Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

vitiōsus

  • 21 Circulus vitiosus

    лат. порочный круг

    Англо-русский универсальный дополнительный практический переводческий словарь И. Мостицкого > Circulus vitiosus

  • 22 Circulus vitiosus

    Универсальный немецко-русский словарь > Circulus vitiosus

  • 23 circulus vitiosus; Teufelskreis

    сущ.

    Универсальный немецко-русский словарь > circulus vitiosus; Teufelskreis

  • 24 Circulus vitiosus

    m порочный круг

    Русско-немецкий карманный словарь > Circulus vitiosus

  • 25 circulus vitiosus

    Hrvatski-Engleski rječnik > circulus vitiosus

  • 26 circulus vitiosus

    лат.
    порочный круг (приведение в качестве доказательства того, что требуется доказать); безвыходное положение; см. тж. a vicious circle

    Large English-Russian phrasebook > circulus vitiosus

  • 27 Circulus vitiosus

    ['tsir-…vi'tsjo:-]
    m <- -, Círculi vitiósi> лат порочный круг

    Универсальный немецко-русский словарь > Circulus vitiosus

  • 28 circulus vitiosus

    English-Russian scientific dictionary > circulus vitiosus

  • 29 Circulus vitiosus

    поро́чный <заколдо́ванный> круг

    Wörterbuch Deutsch-Russisch > Circulus vitiosus

  • 30 círculus vitiosus

       Vicio del discurso que se comete cuando dos cosas se explican una por otra recíprocamente, y ambas quedan sin explicación; por ejemplo: abrir es lo contrario de cerrar, y cerrar es lo contrario de abrir.
       ◘ Situación repetitiva que no conduce a buen efecto.

    Locuciones latinas > círculus vitiosus

  • 31 Lophotriccus vitiosus congener

    ENG golden-scaled pygmy-tyrant

    Animal Names Latin to English > Lophotriccus vitiosus congener

  • 32 circulus vitiosus

    vicious circle, circularity

    Magyar-ingilizce szótár > circulus vitiosus

  • 33 Порочный

    - vitiosus (vita); mendosus (mores); pravus; maculates; pollutus;

    • порочный круг - circulus vitiosus;

    • порочный метод - methodus vitiosa;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Порочный

  • 34 Нездоровый

    - vitiosus (regiones); insaluber; affectus valetudine; pestilens; gravis;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Нездоровый

  • 35 Повреждённый

    - vitiosus (ilex); corruptus; afflictus; vulneratus; saucius;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Повреждённый

  • 36 Развратный

    - vitiosus (vita); dissolutus; libidinosus; pravus; impudicus;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Развратный

  • 37 Удручающий

    - vitiosus (cura); tristis (nuntius);

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Удручающий

  • 38 vitiosa

    vĭtĭōsus, a, um, adj. [vitium], full of faults or defects, faulty, defective, bad, corrupt, etc.
    I.
    Lit. (very rare):

    pecus (with morbosum),

    Varr. R. R. 2, 1, 21:

    locus (corporis pecudum),

    i. e. diseased, Col. 7, 5, 6:

    nux,

    Plaut. Mil. 2, 3, 45.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen.:

    exemplum,

    Auct. Her. 2, 29, 46:

    suffragium,

    Cic. Leg. 3, 15, 34:

    vitiosissimus orator,

    id. de Or. 3, 26, 103:

    antiquarii,

    Suet. Aug. 86:

    consul,

    chosen contrary to the auspices, Cic. Phil. 2, 33, 84; cf.: quaeque augur injusta nefasta vitiosa dira deixerit, inrita infectaque sunto, XII. Tab ap. Cic. Leg. 2, 8, 21.— Subst.: vĭtĭōsa, ōrum, n., misfortune, ruin:

    sinistra dum non exquirimus, in dira et in vitiosa incurrimus,

    Cic. Div. 1, 16, 29.—
    B.
    In partic., morally faulty, wicked, depraved, vicious, Cato ap. Gell. 11, 2, 2: si quem conventum velit, Vel vitiosum, vel sine vitio;

    vel probum vel improbum,

    Plaut. Curc. 4, 1, 8:

    si qui audierunt philosophos, vitiosi essent discessuri,

    Cic. N. D. 3, 31, 77:

    vitiosa et flagitiosa vita,

    id. Fin. 2, 28, 93:

    vitiosas partes rei publicae exsecare,

    id. Att. 2, 1, 7.— Comp.:

    progenies vitiosior,

    Hor. C. 3, 6, 48.— Sup.:

    inter summam vitiorum dissimulationem vitiosissimus,

    Vell. 2, 97, 1.— Hence, adv.: vĭtĭōsē, faultily, defectivelay, badly, corruptly.
    1.
    Prop.:

    vitiose se habet membrum tumidum,

    Cic. Tusc. 3, 9, 19.—
    2.
    Trop.:

    ferre res bonas (sc. leges),

    Cic. Phil. 5, 4, 10: concludere (opp. recte), [p. 2000] id. Ac. 2, 30, 98.— Sup.:

    usurpare,

    Col. 4, 24, 15.

