Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

vilitas

  • 1 vilitas

    vīlĭtas, ātis, f. [vilis], lowness of price, cheapness.
    I.
    Lit.:

    tanta repente vilitas annonae ex caritate rei frumentariae consecuta est, etc.,

    Cic. Imp. Pomp. 15, 44:

    vilitas in vendendis (fructibus),

    id. Verr. 2, 3, 98, § 227:

    cum alter annus in vilitate, alter in summā caritate fuerit,

    id. ib. 2, 3, 93, §

    216: ad denarios senos vilitas rediit,

    Plin. 35, 6, 28, § 47:

    offerre aliquid vilitati,

    to offer for sale at a low price, Plaut. Capt. 2, 1, 34.—
    II.
    Transf.
    A.
    Trifling value of a thing, meanness, baseness, worthlessness, vileness (post-Aug.):

    verborum,

    Petr. 118:

    nominum,

    Plin. 20, praef. § 1: si humiles producet, vilitatem;

    potentes, gratiam oportebit incessere,

    Quint. 5, 7, 23:

    morum,

    App. Flor. 1, p. 344, 30.—
    B.
    Subject., low esteem, disregard, slighting, contempt:

    vilitas sui,

    Sen. Clem. 1, 3, 4; id. Ep. 121, 24; Curt. 5, 9, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > vilitas

  • 2 vilitas

    vīlĭtās, ātis, f. [st2]1 [-] bon marché, bas prix. [st2]2 [-] caractère méprisable, bassesse.
    * * *
    vīlĭtās, ātis, f. [st2]1 [-] bon marché, bas prix. [st2]2 [-] caractère méprisable, bassesse.
    * * *
        Vilitas, pen. corr. vilitatis: cui opponitur Caritas: vt Vilitas annonae. Cic. Bon et grand marché de vivres, Vileté.
    \
        Saepe taedio laboris ad vilitatem sui compelluntur ignaui. Curtius. A faire bon marché de leur vie.

    Dictionarium latinogallicum > vilitas

  • 3 vilitas

    vīlitās, ātis, f. (vilis), die Wohlfeilheit, der geringe Preis (Ggstz. caritas), I) eig.: haecine erat ea quae nostros minuit fructus vilitas? Ter. Phorm. 1013: annonae, Cic.: hordei, Cassian.: in vendendis fructibus, wohlfeiler Verkauf, Cic.: annus est in vilitate, in dem Jahre ist alles wohlfeil, Cic.: num in vilitate nummum dedit? bei den billigsten Preisen, Cic.: adductus mirā atque insperatā vilitate libros plurimos aere pauco emo, Gell. – II) übtr.: 1) der geringe Wert einer Sache, die Geringfügigkeit, Niedrigkeit, Wertlosigkeit, animarum, Plin.: nominum, gemeine Namen, Plin.: verborum, schlechte, gemeine Worte, Petron.: morum, Apul.: periculi, Itin. Alex.: suum caput offerre vilitati, sein Leben der W. preisgeben = seine Haut zu Markte tragen, Plaut. capt. 230. – Plur., vilitates harum similes alias, und dgl. kleinliche Dinge mehr, Amm. 14, 6, 2. – 2) subjektiv, die Geringschätzung, sui, Sen. u.a.: vulgati corporis, Wegwerfung des Körpers durch Preisgebung, schimpfliche Preisgebung ihres Leibes, Curt.: ad vilitatem sui pervenire, sich selbst verächtlich werden, Plin. ep.

