Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

verbesserung

  • 121 retractatio

    retractātio, ōnis, f. (retracto), I) das Wiedervornehmen, a) die Umarbeitung, Verbesserung einer Schrift, nur im Plur. Retractationes, als Titel eines Werkes des Augustinus. – b) die Beschäftigung mit etw. im Gedanken, eorum (amicorum), qui fuerunt, Sen. ep. 63, 6. – c) = πλοκή, die Wiederholung desselben Wortes, aber in anderer Bedeutung, als rhet. Fig., Iul. Rufin. de schem. lex. 14. – II) das Sich-Sträuben, die Ablehnung, Weigerung, sine retractatione, Liv.: sine ulla retractatione, Cic. u. Arnob.: sine ulla dubitatione aut retractatione, Cic.

    lateinisch-deutsches > retractatio

  • 122 semiustus

    sēmiūstus u. synk. sēmūstus, a, um (semi u. uro), halb-, halb und halb (nicht ganz) verbrannt, halbeingeäschert, semiustus Typhon, Cic.: fax semiusta, Ov.: Vari corpus semiustum, Vell.: cadaver semiustum, Suet.: semusti cineres, Tac.: semiusta materia, Heges.: robora semusta, Verg.: semustum forum, Liv. – m. Abl. (wodurch?), Enceladi semustum fulmine corpus, Verg. – im Bilde, se populare incendium priore consulatu semustum effugisse, sei kaum mit heiler Haut entgangen, Liv. 22, 40, 3. – / Die Form semustus bei Verg., Liv. u. Tac. in den besten Hdschrn.; vgl. auch Gloss. II, 324, 46 ›semustus, ἡμίκαυστος‹, und Gloss. II, 182, 6 ›semustum, ἡμίφλεκτον‹. – Auch Pacuv. tr. 200 R. ist nach Vahlens Verbesserung (im Ind. lect. Berol. 1879 [80]) reliquias semustas zu lesen.

    lateinisch-deutsches > semiustus

  • 123 soccatus

    soccātus, a, um (soccus), mit leichten Sandalen bekleidet, Sen. de ben. 2, 12, 2. Amm. 28, 4, 27 (nach C.F.W. Müllers Verbesserung).

    lateinisch-deutsches > soccatus

  • 124 theta

    thēta, n. (θητα), der griechische Buchstabe θ, als Anfangsbuchstabe des Wortes θάνατος (Tod) Zeichen der Verurteilung auf den Stimmtafeln der Griechen, novum, Mart. 7, 37, 2: nigrum, Pers. 4, 13: u. auf Inschriften, bes. auf Grabschriften, Θ als Zeichen, daß jmd. gestorben ist, zB. Corp. inscr. Lat. 6, 22058 u. 11, 1660: ebenso in den Listen der Soldaten, Rufin. inv. in Hieron. 2. § 36. vol. 2. p. 298 ed. Ben. – als kritisches Zeichen des Tadels einer Schrift beigesetzt, Sidon. carm. 9, 335. Corp. inscr. Lat. 6, 9435; 6, 25653; 13, 275. Vgl. übh. Jahn specim. epigr. p. 54 sq. – als Zahl, ut ait in Theta (= im achten Buch der Odysee) Homerus, Acro Hor. ep. 1, 15, 24 (nach Gustav Beckers überzeugender Verbesserung).

    lateinisch-deutsches > theta

  • 125 torques

    torquēs u. torquis, is, m. u. (in Prosa seltener) f. (torqueo), das Gedrehte, Gekrümmte, I) eine gewundene Halskette als Schmuck, die Halsberge, aureus, Liv., aurea, Varro fr. u. Vulg.: unca, Prop.: torque detracto, Cic.: torque aureo donare deam, Iustin. – II) das Halsjoch, Kummet der Ochsen, Verg. georg. 3, 168. – III) der Ringel, a) von den Federn am Halse eines Vogels, miniatus, Plin. 10, 117. – b) das Blumengewinde, ornatae torquibus arae, Verg. georg. 4, 276. – c) der Wirbel, Kreis, den der schwimmende Walfisch macht, Manil. 5, 585 (Plur.). – / Nom. torquis, Liv. 44, 14, 3. Prop. 4 (5), 10, 44; vgl. Prisc. 5, 28 u. 42. – Nom. torques, Laev. bei Charis. 145, 22. Stat. Theb. 10, 517 Queck. Val. Flacc. 2, 112. Gloss. III, 93, 40 u.o. Vgl. (auch über das Geschlecht) Charis. 145, 19 u. Probi de nomine no. 31. p. 211, 19 K. – Abl. Sing. auch torquī, Apul. flor. 12. p. 14, 15 Kr. – Andere Schreibung torces, Servil. bei Char. 145, 29 (nach Büchelers sicherer Verbesserung im Rhein. Mus. 42, 473; die Handschriften u. Keil tores) u. torquae aureac, Varro sat. Men. 170 B.5

    lateinisch-deutsches > torques

  • 126 tullius [2]

