-
1 viliter
vīliter, Adv. (vilis), I) wohlfeil, venire vilius, Macr. sat. 2, 9, 2: venire intestinis vilius, Plaut. Curc. 244: aedes in urbe vilius conducere (mieten), Suet. Tib. 35, 2: constare vilissime, Colum. 9, 1, 6. Plin. 18, 45. – II) übtr., gering, niedrig, viliter semet ipsum colere, Apul. flor. 7. p. 8, 12 Kr.: vilissime natus, von sehr niedriger Abkunft, Eutr. 9, 21. – / Die Advv. viliter u. vile beide anerkannt von Charis. 116, 8; 183, 14; 187, 7.
-
2 viliter
vīliter, Adv. (vilis), I) wohlfeil, venire vilius, Macr. sat. 2, 9, 2: venire intestinis vilius, Plaut. Curc. 244: aedes in urbe vilius conducere (mieten), Suet. Tib. 35, 2: constare vilissime, Colum. 9, 1, 6. Plin. 18, 45. – II) übtr., gering, niedrig, viliter semet ipsum colere, Apul. flor. 7. p. 8, 12 Kr.: vilissime natus, von sehr niedriger Abkunft, Eutr. 9, 21. – ⇒ Die Advv. viliter u. vile beide anerkannt von Charis. 116, 8; 183, 14; 187, 7.
Перевод: со всех языков на немецкий
с немецкого на все языки- С немецкого на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Латинский
- Немецкий