    lateinisch-deutsches > vilitas

  • 4 vilitas

    vīlitās, ātis, f. (vilis), die Wohlfeilheit, der geringe Preis (Ggstz. caritas), I) eig.: haecine erat ea quae nostros minuit fructus vilitas? Ter. Phorm. 1013: annonae, Cic.: hordei, Cassian.: in vendendis fructibus, wohlfeiler Verkauf, Cic.: annus est in vilitate, in dem Jahre ist alles wohlfeil, Cic.: num in vilitate nummum dedit? bei den billigsten Preisen, Cic.: adductus mirā atque insperatā vilitate libros plurimos aere pauco emo, Gell. – II) übtr.: 1) der geringe Wert einer Sache, die Geringfügigkeit, Niedrigkeit, Wertlosigkeit, animarum, Plin.: nominum, gemeine Namen, Plin.: verborum, schlechte, gemeine Worte, Petron.: morum, Apul.: periculi, Itin. Alex.: suum caput offerre vilitati, sein Leben der W. preisgeben = seine Haut zu Markte tragen, Plaut. capt. 230. – Plur., vilitates harum similes alias, und dgl. kleinliche Dinge mehr, Amm. 14, 6, 2. – 2) subjektiv, die Geringschätzung, sui, Sen. u.a.: vulgati corporis, Wegwerfung des Körpers durch Preisgebung, schimpfliche Preisgebung ihres Leibes, Curt.: ad vilitatem sui pervenire, sich selbst verächtlich werden, Plin. ep.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > vilitas

  • 5 vilitas

    vīlitās, ātis f. [ vilis ]
    offerre aliquid vilitati Pl — предлагать что-л. по низкой цене
    2) малоценность, незначительность, ничтожность ( nominum PM)
    3) низменность, низость, пошлость (verborum Pt; morum Ap)
    vilitates Amm — мелочи, пустяки
    4) пренебрежение, презрительное отношение

    Латинско-русский словарь > vilitas

  • 6 vīlitās

        vīlitās ātis, f    [vilis], lowness of price, cheapness: annonae: cum alter annus in vilitate, alter in summā caritate fuerit: ad vilitatem sui conpelli, i. e. disregard, Cu.
    * * *
    cheapness; worthlessness

    Latin-English dictionary > vīlitās

  • 7 vilitas

    дешевизна: vil. pretii (1. 2 C. 10, 3); маловажность: vil. negotii (1. 3 § 4 C. 12, 30); низость, подлость: vil. contuberniorum (1. 3 C. 11, 7. 1. 2 C. 12, 20).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > vilitas

  • 8 vilitas

    cheapness, low-price, worthlessness.

    Latin-English dictionary of medieval > vilitas

  • 9 annona

        Annona, annonae, pen. pro. Cic. Les vivres et provisions d'une annee, non seulement de blé, mais aussi d'autre chose.
    \
        Annona salaria. Liu. De sel.
    \
        Acris annona. Tacit. Grande cherté de vivres.
    \
        Caritas annonae. Cic. Cherté de vivres.
    \
        Arctior annona. Sueton. Quand les vivres sont chers, Cherté de vivres.
    \
        Grauitas annonae. Tacit. Cherté de vivres.
    \
        Incendium annonae. Quintil. Cherté.
    \
        Vilitas nec opinata consecuta est annonam carissimam. Cic. Grand marché apres grande cherté.
    \
        Annonae vilitas. Cic. Bon marché.
    \
        Comprimere annonam. Liu. Quand aucuns marchans acheptent tous les vivres, et puis les recellent et tiennent serrez, pour les vendre à leur mot.
    \
        Conualescit annona. Sueton. Vient à bon marché.
    \
        Excandefacere annonam. Varro. Encherir.
    \
        Incendere annonam. Varro. Encherir.
    \
        Ingrauescit annona. Caesar. Les vivres encherissent.
    \
        Laxat annona. Liu. Devient à meilleur marché.
    \
        On erant annonam etiam staterae adulterinae. Vlpian. Les fauls poids font acheter les vivres plus cher.
    \
        Duplas consequebatur annonas. Vegetius. Il recevoit double livree, ou des vivres autant que deux autres, double prebende ou pension de vivres.

