Перевод: с исландского на все языки

со всех языков на исландский

vali

  • 1 Vali

    a, m. the name of one of the gods, Edda: a pr. name, Korm.

    Íslensk-ensk orðabók > Vali

  • 2 VELJA

    * * *
    (vel; valda; valiðr, valdr, valinn), v. to choose, select, pick out (v. e-n til fylgdar við sik);
    v. um e-t, to choose between;
    er gott um at v., there is plenty of choice;
    v. e-m hæðilig (hörð) orð, to speak ignominiously to (or of) one;
    hafa valit líð, to have picked troops;
    refl., veljast til e-s, to come forward (völdust margir göfgir menn til þessar ferðar).
    * * *
    pres. vel; pret. valði, valdi; subj. velði; part. valiðr, valdr, valinn; [Ulf. waljan = αἱρειν; O. H. G. weljan; Germ. wählen; Dan. vælge; Swed. välja; Old Engl. wale; cp. val-]:—to choose, elect, pick out; at ér velit þat er yðr gegnir, 623. 30; ok er gott um at velja, Nj. 3; velja um tvá kosti, Gísl. 16; konungr valði mjök menn með sér í hirð at afli ok hreysti, Fms. i. 43; þeir feðgar völðu mjök menn at afli til fylgðar við sik, Eg. 84; þeir bræðr völðu sér lið, 119; þeir höfðu valið lið, picked troops, Nj. 24; valiðs meistara, Post. (Unger) 108; velja við til, Grág. ii. 356; ef eigi er rjóðrum högginn skógrinn ok er valiðr, 294; valiðr til e-s, Fs. 71; rita tal allra valdra manna, Hom. 36.
    2. to pick out, Lat. promere; kuml konunga ór kerum valði, Gh. 7; hverr vildi mér hnossir v., Gkv. 2. 20; valði Sigríðr vinum sínum gjafar, S. made gifts to her friends, Ó. H. 124; velr hón honum mörg hæðilig orð, Ld. 48; v. mönnum neisulig orð, Ísl. ii. 384; v. e-m hörð orð, Fb. ii. 376.
    II. reflex., þeir sjau völðusk til, ok gengu, came forward, picked themselves out, Fms. viii. 117; völdusk margir göfgir menn til þessar ferðar, Orkn. 322.
    2. pass. to be chosen, H. E. i. 478.

    Íslensk-ensk orðabók > VELJA

  • 3 VAL

    * * *
    n. choice; hann spurði hverjar sögur í vali væri, what stories there were to choose among; engi váru völ á því, there was no chance of that.
    * * *
    n., pl. völ, [Dan. valg, val; Germ. wahl; North. E. wale; see velja]:—a choice; hann spurði hverjar sögur í vali væri, he asked what stories there were to choose among, Sturl. iii. 281; ganga í valið, to pick out the best; engi vóru völ á því, there was no chance of that, Glúm. 371: mod., eiga völ á e-u, það er’ ekki völ á, góðu.

    Íslensk-ensk orðabók > VAL

  • 4 val

    [va:l̬]
    n vals, völ

    eiga völ á e-u — иметь из чего выбирать, иметь возможность выбирать из чего-л.

    2) лучшее, отборное

    Íslensk-Russian dictionary > val

  • 5 velja

    [vεlja]
    vel, valdi, völdum, valið
    1. vt
    1) выбирать, отбирать
    2) выбрать, предпочесть
    2. vi ( um e-ð)
    выбирать (между чем-л.)
    □
    3. pp masc valinn
    избранный; отборный; превосходный

