-
1 vīrēs
vīrēs ium, f plur. of vis. -
2 vires
vīres, ĭum, f., v. vis. -
3 Vires acquirit eundo
• It gains strength by going / as it goes. (Virgil) -
4 Ultra-vires-Lehre
Ultra-vires-Lehre f doctrine of ultra vires -
5 ultra vires
adv.ultra vires.f.ultra vires, transcending authority. -
6 ultra vires
• transcendental• transcontinental• ultra vires -
7 Contra felicem vix deus vires habet
Latin Quotes (Latin to English) > Contra felicem vix deus vires habet
-
8 Intra vires
-
9 Ultra vires
-
10 Ut desint vires, tamen est laudanda voluntas
• Although the power is lacking, the will is commendable. (Ovid)Latin Quotes (Latin to English) > Ut desint vires, tamen est laudanda voluntas
-
11 Vltra vires
-
12 ultra vires activity
Finan act that is not permitted by applicable rules, such as a corporate charter. Such acts may lead to contracts being void. -
13 vis
vīs, vis, f., plur. vīres, ĭum (class. only in nom., acc. and abl. sing. and in plur.; gen. sing. very rare; Tac. Or. 26; Dig. 4, 2, 1; Paul. Sent. 5, 30; dat. sing. vi, Auct. B. Afr. 69, 2; C. I. L. 5, 837; collat. form of the nom. and acc. plur. vis, Lucr. 3, 265; 2, 586; Sall. ap. Prisc. p. 707, or H. 3, 62 Dietsch; Messala ap. Macr. S. 1, 9, 14) [Gr. is, Wis, sinew, force; iphi, with might], strength, physical or mental; force, vigor, power, energy, virtue (cf. robur).I.Lit.1.In gen.(α).Sing.:(β).celeritas et vis equorum,
Cic. Div. 1, 70, 144:magna vis eorum (urorum) et magna velocitas,
Caes. B. G. 6, 28:contra vim atque impetum fluminis,
id. ib. 4, 17:tempestatis,
id. B. C. 2, 14:venti,
Lucr. 1, 271:solis,
id. 4, 326 (301):horrida teli,
id. 3, 170:acris vini,
id. 3, 476:ferri aerisque,
id. 5, 1286:veneni,
Cic. Cael. 24, 58 et saep.—Plur. (most freq. of physical strength):2.non viribus aut velocitatibus aut celeritate corporum res magnae geruntur,
Cic. Sen. 6, 17:nec nunc vires desidero adulescentis, non plus quam adulescens tauri aut elephanti desiderabam,
id. ib. 9, 27:hoc ali vires nervosque confirmari putant,
Caes. B. G. 6, 21:me jam sanguis viresque deficiunt,
id. ib. 7, 50 fin.:perpauci viribus confisi transnatare contenderunt,
id. ib. 1, 53:nostri integris viribus fortiter repugnare,
id. ib. 3, 4:lacertis et viribus pugnare,
Cic. Fam. 4, 7, 2:omnibus viribus atque opibus repugnare,
id. Tusc. 3, 11, 25:non animi solum vigore sed etiam corporis viribus excellens,
Liv. 9, 16, 12:validis viribus hastam contorquere,
Verg. A. 2, 50:quicquid agas, decet agere pro viribus,
with all your might, Cic. Sen. 9, 27; so,supra vires,
Hor. Ep. 1, 18, 22:et neglecta solent incendia sumere vires,
id. ib. 1, 18, 85:seu virium vi seu exercitatione multā cibi vinique capacissimus,
Liv. 9, 16, 13; cf.:in proelii concursu abit res a Consilio ad vires vimque pugnantium,
Nep. Thras. 1, 4 dub. (Siebel. vires usumque).— Poet., with inf.:nec mihi sunt vires inimicos pellere tectis,
Ov. H. 1, 109.—In partic.a.Energy, virtue, potency (of herbs, drugs, etc.):b.in radices vires oleae abibunt,
Cato, R. R. 61, 1:vires habet herba?