    Dictionarium latinogallicum > annona

  • 10 caritas

    cārĭtas, ātis, f. [carus].
    I.
    Prop., dearness, costliness, high price, etc. (opp. vilitas):

    annonae,

    Cic. Verr. 2, 3, 18, § 47; 2, 3, 92, § 215; id. Off. 3, 12, 50; Liv. 44, 7, 10; Suet. Ner. 45:

    rei frumentariae (opp. vilitas annonae),

    Cic. Imp. Pomp. 15, 44:

    nummorum,

    id. Att. 9, 9, 4:

    olei,

    Plin. 18, 28, 68, § 273:

    vini,

    Suet. Aug. 42.—Also absol. caritas (sc. annonae), high prices, Cato, R. R. 3:

    ut tum vendas cum caritas est,

    Varr. R. R. 1, 69:

    cum alter annus in vilitate, alter in summā caritate fuerit,

    Cic. Verr. 2, 3, 93, § 216; id. Off. 2, 17, 58.—
    II.
    Trop., regard, esteem, affection, love (cf. amor, I.; in good prose;

    syn.: benevolentia, favor, studium): cum deorum tum parentum patriaeque cultus eorumque hominum, qui aut sapientiā aut opibus excellunt, ad caritatem referri solet: conjuges autem et liberi, et fratres et alii, quos usus familiaritasque conjunxit, quamquam etiam caritate ipsā, tamen amore maxime continentur,

    Cic. Part. Or. 25, 88; hence, opp. amor, as esteem to personal affection:

    si id videare, quod sit utile ipsis, defendere... haec res amorem magis conciliat, illa virtutis defensio caritatem,

    id. de Or. 2, 51, 206; cf. Treb. ap. id. Fam. 12, 16, 2; Liv. 24, 4, 8:

    ut qui pacem belli amore turbaverant, bellum pacis caritate deponerent,

    Tac. H. 2, 37: amor pathos, caritas êthos, Quint. 6, 2, 12:

    caritas, quae est inter natos et parentes,

    Cic. Lael. 8, 27;

    Quint. prooem. § 6: liberalitate qui utuntur benevolentiam sibi conciliant et caritatem,

    id. Fin. 1, 16, 52; id. Lael. 27, 102; Quint. 11, 1, 72:

    ingenita erga patriam caritas,

    Liv. 1, 34, 5:

    retinere caritatem in aliquem,

    Cic. Lael. 19, 70:

    sanguine et caritate propior,

    Tac. A. 6, 46:

    caritatem paraverat loco auctoritatis,

    id. Agr. 16 fin.The subjoined gen. is usu. objective:

    patriae et suorum,

    Cic. Off. 3, 27, 100; id. Sest. 24, 53; Nep. Alcib. 5, 1:

    rei publicae,

    Cic. Phil. 12, 8, 20; Liv. 2, 2, 5:

    domini,

    id. 1, 51, 8:

    Syracusanorum,

    id. 25, 28, 7:

    Hieronis,

    id. 24, 5, 1:

    liberum,

    id. 8, 7, 18:

    filiae,

    Tac. A. 12, 4:

    ipsius soli,

    Liv. 2, 1, 5:

    sedium suarum,

    id. 5, 42, 2; Quint. 6, 2, 14.—But sometimes also subjective, love entertained by one:

    hominum, deorum,

    Cic. N. D. 1, 44, 122; id. de Or. 2, 58, 237:

    civium,

    id. Phil. 1, 12, 29; Liv. 24, 4, 8 (with amor);

    or, more rarely, of the cause or ground of the love: caritas illius necessitudinis,

    Cic. Sest. 3, 6:

    benevolentiae,

    id. Lael. 9, 32.—In plur. of the different species of affection:

    omnes omnium caritates patria una complexa est,

    Cic. Off. 1, 17, 57; id. Fin. 3, 22, 73:

    liberum,

    App. M. 5, p. 171.—
    B.
    In late Lat., meton., caritates = cari, the loved persons, Amm. 18, 8, 14; 24, 1, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > caritas

  • 11 annona

    I annōna, ae f. [ annus ]
    1) годовой урожай, сбор продукции (преим. сельскохозяйственной) (salaria annona L; vini, lactis Col)
    2) чаще продовольствие, съестные припасы (преим. хлеб в зерне)
    3) цены на продовольствие (преим. на хлеб)
    nihil mutavit a. Lцены не изменились
    6) воен. провиант, снабжение ( commercium annonae impedire L)
    II Annōna, ae f.
    Аннона, богиня урожая St

