Перевод: со всех языков на русский

с русского на все языки

veteres

  • 21 epistula

    письмо, документ а) частных лиц (1. 2 pr. D. 2, 14), (1. 1 § 1 D. 17, 1), procurator constitutus per epist (1. 1 § 1 D. 3, 3), negotium contrahere per epist (l. 2 § 2 D. 44, 7); (1. 6 pr. D. 36, 1), sponsalia constituere per epist (1. 18 D. 23, 1);

    manumissio per epist. (§ 1 J. 1. 5);

    assignare per epist (1. 7 D. 38, 4). donare per epist. (1. 77 D. 6, 1);

    epist. donationis praediorum (1. 77 § 26 D. 31); (1. 14 § 17 D. 47, 2); иногда = codicillus, apud veteres legata talia fuere: quantum ei per epist. scripsero - heres dato (1. 38 D. 35, 1); (1. 75 pr. D. 36, 1); (1. 37 § 3 D. 32);

    codicilli et fideicommiss epistulle iure scriptae (1. 7 C. 6, 22); расписка, квитанция, chirographum (1. 47 § 1. 1 52 pr. D 2, 14. 1. 5 § 3. 1. 24 D. 13, 5. 1. 20 D. 14, 3. 1. 24. 26 § 2. 1. 28 D. 16, 3. 1. 34 pr. D. 17, 1. 1. 61 § 1 D. 44, 7);

    b) письмо начальства, epist. missa alicui a magistratibus patriae suae (1. 36 pr. D. 50, 1);

    epist. eorum, qui quasi damnatos ad Praesidem remiserint - elogium см. 2 (1. 6 pr. D. 48, 3); в 1. 2 C. 12, 46. 1. 1 C. 12, 47- epist. обозначает: отставка, c) императорский рескрипт (1. 1 § 1 D. 1, 4);

    candidati Principis, qui epistulas eius in Senatu legunt (1. 1 § 4 D. 1, 13);

    scrinium epistularum (1. 1. 3. 4. 11 C. 12, 19. cf. 1. 30. 7, 63); (1. 3 § 1 D. 22, 5); (§ 4 J. 3, 20 cf. 1. 26 D. 46, 1. 1. 3 D. 4, 18). О друг. рескринте Адриана упоминают 1 3 § 3 D. 43, 4. 1. 13 § 5 D. 49, 14);

    epist. divi Severi ad Fabium Ghilonem, Praef. urbi (1. 1 D. 1, 12. 1. 8 § 5 D. 48, 19. 1. 6 § 1 D. 48, 22). О рескриптах Севера и Каракаллы ср. (1. 6 § 3 D. 1. 16 1 16. § 1 D. 39. 4);

    generalis eptst. div Marci et Commodi (l. 1 § 2 D. 11, 4);

    epist divi pii (1. 9 § 5 D. 22, 6), div. fratrum (1. 4 pr. D. 40,1. 1. 14 § 1 D. 49, 1);

    d) мнение юриста в форме письма, epist. Neratii ad Aristonem (1. 19 § 2 D. 19, 2); (1. 12 § 35. 43 D. 33, 7).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > epistula

  • 22 fraus

    1) обман, в строгом смысле слова, имеет место тогда, когда одна сторона, желая склонить другую к принятию обязательства, употребила к вреду последней такие ухищрения, без которых другая сторона не заключила бы договора, fraus = dolus, противоп. culpa, negligentia (1. 63 D. 6, 1. 1. 7 § 1 D. 26, 10. 1. 52 § 1 D. 46, 1);

    ex improviso casu potius, quam fraude accidere (l. 1 C. 9, 16. 1. 5. D. 37. 15. 1. 8. § 6 D. 34, 3);

    per fraudem (прот. bona fide) locare alienum praedium (1. 35 pr. D. 19, 2. 1. 3 § 13 D. 26, 10), omittere hereditatem (1. 1 § 13 D. 29, 4).

    2) мошеннические ухищрения, fraudes in cura admissae (1. 3 § 11 D. 26, 10. 1. 23 § 4 D. 9, 2); особ. противозаконные действия, проступки, poena sine fraude esse non potest (1. 131 pr. D. 50, 16);

    capitalem fraudem amittere (1. 1 § 1. 1. 23 § 2 D. 21, 1).

    3) действие в ущерб кому, к вреду (tit. D. 42, 8. C. 7, 75. 1. 63 § 15 D. 36, 1. 1. 4 § 19 D. 40, 5. 1. 18. 23 D. 40, 9. 1. 5. C. 7, 2. 1. 1. C. 7, 11);

    in fraudem credit. adire hereditatem (1. 1 § 5 D. 42, 6. tit D. 38, 5. C. 6, 5. cf. 1. 16 D. 37, 14. 1. 45 pr. § 3 D. 49, 14);

    fraudis causa adoptio facta (1. 7 § 2 D. 48, 20);

    in fraudem futurae actionis (с целью прекратить иск) erogare bona sua (1. 68 § 1 D. 17, 2);

    patronus si clienti fraudem fecerit, sacer esto (L. XII tab. VIII. 21);

    fraude esto (L. XIL tab. X. 8).