Ov. M. 13, 942:egregius fons Viribus occultis adjuvat,
Juv. 12, 42. —Vis, personified, the same as Juno, Aus. Idyll. de Deis; cf. Verg. A. 7, 432 Serv. —c.Hostile strength, force, violence, = bia: EA POENA, QVAE EST DE VI, S. C. ap. Cic. Q. Fr. 2, 3, 5:d.cum vi vis illata defenditur,
Cic. Mil. 4, 9; cf.:celeri rumore dilato Dioni vim allatam,
Nep. Dion, 10, 1:ne vim facias ullam in illam,
Ter. Eun. 4, 7, 37:sine vi facere,
id. ib. 4, 7, 20:vim afferre alicui,
Cic. Caecin. 21, 61; id. Verr. 2, 1, 24, § 62; 2, 4, 66, § 148:adhibere,
id. Off. 3, 30, 110; id. Cat. 1, 8, 19:praesidio tam valido et armato vim adferre,
Liv. 9, 16, 4:iter per vim tentare,
by force, forcibly, Caes. B. G. 1, 14; so,per vim,
id. B. C. 2, 13; Cic. Att. 7, 9, 4:ne id quidem satis est, nisi docet, ita se possedisse nec vi nec clam nec precario possederit,
id. Caecin. 32, 92; so the jurid. formula in Lex Thoria ap. Grut. 202, 18; Dig. 41, 1, 22; Ter. Eun. 2, 3, 28:vis haec quidem hercle est, et trahi et trudi simul,
Plaut. Capt. 3, 5, 92; Ter. Ad. 5, 8, 20:naves totae factae ex robore ad quamvis vim et contumeliam perferendam (shortly afterwards: tantas tempestates Oceani tantosque impetus ventorum sustineri),
violence, shock, Caes. B. G. 3, 13:caeli,
a storm, tempest, Plin. 18, 28, 69, § 278.—To avoid the gen. form (v. supra):de vi condemnati sunt,
Cic. Phil. 2, 2, 4: de vi reus; id. Sest. 35, 75; id. Vatin. 17, 41:ei qui de vi itemque ei qui majestatis damnatus sit,
id. Phil. 1, 9, 23; cf. id. ib. 1, 9, 21 sq. Halm ad loc.; Tac. A. 4, 13.—In mal. part., force, violence: pudicitiam cum eriperet militi tribunus militaris... interfectus ab eo est, cui vim adferebat, Cic. Mil. 4, 9:B.matribus familias vim attulisse,
id. Verr. 2, 1, 24, § 62:vis allata sorori,
Ov. A. A. 1, 679:victa nitore dei vim passa est,
id. M. 4, 233:vim passa est Phoebe,
id. A. A. 1, 679.—Transf., concr.1.Quantity, number, abundance (cf.: copia, multitudo); with gen.:2.quasi retruderet hominum me vis invitum,
Plaut. Ep. 2, 2, 66:innumerabilis servorum,
Cic. Har. Resp. 11, 22:in pompā cum magna vis auri argentique ferretur,
Cic. Tusc. 5, 32, 91:vis magna pulveris,
Caes. B. C. 2, 26:vis maxima ranunculorum,
Cic. Fam. 7, 18, 3:argenti,
id. Prov. Cons. 2, 4:vim lacrimarum profudi,
id. Rep. 6, 14, 14:odora canum vis,
Verg. A. 4, 132; cf. absol.:et nescio quomodo is, qui auctoritatem minimam habet, maximam vim, populus cum illis facit,
Cic. Fin. 2, 14, 44.—Vires, military forces, troops:3.praeesse exercitui, ut praeter auctoritatem vires quoque ad coërcendum haberet,
Caes. B. C. 3, 57:satis virium ad certamen,
Liv. 3, 60, 4:undique contractis viribus signa cum Papirio conferre,
id. 9, 13, 12:robur omne virium ejus regni,
the flower, id. 33, 4, 4:concitet et vires Graecia magna suas,
Ov. H. 15 (16), 340.—Vires, the virile forces or organs, Arn. 5, 158; 5, 163; Inscr. Orell. 2322; 2332:II.veluti castratis viribus,
Plin. 11, 18, 19, § 60; cf.:vis (= vires) multas possidere in se,
Lucr. 2, 586.—Rarely sing.:vis genitalis,
Tac. A. 6, 18.—Trop.A.Mental strength, power, force, vigor:B.vis illa divina et virtus oratoris,
Cic. de Or. 2, 27, 120:vis ac facultas oratoris,
id. ib. 1, 31, 142:suavitatem Isocrates... sonitum Aeschines, vim Demosthenes habuit,
id. ib. 3, 7, 28:summa ingenii,
id. Phil. 5, 18, 49:magna vis est conscientiae in utramque partem,
id. Mil. 23, 61:magna vis est in fortunā in utramque partem,
id. Off. 2, 6, 19:patriae,
id. de Or. 1, 44, 196:quod ostentum habuit hanc vim, ut, etc.,
power, effect, id. Div. 1, 33, 73:qui indignitate suā vim ac jus magistratui quem gerebat dempsisset,
Liv. 26, 12, 8:hujus conventionis,
Dig. 43, 25, 12.— Plur. (post-Aug.):eloquentiae,
Quint. 5, 1, 2:facilitatis,
id. 12, 9, 20:ingenii,
id. 1, 2, 23; 12, 1, 32:orationis,
id. 8, 3, 87.—Transf., of abstr. things, force, notion, meaning, sense, import, nature, essence (cf. significatio):id, in quo est omnis vis amicitiae,
Cic. Lael. 4, 15:eloquentiae vis et natura,
id. Or. 31, 112:vis honesti (with natura),
id. Off. 1, 6, 18; cf. id. Fin. 1, 16, 50:virtutis,
id. Fam. 9, 16, 5:quae est alia vis legis?