    Íslensk-Russian dictionary > velja

  • 6 RÁÐ

    n.
    1) counsel, advice;
    H. bað hann ráð á leggja, H. asked his advice;
    leggja e-t til ráðs með e-m, to advise one;
    bera ráð sín saman, to consult together;
    hafa ráð e-s, to follow one’s advice (þá væri hann vitr, ef hann hefði yður ráð);
    fara fram ráðum e-s, to act upon one’s advice (skaltu mínum ráðum fram fara);
    eiga ráð við e-n, to take counsel with one (átti jarl þá ráð við menn sína);
    gøra ráð fyrir e-u, to expect, look out for a thing;
    leita ráða við e-n, to seek counsel from one (leitar jarl ráða við lenda menn);
    gefa ráð til, to give one a counsel (hann gaf þatr ráð til, at);
    2) expedient, means (hitta, kunna ráð til e-s);
    sjá mun ek ráð til þess, I can see help for that;
    3) resolved action, plan;
    gøra ráð sitt, to form a plan;
    gøra e-t at ráði, to resolve (var þetta at ráði gørt);
    taka til ráðs, til ráða, to adopt a plan (hvat skulu vit nú til ráða taka);
    4) wise counsel, what is advisable;
    Illugi kvað þat ekki ráð, I said it was not advisable;
    vera til ráðs, til ráða, to be advisable;
    hvat er nú til ráða, what is now to be done?
    verða at ráði, to succeed, to turn out well (varð allt at ráði, þat er hann réð mönnum);
    5) consent, will, wish, agreement (var sú gjöf gör með ráði konungs);
    at ráði frænda hernnar, with the consent of her kinsmen;
    6) authority, command (vöru öll ráð af honum tekin);
    bera e-n ráðum, to overrule one;
    koma ráði við e-n, to be able to control (ek kem trautt ráði við hann);
    7) state of life, condition, lot (vilda ek bróðir, at þú bœttir ráð þitt ok bœðir þér konu);
    heim skaltu fara ok una vel við ráð þitt, and be content with thy lot;
    breyttu þau faðir hans ok móðir ráði sínu ok fóru útan, they broke up their household and left Iceland;
    8) marriage, match (unn frænda þínum góðs ráðs);
    ek réð ráði hennar fyrri, I chose a husband for her before;
    9) councillor (annat várt hit œzta ráð);
    10) council (konungrinn ok hans ráð).
    * * *
    n. [Dan. raad; Old Engl. reed; Germ. rath], ‘rede’ counsel, advice; leggja ráð á, e-t, Nj. 4; hvat leggr Njáll til ráðs? 72; hvat þykki þér ráð? 23, Fas. ii. 510; stundum var hann á tali við þá menn er ráða hans þurftu, kunni hann til alls góð ráð at leggja, þvíat hann var forvitri, Eg. 4; göra ráð sitt, to form a plan, Nj. 5, 21; Njáll gékk í brott einn saman ok hugsaði ráðit, 98; ek skal leggja ráðin til, segir Valgarðr, 166; ekki er þat mitt ráð, Nj. 23; var þetta at ráði gört, resolved, Ld. 70; þar til er biskup görir annat ráð fyrir, Vm. 113; göra ráð fyrir e-u, to expect, Nj. 261; eiga ráð við e-n, to take counsel with one, 127; leita ráða, Edda 26.
