Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

vocabulum

  • 121 provocabulum

    prō-vocābulum, ī, n., das für ein anderes stehende Wort, das stellvertretende Wort, das Fürwort, Varro LL. 8, 45.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > provocabulum

  • 122 repletivus

    replētīvus, a, um (repleo) = παραπληρωματικός, zum Ausfüllen dienend, ausfüllend, coniunctio, Prisc. 15, 38 u. 18, 170. Dosith. 46, 13 u. 20. – subst., replētivum, ī, n. (sc. vocabulum), das Ausfüllungswort, Prisc. 18, 255.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > repletivus

  • 123 rusticus

    rūsticus, a, um (rus), zum Lande (Felde, Landgute) gehörig, ländlich, Land-, Feld- (Ggstz. urbanus), I) eig.: 1) adi.: a) v. Lebl., praedium, Cic.: vita, Cic. (vgl. rusticanus): res rusticae, Cic., od. res rustica, Colum., Landwirtschaft: hortus, Plin. ep.: vox, Cic.: sedulitas, Ov.: opus rusticum facere, Ter.: vocabulum, Gell.: Musa, carmina, Verg. – b) v. leb. Wesen, homo, der Landmann, Bauer, Cic.: colona, die Bäuerin, Ov.: mus, Landmaus (Ggstz. mus urbanus), Hor.: gallina, Haselhuhn, Scriptt. r. r.: numina, Ov. – ›sermonari‹ rusticius videtur, mehr der Bauernsprache angehörig, Gell. – 2) subst., rūsticus, ī, m., der Landmann, Bauer, Plur. rustici, Landleute, Bauern (Ggstz. urbani), Sing., Hor. u.a., verb. agricola et rusticus, Cic.: Plur., Plaut., Cic. u.a. – rusticus (Ackerbauer), Ggstz. agricola (Grundbesitzer), et rusticum laboris sui effetum agro suo propulset agricola? Ambros. in Luc. 8. § 4. – II) meton., nach ländlicher Weise, A) im guten Sinne, ländlich = einfach, schlicht, ungeschminkt, mores, Cic.: veritas, Mart.: simus hoc titulo rusticiore contenti, Sen. – B) im üblen Sinne, bäuerisch = tölpisch, unbeholfen, plump, ungeschliffen, roh, r. vox et agrestis, Cic.: querela, Ov.: carmen, Ov.: Musa, Verg.: non rusticus hospes, Ov.: homines rustici et agrestes, roh u. ungeschliffen, Cic.: rusticus es Corydon, Verg.: nec Venus
    ————
    oranti rustica Gradivo difficilisque fuit, nicht spröde und taub gegen usw., Ov. art. am. 2, 566. – subst., rūsticus, ī, m., der grobe Bauer, Bauernlümmel, Grobian, rūstica, ae, f., die grobe Bäuerin, Plaut., Ov. u.a.: Plur. rustici, bäuerische Menschen, Quint. 6, 2, 17.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > rusticus

  • 124 seorsus

    seorsus, a, um (st. sēvorsus, v.u. vorto od. verto), besonder, von anderen getrennt, abgesondert, vocabulum, Cato fr.: studia, Auson. – Dav. Adv. seorsus u. seorsum (bei Dicht. zweisilbig), besonders, abgesondert, omnibus gratiam habeo et seorsum tibi, Ter.: praeterea centum Philippeae minae in pasceolo seorsus, Plaut.: m. folg. ab u. Abl., in Entfernung, ohne usw., seorsum ab rege exercitum ductare, Sall.: quod seorsus a collega puto mihi omnia paranda, ohne Zutun meines K., Cael. in Cic. ep.: seorsum tractandum hoc est ab illo, Cornif. rhet.: abs te seorsum cogito, denke anders wie du, Plaut.: m. bl. Abl., seorsum corpore, ohne Leib, Lucr. – Nbf. sorsum, Lucr. 3, 629 u. 630. Priap. 85, 17.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > seorsus

  • 125 significans

    sīgnificāns, antis, PAdi. (significo), I) bezeichnend, treffend, deutlich, verba significantia et nitida, Quint. 11, 1, 2: significantissimum vocabulum, Gell. 1, 15, 17. – II) anschaulich, locorum dilucida et significans descriptio, die Orientierung über Örtlichkeiten, Quint. 9, 2, 44: quia significantius est, Quint. 8, 6, 6.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > significans

