-
121 caput
căpŭt ( kăp-căpud), ĭtis ( abl. sing. regularly capite:I.capiti,
Cat. 68, 124; cf. Tib. 1, 1, 72 Huschk., where the MSS., as well as Caes. German. Arat. 213, vary between the two forms), n. [kindr. with Sanscr. kap-āla; Gr. keph-alê; Goth. haubith; Germ. Haupt].The head, of men and animals:b.oscitat in campis caput a cervice revolsum,
Enn. Ann. 462 Vahl.: i lictor, conliga manus, caput obnubito, form. ap. Cic. Rab. Perd. 4, 13; cf. Liv. 1, 26, 6:tun' capite cano amas, homo nequissume?
Plaut. Merc. 2, 2, 34; so,cano capite,
id. As. 5, 2, 84; id. Cas. 3, 1, 4; Tib. 1, 1, 72; Pers. 1, 83 al.; cf. Tib. 1, 10, 43, and:capitis nives,
Hor. C. 4, 13, 12, and Quint. 8, 6, 17 Spald.:raso capite calvus,
Plaut. Am. 1, 1, 306:irraso,
id. Rud. 5, 2, 16:intonsum,
Quint. 12, 10, 47:amputare alicui,
Suet. Galb. 20; Vulg. 1 Par. 10, 9:capite operto,
Cic. Sen. 10, 34, 34:obvoluto,
id. Phil. 2, 31, 77 Klotz:caput aperire,
id. ib.:abscindere cervicibus,
id. ib. 11, 2, 5:demittere,
Caes. B. G. 1, 32; Cat. 87, 8; Verg. A. 9, 437: attollere. Ov. M. 5, 503:extollere,
to become bold, Cic. Planc. 13, 33: efferre, to raise one ' s head, to be eminent, Verg. E. 1, 25 al.—Of animals, Tib. 2, 1, 8; Hor. S. 1, 2, 89; 2, 3, 200; id. Ep. 1, 1, 76 al.—Prov.: supra caput esse, to be over one ' s head, i. e. to be at one ' s very doors, to threaten in consequence of nearness ( = imminere, impendere), Sall. C. 52, 24; Liv. 3, 17, 2; Cic. Q. Fr. 1, 2, 2, § 6; Tac. H. 4, 69; cf. Kritz ad Sall. l. l.: capita conferre (like our phrase to put heads together, i. e to confer together in secret), Liv. 2, 45, 7:c.ire praecipitem in lutum, per caputque pedesque,
over head and ears, Cat. 17, 9:nec caput nec pedes,
neither beginning nor end, good for nothing, Cic. Fam. 7, 31, 2; cf. Cato ap. Liv. Epit. lib. 50; Plaut. As. 3, 3, 139 sq.—Capita aut navia (al. navim), heads or tails, a play of the Roman youth in which a piece of money is thrown up, to see whether the figure-side (the head of Janus) or the reverse - side (a ship) will fall uppermost, Macr. S. 1, 7; Aur. Vict. Orig. 3; cf. Ov. F. 1, 239; Paul. Nol. Poëm. 38, 73.—d.Poet., the head, as the seat of the understanding:e.aliena negotia Per caput saliunt,
run through the head, Hor. S. 2, 6, 34; so id. ib. 2, 3, 132; id. A. P. 300.—Ad Capita bubula, a place in Rome in the tenth region, where Augustus was born, Suet. Aug. 5.—2.Transf., of inanimate things.a.In gen., the head, top, summit, point, end, extremity (beginning or end):b.ulpici,
Cato, R. R. 71:allii,
Col. 6, 34, 1:porri,
id. 11, 3, 17:papaveris,
Liv. 1, 54, 6; Verg. A. 9, 437:bulborum,
Plin. 19, 5, 30, § 94:caulis,
id. 19, 8, 41, § 140 al.:jecoris (or jecinoris, jocinoris),
Cic. Div. 2, 13, 32; Liv. 8, 9, 1; cf. id. 27, 26, 14; 41, 14, 7; cf. Paul. ex Fest. p. 244 Müll.:extorum,
Ov. M. 15, 795; Luc. 1, 627; Plin. 11, 37, 73, § 189: pontis, tēte de pont, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 18, 4; cf. Front. Arat. 2, 13, 5:tignorum,
Caes. B. C. 2, 9:columnae,
Plin. 34, 3, 7, § 13:molis,
the highest point of the mole, Curt. 4, 2, 23:xysti,
Plin. Ep. 2, 17, 20:porticus,
id. ib. 5, 6, 19 al.—Esp., of rivers,(α).The origin, source, spring ( head):(β).caput aquae illud est, unde aqua nascitur,
Dig. 43, 20, 1, § 8; so Lucr. 5, 270; 6, 636; 6, 729; Tib. 1, 7, 24; Hor. C. 1, 1, 22; id. S. 1, 10, 37; Verg. G. 4, 319; 4, 368; Ov. M. 2, 255; Hirt. B. G. 8, 41; Liv. 1, 51, 9; 2, 38, 1; 37, 18, 6:fontium,
Vitr. 8, 1; Mel. 3, 2, 8; Plin. Ep. 8, 8, 5; 10, 91, 1 al.—(more rare) The mouth, embouchure, Caes. B. G. 4, 10; Liv. 33, 41, 7; Luc. 2, 52; 3, 202.—c.Also of plants, sometimes the root, Cato, R. R. 36; 43; 51:d.vitis,
id. ib. 33, 1; 95, 2; Plin. 17, 22, 35, § 195; Verg. G. 2, 355.—Also, in reference to the vine, vine branches, Col. 3, 10, 1; Cic. Sen. 15, 53.— Poet., also the summit, top of trees, Enn. ap. Gell. 13, 20, and ap. Non. 195, 24; Ov. M. 1, 567; Poët. ap. Quint. 9, 4, 90; Claud. Rapt. Pros. 3, 370. —e.Of mountains, rocks, Verg. A. 4, 249; 6, 360.—f.Of a boil that swells out, Cels. 8, 9;II.hence, facere,
to come to a head, Plin. 22, 25, 76, § 159; 26, 12, 77, § 125; cf.: capita deorum appellabantur fasciculi facti ex verbenis, Paul. ex Fest. p. 64 Müll.—Per meton. (pars pro toto), a man, person, or animal (very freq. in prose and poetry; cf. kara, kephalê,, in the same signif.;III.v. Liddell and Scott and Robinson): pro capite tuo quantum dedit,
Plaut. Most. 1, 3, 54; id. Pers. 1, 1, 37:hoc conruptum'st caput,
id. Ep. 1, 1, 85:siquidem hoc vivet caput, i. e. ego,
id. Ps. 2, 4, 33; so id. Stich. 5, 5, 10; cf. id. Capt. 5, 1, 25:ridiculum caput!
Ter. And. 2, 2, 34:festivum,
id. Ad. 2, 3, 8:lepidum,
id. ib. 5, 9, 9:carum,
Verg. A. 4, 354; Hor. C. 1, 24, 2:liberum,
Cic. Verr. 2, 2, 32, § 79:vilia,
Liv. 25, 6, 9:viliora,
id. 9, 26, 22:vilissima,
id. 24, 5, 13:ignota,
id. 3, 7, 7; cf. id. 2, 5, 6:liberorum servorumque,
id. 29, 29, 3 al. —In imprecations:istic capiti dicito,
Plaut. Rud. 3, 6, 47; cf.:vae capiti tuo,
id. Most. 4, 3, 10; so id. Poen. 3, 3, 32; Ter. Phorm. 3, 2, 6; Cael. ap. Cic. Fam. 8, 1, 4; Tib. 1, 2, 12; Verg. A. 8, 484; 11, 399 al.—With numerals:capitum Helvetiorum milia CCLXIII.,
souls, Caes. B. G. 1, 29; 4, 15:quot capitum vivunt, totidem studiorum Milia,
Hor. S. 2, 1, 27; id. Ep. 2, 2, 189; cf. id. C. 1, 28, 20 al.; so, in capita, in distribution, to or for each person (cf. in Heb. also, for each head, poll, = for each individual, v. Robinson in h. v.), Liv. 2, 33, 11; 32, 17, 2; 34, 50, 6 al. (cf.:in singulos,
id. 42, 4, 5).—Of. the poll-tax:exactio capitum,
Cic. Fam. 3, 8, 5; so,capite censi, v. censeo.—Of animals,
Verg. A. 3, 391; Col. 6, 5, 4 fin.; 8, 5, 4; 8, 5, 7; 8, 11, 13; Veg. Vet. 1, 18.—Trop.1.Life, and specif.,a.Physical life:b.carum,
Plaut. Capt. 2, 1, 33 sq.; 5, 1, 26:si capitis res siet,
if it is a matter of life and death, id. Trin. 4, 2, 120: capitis periculum adire, to risk one ' s life, Ter. And. 4, 1, 53; id. Hec. 3, 1, 54; cf. id. Phorm. 3, 2, 6 Runnk.:capitis poena,
capital punishment, Caes. B. G. 7, 71:pactum pro capite pretium,
Cic. Off. 3, 29, 107:cum altero certamen honoris et dignitatis est, cum altero capitis et famae,
id. ib. 1, 12, 38:cum dimicatione capitis,
id. Prov. Cons. 9, 23; cf.:suo capite decernere,
id. Att. 10, 9, 2; so Liv. 2, 12, 10; Cic. Fin. 5, 22, 64; Liv. 9, 5, 5:caput offerre pro patriā,
Cic. Sull. 30, 84:patrium tibi crede caput, i. e. patris vitam et salutem,
Ov. M. 8, 94; so,capitis accusare,
to accuse of a capital crime, Nep. Paus. 2 fin.:absolvere,
id. Milt. 7, 6:damnare,
id. Alcib. 4, 5; id. Eum. 5, 1:tergo ac capite puniri,
Liv. 3, 55, 14:caput Jovi sacrum,
id. 3, 55, 7:sacratum,
id. 10, 38, 3 al.; cf. Ov. M. 9, 296.—Civil or political life, acc. to the Roman idea, including the rights of liberty, citizenship, [p. 290] and family (libertatis, civitatis, familiae): its loss or deprivation was called deminutio or minutio capitis, acc. to the foll. jurid. distinction: capitis deminutionis tria genera sunt: maxima, media, minima; tria enim sunt, quae habemus: libertatem, civitatem, familiam. Igitur cum omnia haec amittimus (as by servitude or condemnation to death), maximam esse capitis deminutionem; cum vero amittimus civitatem (as in the interdictio aquae et ignis) libertatem retinemus, mediam esse capitis deminutionem;2. (α).cum et libertas et civitas retinetur, familia tantum mutatur (as by adoption, or, in the case of women, by marriage) minimam esse capitis deminutionem constat,