id. Dom. 20, 53:vis, natura, genera verborum et simplicium et copulatorum,
i.e. the sense, signification, id. Or. 32, 115:vis verbi,
id. Inv. 1, 13, 17; id. Balb. 8, 21:quae vis insit in his paucis verbis, si attendes, si attendes, intelleges,
id. Fam. 6, 2, 3:quae vis subjecta sit vocibus,
id. Fin. 2, 2, 6:nominis,
id. Top. 8, 35: metônumia, cujus vis est, pro eo, quod dicitur, causam, propter quam dicitur, ponere, Quint. 8, 6, 23. -
14 vīs
vīs (gen. vīs, late), —, acc. vim, abl. vī, f plur. vīrēs, ium [cf. ἴσ], strength, force, vigor, power, energy, virtue: celeritas et vis equorum: plus vis habeat quam sanguinis, Ta.: contra vim atque impetum fluminis, Cs.: veneni.—Plur. (usu. of bodily strength): non viribus corporum res magnae geruntur: me iam sanguis viresque deficiunt, Cs.: corporis viribus excellens, L.: validis viribus hastam Contorsit, V.: agere pro viribus, with all your might: supra vires, H.: seu virium vi seu exercitatione multā cibi vinique capacissimus, L.: Nec mihi sunt vires inimicos pellere tectis, O.— Hostile strength, force, violence, compulsion: vis est haec quidem, T.: cum vi vis inlata defenditur: celeri rumore dilato Dioni vim adlatam, N.: sine vi facere, T.: matribus familias vim adferre: iter per vim tentare, by force, Cs.: civem domum vi et armis compulit: de vi condemnati sunt: quaestiones vel de caede vel de vi.—Energy, virtue, potency: vires habet herba? O.: egregius fons Viribus occultis adiuvat, Iu.—A quantity, number, abundance: mellis maxima: magna auri argentique: pulveris, Cs.— Plur, military forces, troops: praeesse exercitui, ut vires ad coërcendum haberet, Cs.: robur omne virium eius regni, the flower, L.: Concitet et vires Graecia magna suas, O.—Fig., mental strength, power, force, energy, vigor, influence: oratoris: conscientiae: quod ostentum habuit hanc vim, ut, etc., effect: qui indignitate suā vim ac ius magistratui quem gerebat dempsisset, L.—Force, notion, meaning, sense, import, nature, essence: id, in quo est omnis vis amicitiae: verborum, i. e. the signification: quae vis insit in his paucis verbis, si attendes, intelleges.* * *Ibe willing; wishIIstrength (bodily) (pl.), force, power, might, violence; resources; large bodyIIIstrength (sg. only, not ACC), force, power, might, violence -
15 subficio
I.Act.A.To put under or among.1.Of a building, to lay the foundation for: opus. Curt. 5, 1, 29 Zumpt. —2.Esp., to put into, dip in, dye, impregnate, imbue, tinge, lanam medicamentis, to impregnate, imbue, tinge, Cic. ap. Non. 386, 10, and 521, 19:3.(angues) ardentes oculos suffecti sanguine et igni,
suffused, colored, Verg. A. 2, 210:maculis suffecta genas,
Val. Fl. 2, 105:suffecta leto lumina,
id. 1, 822; cf.:nubes sole suffecta,
i. e. shone through, irradiated, Sen. Q. N. 1, 5, 11.—To give, affard, furnish, supply = suppeditare, hupechein (mostly poet.):4.(nebulae) sufficiunt nubes,
Lucr. 6, 480:ut cibus aliam naturam sufficit ex se,
id. 3, 704:haec aëra rarum Sufficiunt nobis,
id. 2, 108:tellus Sufficit umorem,
Verg. G. 2, 424:aut illae (salices) pecori frondem aut pastoribus umbras Sufficiunt saepemque satis et pabula melli,
id. ib. 2, 435:ut (Hispania) Italiae cunctarum rerum abundantiam sufficiat,
Just. 44, 1, 4:dux agmina sufficit unus turbanti terras,
Sil. 1, 36; cf.:Horatius eos excursionibus sufficiendo adsuefacerat sibi fidere,
by permitting to take part in, Liv. 3, 61, 12 Weissenb. ad loc.; Petr. 27.— Trop.:ipse pater Danais animos viresque secundas Sufficit,
gives courage and strength, Verg. A. 2, 618; 9, 803.—To occupy with, employ in: Horatius eos (milites) excursionibus (dat.) sufficiendo proeliisque levibus experiundo assuefecerat sibi fidere, by employing them in sallies, etc., Liv. 3, 61.—B.To put in the place of, to substitute for another; and esp., to choose or elect in the place of any one (class.; esp. freq. of magistrates, e. g. of consuls;2.syn. subrogo): suffectus in Lucretii locum M. Horatius Pulvillus,
