-
1 Gift
Gift, venenum (im allg., auch bildl.). – virus (giftiger Saft in Natura oder durch Mischung, giftiger Trank). – toxicum (τοξικόν, das Gift zum Bestreichen der Pfeilspitzen). – mit G. angemacht, bestrichen, in G. getaucht, venenatus; veneno illitus (mit G. bestrichen); veneno infectus, tinctus (in G. getaucht). – G. mischen, venenum parare: einen Becher mit G. (einen Gifttrank) mischen, poculum veneno miscere: für jmd. G. (einen Gifttrank) mischen, alcis occidendi causā venenum [1126] parare; alcis necandi causā venenum conficere: od. bl. alci venenum parare; venenum in alqm comparare: G. (einen Gifttrank) nehmen, trinken, s. vergiften (sich): jmdm. G. (einen Gifttrank) geben, s. (jmd.) vergiften: durch G. umkommen, veneno absumi od. occīdi od. interimi: an G. sterben, veneno poto od. bl. veneno mori: von jmd. G. (zu trinken) bekommen, venenum accipere ab alqo. – Bildl., das süße G. der Trägheit, blandum venenum desidiae: das ist G., hoc pro veneno est: G. u. Galle speien, ausspeien, spumare ex ore scelus, anhelare ex intimo pectore crudelitatem.
-
2 Giftbecher
Giftbecher, poculum od. scyphus veneni; poculum veneno mixtum; calix venenatus. – bei Cicero im Zshg. immer durch poculum illud mortis od. durch poculum illud mortiferum. – den G. mischen, poculum veneno miscere: den G. leeren, poculum veneno mixtum haurire; exhaurire illud mortis poculum.
-
3 Gifthauch
Gifthauch, spiritus venenatus.
-
4 giftig
giftig, I) eig.: venenatus (übh.). – veneno imbutus od. infectus od. tinctus (in Gift getaucht). – veneno illitus (mit G. bestrichen). – venenis accommodatus (zu Vergiftungen geeignet). – mortifer. pestifer (todbringend, tödlich). – nocens. noxius (schädlich). – g. Schlangen, serpentes venenati: g. Tiere, animalia mortifera; animantia pestifera: g. Schwamm, s. Giftschwamm: g. Pflanze, s. Giftpflanze. – alle g. Eigenschaften verloren haben, omni noxā vacare (z.B. von Schwämmen). – II) uneig.: acerbus (kränkend bitter). – acidu, (scharf, beißend in Worten, z.B. homo acidae linguae = ein giftiger Mensch). – g. sein, acerbā esse naturā: gegen jmd. g. werden, acerbe invehi in alqm.
-
5 Vergifter
Vergifter, venefĭcus. – Vergifterin, venefĭca. – vergiftet, von Dingen. venenatus (z.B. telum, sagitta: u. caro): vergiftete Quellen, violati venenis fontes. – Vergiftung, veneficium (Giftmischerei). – Vergiftungen, auch [2482] venena. – an V. sterben, s. sich vergiften, vergiftet werden.
См. также в других словарях:
Boletaceae — Cep, Boletus edulis Scientific classification Kingdom: Fungi … Wikipedia
venenate — I. ˈvenəˌnāt verb ( ed/ ing/ s) Etymology: Latin venenatus, past participle of venenare to poison, from venenum poison more at venom transitive verb : poison; specifically … Useful english dictionary
Boletus — Taxobox name = Bolete image width = 200px image caption = Boletus edulis regnum = Fungi divisio = Basidiomycota classis = Agaricomycetes ordo = Boletales familia = Boletaceae genus = Boletus genus authority = Fr. type species = Boletus edulis… … Wikipedia
Boletus — Saltar a navegación, búsqueda ? Boletus Boletus frostii Clasificación cie … Wikipedia Español
venenation — ven·e·na·tion (vĕn ə nāʹshən) n. 1. Introduction of a venom into animal tissue. 2. The poisoned condition produced by a venom. [From Latin venēnātus, past participle of venēnāre, to poison, from venēnum, venom. See venom.] * * * … Universalium
CLAUDIUS I — CLAUDIUS I. Tiberius Drusus Nero, filius Drusi secundogeniti Liviae, Caesar, interfectô Caligulâ successit in imperio, A. C. 41. vir inauditae credulitatis. Lugduni natus est eô ipsô die, quô a 60. nationibus ara Augusto sacrata. A matre Antonia… … Hofmann J. Lexicon universale
PALLIUM Venenatum — apud etiam simpliciter Venenatum, vel flammeum vel purpureum erat, quô Flaminica olim apud Romanos caput operiebat et Rica dicebarur, quod purpurâ infectum esset, nomen accepit. Mattius Mimiambis, apud A. Gellium, l. 20. c. 9. Nec tonsiles… … Hofmann J. Lexicon universale
SCOLOPENDRA — quod σκόλοπα εν τῇ ἕδρᾳ, corniculum seu palum in extremo gestet, arabibus mater pedum quadraginta quatuor, dicitur, tot enim praecise habet; Hebraeis Gap desc: Hebrew i. e. centipeda, numerô incertô pro certo positô: marinum insectum est, de quo… … Hofmann J. Lexicon universale
ԹՈՒՆԱԲԵՐ — (ի, ից կամ աց.) NBH 1 0821 Chronological Sequence: Unknown date, 6c, 11c ա. ԹՈՒՆԱԲԵՐ կամ ԹԻՒՆԱԲԵՐ. ἱοβόλος venenosus, venenatus Որ բերէ յինքեան՝ այսինքն ունի զթոյն, եւ յայլս եւս արկանէ. թունաւոր. թունաւորիչ. ... *Թունաբեր գազանք, կամ սողունք, կամ … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ԹՈՒՆԱՒՈՐ — (ի, աց.) NBH 1 0822 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 8c, 12c ա. ԹՈՒՆԱՒՈՐ կամ ԹԻՒՆԱՒՈՐ. Ունակ թունից. ժանկաւոր. թունաբեր. ըստ յն. թունարկու. ἱοβόλος venenosus, venenatus, virulentus ... *Բայց որդւոց քոց եւ ո՛չ թունաւոր… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ԺԱՆԳԱՒՈՐ — (ի աց.) NBH 1 0831 Chronological Sequence: Unknown date ա. Ունօղ ժանգոյ. որ եւ ԺԱՆԿԱԲԵՐ. Թունաւոր. ըստ յն. թունարկու. ἱοβόλος venenum jaculans, venenatus, virulentus. *Օձն յայտ առնէ զբարեկամաց ժանկաւոր զդժնդակութիւն. Կոչ. ՟Թ … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