    Латинско-русский словарь > annona

  • 12 annona

    annōna, ae, f. (viell. v. annus), der heurige, gegenwärtige Vorrat an Naturalien, insofern der Marktpreis davon abhängt, I) eig.: 1) im allg.: vini, Col. 3, 3, 10: musti, Col. 3, 21, 6: lactis, Col. 8, 17, 13. – dah. personif. als Göttin des jährlichen Ertrags, Annona sancta, Corp. inscr. Lat. 6, 22. – 2) Naturalien = Lebensmittel, bes. Kornfrüchte, Getreide, Getreidemarkt (= das zu Markte gebrachte Getreide), a) übh.: annonae pretium, Cic.: urbis annonaeque cura, Suet.: annonae caritas, Teuerung, Cic.: annonae vilitas, der wohlfeile Preis, Cic.: quotiens annona cara, Cato fr.: annona cara est, Ter.: si ann. carior fuerit, wenn Teuerung kommen sollte, Cic.: annonae difficultas, Cic., difficultates, Suet.: commercium annonae impedire, Liv. epit. – prägn., der Getreide-, Fruchtmangel, die Getreidenot, annonam queri, Liv.: annonā premente, Liv.: acri annonā fatigari, Tac.: allevare annonam populi Rom., Corp. inscr. Lat. 14, 3608, 25. – b) als milit. t.t. der Kaiserzeit = cibus castrensis, der Proviant, der Mundvorrat, Plin. pan., Veget. u.a. (vgl. Schwarz Plin. pan. 20, 3). – meton., die Portion an Lebensmitteln, auch im Plur., Lampr. u.a.: et tuas et palatii tui auferri iubebo propediem annonas, ich werde deine und deines Hofstaates Einkünfte anhalten lassen, Amm. 14, 7, 11. – II) meton., der heurige Preis der Naturalien, der heurige Marktpreis, ann. macelli, Varr. r.r. 3, 2, 16. Suet. Tib. 34, 1: ann. vini, Iuven. 9, 100: ann. salaria, Preis des Salzes, Liv. 29, 37, 2. – bes. der heurige Getreide-, Fruchtpreis, vetus, Liv.: media, Plin.: gravis, gravior, Suet. u. Vell.: varia, Sen. – annonae varietas od. varietates, Wechsel, wechselnder Stand, Cic. u. Liv.: annonae gravitas, Tac. – annonam excandefacere od. incendere, Varr., od. flagellare, Plin., Ggstz. annonam levare, laxare, Liv.: annona laxat, Liv.: annona convalescit, Suet. – bildl., vilis amicorum annona, wohlfeil erkauft man sich (erwirbt man) Freunde, Hor. ep. 1, 12, 24. – prägn., hoher Marktpreis, Teuerung, hāc annonā, Plaut. trin. 484: solacium annonae, Cic. agr. 2, 80: fidissimum annonae subsidium (v. Sizilien), Liv. 27, 5, 5: annonae perfugia, Cic. Phil. 8, 26: per annonae causam, Cic. de dom. 10.