Dig. 4, 5, 11; cf. Just. Inst. 1, 16, 4; Cic. de Or. 1, 40, 181; 1, 54, 231; id. Tusc. 1, 29, 71; Liv. 3, 55, 14; 22, 60, 15:capitis minor,
Hor. C. 3, 5, 42:servus manumissus capite non minuitur, quia nulnum caput habuit,
Dig. 4, 5, 3, § 1.—Of the deminutio media, Cic. Brut. 36, 136; id. Verr. 2, 2, 40, §§ 98 and 99; id. Quint. 2, 8 al.—Of the deminutio minima, Cic. Top. 4, 18; cf. Gai Inst. 1, 162.—With gen.:(β).scelerum,
an arrant knave, Plaut. Curc. 2, 1, 19; id. Bacch. 4, 7, 31; id. Mil. 2, 6, 14; id. Ps. 1, 5, 31; 4, 5, 3; id. Rud. 4, 4, 54:perjuri,
id. ib. 4, 4, 55:concitandorum Graecorum,
Cic. Fl. 18, 42:consilil,
Liv. 8, 31, 7:conjurationis,
id. 9, 26, 7:caput rei Romanae Camillus,
id. 6, 3, 1; cf.:caput rerum Masinissam fuisse,
id. 28, 35, 12; so id. 26, 40, 13:reipublicae,
Tac. A. 1, 13:nominis Latini,
heads, chiefs, Liv. 1, 52, 4:belli,
id. 45, 7, 3:Suevorum,
chieftribe, Tac. G. 39 fin. al.—The predicate in gen. masc.:capita conjurationis ejus virgis caesi ac securi percussi,
Liv. 10, 1, 3.—With esse and dat.:(γ).ego caput fui argento reperiundo,
Plaut. As. 3, 3, 138; cf.:illic est huic rei caput,
author, contriver, Ter. And. 2, 6, 27; so id. Ad. 4, 2, 29 al.—Absol.:urgerent philosophorum greges, jam ab illo fonte et capite Socrate,
Cic. de Or. 1, 10, 42:corpori valido caput deerat,
guide, leader, Liv. 5, 46, 5:esse aliquod caput (i. e. regem) placebat,
id. 1, 17, 4; cf. id. 1, 23, 4; Hor. S. 2, 5, 74 al.—Of things, head, chief, capital, etc.;thus of cities: Thebas caput fuisse totius Graeciae,
head, first city, Nep. Epam. 10 fin.; so with gen., Liv. 9, 37, 12; 10, 37, 4 Weissenb. ad loc.; 23, 11, 11; 37, 18, 3 (with arx); cf.:pro capite atque arce Italiae, urbe Romanā,
Liv. 22, 32, 5; and with dat.:Romam caput Latio esse,
id. 8, 4, 5; and:brevi caput Italiae omni Capuam fore,
id. 23, 10, 2 Drak. N. cr. —Of other localities:castellum quod caput ejus regionis erat,
the head, principal place, Liv. 21, 33, 11.—Of other things:jus nigrum, quod cenae caput erat,
the principal dish, Cic. Tusc. 5, 34, 98; cf. id. Fin. 2, 8, 25:patrimonii publici,
id. Agr. 1, 7, 21; cf. id. ib. 2, 29, 80; Liv. 6, 14, 10: caput esse artis, decere, the main or principal point, Cic. de Or. 1, 29, 132:caput esse ad beate vivendum securitatem,
id. Lael. 13, 45: ad consilium de re publicā dandum caput est nosse rem publicam;ad dicendum vero probabiliter, nosse mores civitatis,
id. de Or. 2, 82, 337; 1, 19, 87:litterarum,
summary, purport, substance, id. Phil. 2, 31, 77:caput Epicuri,
the fundamental principle, dogma, id. Ac. 2, 32, 101; cf. Quint. 3, 11, 27: rerum, the chief or central point, head, Cic. Brut. 44, 164.—So in writings, a division, section, paragraph, chapter, etc.:a primo capite legis usque ad extremum,
Cic. Agr. 2, 6, 15; cf. id. ib. 2, 10, 26; id. Verr. 2, 1, 46, § 118 Ascon.; id. Fam. 3, 8, 4; Gell. 2, 15, 4 al.; Cic. de Or. 2, 55, 223; id. Fam. 7, 22 med.; Quint. 10, 7, 32:id quod caput est,
Cic. Att. 1, 17, 4; so id. Fam. 3, 7, 4.—Of money, the principal sum, the capital, stock (syn. sors;opp. usurae),
Cic. Verr. 2, 1, 4, § 11; 2, 3, 35, § 80 sq.; id. Att. 15, 26, 4; Liv. 6, 15, 10; 6, 35, 4; Hor. S. 1, 2, 14 al. -
122 coicio
cōnĭcĭo (also conjĭcio and cōicio; cf. Munro ad Lucr. 2, 1061; Laber. ap. Gell. 16, 7, 5), jēci, jectum, 3, v. a. (arch. temp. perf. conjexi, Plaut. Trin. 3, 2, 99) [jacio].I.To throw or bring together, to unite, = cogo, colligo.A.Lit. (very rare):B.cum semina rerum coaluerint quae, conjecta repente, etc.,
Lucr. 2, 1061; cf. id. 2, 1073 sq.:palliolum in collum,
Plaut. Ep. 2, 2, 10; id. Capt. 4, 1, 12 (cf. id. ib. 4, 2, 9:collecto pallio): sarcinas in medium,
Liv. 10, 36, 1 Weissenb. (MSS. in medio); ib. § 13; 31, 27, 7: tecta, quae conjectis celeriter stramentis erant inaedificata, Auct. B. G. 8, 5. —Trop.1.To throw together in speaking, to dispute, contend, discuss, manage judicially (ante-class.): verba inter sese, to bandy words, Afran. ap. Non. p. 267, 28;2.so without verba: noli, mea mater, me praesente cum patre, conicere,
id. ib. p. 267, 30;p. 268, 3: causam conicere hodie ad te volo (conicere, agere, Non.),
id. ib. p. 267, 32; cf. the law formula: ante meridiem causam coiciunto, Fragm. XII. Tab. ap. Auct. Her. 2, 13, 20; and Gell. 17, 2, 10.—Like the Gr. sumballein (v. Lidd. and Scott in h. v. III. 2.), to put together logically, connect, unite; hence (causa pro effectu), to draw a conclusion from collected particulars, to conclude, infer, conjecture (not in Quint., who very freq. employed the synon. colligo):b.aliquid ex aliquā re,
Lucr. 1, 751; 2, 121; Nep. Eum. 2, 2; id. Timoth. 4, 2:annos sexaginta natus es aut plus, ut conicio,
Ter. Heaut. 1, 1, 11:quid illud mali est? nequeo satis mirari, neque conicere,
id. Eun. 3, 4, 9:cito conjeci, Lanuvii te fuisse,
Cic. Att. 14, 21, 1:de futuris,
Nep. Them. 1, 4:quam multos esse oporteret, ex ipso navigio,
Cic. Verr. 2, 5, 28, § 71:conicito, possisne necne, etc.,
Plaut. Cas. 1, 1, 6:tu conicito cetera, Quid ego ex hac inopiā capiam,
Ter. Phorm. 1, 3, 15.—In partic., t. t. of the lang. of augury, to prophesy, foretell, divine from omens, signs ( a dream, oracle, etc.); to interpret an omen, a dream, an oracle, etc.:II.somnium huic,
Plaut. Curc. 2, 2, 3:qui de matre suaviandā ex oraculo Apollinis tam acute arguteque conjecerit,
Cic. Brut. 14, 53:male conjecta maleque interpretata falsa sunt, etc.,
id. Div. 1, 52, 119; cf. id. ib. 2, 31, 66:num igitur quae tempestas impendeat vatis melius coniciet quam gubernator? etc.,
id. ib. 2, 5, 12:bene qui coniciet, vatem hunc perhibebo optumum (transl. of a Greek verse),
id. ib. 2, 5, 12; cf. conjectura, II., conjector, and conjectrix.—To throw, cast, urge, drive, hurl, put, place, etc., a person or thing with force, quickly, etc., to or towards; and conicere se, to betake, cast, or throw one's self hastily or in flight somewhere (very freq. and class. in prose and poetry).A.Lit.(α).With in:(β).tela in nostros,
Caes. B. G. 1, 26; 1, 46; Nep. Dat. 9, 5:pila in hostes,
Caes. B. G. 1, 52: aliquem in carcerem, Cic. Verr. 2, 5, 7, § 17; id. Tusc. 1, 40, 96; Suet. Caes. 17:in vincula,
Caes. B. G. 4, 27; Sall. C. 42, 3; Nep. Milt. 7 fin.; id. Paus. 3, 5; id. Pelop. 5, 1; Liv. 29, 9, 8, and id. 19, 2, 4 et saep.:in catenas,
Caes. B. G. 1, 47 fin.; Liv. 29, 21, 2:in compedes,
Suet. Vit. 12:in custodiam,
Nep. Phoc. 3, 4; Gai Inst. 1, 13; Suet. Aug. 27 al.: incolas vivos constrictosque in flammam, Auct. B. Afr. 87; cf.:te in ignem,
Plaut. Rud. 3, 4, 64:in eculeum,
Cic. Tusc. 5, 5, 13:hostem in fugam,
Caes. B. G. 4, 12:exercitum in angustias,
Curt. 5, 3, 21:navem in portum (vis tempestatis),
Cic. Inv. 2, 32, 98:serpentes vivas in vasa fictilia,
Nep. Hann. 10, 4:cultros in guttura velleris atri,
to thrust into, Ov. M. 7, 245; cf.:ferrum in guttura,
id. ib. 3, 90:se in signa manipulosque,
Caes. B. G. 6, 40:se in paludem,
Liv. 1, 12, 10:se in sacrarium,
Nep. Them. 8, 4:se in ultimam provinciam Tarsum usque,
Cic. Att. 5, 16, 4:se in fugam,
id. Cael. 26, 63; so,se in pedes,
to take to one's heels, Ter. Phorm. 1, 4, 13 (cf.: se conferre in pedes, Enn. ap. Non. p. 518, 20, and Plaut. Bacch. 3, 1, 7; and:quin, pedes, vos in curriculum conicitis?
