Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

vero

  • 1 vērō

        vērō adv.    [verus], in truth, in fact, certainly, truly, to be sure, surely, assuredly: Itane vero obturbat? T.: ego vero vellem: cum effusis gaudio lacrimis cupere vero diceret, etc., L.: multum vero haec eis iura profuerunt: Egregiam vero laudem refertis, V.—With immo, no indeed, nay rather: Immo vero indignum facinus faxo ex me audies, T.: immo vero, inquit, ii vivunt, qui, etc.—In an emphat. affirmative answer, yes, certainly, by all means, assuredly: M. fuisti saepe, credo, in scholis philosophorum. A. vero, ac libenter quidem.— With minime, emphasizing the negation, by no means, assuredly not: S. quid? totum domum num quis alter, praeter te, regit? L. minime vero. —In expostulation, but, though, however: minue vero iram, T.—In a climax, even, indeed: neque solum in tantis rebus, sed etiam in mediocribus studiis, vel vero etiam negotiis contemnendum: neque vero id satis habuit, N.—As adversative particle, but in fact, but indeed, however (always after one or more words of the clause): ne T. quidem Postumius contemnendus in dicendo: de re p. vero non minus vehemens orator, quam bellator fuit: non vero tam isti (sc. mortui sunt) quam tu ipse, nugator.—In transitions, now, but, however: age vero ceteris in rebus quali sit temperantiā, considerate: quod vero dicere ausus es, in eo.. errasti.
    * * *
    yes; in truth; certainly; truly, to be sure; however

