-
1 Телёнок
- vitulus; -
2 Kalb
-
3 jung
jung, I) Posit.: a) von Menschen: parvus. parvulus (übh. klein, noch nicht erwachsen, Ggstz. adultus). – infans (in dem Alter, wo der Mensch noch nicht fertig sprechen kann, also bis in das 7te Jahr, z.B. der j. Sohn, filius infans). – puer. puella (Knabe, Mädchen, bis in das 17te Jahr). – adulescens. adulescentulus. adulescentula (heranwachsender oder herangewachsener Jüngling, heranwachsende od. herangewachsene Jungfrau, bis ins 30ste Jahr u. darüber). – iuvenis (junger Mann in seiner vollen Kraft, bis ins 45ste Jahr u. darüber). – filius (der Sohn, im Ggstz. zum Vater, z.B. der j. Marius, Marius filius). – in j. Jahren, ineunte aetate: in sehr j. Jahren, ineunte adulescentiā. – jung u. schön, florens aetate formāque: mehr j. als alt, adulescentiae propior: noch sehr j., plane puer; peradulescentulus. – die j. Tochter, filia adulescens od. adulescentula: ein j. Mann, adulescens. iuvenis (je nach dem Alter, s. vorher); novus maritus (ein junger, d.i. eben erst vermählter Ehemann): eine j. Frau, uxor florens aetate (im blühenden Alter); nova nupta (eine Neuvermählte): alle j. Leute, omnis suboles iuventutis: er ist noch zu j. zu etwas, alcis aetas non matura est alci rei. – Sprichw., jung gewohnt, alt getan, in teneris consuescere multum est (Verg. georg. 2, 272). – b) von Tieren: novellus (Ggstz. vetulus; z.B. nov. bos, nov. gallina) – [1407] pullus (als Subst., so daß der Name des Tiers, von dem das Junge ist, im Adjektiv hinzugesetzt werden muß [Ggstz. vetus]; z.B. ein j. Huhn, pullus gallinaceus: ein j. Pferd, pullus equinus). – catulus (von Jungen aus dem Hunde- od. Katzengeschlecht, z.B. ein j. Hund, catulus canis, auch vorzugsw. bl. catulus: eine j. Katze, catulus felis: j. Löwen, die Jungen der Löwin, catuli leaenae: übtr. auch von den Jungen anderer Tiere, z.B. ein j. Hase, catulus leporis: ein j. Schaf, catulus ovis). – vitulus u. fem.vitula (ein Junges aus dem Rindergeschlecht in der ersten Altersstufe, ein »Kalb«; dann auch übtr., v. Füllen des Pferdes, des Walfisches etc.). – iuvencus.iuvenca (ein junges Rind in der zweiten Altersstufe, ein junger Stier, eine junge Kuh). – die j. Brut, fetus. – c) von den Bäumen etc.: novellus. – d) von andern Dingen, bes. von Getränken, frisch gemacht, neu: novus; novellus. – junger Wein, vinum novum od. novicium; paucorum annorum vinum: eine j. Stadt, urbs nova.
II) Compar., jünger, iunior od. minor od. inferior aetate. annis inferior (Ggstz. annis maior). – aetate posterior (dem Alter nach später, Ggstz. aetate prior od. superior). – natu minor, gew. bl. minor (der jüngere von Geburt, bes. von dem jüngern zweier Brüder, Ggstz. natu maior). – aetate minor (dem Zeitalter nach der spätere, Ggstz. aetate maior). – der j. von den Söhnen, minor natu e filiis (Ggstz. natu maior e filiis). – um viele Jahre (um vieles) j., multis annis minor. – Dionys der Jüngere, Dionysius filius (Ggstz. Dionysius pater). – jünger als zehn Jahre, minor decem annis; minor decem annis natu; minor decem annis od. annos natus; minor quam decem annos natus. – die Grazien sind (der Zeit, dem Zeitalter nach) jünger als die Horen, Gratiae sunt aetate minores quam Horae: sich jünger machen (als man ist), minorem natu se esse fingere (vorgeben, jünger zu sein); aetatis suae annos celare (seine Jahre verheimlichen): sich um vieles j. machen, multum de annis aetatis suae mentiri.
III) Superl., jüngste, der, die, das, 1) von Geburt: natu minor. natu inferior (von zweien und mehreren). – natu minimus, gew. bl. minimus (von mehreren). – der j. von den Söhnen, minor natu (v. zweien) oder minimus natu (von mehreren) e filiis. – 2) übh. der neueste: novissimus (der letzte in der Reihe, zuletzt gekommen, gehört etc., z.B. Nachricht). – recentissimus (der letzte der Zeit nach, in der neuesten Zeit geschrieben etc., z.B. Brief). – der jüngste Tag (der Welt), dies, qui dabit exitio terras; im Zshg. auch dies novissima od. summa: wenn der j. Tag kommt, quandocumque erit terminus rebus humanis.