    2. tullius, iī, m., die bogenförmig hervorspritzende Flüssigkeit, etwa Fontäne, Tiburtes tullii, Plin. 17, 120 D. (nach Jahns Verbesserung): misso sangue tepido tullii efflantes volant, Enn. fr. scen. 20. Vgl. Fest. 352 (a), 33. Paul. ex Fest. 353, 6. Isid. de nat. rer. 44, 3.

    lateinisch-deutsches > tullius [2]

  • 127 utrum

    utrum, Adv. (uter), auch verstärkt durch ne u. nam in utrumne, utrumnam, leitet das erste Glied eines disjunktiven Frage- od. Zweifelsatzes ein, mit korresp. an, annon u.a.u. ohne Schlußsatz, deutsch ob, wohl, od. durch den bloßen Frageton ausgedrückt, I) in direkter Frage: a) m. korresp. Schlußsatz: α) m. an: utrum ea vestra an nostra culpa est? Cic.: utrum enim defenditis an impugnatis plebem? Liv. – mit mehr als einem Schlußsatz, utrum... abstulit? an... dedit? an ademit? an... commutavit? Cic. – utrum verstärkt durch ne, u. zwar ne an das nächste, durch die Frage betonte Wort angehängt (s. Brix Plaut. capt. 265. Spengel Ter. adelph. 382), utrum ego istuc iocon(e) assimulem an serio? Plaut.: utrum praedicemne an taceam? Ter. (vgl. no. II, a, α). – od. mit utrum in utrumne verb., utrumne os an culum olfacerem Aemilio, Catull.: de Oceano dubitant, utrumne terras velut vinculum circumfluat an in suum colligatur orbem, Sen. rhet.: utrumne ego igitur sum Domitii exemplo gravis, an ut etc.? Plin.: utrumne salvum eum nolet orator, an etc.? Quint. – β) m. annon: utrum cetera nomina in codicem accepti et expensi digesta habes, annon? Cic. – γ) m. necne: curiosissime attenti, utrum necne philosophus morte turbaretur, Augustin. de civ. dei 9, 4, 2. p. 372, 16 D.2: de ipsius boni veritate, quod sectandum videtur, utrum sit necne dubitandum, ibid. 19, 1, 3. p. 350, 14 D.2: vellem tamen sciscitari utrum necne cum corporibus resurgatur, Min. Fel. 11, 7 (nach Dombarts Verbesserung). – b) in einfacher Frage ohne den Schlußsatz mit an (s. Nipperd. Nep. Eum. 6, 1): utrum hoc bellum non est? Cic.: utrum enim est in clarissimis civibus is, quem iudicatum hic duxit Hermippus? Cic.: utrum maiores vestri... exorti ab diis sunt et finem eum statuerunt? Liv. – II) in indirekter Frage: a) mit korresp. an, anne, annon, necne: α) mit an: multum interest, utrum laus imminuatur an salus deseratur, Cic.: utrum rati an piscatorio navigio (transierit), nemo sciebat, Cael. b. Quint.: desinite dubitare, utrum sit utilius propter multos improbos uni parcere, an etc., Cic. – utrum verstärkt durch ne, u. zwar ne an das nächste, durch die Frage betonte Wort angehängt (vgl. oben no. I, a, α), zB. ea res nunc in discrimine versatur, utrum possitne se defendere, an etc., Cic.: quaesiturum ab eo simul, utrum iisne urbibus decedere se aequum censeat, quas ab se ipso captas iure belli habeat, an iis etiam, quas a maioribus suis accepisset, Liv. – od. m. utrum in utrumne verb., non multum interest, utrumne de furto aut formula et interdicto dicendum habeas, an de ambitu comitiorum, Tac. dial.: in eo plures dissenserunt, utrumne hae partes essent rhetorices, an etc., Quint. – β) m. anne: utrum illi sentiant, anne simulent, tu intelleges, Cic.: quaerendum utrum una... anne plures, Cic.: percunctarier, utrum aurum reddat, anne eat secum simul, Plaut. – γ) m. annon: utrum sit annon voltis, Plaut.: spectasse, utrum saluber locus esset annon? Varro. – δ) m. necne: iam dudum ego erro, qui quaeram, utrum emeris necne, Cic.: utrum proelium committi ex usu esset necne, Caes. – b) ohne den Schlußsatz mit an: an hoc dicere audebis, utrum de te aratores, utrum denique Siculi universi bene existiment, ad rem id non pertinere? Cic. – utrum verstärkt durch nam, zB. cum percontatus esset, utrumnam Pataris universa classis in portu stare posset, Liv. 37, 17, 10 (Hertz possetne Patris): quaerentes, utrumnam stellas animantes an inanimantes esse dicamus, Firm. math. 1, 2, 12: et consuluerunt posthaec dominum, utrumnam venturus esset illuc, Vulg. 1. regg. 10, 22: recenseat in bibliotheca regis, utrumnam a Cyro rege iussum fuerit, ut aedificaretur domus dei in Ierusalem? Vulg. 1. Esdr. 5, 17.