    Latin-English dictionary > vērō

  • 2 vero

    vero vero однако, но, же, все же

    Латинско-русский словарь > vero

  • 3 vero

    [st1]1 [-] vērō, adv.: a - vraiment, à coup sûr, en vérité.    - c'est bien celui qui; veron serio? Plaut. Truc. 302: vraiment, sérieusement ? cf. Plaut. Cas. 711.    - adulescentulus, quem tu videre vero velles, Ter. 687: un jeune homme que tu voudrais voir à coup sûr.    - hercle vero serio, Ter. Ad. 975: par Hercule, vraiment sérieusement, cf. Ter. Eun. 393.    - magnifica vero vox, Cic. Off. 3, 1: mot admirable vraiment, cf. Cic. Off. 1, 89 ; 3, 1; 3, 34 ; 3, 99.    - nec vero est quicquam... Cic. Off. 1, 150: et il n'y a vraiment rien...    - haec ubi convenerunt, tune vero, Liv. 25, 8, 9: ces conventions faites, alors vraiment, alors décidément.    - quasi vero, Cic. Div. 2, 27: comme si vraiment.    - ironiquement multum vero haec eis jura profuerunt, Cic. Verr. 2, 5, 47, 124: vraiment, ces droits lui ont été d'une grande utilité.    - nisi vero: à moins que par hasard.    - nisi vero existimatis dementem P. Africanum fuisse, Cic.: à moins que vous pensiez que Scipion l'Africain avait perdu la raison.    - an vero? Cic. de Or. 1, 37: est-ce que vraiment? b - après forte ponctuation au vrai, de fait; la vérité c'est que.    - Cic. Mil. 12 ; 15; Br. 269; Mur. 46 II et vero, Cic. Br. 165: et au vrai, et de fait, cf. Cic. Or. 136.    - en tête d'une lettre ego vero, Cic. Att. 9, 9, 1: il est vrai que, cf. Cic. Fam. 7, 30, 1 c - dans l'intérieur d'une phrase, pour enchérir voire, voire même, et même.    - et per se et per suos et vero etiam per alienos, Cic. Mur. 45: et par lui et par les siens et même vraiment par des étrangers, voire même par, cf. Cic. Off. 1, 147.    - si quis esset aut si etiam umquam fuisset aut vero si esse posset, Cic de Or. 1, 76: cet homme, s'il existait, ou si même il avait jamais existé, voire, s'il pouvait exister [= allons même plus loin]. d - dans le dialogue oui.    - dixi hercle vero, Plaut. Mil. 367: oui, parfaitement, je l'ai dit, cf. Plaut. Stich. 597; Cic. Br. 300; Off. 2, 71; 3, 55; 3, 97.    - "in sententia permaneto" - "vero, nisi..." Cic. Mur. 65: "persiste dans ton sentiment" - "oui, vraiment, à moins que..."    - minime vero (non vero): non, pas du tout.    - num sermonem vestrum aliquem diremit noster interventus? --- 'minime vero', Africanus, Cic. Rep. 3, 44: est-ce que notre brusque arrivée aurait mis fin à votre conversation? — non, pas du tout, répondit Scipion.    - domi pluresne praesunt negotiis tuis? --- immo vero unus, Cic.: à Rome, tes biens sont-ils entre les mains de plusieurs intendants? - non certes, je n'en ai qu'un seul. e - après un impératif donc, eh bien!    - cape vero, Plaut. Bac. 1061: prends donc, prends seulement; prends, allons, voyons, cf. Plaut. Ep. 3 ; 723; Ter. Phorm. 435. [st1]2 [-] vērō, conj. de coord.: mais en vérité, mais; quant à.    - souvent c. le gr. δέ.    - ego vero sum paratus: quant à moi, je suis prêt.    - tres jam copiarum partes Helvetios id flumen traduxisse, quartam vero partem citra flumen Ararim reliquam esse, Caes. BG. 1, 12, 2: [informé] que les Helvètes avaient fait traverser le fleuve aux trois quarts de leurs troupes, mais que (ou et que) un quart restait en deçà de l'Arar, cf. Cic. Div. 2, 22; 2, 145; Nat. 1, 52, etc. II mais en vérité, mais: Cic. Fin. 4, 7; Sest. 143; Tusc. I, 82; Caec. 3; Off. 2, 27.    - Smyrnaei vero, Cic. Arch. 19: quant aux habitants de Smyrne, cf. Cic. Planc. 86; Rep. 1, 12, etc. [st1]3 [-] vēro, āre: - tr. - Enn. dire la vérité. [st1]4 [-] vĕro, ōnis, m. (c. veru]: A.-Vict. épée en plomb, fleuret.
    * * *
    [st1]1 [-] vērō, adv.: a - vraiment, à coup sûr, en vérité.    - c'est bien celui qui; veron serio? Plaut. Truc. 302: vraiment, sérieusement ? cf. Plaut. Cas. 711.    - adulescentulus, quem tu videre vero velles, Ter. 687: un jeune homme que tu voudrais voir à coup sûr.    - hercle vero serio, Ter. Ad. 975: par Hercule, vraiment sérieusement, cf. Ter. Eun. 393.    - magnifica vero vox, Cic. Off. 3, 1: mot admirable vraiment, cf. Cic. Off. 1, 89 ; 3, 1; 3, 34 ; 3, 99.    - nec vero est quicquam... Cic. Off. 1, 150: et il n'y a vraiment rien...    - haec ubi convenerunt, tune vero, Liv. 25, 8, 9: ces conventions faites, alors vraiment, alors décidément.    - quasi vero, Cic. Div. 2, 27: comme si vraiment.    - ironiquement multum vero haec eis jura profuerunt, Cic. Verr. 2, 5, 47, 124: vraiment, ces droits lui ont été d'une grande utilité.    - nisi vero: à moins que par hasard.    - nisi vero existimatis dementem P. Africanum fuisse, Cic.: à moins que vous pensiez que Scipion l'Africain avait perdu la raison.    - an vero? Cic. de Or. 1, 37: est-ce que vraiment? b - après forte ponctuation au vrai, de fait; la vérité c'est que.    - Cic. Mil. 12 ; 15; Br. 269; Mur. 46 II et vero, Cic. Br. 165: et au vrai, et de fait, cf. Cic. Or. 136.    - en tête d'une lettre ego vero, Cic. Att. 9, 9, 1: il est vrai que, cf. Cic. Fam. 7, 30, 1 c - dans l'intérieur d'une phrase, pour enchérir voire, voire même, et même.    - et per se et per suos et vero etiam per alienos, Cic. Mur. 45: et par lui et par les siens et même vraiment par des étrangers, voire même par, cf. Cic. Off. 1, 147.    - si quis esset aut si etiam umquam fuisset aut vero si esse posset, Cic de Or. 1, 76: cet homme, s'il existait, ou si même il avait jamais existé, voire, s'il pouvait exister [= allons même plus loin]. d - dans le dialogue oui.    - dixi hercle vero, Plaut. Mil. 367: oui, parfaitement, je l'ai dit, cf. Plaut. Stich. 597; Cic. Br. 300; Off. 2, 71; 3, 55; 3, 97.    - "in sententia permaneto" - "vero, nisi..." Cic. Mur. 65: "persiste dans ton sentiment" - "oui, vraiment, à moins que..."    - minime vero (non vero): non, pas du tout.    - num sermonem vestrum aliquem diremit noster interventus? --- 'minime vero', Africanus, Cic. Rep. 3, 44: est-ce que notre brusque arrivée aurait mis fin à votre conversation? — non, pas du tout, répondit Scipion.    - domi pluresne praesunt negotiis tuis? --- immo vero unus, Cic.: à Rome, tes biens sont-ils entre les mains de plusieurs intendants? - non certes, je n'en ai qu'un seul. e - après un impératif donc, eh bien!    - cape vero, Plaut. Bac. 1061: prends donc, prends seulement; prends, allons, voyons, cf. Plaut. Ep. 3 ; 723; Ter. Phorm. 435. [st1]2 [-] vērō, conj. de coord.: mais en vérité, mais; quant à.    - souvent c. le gr. δέ.    - ego vero sum paratus: quant à moi, je suis prêt.    - tres jam copiarum partes Helvetios id flumen traduxisse, quartam vero partem citra flumen Ararim reliquam esse, Caes. BG. 1, 12, 2: [informé] que les Helvètes avaient fait traverser le fleuve aux trois quarts de leurs troupes, mais que (ou et que) un quart restait en deçà de l'Arar, cf. Cic. Div. 2, 22; 2, 145; Nat. 1, 52, etc. II mais en vérité, mais: Cic. Fin. 4, 7; Sest. 143; Tusc. I, 82; Caec. 3; Off. 2, 27.    - Smyrnaei vero, Cic. Arch. 19: quant aux habitants de Smyrne, cf. Cic. Planc. 86; Rep. 1, 12, etc. [st1]3 [-] vēro, āre: - tr. - Enn. dire la vérité. [st1]4 [-] vĕro, ōnis, m. (c. veru]: A.-Vict. épée en plomb, fleuret.
    * * *
        Vero, Discretiua coniunctio: vt, Achilles quidem fortis suit, Vlysses vero astutus. Mais Ulysses estoit fin.
    \
        Ain'vero? Plaut. Une maniere de parler qu'on dit par courroux, Dis tu?
    \
        At vero nos. Cic. Mais nous aussi.
    \
        Aut vero. Cic. Ou aussi.
    \
        Ego vero. Une maniere de response. Cic. Quod scribis te audire me etiam mentis errore et dolore affici, mihi vero mens integra est. Certainement.
    \
        Quod laudas quia obliuisci me scripsi ante facta et dicta nostri amici, ego vero ita facio. Cic. Certainement je le fay ainsi.
    \
        Herus tuus vbi amabo est? TR. eia vero quasi non sit intus. Plaut. Voire vrayement comme s'il n'estoit point ceans.
    \
        Et vero. Cic. Tibi et fuit hoc semper facillimum, et vero esse debuit. Et certes.
    \
        Et vero etiam. Cic. Et illi ostendisti, et vero etiam mihi. Et certes à moy aussi.
    \
        Iam vero. Plin. Latifundia perdidere Italiam, iam vero et prouincias. Voire et desja.
    \
        Id vero. Terent. - sed eas fabulas factas prius Latinas scisse se se, id vero pernegat. Jehan cela il vous nie, ou C'est ce qu'il vous nie.
    \
        Ille vero, pro Imo vero, vel Ille etiam. Cic. Quid, inquies, remex ille de classe Coponii, non ne ea praedixit quae facta sunt? Ille vero et ea quidem quae eo tempore ne acciderent, timebamus. Mais qui plus est, cela aussi que, etc.
    \
        De Lepido vero, et Tullio, quod quaeris, illi vero non dubitant quin Caesari praesto futuri, in Senatumque venturi sint. Cic. Iceuls certainement ne, etc.
    \
        Ipse vero aer, qui natura maxime frigidus, minime est expers caloris: ille vero et multo quidem calore admistus. Cic. Mais.
    \
        Ita vero, Sane vero. Plautus. Terent. Parolles de mocquerie, Ouy vrayement, Ouy dea, Dieu scait que voire.
    \
        Mirum vero impudenter mulier si facit meretrix. Terent. Mais je vous prie que c'est une grande merveille si, etc. Par mocquerie.
    \
        Nisi vero existimatis, etc. Cic. Si d'adventure vous n'estimez, etc. Comme qui diroit, Je ne croy pas que vous estimiez, etc.
    \
        Sed ea vero sic agit, vt prorsus reticere nullo modo possit. Cic. Mais vrayement il fait, etc.
    \
        Tu vero. Terent. Quem tu vero videre velles Phaedria. Lequel certainement tu, etc.
    \
        Vero, in principio epistolae. Cic. Ego vero et tuum in discessu vidi animum, et meo sum ipse testis. J'ay certainement, etc.
    \
        Est vero probandum qui et summa voluntate cesserit, et egregia animi alacritate abfuerit. Cic. Mais que c'est bien chose à louer, de dire que celuy, etc. Dict par mocquerie.
    \
        Vero ironicôs, cum accusatiuo aliquando. Cic. Turpem vero actionem qua defenditur amplissimi authoritas ordinis contra crudelissimi gladiatoris amentiam. Mais que c'est une chose meschante de, etc.
    \
        Vero, Permittentis est, et concedentis. Cic. Orationes nobis veteres explicabis? Ego vero, inquam, Brute, sed in Cumano, etc. J'en suis content, je le vueil bien.
    \
        Quid igitur contra Brutum me dicturum putas? A. Tu vero, vt videtur: nam praefinire non est meum. Cic. Quant à toy, comme il te plaira.
    \
        Nec vero. Cic. Nihil porro igni vacuum videri potest, nec vero tangi quod careat solido. Ne aussi.