id. Merc. 5, 2, 91):se intro,
Lucil. 28, 47; Ter. Heaut. 2, 3, 36.—With dat. (rare):(γ).alii spolia... Coniciunt igni,
Verg. A. 11, 194:huic dea unum anguem Conicit,
id. ib. 7, 347:facem juveni conjecit,
id. ib. 7, 456:conjectaque vincula collo accipit,
thrown about the neck, Ov. Tr. 4, 1, 83.—With ad:(δ).animus domicilia mutet ad alias animalium formas conjectus,
removed, transposed, Sen. Ep. 88, 29.—With acc. alone (mostly poet.):(ε).magnus decursus aquaï Fragmina coniciens silvarum arbustaque tota,
bearing down, prostrating, Lucr. 1, 284:jaculum,
Verg. A. 9, 698:tela,
Ov. M. 5, 42:cultros,
id. ib. 15, 735:thyrsos,
id. ib. 11, 28:venabula manibus,
id. ib. 12, 454:domus inflammata conjectis ignibus,
Cic. Att. 4, 3, 2:telum inbelle sine ictu,
Verg. A. 2, 544.—With inter:B.jaculum inter ilia,
Ov. M. 8, 412.—Trop., to bring, direct, turn, throw, urge, drive, force something eagerly, quickly to or towards, etc.(α).With in:(β).aliquem in morbum ex aegritudine,
Plaut. Poen. prol. 69:aliquem in laetitiam,
Ter. Heaut. 2, 3, 51:(hostes) in terrorem ac tumultum,
Liv. 34, 28, 3:in metum,
id. 39, 25, 11:in periculum,
Suet. Oth. 10:rem publicam in perturbationes,
Cic. Fam. 12, 1, 1:aliquem in nuptias,
Ter. And. 3, 4, 23; cf. id. ib. 3, 5, 14;4, 1, 43: (Catilinam) ex occultis insidiis in apertum latrocinium,
Cic. Cat. 2, 1, 1:aliquem in tricas,
Plaut. Pers. 5, 2, 18; Liv. 36, 12, 4:se in saginam ad regem aliquem,
Plaut. Trin. 3, 2, 99: se mirificam in latebram, to fly to (in disputing), Cic. Div. 2, 20, 46:se in noctem,
to commit one's self to the night, travel by night, id. Mil. 19, 49: se mente ac voluntate in versum, to devote or apply one's self with zeal to the art of poetry, id. de Or. 3, 50, 194:oculos in aliquem,
id. Clu. 19, 54; id. Lael. 2, 9; Tac. H. 1, 17:orationem tam improbe in clarissimos viros,
Cic. Sest. 18, 40:tantam pecuniam in propylaea,
to throw away, squander, id. Off. 2, 17, 60; cf.:cum sestertium milies in culinam conjecisset (Apicius),
Sen. Cons. Helv. 10, 9:culpam in unum vigilem,
Liv. 5, 47, 10:crimina in tuam nimiam diligentiam,
Cic. Mur. 35, 73:maledicta in ejus vitam,
id. Planc. 12, 31: causas tenues simultatum in gregem locupletium, i. e. to cause, occasion, Auct. B. Alex. 49:crimen in quae tempora,
Liv. 3, 24, 5:omen in illam provinciam,
Cic. Verr. 2, 2, 6, § 18.—Absol.:* (γ).oculos,
Cic. de Or. 2, 55, 225:petitiones ita conjectae (the fig. taken from aiming at a thing with weapons),
id. Cat. 1, 6, 15: in disputando conjecit illam vocem Cn. Pompeius, omnes oportere senatui dicto audientes esse, threw out or let fall, etc., Cael. ap. Cic. Fam. 8, 4, 4.—With sub:2.id vos sub legis superbissimae vincula conicitis,
Liv. 4, 4, 10.—Of a verbal bringing forward, etc., to urge, press, treat, adduce: rem ubi paciscuntur, in comitio aut in foro causam coiciunto, XII. Tab. ap. Auct. Her. 2, 13, 20: causam coicere ad te volo, Afran. ap. Non. p. 267, 32 (Com. Rel. v. 216 Rib.):3.verba inter se acrius,
id. ib. p. 267, 27 (Com. Rel. v. 309 ib.): is cum filio Cojecerat nescio quid de ratiunculā, id. ap. Suet. Vit. Ner. 11 (Com. Rel. v. 191 ib.).—To throw, place, put into, include in, etc.: eum fasciculum, quo illam (epistulam) conjeceram, Cic. Att. 2, 13, 1:ex illo libello, qui in epistulam conjectus est,
id. ib. 9, 13, 7:conjeci id (prooemium) in eum librum, quem tibi misi,
id. ib. 16, 6, 4:pluraque praeterea in eandem epistulam conjeci,
id. ib. 7, 16, 1; cf.:quod multos dies epistulam in manibus habui... ideo multa conjecta sunt aliud alio tempore,
id. Q. Fr. 3, 1, 7, § 23:legem in decimam tabulam,
id. Leg. 2, 25, 64; id. Caecin. 22, 63. -
123 conicio
cōnĭcĭo (also conjĭcio and cōicio; cf. Munro ad Lucr. 2, 1061; Laber. ap. Gell. 16, 7, 5), jēci, jectum, 3, v. a. (arch. temp. perf. conjexi, Plaut. Trin. 3, 2, 99) [jacio].I.To throw or bring together, to unite, = cogo, colligo.A.Lit. (very rare):B.cum semina rerum coaluerint quae, conjecta repente, etc.,
Lucr. 2, 1061; cf. id. 2, 1073 sq.:palliolum in collum,
Plaut. Ep. 2, 2, 10; id. Capt. 4, 1, 12 (cf. id. ib. 4, 2, 9:collecto pallio): sarcinas in medium,
Liv. 10, 36, 1 Weissenb. (MSS. in medio); ib. § 13; 31, 27, 7: tecta, quae conjectis celeriter stramentis erant inaedificata, Auct. B. G. 8, 5. —Trop.1.To throw together in speaking, to dispute, contend, discuss, manage judicially (ante-class.): verba inter sese, to bandy words, Afran. ap. Non. p. 267, 28;2.so without verba: noli, mea mater, me praesente cum patre, conicere,
id. ib. p. 267, 30;p. 268, 3: causam conicere hodie ad te volo (conicere, agere, Non.),
id. ib. p. 267, 32; cf. the law formula: ante meridiem causam coiciunto, Fragm. XII. Tab. ap. Auct. Her. 2, 13, 20; and Gell. 17, 2, 10.—Like the Gr. sumballein (v. Lidd. and Scott in h. v. III. 2.), to put together logically, connect, unite; hence (causa pro effectu), to draw a conclusion from collected particulars, to conclude, infer, conjecture (not in Quint., who very freq. employed the synon. colligo):b.aliquid ex aliquā re,
Lucr. 1, 751; 2, 121; Nep. Eum. 2, 2; id. Timoth. 4, 2:annos sexaginta natus es aut plus, ut conicio,
Ter. Heaut. 1, 1, 11:quid illud mali est? nequeo satis mirari, neque conicere,
id. Eun. 3, 4, 9:cito conjeci, Lanuvii te fuisse,
Cic. Att. 14, 21, 1:de futuris,
Nep. Them. 1, 4:quam multos esse oporteret, ex ipso navigio,
Cic. Verr. 2, 5, 28, § 71:conicito, possisne necne, etc.,
Plaut. Cas. 1, 1, 6:tu conicito cetera, Quid ego ex hac inopiā capiam,
Ter. Phorm. 1, 3, 15.—In partic., t. t. of the lang. of augury, to prophesy, foretell, divine from omens, signs ( a dream, oracle, etc.); to interpret an omen, a dream, an oracle, etc.:II.somnium huic,
Plaut. Curc. 2, 2, 3:qui de matre suaviandā ex oraculo Apollinis tam acute arguteque conjecerit,
Cic. Brut. 14, 53:male conjecta maleque interpretata falsa sunt, etc.,
id. Div. 1, 52, 119; cf. id. ib. 2, 31, 66:num igitur quae tempestas impendeat vatis melius coniciet quam gubernator? etc.,
id. ib. 2, 5, 12:bene qui coniciet, vatem hunc perhibebo optumum (transl. of a Greek verse),
id. ib. 2, 5, 12; cf. conjectura, II., conjector, and conjectrix.—To throw, cast, urge, drive, hurl, put, place, etc., a person or thing with force, quickly, etc., to or towards; and conicere se, to betake, cast, or throw one's self hastily or in flight somewhere (very freq. and class. in prose and poetry).A.Lit.(α).With in:(β).tela in nostros,
Caes. B. G. 1, 26; 1, 46; Nep. Dat. 9, 5:pila in hostes,
Caes. B. G. 1, 52: aliquem in carcerem, Cic. Verr. 2, 5, 7, § 17; id. Tusc. 1, 40, 96; Suet. Caes. 17:in vincula,
Caes. B. G. 4, 27; Sall. C. 42, 3; Nep. Milt. 7 fin.; id. Paus. 3, 5; id. Pelop. 5, 1; Liv. 29, 9, 8, and id. 19, 2, 4 et saep.:in catenas,
Caes. B. G. 1, 47 fin.; Liv. 29, 21, 2:in compedes,
Suet. Vit. 12:in custodiam,
Nep. Phoc. 3, 4; Gai Inst. 1, 13; Suet. Aug. 27 al.: incolas vivos constrictosque in flammam, Auct. B. Afr. 87; cf.:te in ignem,
Plaut. Rud. 3, 4, 64:in eculeum,
Cic. Tusc. 5, 5, 13:hostem in fugam,
Caes. B. G. 4, 12:exercitum in angustias,
Curt. 5, 3, 21:navem in portum (vis tempestatis),
Cic. Inv. 2, 32, 98:serpentes vivas in vasa fictilia,
Nep. Hann. 10, 4:cultros in guttura velleris atri,
to thrust into, Ov. M. 7, 245; cf.:ferrum in guttura,
id. ib. 3, 90:se in signa manipulosque,
Caes. B. G. 6, 40:se in paludem,
Liv. 1, 12, 10:se in sacrarium,
Nep. Them. 8, 4:se in ultimam provinciam Tarsum usque,
Cic. Att. 5, 16, 4:se in fugam,
id. Cael. 26, 63; so,se in pedes,
to take to one's heels, Ter. Phorm. 1, 4, 13 (cf.: se conferre in pedes, Enn. ap. Non. p. 518, 20, and Plaut. Bacch. 3, 1, 7; and:quin, pedes, vos in curriculum conicitis?