    2. plur. a settled plan, foresight; með ráðum ok kappi, Nj. 79, Eg. 257; köld ráð, Ld. 284; nú skulu vér fara at ráðum við þá, Eg. 582; annat hvárt með styrk eða ráðum, Ld. 178; vörn mun verða engi, ef vér förum ráðum at, Fms. ii. 11; ef þeir hefði meirum ráðum fram farit, vii. 318:—a planning, bana-ráð, fjör-ráð, land-ráð, áljóts-ráð, q. v.; þat eru ráð, ef …, Grág. ii. 127; frændr Óttars kenndu ráðin Sigurði konungi, Fms. vii. 230.
    3. wise, true councel, what is advisable; varð allt at ráði ( turned to good ends) þat er hann ráð mönnum, Nj. 30; lizt mér nú hitt ráð, at …, 82; ok er eigi ráð at hafa færi, 94; oss mun ekki haustlaugt ráð at fara til Noregs, Eg. 263; mun eigi þat ná ráð at þér hverfit aptr, Boll. 348; ekki er ráð nema í tíma, sé tekit, a saying; Illugi kvað þat ekki ráð, Ísl. ii. 247; ok er nú ráð at gjalda féit ( high time), Fms. vi. 248; þat er nú ráð, at leggja at landi ok ganga upp, 260; andi ráðs ( wisdom) ok styrktar, 686 B. 13.
    4. consent, will, agreement, wish: sú gjöf var gör með ráði konungs, Eg. 35; með mínu ráði, 737; án ráði e-s, Nj. 38, Fms. xi. 111, Grág. i. 334; at ráði frænda hennar, 164; hón skaut til ráða föður síns, 331; fjarri mun þat þínn ráði, Nj. 80; með ráði hinna vitrustu manna, 88, Ld. 232; hann nam land at ráði Skallagríms, Landn. 59, Grág. i. 232; við ráð frænda síns nokkors, 307; ef maðr kyssir konu á laun ok at ráði hennar, 337; eigi á at ljá … nema allra ráð fylgi, 437; fyrir ráð skaparfa síns, 202; at sínn ráði, willingly, of one’s own accord, ii. 91.
    II. denoting action:
    1. household affairs, management, business, usually in plur.; hann hafði selt í hendr öll ráð syni sínum, Eg. 22; er Þórólfr var eigi heima, hafði Þorgils þá þar ráð, 53; hón var at ráðum með syni sínum, höfðu þau rausnar-bú mikit, 478; Rútr fékk henni öll ráð í hendr fyrir innan stokk, Nj. 11; þeirrar einnar konu ætla ek at fé at sú ræni þik hvárki fé né ráðum, Ld. 14; engi ráð skalt þú taka af mér, ok fara hvergi fyrr en ek vil, Ísl. ii. 205, Bs. i. 819; telja hann af ráðunum fjárins ella, Grág. i. 202; en ef hón veit at bóndi hennar mundi eigi ljá vilja, þá á hón eigi ráð, then she has no right to do it, 382; bera e-n ráðum, (cp. taka ráðin af e-m, to overrule), Nj. 198; hón tók við fé ok ráðum eptir föður sinn, Fs. 126.