Liv. 2, 8, 4: in Appii locum suffectus, Vatin. ap. Cic. Fam. 5, 10, 2:consul in sufficiendo collegā occupatus,
Cic. Mur. 39, 85; cf.:ne consul sufficiatur,
id. ib. 38, 82:censorem in demortui locum,
Liv. 5, 31, 7:suffectis in loca eorum novis regibus,
Just. 11, 10, 7:ipsae (apes) regem parvosque Quirites Sufficiunt,
Verg. G. 4, 202:seu tribunos modo seu tribunis suffectos consules quoque habuit,
Liv. 4, 8, 1:quia collegam suffici censori religio erat,
id. 6, 27, 4; 6, 38, 10:quibus vitio creatis suffecti,
id. 9, 7, 14; 10, 47, 1:filius patri suffectus,
Tac. A. 4, 16:Conon Alcibiadi suffectus,
Just. 5, 6, 1:sperante heredem suffici se proximum,
Phaedr. 3, 10, 12.—Esp. in the phrase suffectus consul, a consul elected after the regular time, a vice-consul:quando duo ordinarii consules ejus anni alter morbo, alter ferro periisset, suffectum consulem negabant recte comitia habere posse,
Liv. 41, 18, 16 Weissenb. ad loc.; Lampr. Alex. Sev. 43, 2; Tac. A. 3, 37 fin.; cf.:consulatus suffectus,
Aus. Grat. Act. 14, 2, § 32.—Transf., to cause to take the place of, to supply instead of, to furnish as a substitute ( poet. and in post-Aug. prose):II.atque aliam ex aliā generando suffice prolem,
Verg. G. 3, 65:septimo eosdem (dentes) decidere anno, aliosque suffici,
Plin. 7, 16, 15, § 68:quattuor caeli partes in ternas dividunt et singulis ventos binos suffectos dant,
Sen. Q. N. 5, 16, 2.—Neutr., to be sufficient, to suffice, avail for, meet the need of, satisfy (freq. and class.; syn. suppeto); constr. absol., with dat., ad, adversus, in, with inf., ut or ne; rarely with si.(α).Absol.:(β).quamquam nec scribae sufficere nec tabulae nomina illorum capere potuerunt,
Cic. Phil. 2, 7, 16:nec jam sufficiunt,
Verg. A. 9, 515:idque (ferrum) diu Suffecit,
id. ib. 12, 739:Romani quoad sufficere remiges potuerunt, satis pertinaciter secuti sunt,
Liv. 36, 45, 2:non sufficiebant oppidani,
id. 21, 8, 4:haec exempli gratiā sufficient,
Quint. 9, 2, 56:non videntur tempora suffectura,
id. 2, 5, 3:pro magistratibus, qui non sufficerent,
Suet. Aug. 43:quīs non sufficientibus,
Curt. 9, 4, 33.—With subject-clause:sufficit dicere, E portu navigavi,
Quint. 4, 2, 41:non, quia sufficiat, non esse sacrilegium, sed quia, etc.,
id. 7, 3, 9:suffecerit haec retulisse,
Suet. Ner. 31; Mart. 9, 1, 8.—With dat.: nec jam vires sufficere cuiquam, * Caes. B. G. 7, 20; cf.:(γ).vires concipit suffecturas oneri,
Plin. 17, 22, 35, § 173:nec iis sufficiat imaginem virtutis effingere,
Quint. 10, 2, 15:ac mihi quidem sufficeret hoc genus,
id. 5, 10, 90:paucorum cupiditati cum obsistere non poterant, tamen sufficere aliquo modo poterant,
Cic. Verr. 2, 5, 48, § 127:mons, hominum lacte et carne vescentium abunde sufficiebat alimentis,
Liv. 29, 31, 9:hae manus suffecere desiderio meo,
Curt. 4, 1, 25; 3, 6, 19:vires quae sufficiant labori certaminum,
Quint. 10, 3, 3; cf.:summis operibus suffecturi vires,
id. 2, 4, 33:pronuntiatio vel scenis suffectura,
id. 10, 1, 119:quod opus cuicumque discendo sufficiet,
id. 1, 9, 3:dominis sufficit tantum soli, ut relevare caput possint,
Plin. Ep. 1, 24, 4.— Poet.:nec sufficit umbo Ictibus,
Verg. A. 9, 810.—With ad: terra ingenito umore egens vix ad [p. 1792] perennes suffecit amnes, Liv. 4, 30:(δ).inopi aerario nec plebe ad tributum sufficiente,
id. 29, 16:annus vix ad solacium unius anni,
id. 10, 47:oppidani ad omnia tuenda non sufficiebant,
id. 21, 8, 4:quomodo nos ad patiendum sufficiamus,
id. 29, 17, 17; 21, 8, 4; 33, 10:ad quod si vires non suffecerint,
Quint. 12, 1, 32.—With adversus:(ε).non suffecturum ducem unum et exercitum unum adversus quattuor populos,
Liv. 10, 25.—With in:(ζ).nec locus in tumulos nec sufficit arbor in ignes,
Ov. M. 7, 613:ergo ego sufficiam reus in nova crimina semper?