    Lewis & Short latin dictionary > vitiosa

  • 39 integer

    integer, gra, grum (eig. intager, v. tag zu tango, »tasten«; also =) unangetastet, unversehrt, I) in physischer Hinsicht: a) unberührt = unbenutzt, unübersetzt, comoedia, Ter. heaut. prol. 4: eum Plautus locum reliquit integrum, Ter. adelph. prol. 10.

    b) unversehrt = unverwundet, unverstümmelt, unverletzt (Ggstz. saucius, vulnere affectus, truncus u. dgl.), Cic., Caes. u.a.: oft verb. integer et (atque) intactus, integer intactusque, Liv. u. Sil. (s. Drak. Liv. 8, 10, 6): integros pro sauciis arcessere, Sall.: ex integris truncos (infantes) gigni, Plin.: cecĭdit Cethegus integer, unverstümmelt, Iuven.: nasus integer, Iuven.

    c) von der Fäulnis unversehrt, frisch, v. Speisen, aper (Ggstz. aper vitiatus, anbrüchiger), Hor. sat. 2, 2, 92.

    d) unversehrt, unvermindert = noch ganz, sublicae, quarum pars inferior int. remanebat, noch ganz stehen geblieben war, Caes.: recens et int. malum, frischer u. ganzer A., Suet.: aedes integrae (Ggstz. aedes vitiosae), ICt.: amnis Iordanes unum atque alterum lacum integer (unvermindert, in gleicher Stärke) perfluit, Tac. – insbes. v. Vermögen = ganz, voll, ungeschmälert, opes integrae (Ggstz. opes accīsae), Hor.: integris patrimoniis exsulare, Suet: fortuna integra (Ggstz. fortuna afflicta), Cic.: neutr. subst., quibus fortuna in integro (unangetastet) est, Tac. hist. 3, 2. – v. äußerer Ehre = ungeschmälert, unverletzt, fama, Sall.: existimatio, Cic. – u. v. der Person, famā et fortunis integer, im vollen Besitze seines Rufes u. Vermögens, Sall. fr.: subst. integri, Unverschuldete, gute Haushalter (Ggstz. sumptuosi, Verschwender), Curt. 10, 2 (8), 10.

    e) unvermischt (ἀκήρατος), rein, fontes, Lucr. u. Hor.: vinum, Colum.: sapor (vini), Hor.: neutr. pl. subst., anteponantur integra contaminatis, Cic.

    f) v. Plünderungen, von den Plagen des Krieges u. dgl. verschont geblieben, loca trans flumen int., Caes.: gentes int., Cic.: gens a cladibus belli integra, Liv.: omnibus rebus integri incolumesque, Cic.

    g) ungeschwächt den Kräften nach = unentkräftet, nicht erschöpft, noch frisch, bei voller Kraft (Ggstz. fessus, defessus, fatigatus, affectus; vgl. Drak. Liv. 8, 10, 5), α) v. leb. Wesen, bes. v. Soldaten, Caes. u.a.: integer eques equique, Tac.: integrior exercitus, Nep.: integer in omni voce, der seine Stimme in voller Gewalt hat, Cornif. rhet. – β) vom Körper usw., integris corporibus animisque fessos adorti, Liv.: diuturnitate pugnae hostes defessi proelio excedebant, alii integris viribus succedebant, Caes.: integerrimas vires militi servabat, Liv.

    h) ungeschwächt der Jungfräulichkeit nach = unbefleckt, unentehrt, rein (vgl. ἀκήρατος παρθένος b. Eurip.), filia, Plaut.: virgo, Catull.: ut virgo ab se integra siet, Ter.: liberos coniugesque suas integras ab istius petulantia conservare, unangefochten, Cic.

    i) unversehrt der Gesundheit nach, α) v. Pers., bei vollem Wohlbefinden, ganz gesund, ganz wohl, si integer futurus esset aeger, Cels.: antequam ex toto (aeger) integer fiat, Cels. – im Bilde, neu patiamini licentiam scelerum quasi rabiem ad integros contactu procedere, Sall. hist. fr. 1, 48 (51). – β) vom Körper usw. = gesund, unverdorben (Ggstz. corruptus, vitiosus), corpus, caput, Cels.: corpora sana et integri sanguinis, Quint.: si sanguis crassus et niger est, vitiosus est: si rubet et pellucet, integer est, Cels. – γ) v. Gesundheit u. Alter = blühend, valetudo, Cic.: aetas, Blüte der Jugend, Ter. u. Suet. (vgl. Ruhnken Ter. Andr. 1, 1, 45): integrā aetate ac valetudine, in der Blüte seines Alters u. seiner Gesundheit, Suet: poet., integer aevi, in der Blüte des Alters, Verg. u. Sil.: u. so integer aevo, Auct. consol. ad Liv.: integer annorum, Stat.