    2. a state of life, condition; vilda ek bróðir, at þú bættir ráð þitt ok bæðir þér konu, Nj. 2; rausnar ráð, Þorf. Karl. 364; breyttu þau faðir hans ok móðir ráði sínu ( they broke up the household) ok fóru útan, Bs. i. 152; ráða-breytni (q.v), change, Þorf. Karl. 370; er þér sá til at staðfesta ráð þitt ok kvangask, Grett. 5 new Ed.; heim skaltu fara, ok una vel við ráð þitt, Nj. 11; ok fór yðvart ráð þá betr fram, 198; áljótr mikill er um ráð konunnar, Ld. 30; þar sem þér hafit allt ráð várt í hendi, 174; kippa undan þeirri stóð er áðr hélt mest upp ráði hennar, Glúm. 341: sómasamligt ráð, Fs. 21; segja at þar liggi honum við náliga allt ráð ok líf, Fms. xi. 101; nema vér kynnim þeim allt várt ráð, 655 xi. 3; at þú þegir skjótt ok fle prir ekki um mitt ráð, Fas. ii. 507; Vali sagði gott frá hans ráði, Band. 4: þú hefir mikit at ráði, 12; hann sagði þá henni hvat títt var um ráð Elisabeth, 625. 85; Jóseph varðveitti ráð Máriu festar-konu sinnar hreinliga, Post.; kona hét Þórdís, et léttari skyldi verða, ok horfði ráð hennar heldr seinliga, ok til mikils háska, Bs. i. 195; gör svá vel ok unn frænda þínum góðs ráðs, a good match, Ld. 198.
    3. marriage; láta þat standa fyrir ráðum, Nj. 23; lýkr svá með þeim at ráðin skyldi takask, ok skyldi boð vera at hálfs-mánaðar fresti at Mosfelli, 99; þau ráð tókusk ok fékk Þórðr Ísríðar, Fb. ii. 251; en ef þá takask ráðin eigi. Grág. (Kb.) ii. 32; engi latti ok tókusk ráðin. Fas. ii. 347; hón er kvenna friðust ok með miklu fé, þvi ráði mun ok þér í hendr koma, Fs. 21; ráð hefi ek hugat fyrir þér, þú skalt biðja Kolfinnu, 88; ráð þau skyldu takask at öðru sunni, Eg. 26; þar er Ásgerðr frændkona þin, þar vilda ek hafa fullting þitt at ek næða því ráði 331; hann á dóttur er Ólöf heitir, þar þætti mér vaxa þinn heiðr ef þú fengir þat ráð, Fas. ii. 433; þá vóru skil ð ráð þeirra Sigriðar Stórráðu, Fms. x. 219; þá, reiddisk drottning mjök … engi ráð vil ek við hann eiga, 285; þat it göfugliga ráð, 324; lézt Sigvaldi nú kominn til ráða við Ástríði, xi. 104; eigi skal faðir neyða dóttur sina til ráða, Grág. i. 307; gipta honum dóttur þina er hann þess ráðs maklegr, Glúm. 360: biskup rauf þau ráð öll sem hann vissi at úlögum ráðin vera, Bs. i. 107.
    4. in a pers. sense, a counsellor, a council, Stj. 510; annat várt hit æðsta ráð, Fms. vi. 59; er konungr var á tali við ráð sitt, ix. 279: a senate, þat köllu vér ráð, er lögmaðr ok ráðsmenn sitja á málum manna ok skipa, N. G. L. ii. 244; konungrinn ok hans ráð, Bs. i. 719; konungs ráð, the king’s council, 758; Dixin ok öll hennar ráð, D. and all the queen’s councils, Fb. i. 92.
    B. COMPDS: ráðsandi, ráðabið, ráðabreytni, ráðabrot, ráðafar, ráðafátt, ráðagörð, ráðagerðarmaðr, ráðagörstr, ráðahagr, ráðakensl, ráðakona, ráðskona, ráðakostr, ráðalauss, ráðaleitan, ráðamaðr, ráðsmaðr, ráðsmannsdæmi, ráðsmennska, ráðanautr, raðaneyti, ráðarúm, ráðaskortr, ráðaskot, ráðastofnan, ráðaætlan.