    lateinisch-deutsches > annona

  • 13 caritas

    cāritās, ātis, f. (carus), der hohe Preis, Wert einer Sache, die Teuerung, I) eig. (Ggstz. vilitas): annonae, Cic.: rei frumentariae, Cic.: vini, Suet.: nummorum, Geldmangel, Cic.: operariorum, Plin. – prägn. = Teuerung der Nahrungsmittel, ut tum vendas, cum caritas est, Varr.: cum alter annus in vilitate, alter in summa caritate fuerit, in dem einen Jahre Wohlfeilheit, in dem andern große T., Cic. – II) übtr., die Werthaltung, Hochschätzung, Hochachtung, (aus Hochachtung entspringende) Liebe, Anhänglichkeit (vgl. amor), c. uxoria, Gattenliebe, Ps. Quint. decl.: sanguine et caritate propior, Tac.: in caritate et honore esse, Liv.: complecti alqm amicitiā et caritate, Cic.: benevolentiā devincire homines et caritate, Cic.: alqm eximiā caritate diligere, Curt.: ut omnis caritas aut inter duos aut inter paucos iungeretur, Cic.: quae (caritas) dirimi nisi detestabili scelere non potest, Cic. – m. Ang. wessen? (von wem ausgehend od. woraus hervorgegangen?), hominum, Cic.: deorum, Cic.: civium, Cic. u. Liv. (verb. amor civium etc., Liv.): benevolentiae, Cic.: necessitudinis, Cic. – m. Ang. bei oder zwischen wem? durch Praepp., apud milites praedam munifice largiendo tantā caritate esse, ut etc., in so großer Achtung stehen, Liv.: ingenita erga patriam caritas, Liv.: retinere caritatem in pastores, Cic.: mutua inter nos c., Quint.: ea caritas, quae est inter natos et parentes, Cic. – od. durch obj. Genet., patriae et suorum, Liebe zum usw., Cic.: rei publicae, Liv.: pacis, Liv.: domini, Liv.: liberorum od. liberûm, Cic. u. Liv.: parentum, Cic.: suorum, Cic.: tantam esse apud omnes tui caritatem, ut etc., Cic.: fateor insitam esse nobis corporis nostri caritatem, Sen. – od. durch das Pron. poss., caritate suā, Anh. an sie, Liv. 5, 54, 3. – im Plur., omnes omnium caritates patria una complexa est, alle diese Gefühle für alle, die uns teuer sind, Cic. de off. 1, 57: u. so im Plur. bei Cic. de fin. 3, 73. Apul. met. 5, 28. Mamert. grat. act. Iul. 24, 2: familiarum caritates, die teuern Familienbande, Arnob. 1, 43. – u. im Plur. meton., uns teuere Wesen, die teuern Lieben, caritates, Amm. 18, 5, 2; 18, 8, 14 u.a. – spätlat. auch im Sing., sollicita caritas, Auct. vit. Cypr. 5. p. XCV H.

    lateinisch-deutsches > caritas

  • 14 infamis

    īn-fāmis, e (in u. fama), I) berüchtigt, verrufen, verschrien, v. Pers., alqā re, Cic.: ob alqd, Tac.: absol., filius, Quint.: male audit, infamis est, Sen.: Plur. subst., obsceni et infames, Lampr. Alex. Sev. 15, 2. – v. Lebl., corpus, Liv.: vita, Cic.: annus, Liv.: Alpes frigoribus infames, Liv.: infames scopuli, Acroceraunia, Plin. ep.: digitus, v. Mittelfinger, Pers.: carmen, Zauberformel, Ov.: materia, griech. ύποθεσις ἄδοξος, Gell. – II) in üblen Ruf bringend, entehrend, schmachvoll, schimpflich, tabella, Cic.: palmae, Cic.: nuptiae, Liv.: pax, Eutr.: infamissima vilitas, Cod. Iust. 10, 31, 34: mors infamissima, Serv. Verg. Aen. 12, 603: alci infame est m. folg. quod, August. b. Suet. vit. Hor. p. 46, 11 R.; mit folg. Acc. u. Infin., Auct. b. Alex. 34, 2. Quint. 3, 7, 21.

    lateinisch-deutsches > infamis

  • 15 vernalis [1]

    1. vērnālis, e (ver), zum Frühling gehörig, Frühlings-, aequinoctium, Suet. fr. 123. p. 176, 7 Reiff. Serv. Verg. georg. 1, 100: horae, Frühlingsstunden, Manil. 3, 258: flores, Boëth. cons. phil. 3, 8: facies terrae, Augustin. de civ. dei 7, 25: vernalis caespitis vilitas, Chrysol. serm. 25. Vgl. Not. Tir. 69, 15.

    lateinisch-deutsches > vernalis [1]