    k) unverkürzt der Zeitdauer nach, ganz, annus, Cic.: integro die, zu Anfang des Tages (so daß man den Tag noch ganz vor sich hat), Hor.

    l) unvermindert seiner ursprünglichen Beschaffenheit nach, voll, ganz, frisch, v. körperlichen u. äußeren Zuständen, α) übh.: integram famem ad ovum affero, Cic.: illud principium novi et integri laboris, damit fing die Arbeit gleichs. neu u. von vorne an, Liv.: rursus tamquam ad integrum bellum cuncta parat, frischen Krieg, Sall.: integra causa, ein noch nicht gebrauchter Vorwand, Ter. (vgl. no. II, A, a). – subst., integrum, ī, n. (Ggstz. corruptum), Tert. de res. carn. 4. – dah. de integro, ganz von frischem, ganz von vorne, Cic. u.a.: u. so ex integro, Colum., Tac., Suet. u.a. (aber Liv. 21, 6, 5 jetzt de integro): u. ab integro, Cic. II. Verr. 1, 147. Verg. ecl. 4, 5. – β) als publiz. t. t.: alqm od. alqd in integrum restituere, in den vorigen Stand setzen, -wieder einsetzen (s. restituodas Ausführlichere), damnatum, Cic. u. Caes.: praedia, Cic.: civitatem, Iustin.

    II) in geistiger u. moralischer Hinsicht: A) in geistiger: a) von dem, was noch beim Alten ist, in dem noch nichts getan ist = unausgemacht, unentschieden, unverloren u. dgl., bellum, Tac.: alias ut uti possim causā hāc integrā, Ter.: causam integram alci reservare, Cic.: re integrā, Cic.: non scilicet re integrā, sed certe minus infractā, Cic.: iudicium integrā re, an perditā fieri? Cic.: adoptandi iudicium integrum (steht in freier Hand), Tac.: in integro mihi res est od. est (mihi) integrum, ich habe (man hat) in od. über etwas noch freie u. ungebundene Hand, es steht etwas noch in meiner Gewalt, Cic.: u. so ut id integrum iam non esset, Cic.: de centurionibus res est in integro, Cic.: alci non integrum est m. Infin., non est integrum Cn. Pompeio consilium iam uti tuo, Cic. Pis. 58: m. ut u. Konj., atque ei ne integrum quidem erat, ut ad iustitiam remigraret, Cic. Tusc. 5, 62 u. so Cic. Mur. 8. – sibi integrum reservare de alqo od. de alqa re, sich freie Hand lassen, freie Hand behalten, Cic. – integrum dare, freie Hand-, freie Gewalt geben, Cic.

    b) v. dem, der noch ein »Neuling« in irgend einer Sache ist, rudem me et integrum discipulum accipe, nimm mich als einen unwissenden Neuling in die Schule, Cic.: a populi suffragiis integer, Sall. fr.: integer urbis, unbekannt mit den Vergnügungen u. Verführungen der Stadt, Val. Flacc.

    c) geistig gesund = vernünftig, freien Geistes, vorurteilsfrei, unbefangen, leidenschaftslos, integer mentis od. animi, Hor.: mens int., Hor.: incorrupti atque integri testes, Cic.: adhuc integer, noch nicht von Liebe geblendet, Hor.: integris animis, mit unbefangenem Sinne, Tac.: si ad quietem integri (freien Geistes) iremus, Cic. – integrum se servare, unparteiisch, Cic.: integer laudo, uneigennützig, Hor.: iudicium int., consultatio int, Tac.: quid hāc quaestione dici potest integrius? quid incorruptius? Cic.

    B) in moralischer Hinsicht: a) unverdorben, integri et sinceri (Ggstz. imbuti Romanis delenimentis), Liv.: ingenium int., Sall.: ipsius bona integraque natura, Tac.

    b) an dessen Lebenswandel kein Flecken wahrzunehmen ist, unbescholten, sittenrein, lauter (oft verb. integer castusque, s. Meißner Cic. Tusc. 1, 72), homo, Cic.: Diana, die reine, jungfräuliche (ἁγνή), Hor.: nemo integrior, Cic.: castissimus homo atque integerrimus, Cic.: integer vitae scelerisque purus, unbescholtenen (Lebens-) Wandels, Hor.: integer a coniuratione, unschuldig an der Verschwörung, Tac. – proconsulatus, uneigennütziges, Tac.: vita integerrima, Cic.