-
4 Seeheld
Seeheld, imperator mari summus. – Seeherrschaft, imperium maris od. maritimun:. als Hegemonie, imperii maritimi principatus. – Seehund, - kalb, phoca (φώκη); gew. rein lat. vitulus marinus. – Seekampf, dimicatio maritima. – Ist es = Seeschlacht, s. d.
-
5 Бычок
- juvencus; vitulus; taurulus; buculus; -
6 Детеныш
- pullus; catulus; vitulus; scymnus (scymni leonum); -
7 Тюлень
- canis marinus; vitulus marinus; phoca; -
8 BULL-CALF
[N]BUCULUS (-I) (M)TAURULUS (-I) (M)VITULUS (-I) (M)VITULA (-AE) (F) -
9 CALF
[N]VITULUS (-I) (M)VITULA (-AE) (F)BUCULUS (-I) (M)DAMALIO (-ONIS) (M)IUVENCUS (-I) (M)JUVENCUS (-I) (M)IUNIX (-ICIS) (F)JUNIX (-ICIS) (F)SURA (-AE) (F)- LITTLE CALF -
10 COW-CALF
[N]VITULA (-AE) (F)VITULUS (-I) (M) -
11 FOAL
[N]VITULA (-AE) (F)VITULUS (-I) (M)ECULEUS (-I) (M)EQUULEUS (-I) (M) -
12 SEA-CALF
[N]VITULUS (-I) (M)VITULA (-AE) (F)PHOCA (-AE) (F)PHOCE (-ES) (F) -
13 SEAL
[N]VITULA (-AE) (F)VITULUS (-I) (M)CAETUS (-I) (M)CETUS (-I) (M)CETOS (-I) (M)CETE (-I) (M)PHOCA (-AE) (F)PHOCE (-ES) (F)SIGNUM (-I) (N)SUMBOLUM (-I) (N)SUMBOLUS (-I) (M)SYMBOLUM (-I) (N)SYMBOLUS (-I) (M)NOTA (-AE) (F)SIGNACULUM (-I) (N)[V]COMPRIMO (-ERE -PRESSI -PRESSUM)CONPRIMO (-ERE -PRESSI -PRESSUM)IMPRIMO (-ERE -PRESSI -PRESSUM)INPRIMO (-ERE -PRESSI -PRESSUM)SIGNO (-ARE -AVI -ATUM)COSIGNO (-ARE -AVI -ATUS)FOEDERO (-ARE -AVI -ATUS)LINIO (-IRE -IVI -ITUS)
См. также в других словарях:
VITULUS — I. VITULUS Graece antiquitus Ι᾿τοῦλος, aut ab Ι᾿ταλὸς, quod taurum notat, A. Gell. l. 11. c. 1. aut quod plerique, quasi vegetus, vegitulus, Varr. a viridi atate, Isidor. Aegypti fuit symbolum, inprimis Sacerdotum, Fortun. Licetus, de Gemmis… … Hofmann J. Lexicon universale
Hexanchus Vitulus — Hexanchus nakamurai Hexanchus nakamurai … Wikipédia en Français
Hexanchus vitulus — Hexanchus nakamurai Hexanchus nakamurai … Wikipédia en Français
Cis vitulus — Cis vitulus Clasificación científica Reino … Wikipedia Español
Hexanchus vitulus — Tiburón de seis branquias de ojos grandes … Wikipedia Español
Lucius Mamilius Vitulus — est un homme politique romain du IIIe siècle av. J.‑C., frère de Quintus Mamilius Vitulus (consul en 262 av. J. C.). Selon la tradition, sa famille, plébéienne, serait originaire de la famille princière de Tusculum et considéré… … Wikipédia en Français
Quintus Mamilius Vitulus — est un homme politique romain du IIIe siècle av. J.‑C., frère de Lucius Mamilius Vitulus (consul en 265 av. J. C.). Selon la tradition, sa famille, plébéienne, serait originaire de la famille princière de Tusculum et considérée… … Wikipédia en Français
Onthophagus vitulus — Научная классификация промежуточные ранги Царство: … Википедия
MAMILIUS Vitulus — vide Quintus … Hofmann J. Lexicon universale
QUINTUS Mamilius Vitulus — consul. cum L. Val. Max. an. Urb. Cond. 488. Iterum cum L. Posthumio, an. Urb. Cond. 491 … Hofmann J. Lexicon universale
Hexanchus vitulus — veršiagalvis šešiažiaunis ryklys statusas T sritis zoologija | vardynas taksono rangas rūšis atitikmenys: lot. Hexanchus vitulus angl. big eyed six gilled shark rus. большеглазая шестижаберная акула ryšiai: platesnis terminas – šešiažiauniai… … Žuvų pavadinimų žodynas