  • 16 annona [annus + ona ; cf. Pomona

    annona [annus + ona ; cf. Pomona, Bellona] [st1]1 [-] annōna, ae, f.: a - production de l'année, récolte de l’année, les vivres pour l'année.    - annona lactis, Col. 8, 17, 13: la récolte en lait.    - vectigal novum ex salaria annona statuere, Liv. 29: établir un impôt sur la production annuelle de sel. b - approvisionnement en blé et en denrées alimentaires, approvisionnement en denrées.    - difficultas annonae, Cic. Dom. 12: les difficultés de l'approvisionnement.    - cf. Liv. 7, 31, 1; 35, 44, 7. c - le taux, le cours, le prix (en fonction de la récolte).    - annona varia: taux variable des denrées.    - annona macelli: le cours du marché.    - annona pervenerat ad: le cours des denrées s'était élevé jusqu'à.    - annonam macelli incendere (excandefacere): faire monter très haut le cours des denrées, faire flamber les prix.    - annonam cariorem facere: faire monter le prix des denrées.    - annona haud multum laxaverat, Liv. 26: le prix du blé ne s'était pas beaucoup relâché (le prix du blé n'avait pas beaucoup baissé).    - vilitas annonae, quantam vix ex summa ubertate agrorum diuturna pax efficere potuisset, Cic. Pomp. 44: une baisse du cours des denrées, comme aurait à peine pu la produire une longue paix avec la plus féconde production des champs.    - vilis amicorum est annona, Hor. Ep. 1, 12, 24: le cours des amis n'est pas cher (on acquiert des amis à peu de frais). d - l'annone (le service d'approvisionnement à Rome).    - praefectus annonae, Tac.: le préfet de l'annone. e - provisions de bouche, ration (pour les soldats).    - annona decem dierum et septem, Amm. 17: provisions pour dix-sept jours.    - necessitas annonam pariter et arma portandi, Veg. Mil. 1, 19: nécessité de porter à la fois les provisions et les armes. g - cours élevé, cherté des cours.    - cena, hac annonā, est sine sacris hereditas, Plaut.: un dîner, au prix où est la vie, c'est un héritage sans part réservée aux sacrifices.    - ob annonae causam, Cic. Dom. 5: à cause de la cherté de la vie.    - cf. Plaut. Trin. 484 ;Cic. Agr. 2, 80; Phil. 8, 26 ; Liv. 27, 5, 5. - voir hors site annone. [st1]2 [-] Annōna, ae, f.: Annona (déesse qui veille à la récolte de l'année, représentée souvent avec une corne d'abondance, à côté de Cérès assise et tenant dans ses mains le flambeau et les épis).

    Dictionarium latinogallicum > annona [annus + ona ; cf. Pomona

  • 17 annona

    annōna, ae, f. (viell. v. annus), der heurige, gegenwärtige Vorrat an Naturalien, insofern der Marktpreis davon abhängt, I) eig.: 1) im allg.: vini, Col. 3, 3, 10: musti, Col. 3, 21, 6: lactis, Col. 8, 17, 13. – dah. personif. als Göttin des jährlichen Ertrags, Annona sancta, Corp. inscr. Lat. 6, 22. – 2) Naturalien = Lebensmittel, bes. Kornfrüchte, Getreide, Getreidemarkt (= das zu Markte gebrachte Getreide), a) übh.: annonae pretium, Cic.: urbis annonaeque cura, Suet.: annonae caritas, Teuerung, Cic.: annonae vilitas, der wohlfeile Preis, Cic.: quotiens annona cara, Cato fr.: annona cara est, Ter.: si ann. carior fuerit, wenn Teuerung kommen sollte, Cic.: annonae difficultas, Cic., difficultates, Suet.: commercium annonae impedire, Liv. epit. – prägn., der Getreide-, Fruchtmangel, die Getreidenot, annonam queri, Liv.: annonā premente, Liv.: acri annonā fatigari, Tac.: allevare annonam populi Rom., Corp. inscr. Lat. 14, 3608, 25. – b) als milit. t.t. der Kaiserzeit = cibus castrensis, der Proviant, der Mundvorrat, Plin. pan., Veget. u.a. (vgl. Schwarz Plin. pan. 20, 3). – meton., die Portion an Lebensmitteln, auch im Plur., Lampr. u.a.: et tuas et palatii tui auferri iubebo propediem annonas, ich werde deine und deines Hofstaates Einkünfte anhalten lassen, Amm. 14, 7, 11. – II) meton., der heurige Preis der Naturalien, der
    ————
    heurige Marktpreis, ann. macelli, Varr. r.r. 3, 2, 16. Suet. Tib. 34, 1: ann. vini, Iuven. 9, 100: ann. salaria, Preis des Salzes, Liv. 29, 37, 2. – bes. der heurige Getreide-, Fruchtpreis, vetus, Liv.: media, Plin.: gravis, gravior, Suet. u. Vell.: varia, Sen. – annonae varietas od. varietates, Wechsel, wechselnder Stand, Cic. u. Liv.: annonae gravitas, Tac. – annonam excandefacere od. incendere, Varr., od. flagellare, Plin., Ggstz. annonam levare, laxare, Liv.: annona laxat, Liv.: annona convalescit, Suet. – bildl., vilis amicorum annona, wohlfeil erkauft man sich (erwirbt man) Freunde, Hor. ep. 1, 12, 24. – prägn., hoher Marktpreis, Teuerung, hāc annonā, Plaut. trin. 484: solacium annonae, Cic. agr. 2, 80: fidissimum annonae subsidium (v. Sizilien), Liv. 27, 5, 5: annonae perfugia, Cic. Phil. 8, 26: per annonae causam, Cic. de dom. 10.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > annona