    Íslensk-ensk orðabók > RÁÐ

  • 7 Rindr

    f., dat. and acc. Rindi, qs. Vrindr, which form remains in the old alliteration (V)rindr berr í vestr-sölum, Vtkv.; see Bergmann in the Mythol. Glossary to the Message of Skírnir, Strasburg 1871:—the name of a goddess or giantess, the mother of Vali, Vsp., Vtkv., Gg.; seið Yggr til Rindar, Kormak; the Earth is called Rindar elja (see elja), Edda (in a verse). The loves of Wodan and Rind resemble those of Zeus and Europa in the Greek legends.
    2. in poët. circumlocutions of a woman, bands; sörva Rindr, Kormak.

    Íslensk-ensk orðabók > Rindr

  • 8 taða

    (gen. pl. taðna), f.
    1) the manured field, home-field (skulu þeir slá í töðu í dag);
    2) the hay from the manured field (raka töðu sína alla saman í stór-sæti).
    * * *
    u, f., gen. pl. taðna, Grág. ii. 257, [tað], the hay from the well-manured home-field (see tún), Nj. 67; þá er þar útbeit svá góð nautum, at þat er kallat jamnt ok stakkr töðu, Eg. 711; auka sína töðu, Grág. ii. 257; raka töðu sína alla saman í stór-sæti, Eb. 224; var þá svá komit heyverkum at Fróðá at taða öll var slegin, en full-þurr nær helmingrinn, 260; veðr er gott, sagði hann, ok mun skína af í dag, skolu þér slá í töðu í dag, en vér munum annan dag hirða hey várt, 152; taðan stóð úti umhverfis húsin í stór-sæti, Bandkr. 59; hann setti fyrir tveggja yxna sleða, ok ók saman alla töðu sína, Landn. 94; hey heima ok útangarðs nær fjórum tigum faðma toðu en mjök svá engi úthey, Dipl. v. 18; sjá um bú sitt meðan töður manna eru undir, Nj. 193.
    2. the home-field, infield; Vali beitir töður órar, Kormak; töður ok engjar, the infields and outfields, Grág. ii. 217; menn eigu ok at brjóta jörð ef þeir vilja til taðna sér, 257; ok er hann hafði lokit heimatöðunni, when he had done mowing the infield, Finnb. 340; svá görisk at þessu mikill gangr, at þat beit upp alla töðuna, Krók. 5 new Ed.
    COMPDS: töðualinn, töðuannir, töðugarðr, töðugjöld, töðugæft, töðugöltr, töðuverk, töðuvöllr.

    Íslensk-ensk orðabók > taða

  • 9 val

    * * *
    n. choice; hann spurði hverjar sögur í vali væri, what stories there were to choose among; engi váru völ á því, there was no chance of that.
    * * *
    adv. = vel, according to the spelling of some vellums, e. g. Bs. i. 89 sqq. (Cod. Holm. No. 5), Stj., Barl.; but not so in good standard Icel. spelling.

    Íslensk-ensk orðabók > val

  • 10 valr

    I)
    m. the slain (látu þeir búa um val þann, er þar hafði fallit).
    (-s, -ir), m. hawk, falcon.
    a. round, oval.
    * * *
    1.
    m., pl. valir, [prob. an abbreviation for val-haukr = a carrion-hawk]:—a hawk; veiða vali, Grág. ii. 346, Gþl. 51; vals hamr, the skin of a valr, Edda, passim.
    2.
    adj. [A.s. ana-wealg = ávalr], round, oval; en vínferill valr rifnaði, Hým. 31; in á-valr, see völr, a round stick.