    4) неприменение права путем злонамеренного обхода, in fraudem legis facit, qui salvis verbis legis sententiam eins cir cumvenit;

    fraus enim legi fit, ubi quod fieri noluit, fieri autem non vetuit, id fit. (1. 29. 30 D. 1, 3. cf. l. 7 § 7 D. 2, 14. 1. 44 pr. D. 21, 1);

    in fraudem eius legis (Gai. I. 46);

    in fraudem creditorum (Gai. I. 37-47);

    in fraudem stipulatoris (Gai. III. 215);

    fraus legi facta (1. 64. § 1 D. 35, 1. 1. 6 § 3 D. 37, 14. 1. 7 § 1 D. 40, 9. 1. 103 D. 30. 1. 123 § 1 eod. 1. 18 pr. D. 34, 9. 1. 3 pr. § 1 seq. D. 49, 14);

    in fraudem legis sententiam dicere (1. 15 § 1 D. 5, 1. 1. 32 D. 40, 4. 1. 27 D. 35, 2);

    fraue Scto facta, adhibita (1. 1 § 3 D. 14, 6. 1. 8 § 6 D 16, 1);

    in fraudem constitutionum adiectum (1. 13 § 26 D. 19, 1. 1. 16 C. 4, 32).

    5) вред, убыток, опасение, наказание, veteres fraudem pro poena ponere solebant (1. 23 § 2 D. 21, 1. 1. 32 D. 47, 10. 1. 8 D. 48, 2. cf. 1. 26 § 2 D. 4, 6. 1. 1 pr. D. 35, 2. 1. 25 pr. D. 48, 5);

    fraudi esse alicui (1. 114 § 14 D. 30. 1. 6 C. 4, 54);

    si plus, minusve secuerunt, se fraude esto (Leg. XII. Tab. III. 6).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > fraus

  • 23 interpretator

    = interpres: veteres, antiqui interpret. iuris (1. 30 C. 6, 23. 1. 4 C. 6, 29).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > interpretator

  • 24 nos

    мы обоз. а) римлян прот. peregrini, Graeci (Gai I. 193. § 2 I. 1, 2. § 2 I. 1, 9. 1. 233 § 2. 1. 236 pr. D. 50, 16);

    b) в настоящую минуту живущих прот. veteres (1. 234 pr. eod. Gai. I. 188);

    c) царствующего императора (§ 5 I. 1, 20. pr. ?. 2, 6).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > nos

  • 25 rumpere

    1) разрывать, ruptis vinculis evadere (1. 13 D. 48, 3). 2) портить, уничтожать, исправлять (1. 27 § 5. 13. 17. 18. 22-24. 1. 39 pr. D. 9, 2. 1. 30 § 2 D. 19, 2. 1. 70 § 1 D. 36, 1. 1. 34 § 2 D. 44, 7) (= corrumpere). (1. 27 § 3 D. 47, 2) (= corrumpere). 1. 7 § 2 D. 47, 7. 1. 9 § 3. 1. 15 § 39 D. 47, 10); повреждать, si membrum rupsit (L. XII. tab. VIII. 2). 3) нарушать, munus publice mandatum (1. 9 D. 48, 11. 1. 23 § 3 D. 49, 1). 4) rump. testamentum, отменять, делать недействительным, так напр. уничтожается завещание по причине agnatio postumi или вследствие отмены последней воли (agnatione postumi testamentum rumpitur) (§ 1. 2 I. 2, 17. 1. 7. 12. 29 § 4. 6. 7. 11 seq. 1. 5 seq. D. 28, 2. 1. 1. 2. 3 pr. § 3 seq. 1. 5 seq. D. 28, 3);

    y древних авторов этот термин встречается обыкновенно в смысле corrumpere: rupisse verbum fere omnes veteres sic intellexerunt "corruperit" (1. 27 § 13. D. 9, 2;

    cp. тк. Gai. 3, 217); иногда rump, gradum, об уничтожении степени наследования (1. 4. 5 eod.).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > rumpere

  • 26 tunc

    1) тогда, veteres, qui tunc iura condiderunt (Gai. IV. 30 1. 3 § 6 D. 2, 2);

    iam tunc, cum s. ex quo etc. (см. iam).

    2) в то время (1. 35 D. 46, 1. 1. 126 pr. D. 45, 1. 1. 2 D. 2, 6. 1. 8 § 6 D. 2, 8);

    tunc quum primum;

    tunc primum, quum etc. (1. 19 § 1 D. 3, 5);

    tunc, quoties etc. (1. 13 D. 4, 2);

    si-tunc (1. 17 pr. D. 22, 1).