  • 18 caritas

    cāritās, ātis, f. (carus), der hohe Preis, Wert einer Sache, die Teuerung, I) eig. (Ggstz. vilitas): annonae, Cic.: rei frumentariae, Cic.: vini, Suet.: nummorum, Geldmangel, Cic.: operariorum, Plin. – prägn. = Teuerung der Nahrungsmittel, ut tum vendas, cum caritas est, Varr.: cum alter annus in vilitate, alter in summa caritate fuerit, in dem einen Jahre Wohlfeilheit, in dem andern große T., Cic. – II) übtr., die Werthaltung, Hochschätzung, Hochachtung, (aus Hochachtung entspringende) Liebe, Anhänglichkeit (vgl. amor), c. uxoria, Gattenliebe, Ps. Quint. decl.: sanguine et caritate propior, Tac.: in caritate et honore esse, Liv.: complecti alqm amicitiā et caritate, Cic.: benevolentiā devincire homines et caritate, Cic.: alqm eximiā caritate diligere, Curt.: ut omnis caritas aut inter duos aut inter paucos iungeretur, Cic.: quae (caritas) dirimi nisi detestabili scelere non potest, Cic. – m. Ang. wessen? (von wem ausgehend od. woraus hervorgegangen?), hominum, Cic.: deorum, Cic.: civium, Cic. u. Liv. (verb. amor civium etc., Liv.): benevolentiae, Cic.: necessitudinis, Cic. – m. Ang. bei oder zwischen wem? durch Praepp., apud milites praedam munifice largiendo tantā caritate esse, ut etc., in so großer Achtung stehen, Liv.: ingenita erga patriam caritas, Liv.: retinere caritatem in pastores, Cic.: mutua inter nos c., Quint.: ea caritas, quae est inter
    ————
    natos et parentes, Cic. – od. durch obj. Genet., patriae et suorum, Liebe zum usw., Cic.: rei publicae, Liv.: pacis, Liv.: domini, Liv.: liberorum od. liberûm, Cic. u. Liv.: parentum, Cic.: suorum, Cic.: tantam esse apud omnes tui caritatem, ut etc., Cic.: fateor insitam esse nobis corporis nostri caritatem, Sen. – od. durch das Pron. poss., caritate suā, Anh. an sie, Liv. 5, 54, 3. – im Plur., omnes omnium caritates patria una complexa est, alle diese Gefühle für alle, die uns teuer sind, Cic. de off. 1, 57: u. so im Plur. bei Cic. de fin. 3, 73. Apul. met. 5, 28. Mamert. grat. act. Iul. 24, 2: familiarum caritates, die teuern Familienbande, Arnob. 1, 43. – u. im Plur. meton., uns teuere Wesen, die teuern Lieben, caritates, Amm. 18, 5, 2; 18, 8, 14 u.a. – spätlat. auch im Sing., sollicita caritas, Auct. vit. Cypr. 5. p. XCV H.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > caritas