    Dictionarium latinogallicum > vero

  • 4 vero

    1. vēro, āre (verus), wahr reden, Enn. ann. 380.
    ————————
    2. vero, ōnis, m. = veru, der Wurfspieß, veronibus plumbeis uti, Aur. Vict. de Caes. 17, 4.
    ————————
    3. vērō, Adv. (verus), in Wahrheit, in der Tat, wirklich, allerdings, I) als Adv.: a) übh., Cic. u.a.: enim vero, s. enimvero. – zu Anfang eines Briefes, ego vero cupio, te ad me venire, ich wünsche wirklich, Cic.: zur Verstärkung verb., hercle vero, Ter.: immo vero, s. immo. – b) in Antworten, zur Bestätigung oder Bekräftigung, häufig vorangestellt, jawohl, allerdings, in der Tat, vero, mea puella, Cic.: explicabis? vero, Cic.: in verneinenden Antworten, minime vero, Cic. – in schriftlichen Antworten, ego vero, Servi, vellem, ut scribis, in meo gravissimo casu affuisses, jawohl wollte ich, daß du bei mir gewesen wärest, Cic.: ebenso immo vero, s. immo: enim vero, ja wahrhaftig, ei wahrhaftig, Ter. u. Cic. – c) in der Anrede, bei Aufforderungen, Aufmunterungen, doch, cape vero, so nimm es doch, Plaut.: ostende vero, zeige doch, Plaut.: tu vero ascribe me talem in numerum, nun denn, geselle mich dieser Z. zu, Cic. Phil. 2, 33. – d) bei Steigerungen, vollends, sogar, gar, in mediocribus vel studiis vel officiis, vel vero etiam negotiis contemnendum, Cic.: tum vero cerneres, dann vollends usw., Sall. – II) übtr., als stark bekräftigende Adversativpartikel (stets nach einem Worte od. nach mehreren Worten des Satzes), in der Tat aber, gerade aber, nun aber doch, illud vero plane non est ferendum, das aber ist doch nun gar nicht zu ertra-
    ————
    gen, Cic. – bei Übergängen in der Rede, nec vero tibi de versibus respondebo, Cic.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > vero

  • 5 vero [3]