  • 126 succido

    1. succīdo, cīdī, cīsum, ere (sub u. caedo), I) unten-, von unten abhauen, -abschneiden, -durchhauen, - niederhauen, 1) eig.: iis pernas, Enn. fr.: femina poplitesque, Liv.: crura equis, Liv.: frumenta, Caes. u. Verg.: arbores, Caes. u. Colum.: radices arborum, Varro LL.: marginem, wegbrechen, Vitr.: gregem ferro, Sil.: serpens succisa, Sen. poët. – poet., succisa libido, verschnitten, kastriert, Claud. Eutr. 1, 191. – 2) übtr., niederwerfen, stürzen, vernichten, ut ad alios succidendos viam sibi faceret, Lact. de mort. pers. 43, 5. – II) prägn., bildend (aus)schneiden, ausmeißeln, hemicyclium ad enclima succisum, Vitr. 9, 9, 1: volutas, Vitr. 3, 5, 7 Rose.
    ————————
    2. succido, cidī, ere (sub u. cado), I) unter etw. fallen, unter etw. begriffen werden, sub vocabulum, Varro LL. 5, 116. – II) unter sich zusammensinken, niedersinken, a) eig.: genua inedia succidunt, Plaut.: continuo labore gravia genua succiderant, Curt.: succidere artus, Lucr.: aegri succidimus, Verg.: (imperfecta) necesse est sublabantur aut succidant, Sen.: agmine secuto cum subrutus multitudine pons succidisset, Flor. – b) übtr.: mens succidit, Sen.: succidit mendax Dardania domus, Sen. poët.
    ————————
    3. succido, āre, s. sucido.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > succido

  • 127 traduco

    trādūco (trāns-dūco), dūxī, ductum ere, I) hinüber-, hinführen, -bringen, 1) eig.: a) übh.: hominum multitudinem trans Rhenum, Caes.: equitatum in Galliam, Caes.: alqm ad se, Ter. – b) insbes., über etw. führen od. bringen, über etw. übersetzen, gew. m. Acc. des Gegenstandes, über den die Bewegung geht, flumen, pontem, Caes. – m. folg. trans u. Akk., trans flumen, Caes. – 2) übtr.: a) hinführen, -bringen, versetzen, α) übh.: Clodium ad plebem, Cic.: centuriones ex inferioribus ordinibus in superiores, Caes.: centurionem ab octavis ordinibus ad primipilum, Caes.: alio traducere animi motus (Regungen), anderswohin wenden, Lucr. 4, 1064 (1072): boni malique in republica nihil est, quod in diversum traduci nequeat moribus praesidentium, Aur. Vict. de Caes. 13, 7. – β) insbes., jmd. in einen Zustand bringen, versetzen, animos a severitate ad hilaritatem risumque, Cic.: alqm a disputando ad dicendum, Cic.: ad amicitiam consuetudinemque, Cic.: alqm ad suam sententiam, Cic., od. in suam sententiam, Liv.: ex egestate in rerum abundantiam, Cic.: aegrum in meliorem consuetudinem, Varro. – b) eine Zeit hinbringen, zubringen, verleben, vitam, Cic.: tempus, Cic.: otiosam aetatem, Cic.: adulescentiam eleganter, Cic.: aevum leniter, Hor.: noctem exsomnis, Sil. (u. so his invicem sermonibus quā cibi, quā quietis immemor nox traducta est, Liv.): munus
    ————
    extraordinarium, Verwaltung der Provinz, Cic. – c) wenden, verwenden, curam in vitulos, Verg.: orationem traduxi et converti in increpandam fugam, Cic. – d) auf etw. anwenden, hanc rationem ad id genus, Cic.: partum Iovis ortumque virginis ad physiologiam, Cic. – e) übertragen, aus einer Sprache in die andere, vocabulum Graecum vetus in linguam Rom., Gell. 1, 18, 1. – f) ableiten, ein Wort von dem anderen, Gell. 2, 6, 5; 17, 2, 14. – II) durchführen, durchleiten, Helvetios per fines Sequanorum, Caes.: copias per angustias, Caes.: aquaeductum per domum, ICt. – III) vorbeiführen, vorüberführen, 1) eig.: a) übh.: tua pompa eo traducenda est, Ter.: copias praeter castra, Caes.: per ora hominum, Liv., per ora civitatium, Iustin. (u. so traducti sub iugum et per hostium oculos, Liv.): victimas in triumpho, Liv. – b) insbes.: α) trad. equum, v. Ritter, wenn er bei der Musterung des Zensors gut bestand, cum esset censor et in equitum censu C. Licinius Sacerdos prodisset,...iussit equum traducere, Cic. Clu. 134: u. so (der Ausspruch des Zensors) transduc equum, Val. Max. 4, 1, 10. – β) zur Beschimpfung: delatores flagellis ac fustibus caesi ac traducti per amphitheatri harenam, Suet. Tit. 8, 5. – 2) übtr.: a) jedermann etwas sehen lassen, allen zeigen, se, sich sehen lassen, sich zeigen, Iuven. 11, 31. – b) bekanntmachen, carmina, Mart.: poëmata, Petron. – c) öffentlich dem
    ————
    Spotte preisgeben, bloßstellen, lächerlich machen, alqm per ora hominum, Liv.: collusorem, Sen.: ornamenta sua, Sen. – Archaist. Imperat. traduce, Ter. heaut. 744; adelph. 910: Imper. transduc, Val. Max. 4, 1, 10: synkop. Perf. = Form traduxti, Plaut. Cas. 579.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > traduco