  • 19 infamis

    īn-fāmis, e (in u. fama), I) berüchtigt, verrufen, verschrien, v. Pers., alqā re, Cic.: ob alqd, Tac.: absol., filius, Quint.: male audit, infamis est, Sen.: Plur. subst., obsceni et infames, Lampr. Alex. Sev. 15, 2. – v. Lebl., corpus, Liv.: vita, Cic.: annus, Liv.: Alpes frigoribus infames, Liv.: infames scopuli, Acroceraunia, Plin. ep.: digitus, v. Mittelfinger, Pers.: carmen, Zauberformel, Ov.: materia, griech. ύποθεσις ἄδοξος, Gell. – II) in üblen Ruf bringend, entehrend, schmachvoll, schimpflich, tabella, Cic.: palmae, Cic.: nuptiae, Liv.: pax, Eutr.: infamissima vilitas, Cod. Iust. 10, 31, 34: mors infamissima, Serv. Verg. Aen. 12, 603: alci infame est m. folg. quod, August. b. Suet. vit. Hor. p. 46, 11 R.; mit folg. Acc. u. Infin., Auct. b. Alex. 34, 2. Quint. 3, 7, 21.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > infamis

  • 20 vernalis

    1. vērnālis, e (ver), zum Frühling gehörig, Frühlings-, aequinoctium, Suet. fr. 123. p. 176, 7 Reiff. Serv. Verg. georg. 1, 100: horae, Frühlingsstunden, Manil. 3, 258: flores, Boëth. cons. phil. 3, 8: facies terrae, Augustin. de civ. dei 7, 25: vernalis caespitis vilitas, Chrysol. serm. 25. Vgl. Not. Tir. 69, 15.
    ————————
    2. vernālis, e (verna) = οἰκοτριβικός, dem Haussklaven eigen, Onomast. vet.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > vernalis

См. также в других словарях:

  • vileté — ⇒VILETÉ, subst. fém. Vieilli, rare A. Bas prix. Grâce à l hospitalité admirable de l Orient, et à la vileté du prix de toutes choses, cet immense attirail de choses, d hommes et d animaux, n est pas énormément cher (LAMART., Corresp., 1832, p.… …   Encyclopédie Universelle

  • aviltar — (de «a2 » y el sup. «viltad», del lat. «vilĭtas, ātis», vileza; ant.) tr. Envilecer, afrentar. * * * aviltar. (Del dialect. viltat, y este del lat. *vilītas, ātis, vileza). tr. desus. Envilecer, menospreciar, afrentar. Era u. t. c. prnl …   Enciclopedia Universal

  • ANNONA, ab ANNONIS — in eo differt, quod annonae sint panes, annonâ vero etiam aliae species cellariae continebantur. Unde legimus apud Lamprid. in Severo c. 41. Aulicum ministerium in id contraxit, ut essent tot homines in officiis singulis, quot necessitas… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Vility — Vil i*ty, n. [L. vilitas: cf. F. vilet[ e], vilit[ e], OF. vilt[ e].] Vileness; baseness. [Obs.] Kennet. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Robert II Le Pieux — Robert II de France Pour les articles homonymes, voir Robert II. Robert II …   Wikipédia en Français

  • Robert II de France — Pour les articles homonymes, voir Robert II. Robert II Titre Roi des Francs 24 octobre …   Wikipédia en Français

  • Robert II le Pieux — Robert II de France Pour les articles homonymes, voir Robert II. Robert II …   Wikipédia en Français

  • Robert ii de france — Pour les articles homonymes, voir Robert II. Robert II …   Wikipédia en Français

  • Robert le Pieux — Robert II de France Pour les articles homonymes, voir Robert II. Robert II …   Wikipédia en Français

  • Sagdidae — Sagda epistylioides Systematik Unterklasse: Orthogastropoda Überordnung …   Deutsch Wikipedia

  • vildad — (del lat. «vilĭtas, ātis»; ant.) f. Vileza …   Enciclopedia Universal

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»