Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

viperam+sub+alā+nutricare

  • 1 nutrico

    nūtrīco, āre, and nūtrīcor, ātus, 1, v. dep. [id.], to suckle, nourish, bring up, rear.
    I.
    Lit.:

    pueros nutricare,

    Plaut. Merc. 3, 1, 11:

    scrofae nutricare octonos porcos parvulos primo possunt,

    Varr. R. R. 2, 4, 13; 2, 2, 8: nutricatur oliva, Afran. ap. Non. 478, 26:

    viperam sub alā,

    Petr. 50.—
    II.
    Trop., to nourish, support, sustain: bona mea inhiant;

    at certatim nutricant et munerant,

    Plaut. Mil. 3, 1, 120:

    mundus omnia, sicut membra et partes suas, nutricatur et continet,

    Cic. N. D. 2, 34, 86 Orell. N. cr.; cf. Non. 478, 21:

    eum paupertas nutricata est,

    App. Mag. p. 285, 33.

    Lewis & Short latin dictionary > nutrico

  • 2 nutricor

    nūtrīco, āre, and nūtrīcor, ātus, 1, v. dep. [id.], to suckle, nourish, bring up, rear.
    I.
    Lit.:

    pueros nutricare,

    Plaut. Merc. 3, 1, 11:

    scrofae nutricare octonos porcos parvulos primo possunt,

    Varr. R. R. 2, 4, 13; 2, 2, 8: nutricatur oliva, Afran. ap. Non. 478, 26:

    viperam sub alā,

    Petr. 50.—
    II.
    Trop., to nourish, support, sustain: bona mea inhiant;

    at certatim nutricant et munerant,

    Plaut. Mil. 3, 1, 120:

    mundus omnia, sicut membra et partes suas, nutricatur et continet,

    Cic. N. D. 2, 34, 86 Orell. N. cr.; cf. Non. 478, 21:

    eum paupertas nutricata est,

    App. Mag. p. 285, 33.

    Lewis & Short latin dictionary > nutricor

  • 3 vipera

    vīpĕra, ae, f. [contr. from vivipera, from vivus-pario, that brings forth living young], a viper.
    I.
    Lit.: Coluber berus, Linn.; Plin. 10, 62, 82, § 169.—
    II.
    Transf.
    A.
    Adder, snake, serpent, in gen., Prop. 4 (5), 7, 53; Verg. G. 3, 417; Hor. C. 3, 4, 17; id. Epod. 5, 15; 16, 52; Ov. M. 10, 24; id. R. Am. 421; id. A. A. 2, 376 al.—Prov.:

    in sinu viperam habere,

    Cic. Har. Resp. 24, 50:

    viperam nutricare sub alā,

    to nourish a viper in one's bosom, Petr. 77: vipera est in vepreculā, Pomp. ap. Non. p. 231, 13; v. veprecula.—
    B.
    Viper! serpent! as a term of reproach for a dangerous person:

    saevissima,

    Juv. 6, 641:

    tandem, vipera, sibilare desiste,

    Flor. 4, 12, 37; cf. Don. Ter. Eun. 5, 1, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > vipera

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»