    Íslensk-ensk orðabók > valr

  • 11 VERPA

    * * *
    (verp; varp, urpum; orpinn), v.
    1) to throw, with dat. (hann varp af sér skildinum);
    hestrinn féll ok varp honum af baki, threw him off;
    hann verpr sér í söðulinn, he throws himself into the saddle;
    verpa af sér klæðum, to throw off the clothes;
    verpa mœðiliga öndinni, to draw a deep sigh;
    verpa orðum (or orði) á e-n, to address (þessi varp orðum á konung ok spurði);
    væntir mik þess, at margir verpi þar góðum orðum á mik, that many men will have good words to say of me;
    verpa e-n inni, to shut one in;
    impers. to be thrown;
    þar varp út údaun miklum, a great stench came out;
    2) verpa á, to guess at, calculate (verpa menn svá á, at latizt hafi níu menn);
    3) to lay eggs (= verpa eggjum);
    4) to cast up (verpa haug eptir fornum sið);
    þeir urpu haug eptir Gunnar, they raised a mound over G.;
    verpa aptr hauginn, to shut the cairn;
    verpa vef, to warp a web (sá er orpinn vefr ýta þörmum);
    5) pp., orpinn;
    sandi orpinn, covered with sand;
    aldri orpinn, bent with age;
    uppi orpinn fyrir e-m, quite overwhelmed, at one’s mercy;
    6) refl., urpust flestir vel við orðsending Danakonungs, they turned a favourable ear to, responded to the call.
    * * *
    pres. verp; pret. varp, pl. urpu; subj. yrpi; part. orpinn; vurpu, vyrpi, vorpinn: a medial form verpumk, Vþm. 7: [Ulf. wairpan = βάλλειν; A. S. weorpan; Engl. warp; O. H. G. werfan; Germ. werfen]:—to throw, with dat.; hvígi er hann skýtr eða verpr, Grág. (Kb.) i. 144; varp af sér klæðum, Fms. vi. 226, vii. 167; hann varp af sér skildinum, Nj. 95; hann verpr sér í söðulinn, 83; hestrinn féll ok varp honum af baki, threw him off, Fms. x. 408; þeir urpu sér jafnan meðal viðanna, Nj. 126; Gísli varp honum á lopt annarri hendi, Fms. vii. 32; mun þér orpit í þann eldinn, 37: absol., ef maðr höggr til manns eða verpr, Grág. (Kb.) i. 144: verpa mæðiliga öndinni (and-varp), to draw a deep sigh, Nj. 272; verpa braut, to throw away, Rb. 126, Mar., Th. 78; verpa til, to add to, Rb. 124; verpa e-u af sér, to throw off, 623. 36.
    2. impers. to be thrown; nú verpr tré eða hval á gras upp, Grág. ii. 354; þar varp út údaun miklum, a great stench oozed out, Ísl. ii. 46.
    3. phrases; verpa orðum á e-n, to address, Fas. ii. 514; þessi varp orðum á konung, Fms. x. 35; at margir verpi þar góðum orðum á mik, Nj. 179: verpa á e-t, to guess at, calculate (á-varp); var vorpit á þat, at lið Þórðar mundi vera á áttunda hundraði, Sturl. iii. 41, 42, 211; verpa menn svá á, at látizk hafi níu menn, Bs. i; þeir urpu á tvær merkr, Sturl. i. 26, iii. 203.
    4. to lay eggs; verpa eggjum, Stj. 77; foglinn varp nær eingi, Bs. i. 350; vali alla þá er í bergum verpa, Gþl. 429; freq. in mod. usage of all kinds of birds.
    II. to fence, guard; hinn skal verpa um garði, Gþl. 453; ok urpu Danir Norðmenn inni, shut them in, Fb. iii. 359: to cast up a cairn or the like, verpa haug eptir fornum sið, Gísl. 31; þeir urpu haug eptir Gunnar, Nj. 118; ok vurpu yfir harla mikinn haug af grjóti, Stj. 366; ok var haugr orpinn eptir hann, Fms. xi. 17; síðan lét hann verpa aptr ( shut) hauginn, x. 186: verpa vef, to warp a weft; sá er orpinn vefr ýta þörmum, Darr. 2: cp. also hlaðvarpi = the fence round a house: sandi orpinn, wrapped in sand, Sól. 49; allt var sandi vorpit, Bs. i. 308; tré í flæðar-máli sandi orpin, Grág. (Kb.) ii. 124.
    2. bent, [cp. Engl. warped, of wood-work]; aldri orpinn, ‘warped with eld,’ i. e. bent with age, Fas. i. 143, Fms. xi. 21, Stj. 374: vera e-m undir orpinn, subject, prop. = Lat. obrutus, Sks. 547 B, Stj. 376: vera eigi upp orpinn fyrir e-m, quite overwhelmed, Fas. iii. 226, Eg. 578, Ld. 144.
    III. reflex., urpusk flestir vel við orðsending Dana-konungs, to turn a favourable ear to, yield to the call, Fms. vii. 309; cp. bak-verpask við e-n.
    2. middle voice; hvat er þat manna er verpumk orði á, who is it that casts words on me? i. e. speaks to me, Vm. 7.