id. Am. 2, 7, 1.—With inf.:(η).nec nos obniti contra nec tendere tantum Sufficimus,
Verg. A. 5, 22.—With ut or ne:(θ).interim sufficit, ut exorari te sinas,
Plin. Ep. 9, 21, 3:sufficit, ne ea, quae sunt vera, minuantur,
id. ib. 9, 33, 11.—With si:sufficere tibi debet, si, etc.,
Plin. Ep. 5, 1, 9:sufficere his credis, si probi existimentur,
id. Pan. 88, 2.—Hence, P. a.: suffĭcĭens, entis, sufficient, adequate:aetas vix tantis matura rebus, sed abunde sufficiens,
Curt. 3, 6, 19:testes,
Dig. 29, 7, 8.— Sup.:unica et sufficientissima definitio,
Tert. adv. Marc. 5, 2. -
16 sufficio
I.Act.A.To put under or among.1.Of a building, to lay the foundation for: opus. Curt. 5, 1, 29 Zumpt. —2.Esp., to put into, dip in, dye, impregnate, imbue, tinge, lanam medicamentis, to impregnate, imbue, tinge, Cic. ap. Non. 386, 10, and 521, 19:3.(angues) ardentes oculos suffecti sanguine et igni,
suffused, colored, Verg. A. 2, 210:maculis suffecta genas,
Val. Fl. 2, 105:suffecta leto lumina,
id. 1, 822; cf.:nubes sole suffecta,
i. e. shone through, irradiated, Sen. Q. N. 1, 5, 11.—To give, affard, furnish, supply = suppeditare, hupechein (mostly poet.):4.(nebulae) sufficiunt nubes,
Lucr. 6, 480:ut cibus aliam naturam sufficit ex se,
id. 3, 704:haec aëra rarum Sufficiunt nobis,
id. 2, 108:tellus Sufficit umorem,
Verg. G. 2, 424:aut illae (salices) pecori frondem aut pastoribus umbras Sufficiunt saepemque satis et pabula melli,
id. ib. 2, 435:ut (Hispania) Italiae cunctarum rerum abundantiam sufficiat,
Just. 44, 1, 4:dux agmina sufficit unus turbanti terras,
Sil. 1, 36; cf.:Horatius eos excursionibus sufficiendo adsuefacerat sibi fidere,
by permitting to take part in, Liv. 3, 61, 12 Weissenb. ad loc.; Petr. 27.— Trop.:ipse pater Danais animos viresque secundas Sufficit,
gives courage and strength, Verg. A. 2, 618; 9, 803.—To occupy with, employ in: Horatius eos (milites) excursionibus (dat.) sufficiendo proeliisque levibus experiundo assuefecerat sibi fidere, by employing them in sallies, etc., Liv. 3, 61.—B.To put in the place of, to substitute for another; and esp., to choose or elect in the place of any one (class.; esp. freq. of magistrates, e. g. of consuls;2.syn. subrogo): suffectus in Lucretii locum M. Horatius Pulvillus,
Liv. 2, 8, 4: in Appii locum suffectus, Vatin. ap. Cic. Fam. 5, 10, 2:consul in sufficiendo collegā occupatus,
Cic. Mur. 39, 85; cf.:ne consul sufficiatur,
id. ib. 38, 82:censorem in demortui locum,
Liv. 5, 31, 7:suffectis in loca eorum novis regibus,
Just. 11, 10, 7:ipsae (apes) regem parvosque Quirites Sufficiunt,
Verg. G. 4, 202:seu tribunos modo seu tribunis suffectos consules quoque habuit,
Liv. 4, 8, 1:quia collegam suffici censori religio erat,
id. 6, 27, 4; 6, 38, 10:quibus vitio creatis suffecti,
id. 9, 7, 14; 10, 47, 1:filius patri suffectus,
Tac. A. 4, 16:Conon Alcibiadi suffectus,
Just. 5, 6, 1:sperante heredem suffici se proximum,
Phaedr. 3, 10, 12.—Esp. in the phrase suffectus consul, a consul elected after the regular time, a vice-consul:quando duo ordinarii consules ejus anni alter morbo, alter ferro periisset, suffectum consulem negabant recte comitia habere posse,
Liv. 41, 18, 16 Weissenb. ad loc.; Lampr. Alex. Sev. 43, 2; Tac. A. 3, 37 fin.; cf.:consulatus suffectus,
Aus. Grat. Act. 14, 2, § 32.—Transf., to cause to take the place of, to supply instead of, to furnish as a substitute ( poet. and in post-Aug. prose):II.atque aliam ex aliā generando suffice prolem,
Verg. G. 3, 65:septimo eosdem (dentes) decidere anno, aliosque suffici,
Plin. 7, 16, 15, § 68:quattuor caeli partes in ternas dividunt et singulis ventos binos suffectos dant,
Sen. Q. N. 5, 16, 2.—Neutr., to be sufficient, to suffice, avail for, meet the need of, satisfy (freq. and class.; syn. suppeto); constr. absol., with dat., ad, adversus, in, with inf., ut or ne; rarely with si.(α).Absol.:(β).quamquam nec scribae sufficere nec tabulae nomina illorum capere potuerunt,
Cic. Phil. 2, 7, 16:nec jam sufficiunt,
Verg. A. 9, 515:idque (ferrum) diu Suffecit,
id. ib. 12, 739:Romani quoad sufficere remiges potuerunt, satis pertinaciter secuti sunt,
Liv. 36, 45, 2:non sufficiebant oppidani,
id. 21, 8, 4:haec exempli gratiā sufficient,
Quint. 9, 2, 56:non videntur tempora suffectura,
id. 2, 5, 3:pro magistratibus, qui non sufficerent,
Suet. Aug. 43:quīs non sufficientibus,
Curt. 9, 4, 33.—With subject-clause:sufficit dicere, E portu navigavi,
Quint. 4, 2, 41:non, quia sufficiat, non esse sacrilegium, sed quia, etc.,
id. 7, 3, 9:suffecerit haec retulisse,
Suet. Ner. 31; Mart. 9, 1, 8.—With dat.: nec jam vires sufficere cuiquam, * Caes. B. G. 7, 20; cf.:(γ).vires concipit suffecturas oneri,
Plin. 17, 22, 35, § 173:nec iis sufficiat imaginem virtutis effingere,
Quint. 10, 2, 15:ac mihi quidem sufficeret hoc genus,
id. 5, 10, 90:paucorum cupiditati cum obsistere non poterant, tamen sufficere aliquo modo poterant,
Cic. Verr. 2, 5, 48, § 127:mons, hominum lacte et carne vescentium abunde sufficiebat alimentis,