id. Merc. 5, 2, 91):se intro,
Lucil. 28, 47; Ter. Heaut. 2, 3, 36.—With dat. (rare):(γ).alii spolia... Coniciunt igni,
Verg. A. 11, 194:huic dea unum anguem Conicit,
id. ib. 7, 347:facem juveni conjecit,
id. ib. 7, 456:conjectaque vincula collo accipit,
thrown about the neck, Ov. Tr. 4, 1, 83.—With ad:(δ).animus domicilia mutet ad alias animalium formas conjectus,
removed, transposed, Sen. Ep. 88, 29.—With acc. alone (mostly poet.):(ε).magnus decursus aquaï Fragmina coniciens silvarum arbustaque tota,
bearing down, prostrating, Lucr. 1, 284:jaculum,
Verg. A. 9, 698:tela,
Ov. M. 5, 42:cultros,
id. ib. 15, 735:thyrsos,
id. ib. 11, 28:venabula manibus,
id. ib. 12, 454:domus inflammata conjectis ignibus,
Cic. Att. 4, 3, 2:telum inbelle sine ictu,
Verg. A. 2, 544.—With inter:B.jaculum inter ilia,
Ov. M. 8, 412.—Trop., to bring, direct, turn, throw, urge, drive, force something eagerly, quickly to or towards, etc.(α).With in:(β).aliquem in morbum ex aegritudine,
Plaut. Poen. prol. 69:aliquem in laetitiam,
Ter. Heaut. 2, 3, 51:(hostes) in terrorem ac tumultum,
Liv. 34, 28, 3:in metum,
id. 39, 25, 11:in periculum,
Suet. Oth. 10:rem publicam in perturbationes,
Cic. Fam. 12, 1, 1:aliquem in nuptias,
Ter. And. 3, 4, 23; cf. id. ib. 3, 5, 14;4, 1, 43: (Catilinam) ex occultis insidiis in apertum latrocinium,
Cic. Cat. 2, 1, 1:aliquem in tricas,
Plaut. Pers. 5, 2, 18; Liv. 36, 12, 4:se in saginam ad regem aliquem,
Plaut. Trin. 3, 2, 99: se mirificam in latebram, to fly to (in disputing), Cic. Div. 2, 20, 46:se in noctem,
to commit one's self to the night, travel by night, id. Mil. 19, 49: se mente ac voluntate in versum, to devote or apply one's self with zeal to the art of poetry, id. de Or. 3, 50, 194:oculos in aliquem,
id. Clu. 19, 54; id. Lael. 2, 9; Tac. H. 1, 17:orationem tam improbe in clarissimos viros,
Cic. Sest. 18, 40:tantam pecuniam in propylaea,
to throw away, squander, id. Off. 2, 17, 60; cf.:cum sestertium milies in culinam conjecisset (Apicius),
Sen. Cons. Helv. 10, 9:culpam in unum vigilem,
Liv. 5, 47, 10:crimina in tuam nimiam diligentiam,
Cic. Mur. 35, 73:maledicta in ejus vitam,
id. Planc. 12, 31: causas tenues simultatum in gregem locupletium, i. e. to cause, occasion, Auct. B. Alex. 49:crimen in quae tempora,
Liv. 3, 24, 5:omen in illam provinciam,
Cic. Verr. 2, 2, 6, § 18.—Absol.:* (γ).oculos,
Cic. de Or. 2, 55, 225:petitiones ita conjectae (the fig. taken from aiming at a thing with weapons),
id. Cat. 1, 6, 15: in disputando conjecit illam vocem Cn. Pompeius, omnes oportere senatui dicto audientes esse, threw out or let fall, etc., Cael. ap. Cic. Fam. 8, 4, 4.—With sub:2.id vos sub legis superbissimae vincula conicitis,
Liv. 4, 4, 10.—Of a verbal bringing forward, etc., to urge, press, treat, adduce: rem ubi paciscuntur, in comitio aut in foro causam coiciunto, XII. Tab. ap. Auct. Her. 2, 13, 20: causam coicere ad te volo, Afran. ap. Non. p. 267, 32 (Com. Rel. v. 216 Rib.):3.verba inter se acrius,
id. ib. p. 267, 27 (Com. Rel. v. 309 ib.): is cum filio Cojecerat nescio quid de ratiunculā, id. ap. Suet. Vit. Ner. 11 (Com. Rel. v. 191 ib.).—To throw, place, put into, include in, etc.: eum fasciculum, quo illam (epistulam) conjeceram, Cic. Att. 2, 13, 1:ex illo libello, qui in epistulam conjectus est,
id. ib. 9, 13, 7:conjeci id (prooemium) in eum librum, quem tibi misi,
id. ib. 16, 6, 4:pluraque praeterea in eandem epistulam conjeci,
id. ib. 7, 16, 1; cf.:quod multos dies epistulam in manibus habui... ideo multa conjecta sunt aliud alio tempore,
id. Q. Fr. 3, 1, 7, § 23:legem in decimam tabulam,
id. Leg. 2, 25, 64; id. Caecin. 22, 63. -
124 cura
I.Trouble (physical or mental), bestowed on something; solicitude, care, attention, pains (syn.: diligentia, opera, studium, labor, etc.; opp. neglegentia, etc.; v. the foll.; very freq. in every per. and species of composition).A.Lit.1.In gen.(α).Ab. sol.: curantes magnā cum curā, Enn. ap. Cic. Div. 1, 48, 107:(β).magnā cum curā ego illum curari volo,
Plaut. Men. 5, 4, 7; cf. id. ib. 5, 4, 9:in aliquā re curam ponere (just before: magnum studi um multamque operam, etc.),
Cic. Off. 1, 6, 19:haec tam acrem curam diligentiamque desiderant,
id. de Or. 3, 48, 184;so with diligentia,
Quint. 10, 1, 86:si utrumque cum curā et studio fecerimus,
id. 10, 7, 29:aliquid cum curā exsequi,
Liv. 39, 41, 6:plus laboris et curae,
Quint. 8, prooem. § 13;so with labor,
id. 2, 2, 10 al.:cura et industria,
Suet. Gram. 21:ut in rem publicam omni cogitatione curāque incumberes,
Cic. Fam. 10, 1, 2;so with cogitatio,
id. ib. 10, 3, 3; id. de Or. 2, 44, 186; and in plur., id. Off. 2, 1, 2;opp. neglegentia,
Quint. 11, 3, 137; 11, 3, 19:non naturam defecisse sed curam,
id. 1, 1, 2;so opp. natura,
id. 1, 2, 4; 2, 8, 5:omni curā vestigare,
Curt. 4, 6, 5:omni curā in aliquid incumbere,
Cic. Fam. 12, 24, 2:omnem curam in siderum cognitione ponere,
id. Div. 1, 42, 93:cura et meditatio accessit,
Tac. Or. 16; cf. id. Agr. 10 et saep.:eo majore curā illam (rem publicam) administrari,
Sall. J. 85, 2:curam praestare,
Suet. Tib. 18:in re unā consumere curam (for which, in foll. verse, laborare),
Hor. S. 2, 4, 48 et saep.: esse cura alicui, to be an object of one's care:cura pii diis sunt et qui coluere coluntur,
Ov. M. 8, 724.—With gen., care, attention, management, administration, charge, a guardianship, concern for a person or thing, etc.:(γ).difficilis rerum alienarum,
Cic. Off. 1, 9, 30; cf.:rerum domesticarum,
Quint. 3, 3, 9:maxima belli,
Cic. Att. 6, 5, 3:agrorum,
Quint. 12, 1, 6:corporis,
id. 1, 11, 15:capillorum,
Suet. Dom. 18:funeris sui,
id. Tib. 51 et saep.:deorum,
Liv. 6, 41, 9:civium,
id. 6, 15, 11:nepotum,
Quint. 4, prooem. §2: magni Caesaris,
Hor. C. 1, 12, 50; Ov. Tr. 5, 7, 37; Sen. Ep. 14, 2 et saep.—With de and abl.:(δ).omnis cura de re publicā,
Cic. Brut. 3, 10:quocum mihi conjuncta cura de publicā re et privatā fuit,
id. Lael. 4, 15:si qua de Pompejo nostro tuendo... cura te attigit,
id. Att. 9, 11, 2, A:gratissima est mihi tua cura de illo mandato,
id. ib. 5, 4, 1.—So with de:curam habere, agere, etc.: de vitā communi omnium curam habere,
Vitr. 1, 2, init.:Romani tamquam de Samnitibus non de se curam agerent,
Liv. 8, 3, 8.—With pro:(ε).omnium non tam pro Aetolis cura erat, quam ne, etc.,
Liv. 27, 30, 5:curam habere pro aliquo,
Veg. 2, 20:curam pro nobis hospitis, uxor, agas,
Ov. H. 15 (16), 302.—Curae (alicui) esse, to be an object of care or attention; to have a care for, take care of, attend to, to be anxious about, bestow pains upon, etc.:(ζ).Caesar pollicitus est, sibi eam rem curae futuram, etc.,
Caes. B. G. 1, 33:haec sibi esse curae,
id. ib. 1, 40:rati sese diis curae esse,
Sall. J. 75, 9:cui salus mea fuit curae,
Cic. Fam. 1, 9, 22; 15, 2, 8; Quint. 3, 8, 45 et saep.:ea tantae mihi curae sunt, ut, etc.,