    3) потом, затем, posteaquam - tunc (1. 9 pr, D. 4, 2);

    ante - et tunc (1. 42 D. 50, 17), tunc deinde (см. s. a.).

    4) именно, tunc verum esse (следует так понимать), ut etc. (l. 18 D. 47. 2).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > tunc

  • 27 vetus

    старый: a) не вовый; прот. novus s. a.напр. vinum v. (1. 10. 11 D. 33, 6. 1. 1 § 13 D. 39, 1);

    b) старинный, v. consuetudo (1. 13 § 1 D. 50, 12. 1. 7 C. 3, 34. 1. 7 C. 11, 42);

    c) прежний (1. 25 D. 46, 2. 1. 10 D. 20, 2. 1. 22 D. 42, 8);

    v. debitor (1. 1 § 2 D. 16, 1); древний, напр. v. ius (pr. I. 3, 9. 1. 2 § 24 D. 1, 2. 1. 1 § 8 eod.);

    d) veteres, предки, напр. moris fuit veteribus (1. 2 D. 23, 1); тк. для обозн. юристов: б) особ. классических юристов, которыми пользовались составители Юстинианова сборника (1. 12 pr. C. 3, 31. 1. 6 C. 4, 37. 1. 25 C. 5, 4. 1. 20 C. 6, 2), в) или древних (antiqui) юристов, живших во времена до Августа, которых приводят классические юристы (1. 4 § 2 D. 2, 4. Gai. I. 144. 145. 165. 168. II. 55. III. 180. 189. 202. IV. 11. 30). $

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > vetus

См. также в других словарях:

  • Veteres enim haeredes pro dominis appellabant — For the ancients called heirs, owners or masters. Emeric v Alvarado, 64 Cal 529, 558, 2 P 419 …   Ballentine's law dictionary

  • Inscriptiones Latinae Christianae Veteres — Die Inscriptiones Latinae Christianae Veteres (abgekürzt ILCV) sind ein Corpus lateinischer christlicher Inschriften aus der Antike. Die von Ernst Diehl herausgegebene Sammlung erschien in drei Bänden zwischen 1925 und 1931. Sie wurden mehrmals… …   Deutsch Wikipedia

  • CIBUM Veteres quater in die sumere soliti sunt — Prima enim erat matutina ientatio, quam Prandiculum appellavêre prisci; mox Prandium: tum Cena: postremo Comessatio. Quibus apud Graecos responderunt Α᾿κράτισμα vel διανηςτισμὸς, Α᾿ριςτον, Δεῖπονο, Δόρπον: vel secundum Athenaeum, Α᾿κράτισμα,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Turduli Veteres — The Turduli Veteres, or Ancient Turduli were an ancient Celtiberian tribe of Lusitania, akin to the Lusitanians and Calaicians or Gallaeci, living south of the estuary of the river Douro, in the north of modern Portugal.ee also*Pre Roman peoples… …   Wikipedia

  • Volsinii veteres — Dieser Artikel befasst sich mit dem etruskischen Ort bei Orvieto (Volsinii veteres). Für die römische Neugründung Volsinii novi siehe Bolsena. Volsinii (etruskisch Velsuna oder Velzna) war eine der bedeutendsten und ältesten Städte des… …   Deutsch Wikipedia

  • CAMPI Veteres — locus Lucaniae, nullâ re nisi morte Gracchi memorabilis …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CAPITE multa testabantur Veteres — Allidebant in luctu. Victorinus de Augusto, post cladem Varianam. In tantum per doluti, ut cerebri variô incussu parietem pulsaret, veste, capillôque et reliquis lugentium indictis deformis. Livius l. 25. c. 27. Postquam Asdrubalem Gisgonis… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CLAUSTRA apud Veteres — in firmandis foribus alia lignea fuerunt; serae videl. vel vectes transversi, alia ferrea, quae verucla hodie Gallis dicuntur. Et quidem illa, ab interiore aedium parte foribus prarducebantur, quibus balanus immissa, ferrum videl. glandis facie… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • NECESSITAS apud Veteres — Α᾿νάγκη Graecis dicta est quidquid animum suae spontis esse non patitur. Ita, dolor, voluptas, metus, laiaque animi πάθη, totidem illis fuêre ἀνάγκαι Hi enim affectus rapiunt nos ac trahunt, quo ire nolumus. Sed et cum aliquid facere cogimur aut… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • VOTIVI Naziraei (namque et Nativi erant) apud veteres Hebraeos — propriô votô se ipsos Deo sacrabant, idque fere ad certum tempus: quod si expressum non esset, menstruum erat, ut Iudaei suô more colligunt ex Numeror. c. 6. v. 6. Erant autem Nazireatus hae leges, ad humiliationem sui facientes, 1. Ut… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Laudamus veteres, sed nostris utimur annis. — См. В мое время …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»