    lateinisch-deutsches > utrum

  • 128 vallessit

    vallessit (2. vallus) = perierit, Paul. ex Fest. 377, 5 (nach Lachmanns Verbesserung zu Lucr. p. 191).

    lateinisch-deutsches > vallessit

См. также в других словарях:

  • Verbesserung — 1. ↑Emendation, ↑Korrektion, ↑Korrektur, 2. ↑Reform, ↑Reformation, ↑Reformierung, 3. Amelioration …   Das große Fremdwörterbuch

  • Verbesserung — [Network (Rating 5600 9600)] …   Deutsch Wörterbuch

  • Verbesserung — ist keine Sünde. Holl.: Verbetering is geene zonde. (Harrebomée, III, 369b.) …   Deutsches Sprichwörter-Lexikon

  • Verbesserung — Ver·bẹs·se·rung, Ver·bẹss·rung die; , en; 1 das Korrigieren, die Berichtigung: die Verbesserung eines Fehlers || K : Verbesserungsvorschlag 2 das Bessermachen: die Verbesserung der Arbeitsbedingungen 3 etwas, womit man sich / etwas verbessert:… …   Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache

  • Verbesserung — Melioration (veraltet); Aufbesserung; Optimierung; Läuterung; Besserung; Verfeinerung; Aufwertung; Vervollkommnung; Berichtigung; Emendation; Fortschritt; …   Universal-Lexikon

  • Verbesserung — 1. Änderung, Erneuerung, Förderung, Fortentwicklung, Umgestaltung, Veredelung, Verfeinerung, Verschönerung, Vervollkommnung; (bildungsspr. veraltend): Reformation; (bildungsspr., Psychol.): Sublimierung. 2. Berichtigung, Korrektur,… …   Das Wörterbuch der Synonyme

  • Verbesserung — Unter Verbesserung kann man verstehen: eine Erhöhung der Qualität die Berichtigung von Fehlern durch Korrektur in der Editionsphilologie die Lesbarmachung eines Textes, die Emendation in der Mathematik der Ausgleich von Messwerten, so dass sich… …   Deutsch Wikipedia

  • Verbesserung — tobulinimas statusas T sritis radioelektronika atitikmenys: angl. improvement; refinement; upgrading vok. Verbesserung, f; Verfeinerung, f rus. усовершенствование, f pranc. perfectionnement, m …   Radioelektronikos terminų žodynas

  • Verbesserung — gerinimas statusas T sritis Energetika apibrėžtis Kokios nors medžiagos ar proceso kokybės kėlimas. atitikmenys: angl. improvement vok. Verbesserung, f rus. улучшение, n pranc. amélioration, f …   Aiškinamasis šiluminės ir branduolinės technikos terminų žodynas

  • Verbesserung — korekcija statusas T sritis Kūno kultūra ir sportas apibrėžtis Psichinės arba fizinės raidos taisymas. kilmė lot. correctio – pataisymas atitikmenys: angl. correction vok. Berichtigung, f; Korrektion, f; Korrektur, f; Verbesserung, f rus.… …   Sporto terminų žodynas

  • Verbesserung — korekcija statusas T sritis Kūno kultūra ir sportas apibrėžtis Sportinio rengimo programos, planų tikslinimas pagal sportininko parengtumo dinamiką, sportinius rezultatus. kilmė lot. correctio – pataisymas atitikmenys: angl. correction vok.… …   Sporto terminų žodynas

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»