.    - ne digitum quidem porrigere: ne rien faire pour qqch.
    * * *
    dĭgĭtus, i, m. [st2]1 [-] doigt de la main, doigt du pied; doigt des animaux. [st2]2 [-] Plin. rameau, petite branche. [st2]3 [-] le doigt (mesure qui valait la 16 ème partie du pied romain).    - extremis digitis attingere: toucher du bout des doigts, effleurer.    - discedere transversum digitum ab re: ne pas s’écarter de qqch d’un doigt mis en travers, d’un travers de doigt.    - ne digitum quidem porrigere: ne rien faire pour qqch.
    * * *
        Digitus, digiti, pen. corr. Un doigt.
    \
        Digito vno ne me attigeris. Terent. Garde toy de me toucher du bout du doigt, ou tant soit peu.
    \
        Infamis digitus. Persius. Le doigt du milieu, Le doigt moyen.
    \
        Medium digitum alicui porrigere. Mart. Le mespriser, et n'en tenir compte, Luy faire la figue.
    \
        Nudum digitum vocat Iuuenalis. Qui n'est point garni d'anneaux.
    \
        Primores. Plaut. Le bout des doigts.
    \
        Digitum transuersum non excedere. Ne point eschapper ou sortir d'un lieu le travers d'un doigt, ou la largeur d'un doigt. Plaut. - si hercle tu ex isthoc loco Digitum transuorsum excesseris. Si tu bouges tant soit peu.
    \
        Digitiis extremis attingere aliquod genus vitae. Id est, breuiter siue leuiter attingere. quod alias A limine salutare dicitur. Cice. N'y toucher que du bout du doigt, Ne faire que passer par dessus, et legierement.
    \
        Coeunt digiti. Ouid. S'assemblent.
    \
        Condere digitos in oculos alicuius. Ouid. Fourrer ses doigts dedens les yeulx d'aucun.
    \
        Digitum contrahere, aut Remittere, contraria. Plin. Serrer ou courber, et puis apres le lascher et estendre, Clorre et ouvrir.
    \
        Digitum ab aliqua re non discedere. Cic. Ne s'en point esloingner tant soit peu.
    \
        Digitum nusquam a sententia. Cice. Ne se departir nullement de son opinion, Tenir ferme.
    \
        Digitos incidere. Ouid. Couper.
    \
        Digitum tollere. Cic. Les anciens souloyent és baulx à ferme, ou és ventes qui se faisoyent publiquement lever le doigt pour monstrer qu'ils y vouloyent mettre leur denier.
    \
        Digitum tollere, est etiam Fauere. Horat. Favoriser.
    \
        Digitus, Modulus aquarius. Iulius Frontinus. Certaine mesure d'eaue.

    Dictionarium latinogallicum > digitus

  • 91 dracunculus

    drăcuncŭlus, i, m. [st2]1 [-] petit serpent. [st2]2 [-] estragon (plante).
    * * *
    drăcuncŭlus, i, m. [st2]1 [-] petit serpent. [st2]2 [-] estragon (plante).
    * * *
        Dracunculus, pen. corr. Herbae genus. Plin. Vulgus pharmacopolarum vocat Jarum, alii Pudendum sacerdotis.

    Dictionarium latinogallicum > dracunculus

  • 92 elaphoboscon

    elaphoboscon, i, n. une herbe médicinale.
    * * *
    elaphoboscon, i, n. une herbe médicinale.
    * * *
        Elaphoboscon, Herba. Plinius. Vulgus Pabulum cervi vocat: officinae herbarii Gratiam Dei vocant.