    Íslensk-ensk orðabók > VERPA

  • 12 ÖND

    * * *
    I)
    f. porch, = anddyri.
    (gen. andar, pl. endr and andir), f. duck (fundu þeir þar andir margar; endr ok elptr).
    (gen. andar, dat. önd and öndu; pl. andir), f.
    1) breath; draga öndina, to draw breath; verpa, varpa öndu, to draw a sigh;
    2) breath, life; týna öndu, to lose breath, die; fara öndu e-s, to put to death;
    3) soul; fela guði önd sína á hendi, to give over one’s soul into God’s hands.
    * * *
    1.
    f., gen. andar, pl. endr and andir, and so in mod. usage; [A. S. ened; Dutch eend; O. H. G. anut; Germ. ente; Dan. and, pl. ænder; Lat. anas, anatis; Gr. νηττα]:—a duck, Edda (Gl.); flaug mikill fjöldi anda (gen. pl.) … eina öndina, Art. 38; endr ok elptr, Karl. 477; vali, álptir, gæss ok andir, Grág. ii. 346, passim; brim-önd, töpp-önd.
    COMPDS: andaregg, andarfygli, andarsteggi.
    2.
    f., gen. andar; spelt önn, Skm. l. c.; [and-, p. 19, col. 2]:— a porch = and-dyri, prop. the place opposite the door; skynda út at andar, Bjarn. (in a verse); síðan gékk hann eptir gólfi ok útar í öndina, ok lét fyrir lokuna, Lv. 60; ok er þau kóma fram um dyrr, gékk hón í öndina gegnt úti-dyrum ok kembir þar Oddi syni sínum, Eb. 92; vertú sem þistill þrunginn í önn (= önd) ofan verða, Skm. 31; see þröngva.
    3.
    f., gen. andar, dat. öndu, and abbreviated önd; pl. andir; [önd and andi (p. 20) are twin words, for the origin see anda, to which add the Scot. aind or aynd]:—the breath; önd gaf Óðinn, Vsp.; en er barnit skaut upp öndu, Ó. H. 122; var þá niðri öndin ( no sign of breathing), síðan skaut hón upp öndinni, began to draw breath, Bs. i. 378; tók hann önd í kafi ( under water) svá at hann drakk eigi, 355; hann tók aldri til andar, ii. 225; draga öndina, to draw breath, ísl. ii. 413; Armóði var við andhlaupi ( choking), en er hann fékk öndunni frá ser hrundit, Eg. 553; varpa mædiliga öndinni, to draw a deep breath, Orkn. 140; öndunni, Nj. 272; kona varp öndu, to draw a deep sigh, Bkv. 2. 29; meðan í önd hixti, Am. 39; hann rann … skrefaði, meðan hann þolði önd einu sinni, in one breath, Rb. 482; hence the mod. phrase, þola önn (sic) fyrir e-t, to hold one’s breath for anxiety; nú þrýtr öndin, the breath is stopped, Fas. i. 204.
    2. breath, life; öndin blaktir á skari, blaktir önd í brjósti, the breath (life) flutters in the breast; ef maðr hrapar svá grepti, at kviðr berr at önd sé í brjósti, K. Þ. K. 26; skal hann heldr eta kjöt en fara öndu sinni fyrir matleysi … svá skal hann eta, at hann ali önd sína við, 130; þá skal hann kjöt eta ok bjarga svá öndu sinni, N. G. L. i. 12; fugla, kvikenda ok hverrar lifandi andar, every living soul, Stj.; at eigi saurgisk andir yðrar, 317; andar gustr, a gush of breath, 17: týna öndu, to lose breath, die, Hkv. Hjörv. 37, Skv. 3. 58; fara öndu e-s, to put to death, Sdm. 25; krefi Guð hann andar sinnar, if God call him, Sks. 720, N. G. L. iii. 79; Guð krafði konung andar, Fms. xi. (in a verse); áðr Guð kveddi andar hans, D. N. iii. 165; þá menn er sjálfir spilla öndu sinni, to spill one’s breath, commit suicide, N. G. L. i. 13.
    3. eccl. the soul; aldri hafði önd mín tvá líkami, Fms. iv. 121; önd þjófs á krossi, Pr. 67; þau fálu Guði önd sína á hendi, Nj. 201; mín önd miklar Dróttinn og minn andi gladdist í Guði heilsu-gjafara mínum, Luke i. 46 (Vídal.); andar-dauði, spiritual death, Greg. 42; andar-dauðr, spiritually dead, 6l; andar-heilsa, hreinson, kraptr, hefnd, siðr, synd, þorsti, soul’s health, cleansing, … thirst, Hom. 4, 45, 73, Greg. 5, Mar., MS. 623. 19, Stj. 29; andar-sýn, soul’s sight, a vision, Karl. 553, Bs. ii. 11; andar-gjöf, a spiritual gift, id.; andar-kraptr, 153; andar-sár, mental wounds, Bs. i.
    COMPDS: andardráttr, andarvana.