Cic. Fam. 1, 9, 24:pollicetur sibi magnae curae fore, ut omnia restituerentur,
id. Verr. 2, 4, 33, § 73; cf.:si tibi curae Quantae conveniat,
Hor. Ep. 1, 3, 30:ipsis doctoribus hoc esse curae velim, ut, etc.,
Quint. 2, 4, 5:dumque amor est curae,
Ov. M. 2, 683:ceterum magis vis morbi ingravescens curae erat, terroresque ac prodigia,
Liv. 4, 21, 5:ceterum eo tempore minus ea bella... curae patribus erant, quam expectatio, etc.,
id. 35, 23, 1:in eorum periculis non secus absentes quam praesentes amicos Attico esse curae,
Nep. Att. 12, 5.—With a subject-clause:nonnulli, quibus non fuit curae caelestem inveterare aquam, etc.,
Col. 12, 12, 3; Quint. 7, 1, 4; 9, 3, 74:eligere modo curae sit,
id. 10, 1, 31:mihi erit curae explorare provinciae voluntatem,
Plin. Ep. 7, 10, 2.—With de: de mandatis quod tibi curae fuit, est mihi gratum, Cic. Fil. ap. Cic. Fam. 16, 21, 8:sic recipiunt, Caesari... de augendā meā dignitate curae fore,
Cic. Att. 11, 6, 3; cf. id. Fam. 10, 1, 1, and II. A. fin. infra:de ceteris senatui curae fore,
Sall. J. 26, 1.—In the same sense also,Curae aliquid habere:(η).cohortatus, ut petitionem suam curae haberent,
Sall. C. 21 fin.; Cael. ap. Cic. Fam. 8, 8, 10;Quint. prooem. § 16: habebo itaque curae, ut te meliorem reddam,
Sen. Ben. 1, 8, 2:ut ille... quid ageret, curae sibi haberet certiorem facere Atticum,
Nep. Att. 20, 4.—Cura est, with subject-clause, solicitude, care, anxiety to do any thing ( poet. and in post-Aug. prose):2.curaque finitimos vincere major erat,
Ov. F. 1, 30:talis amor teneat, nec sit mihi cura mederi,
Verg. E. 8, 89:cura comere capillum fuit,
Sen. Q. N. 1, 17, 7.—In partic., t. t.a.In political lang. (esp. of the post-Aug. per.), the management of state affairs, administration, charge, oversight, command, office:b.magistratus et imperia, postremo omnis cura rerum publicarum minime mihi hac tempestate cupiunda videntur,
Sall. J. 3, 1; so,legionis armandae,
Tac. H. 1, 80:aerarii,
Suet. Aug. 36:annonae,
id. Tib. 8:operum publicorum, viarum, aquarum, etc. (preceded by nova officia),
id. Aug. 37 al. —In the jurists, the management of business for a minor, guardianship, trusteeship (for the more usu. curatio), Dig. 3, 1, 1; 5, 1, 19 et saep.—c.In medic., medical attendance, healing (for curatio), cure:d.aquae, quae sub cutem est,
Cels. 2, 10; Vell. 2, 123; Sil. 6, 551 Drak. et saep.— Plur.:curae aegrescentium,
Macr. S. 7, 4, 6.—Hence, poet.:illa fuit lacrimis ultima cura meis (sc. somnus),
Prop. 1, 3, 46; cf. Cic. Fam. 5, 16, 5.—In agriculture, care, culture, rearing:B.Pelusiacae lentis,
Verg. G. 1, 228:boum,
id. ib. 1, 3.—Meton. (abstr. pro concr.).1.Like the Gr. meletê, a written work, writing (several times in Tac.;2.elsewhere rare): quorum in manus cura nostra venerit,
Tac. A. 4, 11; id. Or. 3; Ov. P. 4, 16, 39. —In plur., Tac. A. 3, 24.—An attendant, guardian, overseer (very rare):II.tertius immundae cura fidelis harae,
i. e. the swine - herd Eumæus, Ov. H. 1, 104: praetorii, Treb. Claud. 14; cf. Ov. Tr. 4, 6, 45; 2, 1.—Anxiety, solicitude, concern, disquiet, trouble, grief, sorrow; syn.: sollicitudo, metus, etc.; cf. phrontis (very freq. in every per. and species of composition).A.In gen.: si quid ego adjuro curamve levasso, quae nunc te coquit, Enn. ap. Cic. Sen. 1, 1:B.animus lassus, curā confectus,
Ter. And. 2, 1, 4:cottidianā curā angere ani mum,
id. Phorm. 1, 3, 8:curae metusque,
Cic. Div. 2, 72, 150: cura et sollicitudo. id. Att. 15, 14, 3; Quint. 8, prooem. § 20;11, 1, 44 et saep.: curas cordis manis,
Lucr. 3, 116:acres cuppedinis,
id. 5, 46:gravi saucia curā (Dido),
Verg. A. 4, 1:atra, Hor C. 3, 1, 40: edaces,
id. ib. 2, 11, 18:vitiosa,
id. ib. 2, 16, 22:sine curā esse,
Cic. Att. 12, 6, 4; 15, 12, 2:quid facerem, curā cruciabar miser,
Plaut. Merc. 2, 1, 23:cura est, negoti quid sit aut quid nuntiet,
I am anxious, my concern is, id. ib. 1, 2, 10; cf.: amica mea quid agat, Cura est, ut valeat, id. Stich. [p. 501] 5, 2, 4:mihi maximae curae est, non de meā quidem vitā, sed me patria sollicitat, etc.,
Cic. Fam. 10, 1, 1.—With pro:quam pro me curam geris,
Verg. A. 12, 48.—With in:nullā in posterum curā,
Tac. H. 3, 55.— Plur.:cur eam rem tam studiose curas, quae tibi multas dabit curas,
Auct. Her. 4, 14, 21:at tibi curarum milia quanta dabit!
Prop. 1, 5, 10.—In partic., the care, pain, or anxiety of love, love ( poet.):2.crescit enim assidue spectando cura puellae,
Prop. 3 (4), 21, 3; cf. Ov. R. Am. 311:tua sub nostro pectore cura,
Prop. 1, 15, 31:et juvenum curas et libera vina referre,
Hor. A. P. 85: hinc illaec primum Veneris dulcedinis in cor Stillavit gutta et successit frigida cura, chilling anxiety for one loved, Lucr. 4, 1060.—Hence,Meton. (abstr. pro concr.), the loved object, the mistress:tua cura, Lycoris,
Verg. E. 10, 22; Prop. 2 (3), 25, 1; 2 (3), 34, 9; Hor. C. 2, 8, 8; Verg. Cir. 75; cf.:puer, mea maxima cura,
id. A. 1, 678; 10, 132:cura deum,
id. ib. 3, 46:raucae, tua cura, palumbes,
id. E. 1, 57 Forbig. ad loc. -
125 diverto
dī-verto ( vorto), ti, sum, 3, v. n., to turn or go different ways, to part, separate, turn aside (in the verb. finit. rare; not in the class. per.).I.Lit.A.To turn out of the way; hence, of travellers, to stop, lodge, sojourn:B.qui divertebat in proximo,
Amm. 14, 7, 15:in cenaculum,
Vulg. 4 Reg. 4, 11:ad hominem peccatorem,
to visit, id. Luc. 19, 7 al. —Of a married woman, to leave her husband:II.(uxor) sive diverterit, sive nupta est adhuc,
Dig. 9, 2, 27, § 30; cf.so of divorce: si uxor a legato diverterit,
ib. 5, 1, 42:nullis matrimoniis divertentibus,
Gell. 4, 3. V. also divortium.—Trop., to deviate from each other, to differ:I. A.divortunt mores virgini longe ac lupae,
Plaut. Ep. 3, 3, 22.—Hence, dīversus ( - vorsus), a, um, P. a., turned different ways.Lit.:B.in diversum iter equi concitati,
Liv. 1, 28:fenestrae,
opposite each other, Prop. 1, 3, 31; cf.ripa,
Sil. 1, 264 Drak.:iter a proposito diversum,
Caes. B. C. 1, 69, 1; cf.:diverso ab ea regione itinere,
id. ib. 3, 41, 4:diversis ab flumine regionibus,
id. B. G. 6, 25, 3:diversam aciem constituit,
id. B. C. 1, 40, 5:duo cinguli maxime inter se diversi, i. e. the two polar circles,
Cic. Rep. 6, 20 (13):diversum ad mare dejectus,
Tac. A. 2, 60; cf.:procurrentibus in diversa terris,
id. Agr. 11:in diversum flectere,
Plin. 11, 45, 101, § 248:binas per diversum coassationes substernere,
cross-wise, Plin. 36, 25, 62, § 186.—Trop.1.In gen., different, diverse, opposite, contrary, conflicting (cf.:2.varius, differens, discrepans, multiplex): monstrum ex contrariis diversisque inter se pugnantibus naturae studiis cupiditatibusque conflatum,
Cic. Cael. 5 fin.; cf.:quis non diversa praesentibus contrariaque expectatis aut speret aut timeat?