Liv. 29, 31, 9:hae manus suffecere desiderio meo,
Curt. 4, 1, 25; 3, 6, 19:vires quae sufficiant labori certaminum,
Quint. 10, 3, 3; cf.:summis operibus suffecturi vires,
id. 2, 4, 33:pronuntiatio vel scenis suffectura,
id. 10, 1, 119:quod opus cuicumque discendo sufficiet,
id. 1, 9, 3:dominis sufficit tantum soli, ut relevare caput possint,
Plin. Ep. 1, 24, 4.— Poet.:nec sufficit umbo Ictibus,
Verg. A. 9, 810.—With ad: terra ingenito umore egens vix ad [p. 1792] perennes suffecit amnes, Liv. 4, 30:(δ).inopi aerario nec plebe ad tributum sufficiente,
id. 29, 16:annus vix ad solacium unius anni,
id. 10, 47:oppidani ad omnia tuenda non sufficiebant,
id. 21, 8, 4:quomodo nos ad patiendum sufficiamus,
id. 29, 17, 17; 21, 8, 4; 33, 10:ad quod si vires non suffecerint,
Quint. 12, 1, 32.—With adversus:(ε).non suffecturum ducem unum et exercitum unum adversus quattuor populos,
Liv. 10, 25.—With in:(ζ).nec locus in tumulos nec sufficit arbor in ignes,
Ov. M. 7, 613:ergo ego sufficiam reus in nova crimina semper?
id. Am. 2, 7, 1.—With inf.:(η).nec nos obniti contra nec tendere tantum Sufficimus,
Verg. A. 5, 22.—With ut or ne:(θ).interim sufficit, ut exorari te sinas,
Plin. Ep. 9, 21, 3:sufficit, ne ea, quae sunt vera, minuantur,
id. ib. 9, 33, 11.—With si:sufficere tibi debet, si, etc.,
Plin. Ep. 5, 1, 9:sufficere his credis, si probi existimentur,
id. Pan. 88, 2.—Hence, P. a.: suffĭcĭens, entis, sufficient, adequate:aetas vix tantis matura rebus, sed abunde sufficiens,
Curt. 3, 6, 19:testes,
Dig. 29, 7, 8.— Sup.:unica et sufficientissima definitio,
Tert. adv. Marc. 5, 2. -
17 Befugnis
Befugnis f 1. BANK authorization; 2. GEN authority, competence, power; 3. POL warrant • innerhalb der rechtlichen Befugnisse RECHT intra vires • jmdn. Befugnis erteilen zu GEN, RECHT authorize sb to* * *f 1. < Bank> authorization; 2. < Geschäft> authority, competence, power; 3. < Pol> warrant* * *Befugnis
(Berechtigung) faculty, warrant, authorization, (Vollmacht) authority, power, (Zulassung) licence, (Zuständigkeit) competence, jurisdiction;
• gesetzliche Befugnis statutory authority;
• handelsrechtliche Befugnis corporate authority;
• originäre (sich aus der Rechtsnatur ergebende) Befugnis inherent powers;
• satzungsmäßige Befugnisse corporate powers (US);
• Befugnisse und Pflichten des Europäischen Betriebsrates powers and obligations of the European works council;
• politische Befugnisse der Bürger citizens’ political influence;
• unbeschränkte Befugnis zur Einsetzung eines Begünstigten (Treuhänder) general power of appointment;
• Befugnis zu Ermessensentscheidungen discretionary jurisdiction;
• Befugnis der Etatstitelübertragung virement;
• Befugnis zur Gestellung von Sicherheiten capacity to charge security;
• Befugnis zur Kreditaufnahme (Vorstand) borrowing power;
• hoheitliche Befugnisse ausüben to exercise sovereign powers, to sovereignize;
• Befugnis besitzen to be authorized;
• innerhalb seiner Befugnisse bleiben to keep within one’s proper sphere;
• in jds. Befugnis eingreifen to encroach upon s. one’s functions;
• Befugnisse einschränken to restrain powers;
• Befugnisse erweitern to extend powers;
• kaum Befugnisse haben to have few powers;
• außerhalb (in Überschreitung) seiner Befugnis handeln to act beyond the scope of one’s authority, (Vorstand) to act ultra vires;
• außerhalb von jds. Befugnis liegen to lie beyond s. one’s competence;
• im Rahmen der satzungsmäßigen Befugnis liegen to be intra vires (within our competence);
• seine Befugnis überschreiten to act beyond the scope of one’s authority, to exceed one’s powers (authority);
• satzungsgemäße Befugnis überschreiten to be ultra vires (outside our competence);
• Befugnisse auf j. übertragen to confer authority upon s. o.;
• Befugnisüberschreitung excess of power. -
18 Vollmacht
Vollmacht f 1. BÖRSE proxy (Stimmrecht); authority, procuration (Wechselrecht); 2. GEN mandate; 3. POL warrant; 4. RECHT mandate, power of attorney, PA; 5. PAT authorization • jmdm. eine Vollmacht erteilen RECHT confer authority on sb, give sb a power of attorney, grant sb a power of attorney, vest sb with authority • jmdm. stellvertretende Vollmacht erteilen GEN give vicarious authority to sb • seine Vollmacht überschreiten RECHT act ultra vires, exceed one’s authority • Vollmacht erteilen GEN authorize* * *f 1. < Börse> Stimmrecht proxy, Wechselrecht authority, procuration; 2. < Geschäft> mandate; 3. < Pol> warrant; 4. < Recht> mandate, power of attorney (PA) ; 5. < Patent> authorization ■ jmdm. eine Vollmacht erteilen < Recht> confer authority on sb, give sb a power of attorney, grant sb a power of attorney, vest sb with authority ■ jmdm. stellvertretende Vollmacht erteilen < Geschäft> give vicarious authority to sb ■ seine Vollmacht überschreiten < Recht> act ultra vires, exceed one's authority ■ Vollmacht erteilen < Geschäft> authorize* * *Vollmacht
[enabling] power, full powers, authority, mandate, commission (Scot.), (Handlungsvollmacht) proxy, procuration, (Urkunde) power (letter, US) of attorney;