    Dictionarium latinogallicum > elaphoboscon

  • 93 expectatio

    exspectātĭo (expectātĭo), ōnis, f. attente, désir de voir ou d'apprendre, curiosité, impatience d’apprendre.    - praeter exspectationem: contre toute attente.    - nunc has exspectationes habemus duas... Cic. Att. 7, 16, 2: pour le moment, je suis curieux de savoir deux choses.
    * * *
    exspectātĭo (expectātĭo), ōnis, f. attente, désir de voir ou d'apprendre, curiosité, impatience d’apprendre.    - praeter exspectationem: contre toute attente.    - nunc has exspectationes habemus duas... Cic. Att. 7, 16, 2: pour le moment, je suis curieux de savoir deux choses.
    * * *
        Expectatio, Verbale. Terent. Attente et desir, Expectation.
    \
        Summa est expectatio tui. Cic. On ha grande attente de toy, On te desire fort, On ha grande esperance en toy.
    \
        Praeter expectationem aliquid accidere. Cic. Autrement que nous n'attendions et esperions, Contre nostre esperance.
    \
        Dare alicui expectationem conuiuii. Cic. Le mettre en attente et esperance de, etc.
    \
        Mouere. Cic. Exciter un desir, ou attente.
    \
        Vincere expectationem omnium. Cic. Vaincre l'attente de tous, Faire mieulx que tous n'esperoyent.
    \
        Vocat me alio tacita vestra expectatio. Cic. Vostre attente m'appelle à parler d'autre chose, Pour satisfaire à nostre attente, il me fault parler d'autre chose.

    Dictionarium latinogallicum > expectatio

  • 94 iam

        Iam, Aduerbium temporis. Ja, Desja.
    \
        Tace, egomet conueniam iam ipsum. Terent. Tout à ceste heure, Desmaintenant.
    \
        Iamne imus? Terent. N'est il pas temps d'aller? Quoy? ne partons nous pas encore, ou maintenant?
    \
        Vxorem tibi iam non dat Chremes. Terent. Desormais.
    \
        Non paedagogum iam me, sed Lydum vocat. Plaut. Il ne m'appelle plus, etc.
    \
        Te quoque iam Thais, amo. Terent. Maintenant.
    \
        Iam, geminatum. Horat. Iam vino quaerens, iam somno fallere noctem. Maintenant l'un, maintenant l'autre.
    \
        Iam veniet tenebris mors adoperta caput. Tibul. Bien tost.
    \
        Iam, pro Posthac. Cic. Desormais, D'ores en avant.
    \
        Iam aduesperascit. Terent. Desja.
    \
        Iam biennium est, quum mecum rem ille coepit. Plaut. Il y a deux ans que, etc.
    \
        Plus iam anno scio. Plaut. Il y a plus d'un an que je le scay.
    \
        Nam aut iam reuertere: aut mox, etc. Terent. Incontinent.
    \
        Te oro Daue, vt redeat iam in viam. Terent. A tout le moins à ceste heure.
    \
        I nunc iam. Terent. Or va maintenant.
    \
        Nos putant iam a pueris illico nasci senes. Terent. Incontinent dés nostre enfance.
    \
        Iam a principio. Sallust. Incontinent, Dés le commencement.
    \