Vell. 2, 75, 2:pessuma ac divorsa inter se mala, luxuria atque avaritia,
Sall. C. 5, 8; cf. Liv. 34, 4.—In the sup.:ne illi falsi sunt, qui diversissimas res pariter exspectant, ignaviae voluptatem et praemia virtutis,
Sall. J. 85, 20:diversa sibi ambo consilia capiunt,
Caes. B. C. 3, 30, 1:est huic diversum vitio vitium prope majus,
Hor. Ep. 1, 18, 5; cf. Vell. 2, 80, 2:initio reges diversi pars ingenium, alii corpus exercebant,
pursuing opposite courses, Sall. C. 2, 1:diversi imperatoribus (sc. Scipioni et Mummio) mores, diversa fuerunt studia,
Vell. 1, 13, 3:dividere bona diversis,
Hor. S. 1, 3, 114; cf. id. ib. 1, 1, 3; Vell. 2, 60 fin. et saep.—Of conflicting passions: Pentheum diripuisse aiunt Bacchas;nugas fuisse credo, prae quo pacto ego divorsus distrahor,
Plaut. Merc. 2, 4, 2.— Comp.:divorsius,
Lucr. 3, 803.—In partic. (like contrarius, II. 2.), inimically opposed, of hostile or opposite opinions, unfriendly, hostile:II. A.certa igitur cum illo, qui a te totus diversus est,
Cic. Ac. 2, 32:regio ab se diversa,
Liv. 32, 38:diversos iterum conjungere amantes,
Prop. 1, 10, 15:acies,
Tac. A. 13, 57; 14, 30:factio,
Suet. Caes. 20; id. Tib. 3 fin.; cf.partes,
id. Caes. 1:diversae partis advocatus,
opposite, id. Gramm. 4:diversi ordiuntur, etc.,
Tac. A. 2, 10:subsellia,
of the opponents, Quint. 11, 3, 133; cf. Tac. Or. 34:minuere invidiam aut in diversum eam transferre,
Quint. 11, 1, 64:defectio Tarentinorum utrum priore anno an hoc facta sit, in diversum auctores trahunt,
are not agreed, Liv. 25, 11 fin.; cf.:nullo in diversum auctore,
Tac. A. 12, 69:consistentis ex diverso patroni,
on the opposite side, Quint. 4, 1, 42:ex diverso,
id. 5, 11, 43; Tac. A. 13, 40; id. H. 4, 16 et saep.;also: e diverso,
Plin. 4, 4, 5, § 9; Just. 30, 4, 6; the latter in Sueton, and the elder Pliny, i. q. contra, on the contrary:sunt qui putent, etc.... Alii e diverso, etc.,
Suet. Caes. 86; cf. id. Aug. 27; id. Dom. 9; Plin. 2, 50, 51, § 135; 5, 9, 10, § 56 al.; cf. Sillig. ad Plin. 14, 2, 4, § 35; Gai. Inst. 2, 16.Lit.: dispennite hominem divorsum et distennite, spread out in opposite directions, i. e. his limbs, Plaut. Mil. 5, 14:B.diversae state,
id. Truc. 4, 3, 14; cf.:diversi pugnabant,
separately, Caes. B. C. 1, 58, 4; so,jam antea diversi audistis,
Sall. C. 20, 5; and:sive juncti unum premant, sive id diversi gerant bellum,
Liv. 10, 25:diversi dissipatique in omnes partes fugere,
Caes. B. G. 2, 24, 4; cf.:ex diversa fuga in unum collecti,
Liv. 42, 8:age diversos et disice corpora ponto,
Verg. A. 1, 70:diversi consules discedunt,
Liv. 10, 33, 10; 22, 56; Nep. Dat. 11, 3 al.; cf.:quo diversus abis?
away, Verg. A. 5, 166; 11, 855:qui (portus) cum diversos inter se aditus habeant, in exitu conjunguntur et confluunt,
Cic. Verr. 2, 4, 52 fin.; cf. id. Agr. 2, 32, 87; Liv. 40, 22:in locis disjunctissimis maximeque diversis,
very widely separated, Cic. de Imp. Pomp. 4; so,loca,
id. ib. 16; Caes. B. G. 2, 22, 1 et saep.—Cf. in the sup.:diversissimis locis subeundo ad moenia,
Liv. 4, 22:itinera,
Caes. B. G. 7, 16 fin.; id. B. C. 3, 67, 2:proelium,
fought in different places, Hirt. B. G. 8, 19, 2 et saep.: sunt ea innumerabilia, quae a diversis emebantur, by various people, individuals (as an indefinite term for persons), Cic. Phil. 2, 37. — Poet., i. q. remotus, remote, far-distant:Aesar,
i. e. flowing in another, remote country, Ov. M. 15, 23; cf. Verg. A. 3, 4; 11, 261; 12, 621;708: diverso terrarum distineri,
distance apart, remoteness, Tac. A. 3, 59.—Trop.1.Different, unlike, dissimilar:2.varia et diversa genera et bellorum et hostium,
Cic. de Imp. Pomp. 10 fin.; cf.:variae et diversae et diffusae disputationes,
id. de Or. 3, 16, 61; 1, 61 fin.:diversa ac dissimilis pars,
id. Inv. 1, 23, 33; cf.:diversa studia in dissimili ratione,
id. Cat. 2, 5:flumina diversa locis,
Verg. G. 4, 367; so Ov. M. 1, 40:oris habitu simili aut diverso,
Quint. 9, 3, 34 al.:ut par ingenio, ita morum diversus,
Tac. A. 14, 19:a proposita ratione diversum,
Cic. Brut. 90; cf.:ab his longe diversae litterae,
Sall. C. 34 fin.; Quint. 4, 1, 9; cf. also id. 2, 10, 7:huic diversa sententia eorum fuit,
id. 3, 6, 32. —Cf. so with dat., Quint. 2, 3, 10; 3, 10, 3 et saep.—With gen.:diversa omnium, quae umquam accidere, civilium armorum facies,
Tac. A. 1, 49:diversa in hac ac supradicta alite quaedam,
Plin. 10, 12, 15, § 32:eruca diversae est, quam lactuca, naturae,
id. 19, 8, 44, § 154.—Divided, fluctuating, hesitating, inconsistent:B.metu ac libidine divorsus agebatur,
Sall. J. 25, 6:qui diversus animi modo numen pavescere, modo, etc.,
Tac. H. 4, 84:diversi fremat inconstantia vulgi,
Tib. 4, 1, 45.— Adv.: dī-verse or dīvorse (acc. to II.), different ways, hither and thither; in different directions (very rarely): corpora prostrata diverse jacebant, scattered, Auct. B. Afr. 40 fin.; so,pauci paulo divorsius conciderant,
Sall. C. 61, 3:multifariam diverseque tendere,
Suet. Galb. 19.—Trop. of the mind:curae meum animum divorse trahunt,
Ter. And. 1, 5, 25:ab eodem de eadem re diverse dicitur,
differently, Cic. Inv. 1, 50:diversissime adfici,
very variously, Suet. Tib. 66:uti verbo ab alicujus sententia diverse,
in a different meaning, Gell. 6, 17, 9. -
126 divorsus
dī-verto ( vorto), ti, sum, 3, v. n., to turn or go different ways, to part, separate, turn aside (in the verb. finit. rare; not in the class. per.).I.Lit.A.To turn out of the way; hence, of travellers, to stop, lodge, sojourn:B.qui divertebat in proximo,
Amm. 14, 7, 15:in cenaculum,
Vulg. 4 Reg. 4, 11:ad hominem peccatorem,
to visit, id. Luc. 19, 7 al. —Of a married woman, to leave her husband:II.(uxor) sive diverterit, sive nupta est adhuc,
Dig. 9, 2, 27, § 30; cf.so of divorce: si uxor a legato diverterit,
ib. 5, 1, 42:nullis matrimoniis divertentibus,
Gell. 4, 3. V. also divortium.—Trop., to deviate from each other, to differ:I. A.divortunt mores virgini longe ac lupae,
Plaut. Ep. 3, 3, 22.—Hence, dīversus ( - vorsus), a, um, P. a., turned different ways.Lit.:B.in diversum iter equi concitati,
Liv. 1, 28:fenestrae,
opposite each other, Prop. 1, 3, 31; cf.ripa,
Sil. 1, 264 Drak.:iter a proposito diversum,
Caes. B. C. 1, 69, 1; cf.:diverso ab ea regione itinere,
id. ib. 3, 41, 4:diversis ab flumine regionibus,
id. B. G. 6, 25, 3:diversam aciem constituit,
id. B. C. 1, 40, 5:duo cinguli maxime inter se diversi, i. e. the two polar circles,
Cic. Rep. 6, 20 (13):diversum ad mare dejectus,
Tac. A. 2, 60; cf.:procurrentibus in diversa terris,
id. Agr. 11:in diversum flectere,
Plin. 11, 45, 101, § 248:binas per diversum coassationes substernere,
cross-wise, Plin. 36, 25, 62, § 186.—Trop.1.In gen., different, diverse, opposite, contrary, conflicting (cf.:2.varius, differens, discrepans, multiplex): monstrum ex contrariis diversisque inter se pugnantibus naturae studiis cupiditatibusque conflatum,
Cic. Cael. 5 fin.; cf.:quis non diversa praesentibus contrariaque expectatis aut speret aut timeat?