• aufgrund der mir übertragenen Vollmacht by virtue of authority conferred;
• in Vollmacht by attorney;
• kraft der mir erteilten Vollmacht in virtue of my authority;
• laut Vollmacht as per power, by virtue of power of attorney;
• mit allen Vollmachten ausgestattet fully authorized;
• mit gehöriger Vollmacht versehen duly authorized, vested with powers;
• mit Vollmachten den Umständen entsprechend zu handeln invested with discretionary powers;
• ohne Vollmacht without authority, unauthorized;
• angemaßte Vollmacht self-authority;
• antiinflationistische Vollmachten anti-inflation (antiinflationary) powers;
• stellvertretend ausgeübte Vollmacht vicarious power;
• unentgeltlich ausgeübte Vollmacht naked authority (power);
• außerordentliche Vollmachten special powers;
• beglaubigte Vollmacht authenticated power of attorney;
• delegierte Vollmacht delegated power;
• einfache Vollmacht collateral powers;
• erloschene Vollmacht terminated (superannuated, extinct) power of attorney, terminated authority;
• für einen Einzelfall erteilte Vollmacht power of attorney in a specific act;
• stillschweigend erteilte Vollmacht tacit procuration, implied authority;
• fehlende Vollmacht absence of authority;
• polizeiliche Vollmachten police powers;
• schlichte Vollmacht naked authority;
• schriftliche Vollmacht written authorization, authority in writing;
• testamentarische Vollmacht letters testamentary;
• treuhänderische Vollmachten fiduciary powers;
• umfangreiche Vollmachten large powers;
• umfassende Vollmachten full powers;
• unbeschränkte (unumschränkte) Vollmachten unlimited (discretionary, plenary, full) powers, full authority, [full] power of attorney, carte blanche;
• unwiderrufliche Vollmacht (Hauptversammlung) irrevocable proxy (US);
• weitgehende Vollmachten plenary (large) powers;
• der Satzung nach zustehende Vollmachten incidental powers;
• Vollmacht zum Abschluss von Tarifverhandlungen bargaining power;
• Vollmachten für den Arbeitskräfteeinsatz powers of direction of labo(u)r;
• Vollmacht zur Auftragsvergabe auch außerhalb des Etatjahres contract authorization;
• Vollmacht für die Betriebsleitung operating authority;
• Vollmacht für die Einbehaltung von Lohnsteuerbeträgen withholding authorization;
• Vollmacht unter Einschluss des Selbstkontrahierens power (authority) coupled with an interest;
• Vollmacht, über ein Konto zu verfügen power to operate an account;
• Vollmacht zur Kreditgewährung lending power;
• Vollmachten eines Liquidators liquidator’s power;
• Vollmacht eines Pflegers (Verwalters) receiver’s authority;
• Vollmacht mit dem Recht der Erteilung von Untervollmachten power of substitution;
• Vollmacht zur vorzeitigen Steuereinziehung commission of anticipation (Br.);
• Vollmacht eines Treuhänders trustee’s power;
• jds. Vollmacht abgrenzen to define s. one’s power;
• j. mit Vollmacht[en] ausstatten to vest (clothe) s. o. with power [under the deed of a trust];
• Vollmacht ausstellen to execute a power of attorney;
• Vollmachten austauschen to exchange powers;
• jds. Vollmachten auf ein bestimmtes Gebiet beschränken to confine s. one’s authority within certain limits;
• jds. Vollmacht einschränken to restrict (narrow) s. one’s power;
• Vollmacht entziehen to cancel procuration, to revoke a power of attorney;
• jem. unumschränkte Vollmachten erteilen to give s. o. discretionary powers, to furnish s. o. with full power;
• der Regierung größere Vollmachten für die Investitionssteuerung geben to give the government greater say in steering investment;
• ausdrückliche Vollmachten haben to be endowed with express authority;
• keine Vollmacht haben to hold no brief;
• ordnungsgemäße Vollmacht haben to be duly authorized;
• alle nur möglichen Vollmachten erhalten haben to be invested with full authority;
• Vollmachten zur Erteilung von Deckungszusagen für bestimmte Versicherungssparten haben to have authority to give cover for a class of business concerned;
• Vollmacht zur Unterschriftsleistung haben to be authorized to sign;
• sich im Rahmen seiner Vollmacht halten to act within the actual limits of one’s authority;
• seine Vollmacht missbrauchen to abuse one’s authority;
• Vollmacht für die Verhandlungen mitbringen to be authorized to negotiate;
• Vollmachten einer Delegation prüfen to verify the credentials of a delegation;
• seine Vollmachten überschreiten to exceed (go beyond, act in excess, beyond the scope of) one’s powers, to override one’s commission (leave), to act ultra vires (Br.);
• seine Vollmachten übertragen to delegate one’s powers;
• in Vollmacht unterschreiben to sign by proxy;
• Wechsel in Vollmacht unterschreiben to indorse a bill by procuration;
• seine Vollmacht vorlegen to produce one’s authority (a power of attorney, proxy);
• Vollmacht widerrufen to revoke (cancel) a power of attorney, to revoke a proxy;
• seine Vollmacht zurückgeben to divest o. s. of one’s authority.