        Iam_diu aliquam causam quaerebat senex. Terent. Il y a jalong temps.
    \
        Iam_dudum, pen. prod. de paruo tempore dicitur, vnius horae, aut semihorae, aut duarum horarum, aut certe breuissimi temporis. Terent. Ain'patrem hinc abisse rus? s. iam_dudum. Il y a ja assez long temps, Piece à, Ja piece à.
    \
        Iam_dudum aetatem lites sunt inter eos factae maximae. Terent. Il y a fort long temps.
    \
        Iam iam faciam vt iusseris. Plaut. Dés maintenant, Tout à ceste heure.
    \
        Iam iam sat est. Plaut. Pour ceste heure, Pour le present.
    \
        Iam iamque, id est Mox, Celerrime. Cic. Tibi iam iamque faciendum est. Tout incontinent, Tout à ceste heure, ou maintenant.
    \
        Iam inde. Cic. Ac tibi iam inde praescribo, ne tuas sordes, etc. Dés ceste heure, Pour le temps advenir.
    \
        Iam inde ab adolescentia. Terent. Dés son jeune aage.
    \
        Iam inde ab Aristotele. Cic. Dés le temps d'Aristote.
    \
        Iam inde ab Racilii morte. Liu. Dés le temps que Racilius mourut.
    \
        Iam inde a principio. Cic. Dés le commencement.
    \
        Iam inde a paternis certaminibus inuisus. Liu. Incontinent apres.
    \
        Iam inde a puero. Liu. Dés son enfance.
    \
        Hi sunt iam inde antiquitus castellani agreste genus. Liu. De toute ancienneté.
    \
        - mihi magna cum eo iam inde vsque a pueritia semper fuit familiaritas. Terent. Dés son jeune aage.
    \
        Iam nunc mente et cogitatione prospicio, quae tum studia, etc. Cic. Dés maintenant, Dés ceste heure, Tout à ceste heure, Tout maintenant.
    \
        Eamus nunc iam intro. Terent. Tout à ceste heure.
    \
        Iam_olim principio illud statueram. Cic. Dés long temps.
    \
        - quia consimilem luserat Iam_olim ille ludum. Terent. Long temps au paravant.
    \
        Iam_pridem equidem audiui cepisse odium tui Philumenam. Terent. Il y a ja long temps.
    \
        Quod maiores nostros iam_pridem fecisse manifestum est. Plin. Il y a ja fort long temps.
    \
        Iam_pridem victricia tollite signa. Lucan. Incontinent, Soubdain.
    \
        Iam_primum illu alieno animo a nobis esse, res ipsa indicat. Terent. Or prime.
    \
        Iam_primum haec se e Pamphilo Grauidam dixit esse: inuentum est falsum. Terent. Tout premierement.
    \
        Iam tandem. Cic. Redditae mihi iam tandem sunt a Caesare literae. A la parfin, Apres avoir bien attendu.
    \
        Iam tum quum bello fugitiuorum tota Italia arderet. Cic. Lors que desja, ou Dés lors que, etc.
    \
        Iam vero narrationem quod iubent verisimilem esse, et apertam et breuem: recte nos admonent, etc. Cic. Or en tant que touche, etc.
    \
        Probabilis orator, iam vero etiam probatus. Cicero. Voire et ja, etc.
    \
        Vetus opinio est iam vsque ab heroicis ducta temporibus. Cic. Dés les temps heroiques.