    Íslensk-ensk orðabók > ÖND

  • 13 velja

    v. слаб. -ja-; praes. vel; praet. valda, valða, pl. vǫldum; conj. velða; pp. valiðr, valdr, valinn
    выбирать, отбирать

    Old Norse-ensk orðabók > velja

  • 14 velja

    v (acc) (valdi, valið)
    vybrat, zvolit

    Íslensk-tékknesk orðabók > velja

См. также в других словарях:

  • Vali — or Wali can refer to:* Al Walee, one of the Names of God in the Qur an * Wali, title meaning governor in Arabic, Turkish and other oriental languages * Vaali, a popular Tamil language thriller starring Ajith Kumar * Vaali (poet), a Tamil cinema… …   Wikipedia

  • vali — ×valì interj. Gs, valỹ Ll, Krm žr. 2 valiai: 1. Kerdžius persigando ir vali bėgt LTsIV633. Aš tas varnas valỹ vaikyti! NdŽ. Čiupau šluotą iš kerčios i valỹ duoti katinuo LKT110(Lkv). 2. Valì, vyrai, tik dirbkiat, o nesnauskiat! Vvr. ^ Valì… …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • Vali — es un dios de la mitología nórdica, era hijo de Odín y la giganta Rind,[1] y apenas se le menciona antes de la lucha que precedió al crepúsculo de los dioses, el Ragnarök. No fue una divinidad popular sino una creación de los escaldos. Se vengó… …   Wikipedia Español

  • Valí — Valí, del árabe والي wālī o ولي walī, es un cargo existente en muchos lugares del mundo árabe e islámico que equivale al de gobernador. El territorio gobernado por un valí se llama en árabe wilāya, que ha dado lugar al turco vilayet, y éste al… …   Wikipedia Español

  • vali — [vali] n. m. ÉTYM. XVIIIe, wali; turc vali; arabe wālī « préfet, gouverneur ». ➪ tableau Mots français d origine arabe. ❖ ♦ Anciennt. Gouverneur d un vilayet, nommé par le sultan, en Turquie …   Encyclopédie Universelle

  • väli — • väli, distanssi, ero, etäisyys, matka, välimatka • rako, aukko, halkeama, kolo, loma, läpi, reikä, särö, väli …   Suomi sanakirja synonyymejä

  • valí — (Del fr. wali, este del turco vali, y este del ár. clás. wālī). m. En algunos Estados musulmanes, gobernador de una provincia o de una parte de ella …   Diccionario de la lengua española

  • Vali — (nord. Myth.), Odins u. Rinds Sohn, einer der Asen; tapferer Streiter u. guter Schütze; eine Nacht alt, rächte er seinen Bruder Baldur an Hödur …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Vali — Vali, türk. Titel, s. Wali …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Vâli — (türk.), s. Wali …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Vali — Vali, ein nordischer Gott, Sohn Odins und Rächer Baldrs …   Kleines Konversations-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»