    3. vērō, Adv. (verus), in Wahrheit, in der Tat, wirklich, allerdings, I) als Adv.: a) übh., Cic. u.a.: enim vero, s. enim-vēro. – zu Anfang eines Briefes, ego vero cupio, te ad me venire, ich wünsche wirklich, Cic.: zur Verstärkung verb., hercle vero, Ter.: immo vero, s. īmmō. – b) in Antworten, zur Bestätigung oder Bekräftigung, häufig vorangestellt, jawohl, allerdings, in der Tat, vero, mea puella, Cic.: explicabis? vero, Cic.: in verneinenden Antworten, minime vero, Cic. – in schriftlichen Antworten, ego vero, Servi, vellem, ut scribis, in meo gravissimo casu affuisses, jawohl wollte ich, daß du bei mir gewesen wärest, Cic.: ebenso immo vero, s. īmmō: enim vero, ja wahrhaftig, ei wahrhaftig, Ter. u. Cic. – c) in der Anrede, bei Aufforderungen, Aufmunterungen, doch, cape vero, so nimm es doch, Plaut.: ostende vero, zeige doch, Plaut.: tu vero ascribe me talem in numerum, nun denn, geselle mich dieser Z. zu, Cic. Phil. 2, 33. – d) bei Steigerungen, vollends, sogar, gar, in mediocribus vel studiis vel officiis, vel vero etiam negotiis contemnendum, Cic.: tum vero cerneres, dann vollends usw., Sall. – II) übtr., als stark bekräftigende Adversativpartikel (stets nach einem Worte od. nach mehreren Worten des Satzes), in der Tat aber, gerade aber, nun aber doch, illud vero plane non est ferendum, das aber ist doch nun gar nicht zu ertragen, Cic. – bei Übergängen in der Rede, nec vero tibi de versibus respondebo, Cic.

    lateinisch-deutsches > vero [3]

  • 6 vero

    I vērō adv. [ verus ]
    1) в самом деле, действительно, подлинно, право (же)
    ego v. cupio te ad me venire C — я очень хочу, чтобы ты приехал ко мне
    multam v. operam frustra consumpsi C — поистине, немало труда я потратил зря
    nec v. non C etc. — и (уж) во всяком случае, и бесспорно
    enim v. Ter, C etc. — да, действительно
    immo v. — напротив, как раз наоборот
    pluresne praesunt negotiis tuis? — Immo v. unus C — и многие ведают твоими делами? — Да нет же, всего один (человек)
    minime v. C — да нет же, совсем нет, нисколько
    2) ну да, конечно, безусловно
    dixi hercle v. Pl — да, конечно, я (это) сказал
    haec ubi convenerunt, tune v... L — когда об этом договорились, тогда, разумеется...
    3) (при imper.) же, всё же
    cape v. Plда возьми же
    minue v. iram Ter — да ну же, поубавь ты (свой) гнев
    4) (на втором месте) даже, прямо-таки
    musica (Romanis) moribus abest..., saltare v. etiam in vitiis ponitur Nep — музыка чужда римским нравам... ну, а что касается пляски, то она просто считается пороком
    is, si quis esset, aut si etiam unquam fuisset, aut v. si esse posset C — если бы такой человек был, или если бы он хотя бы когда-л. существовал, или, скажем даже, если бы мог он (вообще) существовать
    5) (при противопоставлениях, на втором месте) же, однако, всё же, что касается (frons, oculi persaepe mentiuntur, oratio v. saepissime C)
    tres jam copiarum partes Helvetios id flumen traduxisse, quartam v. partem citra flumen Ararim reliquam esse Cs — (Цезарь узнал, что) гельветы уже переправили через эту реку три четверти (своих) войск, четвёртая же часть осталась по эту сторону реки Арар
    II vēro, —, —, āre арх.
    satin' vates verant aetate in agunda? Enn ap. AG — что же, правду говорят прорицатели в своих предсказаниях будущего?
    III vero, ōnis m. AV = veru 2.

    Латинско-русский словарь > vero

  • 7 vero

    однакo (quidem) - si (sin) vero (1. 18 D. 4, 2);

    an - an vero (1. 7 D. 2, 12);

    non vero (1. 6 § 3 D. 1, 16).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > vero

  • 8 vero

    1.
    vērō, adv., v. verus fin. B.
    2.
    vēro, āre, v. n. [verus], to speak the truth: satin' vates verant aetate in agendā? Enn. ap. Gell. 18, 2 fin. (Ann. v. 370 Vahl.).
    3.
    vĕro, ōnis, v. veru init.