Vell. 2, 75, 2:pessuma ac divorsa inter se mala, luxuria atque avaritia,
Sall. C. 5, 8; cf. Liv. 34, 4.—In the sup.:ne illi falsi sunt, qui diversissimas res pariter exspectant, ignaviae voluptatem et praemia virtutis,
Sall. J. 85, 20:diversa sibi ambo consilia capiunt,
Caes. B. C. 3, 30, 1:est huic diversum vitio vitium prope majus,
Hor. Ep. 1, 18, 5; cf. Vell. 2, 80, 2:initio reges diversi pars ingenium, alii corpus exercebant,
pursuing opposite courses, Sall. C. 2, 1:diversi imperatoribus (sc. Scipioni et Mummio) mores, diversa fuerunt studia,
Vell. 1, 13, 3:dividere bona diversis,
Hor. S. 1, 3, 114; cf. id. ib. 1, 1, 3; Vell. 2, 60 fin. et saep.—Of conflicting passions: Pentheum diripuisse aiunt Bacchas;nugas fuisse credo, prae quo pacto ego divorsus distrahor,
Plaut. Merc. 2, 4, 2.— Comp.:divorsius,
Lucr. 3, 803.—In partic. (like contrarius, II. 2.), inimically opposed, of hostile or opposite opinions, unfriendly, hostile:II. A.certa igitur cum illo, qui a te totus diversus est,
Cic. Ac. 2, 32:regio ab se diversa,
Liv. 32, 38:diversos iterum conjungere amantes,
Prop. 1, 10, 15:acies,
Tac. A. 13, 57; 14, 30:factio,
Suet. Caes. 20; id. Tib. 3 fin.; cf.partes,
id. Caes. 1:diversae partis advocatus,
opposite, id. Gramm. 4:diversi ordiuntur, etc.,
Tac. A. 2, 10:subsellia,
of the opponents, Quint. 11, 3, 133; cf. Tac. Or. 34:minuere invidiam aut in diversum eam transferre,
Quint. 11, 1, 64:defectio Tarentinorum utrum priore anno an hoc facta sit, in diversum auctores trahunt,
are not agreed, Liv. 25, 11 fin.; cf.:nullo in diversum auctore,
Tac. A. 12, 69:consistentis ex diverso patroni,
on the opposite side, Quint. 4, 1, 42:ex diverso,
id. 5, 11, 43; Tac. A. 13, 40; id. H. 4, 16 et saep.;also: e diverso,
Plin. 4, 4, 5, § 9; Just. 30, 4, 6; the latter in Sueton, and the elder Pliny, i. q. contra, on the contrary:sunt qui putent, etc.... Alii e diverso, etc.,
Suet. Caes. 86; cf. id. Aug. 27; id. Dom. 9; Plin. 2, 50, 51, § 135; 5, 9, 10, § 56 al.; cf. Sillig. ad Plin. 14, 2, 4, § 35; Gai. Inst. 2, 16.Lit.: dispennite hominem divorsum et distennite, spread out in opposite directions, i. e. his limbs, Plaut. Mil. 5, 14:B.diversae state,
id. Truc. 4, 3, 14; cf.:diversi pugnabant,
separately, Caes. B. C. 1, 58, 4; so,jam antea diversi audistis,
Sall. C. 20, 5; and:sive juncti unum premant, sive id diversi gerant bellum,
Liv. 10, 25:diversi dissipatique in omnes partes fugere,
Caes. B. G. 2, 24, 4; cf.:ex diversa fuga in unum collecti,
Liv. 42, 8:age diversos et disice corpora ponto,
Verg. A. 1, 70:diversi consules discedunt,
Liv. 10, 33, 10; 22, 56; Nep. Dat. 11, 3 al.; cf.:quo diversus abis?
away, Verg. A. 5, 166; 11, 855:qui (portus) cum diversos inter se aditus habeant, in exitu conjunguntur et confluunt,
Cic. Verr. 2, 4, 52 fin.; cf. id. Agr. 2, 32, 87; Liv. 40, 22:in locis disjunctissimis maximeque diversis,
very widely separated, Cic. de Imp. Pomp. 4; so,loca,
id. ib. 16; Caes. B. G. 2, 22, 1 et saep.—Cf. in the sup.:diversissimis locis subeundo ad moenia,
Liv. 4, 22:itinera,
Caes. B. G. 7, 16 fin.; id. B. C. 3, 67, 2:proelium,
fought in different places, Hirt. B. G. 8, 19, 2 et saep.: sunt ea innumerabilia, quae a diversis emebantur, by various people, individuals (as an indefinite term for persons), Cic. Phil. 2, 37. — Poet., i. q. remotus, remote, far-distant:Aesar,
i. e. flowing in another, remote country, Ov. M. 15, 23; cf. Verg. A. 3, 4; 11, 261; 12, 621;708: diverso terrarum distineri,
distance apart, remoteness, Tac. A. 3, 59.—Trop.1.Different, unlike, dissimilar:2.varia et diversa genera et bellorum et hostium,
Cic. de Imp. Pomp. 10 fin.; cf.:variae et diversae et diffusae disputationes,
id. de Or. 3, 16, 61; 1, 61 fin.:diversa ac dissimilis pars,
id. Inv. 1, 23, 33; cf.:diversa studia in dissimili ratione,
id. Cat. 2, 5:flumina diversa locis,
Verg. G. 4, 367; so Ov. M. 1, 40:oris habitu simili aut diverso,
Quint. 9, 3, 34 al.:ut par ingenio, ita morum diversus,
Tac. A. 14, 19:a proposita ratione diversum,
Cic. Brut. 90; cf.:ab his longe diversae litterae,
Sall. C. 34 fin.; Quint. 4, 1, 9; cf. also id. 2, 10, 7:huic diversa sententia eorum fuit,
id. 3, 6, 32. —Cf. so with dat., Quint. 2, 3, 10; 3, 10, 3 et saep.—With gen.:diversa omnium, quae umquam accidere, civilium armorum facies,
Tac. A. 1, 49:diversa in hac ac supradicta alite quaedam,
Plin. 10, 12, 15, § 32:eruca diversae est, quam lactuca, naturae,
id. 19, 8, 44, § 154.—Divided, fluctuating, hesitating, inconsistent:B.metu ac libidine divorsus agebatur,
Sall. J. 25, 6:qui diversus animi modo numen pavescere, modo, etc.,
Tac. H. 4, 84:diversi fremat inconstantia vulgi,
Tib. 4, 1, 45.— Adv.: dī-verse or dīvorse (acc. to II.), different ways, hither and thither; in different directions (very rarely): corpora prostrata diverse jacebant, scattered, Auct. B. Afr. 40 fin.; so,pauci paulo divorsius conciderant,
Sall. C. 61, 3:multifariam diverseque tendere,
Suet. Galb. 19.—Trop. of the mind:curae meum animum divorse trahunt,
Ter. And. 1, 5, 25:ab eodem de eadem re diverse dicitur,
differently, Cic. Inv. 1, 50:diversissime adfici,
very variously, Suet. Tib. 66:uti verbo ab alicujus sententia diverse,
in a different meaning, Gell. 6, 17, 9. -
127 hacetenus
hac-tĕnus (a strengthened archaic form, hacĕtĕnus, acc. to Mar. Victor. p. 2457 P.—Separated per tmesin, Verg. A. 5, 603; 6, 62; Ov. M. 5, 642), adv. [hic- tenus; lit., as far as to this side; hence], to indicate a limit, so far, thus far (cf. hucusque).I.In space.A.Lit. (very rare), to this place, thus far:B.hactenus summus inaurato crater erat asper acantho,
Ov. M. 13, 700:hactenus dominum est illa secuta suum,
id. Tr. 1, 10, 22; id. Am. 2, 11, 16; cf.:hactenus in occidentem Germaniam novimus,
Tac. G. 35 init.:hac Trojana tenus fuerit fortuna secuta,
Verg. A. 6, 62.—Far more freq. and class. (esp. freq. in Cic.),Transf., to indicate the limit of a discourse or of an extract, thus far, to this point, no further than this:b.hactenus mihi videor de amicitia quid sentirem potuisse dicere,
Cic. Lael. 7, 24:hactenus admirabor corum tarditatem, qui, etc.,
id. N. D. 1, 10, 24:hactenus fuit, quod caute a me scribi posset,
id. Att. 11, 4, 2:externae arbores hactenus fere sunt,
Plin. 14, 1, 1, § 1; cf. id. 14, 3, 4, § 36:sed me hactenus cedentem nemo insequatur ultra,
Quint. 12, 10, 47:verum hactenus evagari satis fuerit,
id. 2, 4, 32;so after a quotation: hactenus Trogus,
Plin. 11, 52, 114, § 276:hactenus Varro,
id. 14, 14, 17, § 96.—In this sense usually ellipt., esp. as a formula of transition:II.sed, si placet, in hunc diem hactenus: reliqua differamus in crastinum,
thus far for to-day, Cic. Rep. 2, 44, 4 fin.: ergo [p. 837] haec quoque hactenus:redeo ad urbana,
id. Att. 5, 13, 2: sed haec hactenus: nunc, etc., so much for this (very freq.), id. Div. 2, 24, 53; id. Lael. 15, 55; id. Att. 13, 21, 4; Quint. 4, 2, 30 et saep.:haec hactenus,
Cic. Att. 16, 6, 2:sed de hoc loco plura in aliis: nunc hactenus,
id. Div. 2, 36, 76:hactenus haec,
Hor. S. 1, 4, 63:sed hactenus, praesertim, etc.,
Cic. Att. 5, 13, 1; so,sed hactenus,
id. ib. 9, 7, 3; 13, 9, 1; 14, 17, 2; Plin. 36, 6, 5, § 46:de litteris hactenus,
Cic. Fam. 2, 1, 1; 3, 7, 3; 16, 24, 1; id. Att. 6, 2, 1 al.:hactenus de soloecismo,
Quint. 1, 5, 54:hactenus ergo de studiis... proximus liber, etc.,
id. 1, 12, 19:hactenus de poëtis,
Lact. 1, 5, 15:hactenus de mundo,
Plin. 2, 38, 38, § 102; 15, 8, 8, § 34:hactenus, et pariter vitam cum sanguine fudit,
Ov. M. 2, 610:hactenus et gemuit,
id. ib. 10, 423:hactenus: ut vivo subiit,
id. F. 5, 661:hactenus Aeacides,
id. M. 12, 82; 14, 512.—In time, to indicate a limit, up to this time, thus far, so long, till now, hitherto, no longer than this ( poet. and post-Aug.):III.hactenus quietae utrimque stationes fuere: postquam, etc.,
Liv. 7, 26, 6:hactenus pro libertate, mox de finibus pugnatum est,
Flor. 1, 11, 5; Ov. M. 5, 250:hac celebrata tenus sancto certamina patri,
Verg. A. 5, 603; 11, 823:dispecta est et Thule, quam hactenus nix et hiems abdebat,