    Dictionarium latinogallicum > iam

  • 95 intertrigo

    intertrīgo, ĭnis, f. [inter + tero] écorchure, excoriation.    - Varr. L. 6, 176 ; Cato, Ag. 159 ; Plin. 20, 151.
    * * *
    intertrīgo, ĭnis, f. [inter + tero] écorchure, excoriation.    - Varr. L. 6, 176 ; Cato, Ag. 159 ; Plin. 20, 151.
    * * *
        Intertrigo, pe. prod. intertriginis, foem. gene. Columel. Plin. Blessure, ou Escorcheure faicte en la peau par eschauffement et par long chemin és pieds, ou entre les cuisses, Souillure. vel quum pes pedem terit. Plinius attritus vocat. dicitur et Paratrimma. Entretaillure, Quand un cheval s'entretaille.

    Dictionarium latinogallicum > intertrigo

  • 96 interuentor

        Interuentor, Verbale. Cic. Un survenant qui survient quand on est embesongné et empesché de besongne.
    \
        Interuentor, pro Fideiussore. Vlpianus. Intertuentorem etiam vocat Budaeus. Un moyenneur de quelque chose entre parties.

    Dictionarium latinogallicum > interuentor

  • 97 latrunculus

    lătruncŭlus, i, m. [st2]1 [-] soldat mercenaire, brigand, voleur. [st2]2 [-] usurpateur. [st2]3 [-] pion, pièce du jeu des latroncules (sorte d'échecs).
    * * *
    lătruncŭlus, i, m. [st2]1 [-] soldat mercenaire, brigand, voleur. [st2]2 [-] usurpateur. [st2]3 [-] pion, pièce du jeu des latroncules (sorte d'échecs).
    * * *
        Latrunculus, latrunculi, pen. corr. Diminutiuum. Cic. Brigandeau, Brigandereau, Larronneau, Larronceau, Pillart.
    \
        Latrunculus, siue Laterunculus, qui et latro, Vulgus nostrum scachos vocat. Martial. Seneca. Des eschecs.
    \
        Praelia latronum ludere. Ouid. Jouer aux eschecs.

    Dictionarium latinogallicum > latrunculus

  • 98 museum

    Mūsēum, i, n. [st2]1 [-] endroit consacré aux Muses, aux études: musée, bibliothèque, académie. [st2]2 [-] Treb. (c. musivum) mosaïque.    - [gr]gr. Μουσεῖον.
    * * *
    Mūsēum, i, n. [st2]1 [-] endroit consacré aux Muses, aux études: musée, bibliothèque, académie. [st2]2 [-] Treb. (c. musivum) mosaïque.    - [gr]gr. Μουσεῖον.
    * * *
        Museum, Plinio: Musiuum, Spartiano et Augustino, atque aliis, Marqueterie, ou Marquetage. Vulgus vocat Mosaicum, vel Musaicum opus. Ouvrage à la mosaique.

    Dictionarium latinogallicum > museum

  • 99 numerosus

    nŭmĕrōsus, a, um [st1]1 [-] nombreux, en grand nombre, multiple, varié.    - numerosa tabula, Plin. 35, 138: tableau à nombreux personnages.    - pictor diligentior quam numerosior, Plin. 35, 11, 40, § 130: peintre plus consciencieux que fécond. [st1]2 [-] cadencé, rythmé.    - numerosa oratio, Cic. Or. 166: prose rythmée. --- cf. de Or. 3, 185.
    * * *
    nŭmĕrōsus, a, um [st1]1 [-] nombreux, en grand nombre, multiple, varié.    - numerosa tabula, Plin. 35, 138: tableau à nombreux personnages.    - pictor diligentior quam numerosior, Plin. 35, 11, 40, § 130: peintre plus consciencieux que fécond. [st1]2 [-] cadencé, rythmé.    - numerosa oratio, Cic. Or. 166: prose rythmée. --- cf. de Or. 3, 185.
    * * *
        Numerosus, penult. prod. Adiectiuum. Plin. iunior. Qui est en grand nombre.
    \
        Alio me vocat numerosa gloria tua. Plin. iunior. Ta grande gloire.
    \
        Brachia numerosa ducere. Ouid. Remuer les bras, et faire gestes par certaine mesure.
    \
        Cicatrix numerosa. Claud. Grand nombre de cicatrices.
    \
        Gestus numerosi. Ouid. Faicts par mesure.
    \
        Questus numerosior. Claud. Grand gaing.
    \
        Varietas numerosa. Plin. Grande diversité.
    \
        Numerosa oratio. Cic. Qui ha mesure.
    \
        Horatius numerosus. Ouid. Poete elegant.