    Lewis & Short latin dictionary > vero

  • 9 vero

    adv
    fait (en vero), vrai (à dire vero)

    Dictionarium Latino-Gallicum botanicae > vero

  • 10 vero [1]

    1. vēro, āre (verus), wahr reden, Enn. ann. 380.

    lateinisch-deutsches > vero [1]

  • 11 vero [2]

    2. vero, ōnis, m. = veru, der Wurfspieß, veronibus plumbeis uti, Aur. Vict. de Caes. 17, 4.

    lateinisch-deutsches > vero [2]

  • 12 vero

    но, однако

    Латинско-русский медицинско-фармацевтический словарь > vero

  • 13 vero

    in truth, indeed, to be sure / however.

    Latin-English dictionary of medieval > vero

  • 14 vero

    (наречие)
    действительно, но

    Latin-Russian dictionary > vero

  • 15 vero

      adv.
      но, однако; всё же; действительно, в самом деле, поистине, конечно; conj. а, но, же

    Dictionary Latin-Russian new > vero

  • 16 Vitam impendere vero

    см. Vérb(a) animí proférr(e) et vít(am) impéndere véro
    Отдать жизнь за правду.
    ...если не писал, то, по крайней мере, министрам и любимцам их истину с улыбкой говорил. Выходите, любезные либералы, на чистое поле, и сразимся! Тогда я и себя выведу на чистую воду, и она не возмутится. Vitam impendere vero, но по-своему. (А. И. Тургенев - П. А. Вяземскому, 7.V 1819.)
    Не случаен был выбранный Руссо девиз: "vitam impendere vero", не случайно было и заявление Толстого: "единственный мой герой, который всегда был, есть и будет прекрасен, - правда". (М. Н. Розанов, Руссо и Толстой.)
    Никогда личные побуждения не оскверняли моего желания приносить пользу людям; это желание вложило мне в руки перо, и почти всегда я писал вопреки собственным интересам. Vitam impendere vero - вот девиз, который я избрал, и чувствую себя достойным его. Читатель, я могу ошибиться сам, но не обманывать тебя по своей воле; бойся моих заблуждений, но не моих намерений. (Жан-Жак Руссо, О театре.)
    "Vitam impendere vero" - жизнь посвятить истине. Ювенал - Жан-Жак Руссо. Полезная ложь лучше бесполезной правды. Французская народная мудрость. (Лион Фейхтвангер, Мудрость чудака, или Смерть и преображение Жан-Жака Руссо.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Vitam impendere vero

  • 17 enim-vērō or enim vērō

        enim-vērō or enim vērō adv.,    yes indeed, yes truly, assuredly, of a truth, to be sure, indeed: Enimvero Chremes cruciat adulescentulum, T.: enim vero ferendum hoc quidem non est: hic enim vero tu exclamas, etc.: tum enimvero deorum ira admonuit, etc., L.—In replies: Pa. Incommode hercle. Ch. Immo enimvero infeliciter, T.

    Latin-English dictionary > enim-vērō or enim vērō

  • 18 Vérb(a) animí proférr(e) et vít(am) impéndere véro

    Высказать слова своей души и правде отдать жизнь.
    Ювенал, "Сатиры", IV, 88-92:
    Tórrentém, nec cívis erát, qui líbera pósset
    Vérb(a) animí proférr(e) et vít(am) impéndere véro.
    Sólstiti(a), hís armís illá quoque tútus in áula.
    Так что Крисп никогда и не правил против теченья:
    Был он совсем не из тех, кто бы мог в откровенной беседе
    Высказать душу, готовый за правду пожертвовать жизнью:
    Вот свои восемь десятков и дожил он тихо и мирно,
    Даже при этом дворе обеспечив себе безопасность.
    (Перевод Д. Недовича и Ф. Петровского)
    Отчего мне, которого издатели "Сына Отечества" без моего ведома впрягли в свой рыдван, не держаться их эпиграфа (verba animi proferre et vitam impendere vero): я эту часть, то есть исполнение этого стиха взял на себя. (П. А. Вяземский - А. И. Тургеневу, 21.I 1821.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Vérb(a) animí proférr(e) et vít(am) impéndere véro