Tac. Agr. 10; id. A. 13, 47.—In extent.A.Absol., opp. to more, to this extent, so much, only so much, only (very rare, and not anteAug.):B.Burrum sciscitanti hactenus respondisse: ego me bene habeo,
Tac. A. 14, 51;so ellipt.,
Suet. Dom. 16.—Far more freq. and class.,Relat., like eatenus, to this extent that, so much as, so far as, as far as;corresp. with quatenus, quoad, quod, si, ut (so most freq.), ne: hactenus non vertit (in rem), quatenus domino debet: quod excedit, vertit,
Dig. 15, 3, 10, § 7:hactenus existimo nostram consolationem recte adhibitam esse, quoad certior ab homine amicissimo fieres iis de rebus, etc.,
Cic. Fam. 4, 3, 3:patrem familiae hactenus ago, quod aliquam partem praediorum percurro,
Plin. Ep. 9, 15, 3: meritoria officia sunt;hactenus utilia, si praeparant ingenium, non detinent,
Sen. Ep. 88.—With ut:haec artem quidem et praecepta duntaxat hactenus requirunt, ut certis dicendi luminibus ornentur,
Cic. de Or. 2, 27, 119; id. Div. 1, 8, 13; Hor. S. 1, 2, 123; Ov. H. 15, 156.—With ne:curandus autem hactenus, ne quid ad senatum, etc.,
Cic. Att. 5, 4, 2; Quint. 6, 2, 3; Tac. A. 14, 7; cf.:(eum) interficere constituit, hactenus consultans, veneno an ferro vel qua alia vi,
id. ib. 14, 3 init. -
128 hactenus
hac-tĕnus (a strengthened archaic form, hacĕtĕnus, acc. to Mar. Victor. p. 2457 P.—Separated per tmesin, Verg. A. 5, 603; 6, 62; Ov. M. 5, 642), adv. [hic- tenus; lit., as far as to this side; hence], to indicate a limit, so far, thus far (cf. hucusque).I.In space.A.Lit. (very rare), to this place, thus far:B.hactenus summus inaurato crater erat asper acantho,
Ov. M. 13, 700:hactenus dominum est illa secuta suum,
id. Tr. 1, 10, 22; id. Am. 2, 11, 16; cf.:hactenus in occidentem Germaniam novimus,
Tac. G. 35 init.:hac Trojana tenus fuerit fortuna secuta,
Verg. A. 6, 62.—Far more freq. and class. (esp. freq. in Cic.),Transf., to indicate the limit of a discourse or of an extract, thus far, to this point, no further than this:b.hactenus mihi videor de amicitia quid sentirem potuisse dicere,
Cic. Lael. 7, 24:hactenus admirabor corum tarditatem, qui, etc.,
id. N. D. 1, 10, 24:hactenus fuit, quod caute a me scribi posset,
id. Att. 11, 4, 2:externae arbores hactenus fere sunt,
Plin. 14, 1, 1, § 1; cf. id. 14, 3, 4, § 36:sed me hactenus cedentem nemo insequatur ultra,
Quint. 12, 10, 47:verum hactenus evagari satis fuerit,
id. 2, 4, 32;so after a quotation: hactenus Trogus,
Plin. 11, 52, 114, § 276:hactenus Varro,
id. 14, 14, 17, § 96.—In this sense usually ellipt., esp. as a formula of transition:II.sed, si placet, in hunc diem hactenus: reliqua differamus in crastinum,
thus far for to-day, Cic. Rep. 2, 44, 4 fin.: ergo [p. 837] haec quoque hactenus:redeo ad urbana,
id. Att. 5, 13, 2: sed haec hactenus: nunc, etc., so much for this (very freq.), id. Div. 2, 24, 53; id. Lael. 15, 55; id. Att. 13, 21, 4; Quint. 4, 2, 30 et saep.:haec hactenus,
Cic. Att. 16, 6, 2:sed de hoc loco plura in aliis: nunc hactenus,
id. Div. 2, 36, 76:hactenus haec,
Hor. S. 1, 4, 63:sed hactenus, praesertim, etc.,
Cic. Att. 5, 13, 1; so,sed hactenus,
id. ib. 9, 7, 3; 13, 9, 1; 14, 17, 2; Plin. 36, 6, 5, § 46:de litteris hactenus,
Cic. Fam. 2, 1, 1; 3, 7, 3; 16, 24, 1; id. Att. 6, 2, 1 al.:hactenus de soloecismo,
Quint. 1, 5, 54:hactenus ergo de studiis... proximus liber, etc.,
id. 1, 12, 19:hactenus de poëtis,
Lact. 1, 5, 15:hactenus de mundo,
Plin. 2, 38, 38, § 102; 15, 8, 8, § 34:hactenus, et pariter vitam cum sanguine fudit,
Ov. M. 2, 610:hactenus et gemuit,
id. ib. 10, 423:hactenus: ut vivo subiit,
id. F. 5, 661:hactenus Aeacides,
id. M. 12, 82; 14, 512.—In time, to indicate a limit, up to this time, thus far, so long, till now, hitherto, no longer than this ( poet. and post-Aug.):III.hactenus quietae utrimque stationes fuere: postquam, etc.,
Liv. 7, 26, 6:hactenus pro libertate, mox de finibus pugnatum est,
Flor. 1, 11, 5; Ov. M. 5, 250:hac celebrata tenus sancto certamina patri,
Verg. A. 5, 603; 11, 823:dispecta est et Thule, quam hactenus nix et hiems abdebat,
Tac. Agr. 10; id. A. 13, 47.—In extent.A.Absol., opp. to more, to this extent, so much, only so much, only (very rare, and not anteAug.):B.Burrum sciscitanti hactenus respondisse: ego me bene habeo,
Tac. A. 14, 51;so ellipt.,
Suet. Dom. 16.—Far more freq. and class.,Relat., like eatenus, to this extent that, so much as, so far as, as far as;corresp. with quatenus, quoad, quod, si, ut (so most freq.), ne: hactenus non vertit (in rem), quatenus domino debet: quod excedit, vertit,
Dig. 15, 3, 10, § 7:hactenus existimo nostram consolationem recte adhibitam esse, quoad certior ab homine amicissimo fieres iis de rebus, etc.,
Cic. Fam. 4, 3, 3:patrem familiae hactenus ago, quod aliquam partem praediorum percurro,
Plin. Ep. 9, 15, 3: meritoria officia sunt;hactenus utilia, si praeparant ingenium, non detinent,
Sen. Ep. 88.—With ut:haec artem quidem et praecepta duntaxat hactenus requirunt, ut certis dicendi luminibus ornentur,
Cic. de Or. 2, 27, 119; id. Div. 1, 8, 13; Hor. S. 1, 2, 123; Ov. H. 15, 156.—With ne:curandus autem hactenus, ne quid ad senatum, etc.,
Cic. Att. 5, 4, 2; Quint. 6, 2, 3; Tac. A. 14, 7; cf.:(eum) interficere constituit, hactenus consultans, veneno an ferro vel qua alia vi,
id. ib. 14, 3 init.
См. также в других словарях:
very like — (as) like as ˈnot | like eˈnough | most/very ˈlike idiom (old fashioned) quite probably • She would be in bed by now, as like as not. Main entry: ↑likeidiom … Useful english dictionary
like# — like vb Like, love, eiyoy, relish, fancy, dote are comparable when meaning to be so attracted to a person or thing as to regard him or it with favor. Like (opposed to dislike), the most general and, especially when unqualified, the most colorless … New Dictionary of Synonyms
like enough — (or most like) archaic probably he ll have lost a deal of blood, I dare say, and like enough he s still losing it * * * (as) like as ˈnot | like eˈnough | most/very ˈlike idiom (old fashioned … Useful english dictionary
like — I UK [laɪk] / US adjective, adverb, conjunction, preposition *** Summary: Like can be used in the following ways: as a preposition (followed by a noun): He looks like his father. as a conjunction (connecting two clauses): She looked like she was… … English dictionary
like — like1 W1S1 [laık] prep ▬▬▬▬▬▬▬ 1¦(similar)¦ 2 what is somebody/something like? 3¦(example)¦ 4¦(typical)¦ 5 like this/that/so 6 just like that 7 something like 8 nothing like 9 there s nothing like 10 more like … Dictionary of contemporary English
like — 1 /laIk/ preposition 1 similar in some way to something else: My mother has a car like yours. | He crawled out of the hut on his belly, like a snake. | very like: He s very like his brother. | look/sound/feel/taste/seem like: The building looked… … Longman dictionary of contemporary English
like — I. verb (liked; liking) Etymology: Middle English, from Old English līcian; akin to Old English gelīc alike Date: before 12th century transitive verb 1. chiefly dialect to be suitable or agreeable to < I like onions but they don t like me > 2 … New Collegiate Dictionary
like — I. /laɪk / (say luyk) preposition 1. similarly to; in a manner characteristic of: they lived like kings. 2. typical or characteristic of: an act of kindness just like him. 3. bearing resemblance to: he is like his father. 4. for example; as; such …
like — 1. adj., prep., adv., conj., & n. adj. (often governing a noun as if a transitive participle such as resembling) (more like, most like) 1 a having some or all of the qualities of another or each other or an original; alike (in like manner; as… … Useful english dictionary
like nobody's business — (informal) Keenly, energetically • • • Main Entry: ↑business like nobody s business (informal) Very energetically or intensively • • • Main Entry: ↑nobody * * * like nobody’s business spoken … Useful english dictionary
like anything — 1. Very much 2. With great vigour • • • Main Entry: ↑any * * * like anything spoken phrase very much When she stuck the needle in, it hurt like anything. Thesaurus: v … Useful english dictionary