    c) unangetastet = ungeschmälert, fides, unverbrüchliche, unwandelbare, Tac.: parum integrā veritate, mit zu wenig Beobachtung der reinen Wahrheit, Suet.: nullum esse ius tam sanctum atque integrum (unantastbar), quod non eius scelus atque perfidia violarit et imminuerit, Cic. – / Compar. integrior, Nep. Eum. 9, 6, neutr. integrius, Cels. 7, 27: Superl. integerrimus, Cic. de domo 60. Caes. b. c. 1, 85, 2. Liv. 6, 7, 1: vulg. Superl. integrissimus, Corp. inscr. Lat. 2, 1085; 9, 2878 u. 10, 30.

    lateinisch-deutsches > integer

  • 40 lasterhaft

    lasterhaft, vitiosus (fehlerhaft, voller Untugenden). – turpis (schändlich). – flagitiosus (schandbar, grobsinnlich; alle v. Pers. u. Dingen, z.B. vita); verb. vitiosus ac flagitiosus (z.B. vita). – vitiis contaminatus, inquinatus (mit Lastern befleckt, v. Pers.). – sehr l., vitiis, flagitiis obrutus (voll von Untugenden, Schandtaten, Verbrechen, v. Pers.); vitiis flagitiisque omnibus deditus (Lastern aller Art ergeben, auch v. Dingen, z.B. vita). – l. Bestrebungen, studia vitiaque.Adv.vitiose; turpiter; flagitiose; verb. flagitiose et turpiter.

    deutsch-lateinisches > lasterhaft

См. также в других словарях:

  • vitiosus — index faulty, vicious Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Lophotriccus vitiosus —   Cimerillo bilistado Estado de conservación …   Wikipedia Español

  • Circulus vitiosus — Teufelskreis; Kreisschluss; Zirkelschluss * * * Cir|cu|lus vi|ti|o|sus 〈[ tsịr vitsjo: ] m.; , cu|li ti|o|si〉 = Zirkelschluss [lat., „fehlerhafter Zirkel“] * * * Cịr|cu|lus vi|ti|o|sus, der; , …li …si [lat., aus: circulus = Kreis(linie) u.… …   Universal-Lexikon

  • Circulus Vitiosus — Ein Teufelskreis bezeichnet eine Wechselwirkung zwischen mehreren Faktoren, die sich durch positive Rückkopplung gegenseitig verstärken und einen Zustand immer weiter verschlechtern oder zumindest eine Verbesserung verhindern. Ein klassisches… …   Deutsch Wikipedia

  • CIRCULUS VITIOSUS —         (лат.) порочный круг. Доказательство, предпосылки крого уже содержат то, что должно быть доказано. Философский энциклопедический словарь. М.: Советская энциклопедия. Гл. редакция: Л. Ф. Ильичёв, П. Н. Федосеев, С. М. Ковалёв, В. Г. Панов …   Философская энциклопедия

  • Circulus vitiosus — bezeichnet: den Teufelskreis einen Zirkelschluss Diese Seite ist eine Begriffsklärung zur Unterscheidung mehrerer mit demselben Wort bezeichneter Begriffe …   Deutsch Wikipedia

  • circulus vitiosus — лат. (циркулус вициозус) порочный круг; приведение в качестве доказательства того, что само нуждается в доказательстве; заколдованный круг, безвыходное положение. Толковый словарь иностранных слов Л. П. Крысина. М: Русский язык, 1998 …   Словарь иностранных слов русского языка

  • Circulus vitiosus — Cịr|cu|lus vi|ti|o|sus 〈[vitsio: ] m.; Gen.: , Pl.: li si〉 1. Zirkelschluss, Aussage, in der etwas zu Beweisendes schon zur Beweisführung benutzt wird, z. B. Kaffee regt an, da er eine anregende Wirkung hat; Syn. Hysteron Proteron 2. Beseitigung …   Lexikalische Deutsches Wörterbuch

  • Circulus vitiosus — Cir|cu|lus vi|ti|o|sus [ vi...] der; , ...li ...si <zu lat. vitiosus »fehlerhaft«>: 1. Zirkelschluss, bei dem das zu Beweisende in der Voraussetzung enthalten ist. 2. gleichzeitig bestehende Krankheitsprozesse, die sich gegenseitig… …   Das große Fremdwörterbuch

  • circulus vitiosus — (izg. cȉrkulus viciózus) DEFINICIJA 1. log. kružan, neispravan zaključak 2. pren. situacija iz koje nema izlaza; začarani krug ETIMOLOGIJA lat …   Hrvatski jezični portal

  • círculus vitiósus — círculusa vitiósusa [cirkulus viciozus] m (ȋ ọ̑) knjiž. proces, pojav, pri katerem posledice rodijo nove vzroke, začarani krog: izmotati se iz circulusa vitiosusa; brezupen circulus vitiosus …   Slovar slovenskega knjižnega jezika

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»