  • 19 Multi sunt vocāti, pauci vero electi

    Много званных, но мало избранных.
    Евангелие от Матфея, 20,16 и 22,14 - из притч о Царстве Небесном.
    Античность не знала ни инквизиции, ни Варфоломеевской ночи, ни пуританского уныния. Она не знала и фанатизма, этой страсти, порождающей самые неслыханные жестокости. Фанатизм был создан следующей фразой: multi sunt vocati, pauci vero electi - "вне церкви нет спасения". (Стендаль, Прогулки по Риму.)
    Видя собор таким нарядным, таким веселым и благородным, нельзя себе представить, что религия - говорит о вечном аде, который навсегда должен поглотить большую часть людей. Multi sunt vocati, pauci vero electi. (Там же.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Multi sunt vocāti, pauci vero electi

  • 20 Néc veró terráe ferr(e) ómnes ómnia póssunt

    Не может любая земля родить любое растение.
    Вергилий, "Георгики", II, 109.
    Вы величайший агроном, но не вздумайте цитировать мне новейшие трактаты по вопросам агрономии. Для меня вся эта наука, сеньор де Рей, заключена в том, что я называю "Библией полей", в "Георгиках" бессмертного римлянина. Там все замечательно - от великого изречения nec vero terrae ferre omnes omnia possunt, то есть не всякая земля может возрастить всякое растение. (Бенито Перес Гальдос, Донья Перфекта.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Néc veró terráe ferr(e) ómnes ómnia póssunt

См. также в других словарях:

  • Vero — bezeichnet eine Gemeinde im französischen Département Corse du Sud, siehe Vero (Korsika) einen Ort und Aldeia in Osttimor, siehe Tutuala einen Fluss in Osttimor, siehe Vero (Osttimor) einen Nebenfluss des Cinca in Spanien, siehe Vero (Fluss) die… …   Deutsch Wikipedia

  • Vero — may refer to: * Vero Beach, Florida * Vero, Corse du Sud, a commune of France in Corsica * Vero cell * eBay s Verified Intellectual Rights programme * Vero Software Plc * Vero (river) in Aragon, Spain …   Wikipedia

  • vero — / vero/ [lat. vērus ]. ■ agg. 1. [che è realmente ciò che dice il suo nome: i v. genitori ; il v. autore di un opera ] ▶◀ effettivo, reale. ◀▶ falso, fittizio, immaginario. ↓ presunto, supposto. 2. a. [di cosa, che risponde alla realtà dei fatti …   Enciclopedia Italiana

  • VERO — fluv. Celtiberiae. Is Huecar hodie, teste Ioh. Marianâ, nominatur, Concham utbem circumfluens, seque Sucroni committens: sed hic in Castella nova oritur, et per regnum Valentiae labitur cum Sucrone: prior vero Aragoniam permeat, Ferrar. Vide… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • vero — Element prim de compunere savantă cu semnificaţia adevăr , adevărat , veridic . [var. ver , veri . / < it. vero , cf. lat. verus]. Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DN …   Dicționar Român

  • Vero — Le nom est porté en Corse et en Italie, tout comme son pluriel de filiation Veri. C est un ancien prénom, popularisé notamment par san Vero, qui fut évêque de Salerne au Ve siècle, ou encore par saint Vère, évêque de Vienne (Dauphiné). Etymologie …   Noms de famille

  • vero — vȇro pril. čest. DEFINICIJA reg. istina, zaista, uistinu ETIMOLOGIJA tal. vero ← lat …   Hrvatski jezični portal

  • vero — |é| adj. 1. Verdadeiro. 2. Exato; real …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • vero — vé·ro agg., s.m. I. agg. FO I 1. che corrisponde alla realtà, alla verità: una notizia, un affermazione, una storia vera | anche preceduto da proprio con valore raff.: è proprio vera questa storia? | è vero?, non è vero?, vero?, per chiedere… …   Dizionario italiano

  • VERO — Das Kombinat Holzspielwaren VERO Olbernhau entstand 1972 aus dem Zusammenschluss verschiedenen Volkseigener Spielwarenbetriebe in der DDR. Produziert wurden schwerpunktmäßig Holzspielwaren und Modelleisenbahnzubehör. VERO leitet sich aus… …   Deutsch Wikipedia

  • vero — {{hw}}{{vero}}{{/hw}}A agg. 1 Che possiede in misura totale e in modo incontestabile le caratteristiche proprie del suo essere, della sua natura e sim.: quello è il mio vero padre; il vero colpevole sono io. 2 Effettivo, reale: il vero motivo di… …   Enciclopedia di italiano

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»