    Dictionarium latinogallicum > numerosus

  • 100 officina

    offĭcīna, ae, f. [p. opificina, cf. opifex]    - ŏpĭfĭcīna, chez Plaut. Mil. 880; Jul. Val. Res Gest. Alex. M. 3, 83. [st1]1 [-] atelier, fabrique, manufacture.    - Cic. Off. 1, 42, 150; Verr. 2, 4, 24, § 54.    - officina armorum, Caes.: manufacture d'armes.    - officina fullonis, Plin.: atelier de foulon.    - officina fabrorum, Sen.: forge.    - officina promercalium vestium, Suet.: magasin de confections.    - officina: poulailler. --- Col. 8, 3, 1. [st1]2 [-] fabrication, confection.    - Plin. 11, 2. [st1]3 [-] fig. fabrique, officine, école.    - officina spirandi pulmo, Plin. 11, 188: le poumon, organe de la respiration.    - officina dicendi, Cic.: école d'éloquence.    - officina nequitiae, Cic. Rosc. Am. 46, 134: officine de corruption.    - Cic. de Or. 2, 13, 57; Or. 3, 12; 13, 40; Liv. 39, 11, 6; cf. 39, 8, 7; Val. Max. 3, 1, 2; Sen. Contr. 5, 33, 2.
    * * *
    offĭcīna, ae, f. [p. opificina, cf. opifex]    - ŏpĭfĭcīna, chez Plaut. Mil. 880; Jul. Val. Res Gest. Alex. M. 3, 83. [st1]1 [-] atelier, fabrique, manufacture.    - Cic. Off. 1, 42, 150; Verr. 2, 4, 24, § 54.    - officina armorum, Caes.: manufacture d'armes.    - officina fullonis, Plin.: atelier de foulon.    - officina fabrorum, Sen.: forge.    - officina promercalium vestium, Suet.: magasin de confections.    - officina: poulailler. --- Col. 8, 3, 1. [st1]2 [-] fabrication, confection.    - Plin. 11, 2. [st1]3 [-] fig. fabrique, officine, école.    - officina spirandi pulmo, Plin. 11, 188: le poumon, organe de la respiration.    - officina dicendi, Cic.: école d'éloquence.    - officina nequitiae, Cic. Rosc. Am. 46, 134: officine de corruption.    - Cic. de Or. 2, 13, 57; Or. 3, 12; 13, 40; Liv. 39, 11, 6; cf. 39, 8, 7; Val. Max. 3, 1, 2; Sen. Contr. 5, 33, 2.
    * * *
        Officina, officinae, pen. prod. Cic. L'ouvroir d'un chascun mestier où on besongne, Officine.
    \
        Ex eadem officina. Cicero. Il vient d'un mesme ouvroir et ouvrier, Qui a faict l'un, a faict l'autre.
    \
        Officinas promercalium vestium exercere. Suetonius. Estre frippier.
    \
        Officina. Plin. Composition, Fabrication.
    \
        Officinam, gallinarium vocat Columella. Un gelinier.

    Dictionarium latinogallicum > officina

См. также в других словарях:

  • vocat. — vocat. (vocative) n. vocative case, case which denotes that someone is being addressed (Grammar) …   English contemporary dictionary

  • vocat. — vocative. * * * …   Universalium

  • VOCAT — Victims Of Crime Assistance Tribunal (International » Australian) …   Abbreviations dictionary

  • vocat — avocat …   Dictionnaire des rimes

  • vocat. — vocative …  

  • vocat — Called; summoned …   Ballentine's law dictionary

  • vocat. — vocative …   Useful english dictionary

  • CHALCIDENSES vocat Strabo — qui Isthmum Ioniae incolunt; qui est inter Teium et Erythras urbes. Populi sunt etiam, circa Phasim fluvium, Diodoro, l. 14 …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Ficus ficus, ligonem ligonem vocat. — См. Называть вещи своим именем …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • NAVIS — I. NAVIS cuius inventum suerit, diximus supra. Longam primus Iason exstruxisse dicitur, circa Pelium montem, et magnitudine et reliquô apparatu consuetum eô tempore modum excedentem, quod illius aetatis homines ratibus fere et parvis acatiis vehi …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CALAMUS — I. CALAMUS Aromaticus, cuius mentio Ierem. c. 6. v. 20. Salmasio non nisi Indicus est, quem ideo Arabicum ac Syriacum nonnullis dici vult, quia ex India in Arabiam et Syriam advehebatur. Sed solum in India crevisle falsum, cum Mosis aevô Iudaeis… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»