  • 128 uniformis

    ūnifōrmis, e (unus u. forma), I) einförmig, einfach, facies, Apul.: institutum, Aur. Vict: vocabulum, Solin.: simplex quiddam et uniforme doceri, Tac. dial.: quod nunc uniformis (durchweg, ganz u. gar) latitet, Fulg. contin. Verg. p. 163 M. – II) epistula uniformis, ein Schreiben, das in gleichlautender Abschrift auch an einen zweiten, dritten usw. Empfänger abgesandt wird, Avell. epist. 28 lemm.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > uniformis

См. также в других словарях:

  • Vocabulum — Vocabulum, lat., Vocabel, Wort; vocabularium, Wörterbuch …   Herders Conversations-Lexikon

  • vocabulum — index term (expression) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • homo vocabulum est naturae; persona juris civilis — /howmow vakjebyalam est natyuriy, parsowna juras sivalas / savaylas/ Man (homo) is a term of nature; person (persona) of civil law …   Black's law dictionary

  • homo vocabulum est naturae; persona juris civilis — /howmow vakjebyalam est natyuriy, parsowna juras sivalas / savaylas/ Man (homo) is a term of nature; person (persona) of civil law …   Black's law dictionary

  • Homo vocabulum est naturae; persona juris civilis — Man is a natural word; person is a term of the civil law …   Ballentine's law dictionary

  • VOCABULAIRE — La linguistique, qui appelle plutôt «lexique» ce que le sens commun entend généralement derrière le terme de vocabulaire, laisse à des disciplines spécialisées le soin d’analyser, statistiquement ou par des procédures descriptives, les différents …   Encyclopédie Universelle

  • ВОКАБУЛА — [лат. vocabulum слово] 1) лингв. слово иностранного языка с переводом на родной язык; 2) заголовок словарной статьи. Словарь иностранных слов. Комлев Н.Г., 2006. вокабула (лат. vocabulum слово) 1) слово иностранного языка с переводом на родной… …   Словарь иностранных слов русского языка

  • vocable — [ vɔkabl ] n. m. • 1380, repris XIXe; lat. vocabulum 1 ♦ Vieilli Mot, surtout considéré quant à la signification et à l expression. « Le vers qui de plusieurs vocables refait un mot total, neuf » (Mallarmé). 2 ♦ (1788) Cette église est sous le… …   Encyclopédie Universelle

  • Vokabel — Vo|ka|bel [vo ka:bl̩], die; , n: [fremdsprachiges] Wort: lateinische Vokabeln lernen; jmdn. die Vokabeln abfragen. Syn.: 1↑ Ausdruck, ↑ Begriff, ↑ Bezeichnung, ↑ Terminus. * * * Vo|ka|bel 〈[ vo ] f …   Universal-Lexikon

  • vocabulă — VOCÁBULĂ, vocabule, s.f. (livr.) Cuvânt, vorbă. – Din fr. vocable, lat. vocabulum. Trimis de bogdanrsb, 13.09.2007. Sursa: DEX 98  VOCÁBULĂ s. v. cuvânt, termen, vorbă. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime  vocábulă s …   Dicționar Român

  • vocablo — (Del lat. vocabulum.) ► sustantivo masculino 1 Palabra aislada y fuera de todo contexto o relación gramatical o lógica con otras: ■ soltó un par de vocablos y se quedó tan fresco . SINÓNIMO voz 2 LINGÜÍSTICA Sonido o conjunto de sonidos… …   Enciclopedia Universal

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»