Vollmacht, über ein Konto zu verfügen
power to operate an account -
19 vollmachtsüberschreitend
vollmachtsüberschreitend adj RECHT ultra vires* * *adj, adv < Recht> ultra vires* * *vollmachtsüberschreitend
ultra vires (Br.).Business german-english dictionary > vollmachtsüberschreitend
-
20 excès
excès [εksε]1. masculine nouna. ( = surplus) excess ; [de marchandises, produits] surplusb. ( = abus) excess2. compounds• coupable de plusieurs excès de vitesse guilty of having broken the speed limit on several occasions* * *eksɛnom masculin invariable1) ( surplus) excess2) ( abus) excess3) ( extrême)tomber dans l'excès/dans l'excès inverse — to go too far/to the opposite extreme
•Phrasal Verbs:* * *ɛksɛ1. nm[poids, stocks] surplus, excessà l'excès [méticuleux, généreux] — to excess, to a fault
2. nmplOn fait souvent des excès à la période de Noël. — People often overindulge at Christmas.
* * *excès nm inv1 ( surplus) excess; ôtez l'excès de colle remove the excess glue; l'excès de la demande sur l'offre excess of demand over supply; excès de cholestérol excess of cholesterol; en excès [objets, substance] excess ( épith);2 ( abus) excess; commettre des excès to go too far; tes excès de boisson your excessive drinking; excès de table overeating; faire des excès de boisson/de table to drink/eat excessively, to overindulge in drink/food; des excès de langage bad language ¢; à l'excès, avec excès to excess, excessively;3 ( extrême) tomber dans l'excès to go too far; tomber dans l'excès inverse to go to the opposite extreme; excès de confiance/d'optimisme/de zèle overconfidence/overoptimism/overzealousness; excès de prudence excessive caution.excès de pouvoir Jur ultra vires action; commettre un excès de pouvoir to act ultra vires; excès de vitesse Jur speeding; faire un excès de vitesse to break the speed limit; on lui a retiré son permis après plusieurs excès de vitesse he lost his licenceGB after being caught several times for speeding.[ɛksɛ] nom masculinexcès de poids/calories excess weight/caloriesexcès de prudence/rigueur/sévérité excessive care/rigour/harshness2. TRANSPORTSfaire un excès de vitesse to exceed ou to break the speed limit3. [abus]se livrer à ou commettre des excès de langage to use strong language4. [manque de mesure]————————[ɛksɛ] nom masculin pluriel[violences] excesses[débauche] excesses————————à l'excès locution adverbialeavec excès locution adverbialesans excès locution adverbiale
См. также в других словарях:
vires — [vī′rēz΄] n. 〚L〛 pl. of VIS1 * * * … Universalium
vires — index ability, strength Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
vires — [viʀ] n. f. pl. ÉTYM. 1671; lat. viriæ (→ Virer), ou à rattacher à virer. → 1. Vire, 2. vire. ❖ ♦ Blason. Anneaux concentriques. ❖ HOM. 1. Vire, 2. vire; formes des v. virer, voir … Encyclopédie Universelle
vireş — VÍREŞ s. v. sângerete. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime … Dicționar Român
vires — [vī′rēz΄] n. [L] pl. of VIS1 … English World dictionary
vires — intestinal vires an influenza … Combinatory dictionary
vires — /vayriyz/ (The plural of vis. ) Powers; forces; capabilities; natural powers; powers granted or limited. See ultra (ultra vires) … Black's law dictionary
vires a tergo — pl of VIS A TERGO … Medical dictionary
vires — plural of vis … New Collegiate Dictionary
vires — Plural of vis … Medical dictionary
vires — (vi r ) s. f. pl. Terme de blason. Il se dit de plusieurs anneaux enfermés les uns dans les autres, en sorte qu ils ont tous le même centre. ÉTYMOLOGIE Lat. viria, sorte de bracelet … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré