Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

vŏrāgo

  • 1 vorago

    vŏrāgo, ĭnis, f. [voro], an abyss, gulf, whirlpool, depth, chasm.
    I.
    Lit., of watery depths:

    summersus equus voraginibus,

    Cic. Div. 1, 33, 73:

    vastāque voragine gurges Aestuat,

    Verg. A. 6, 296; Cat. 17, 26; Curt. 8, 14, 8:

    explicet se Cotta, si potest, ex hac voragine,

    Lact. 2, 8, 55.—Of a gulf or chasm in the earth, Liv. 7, 6, 1; Curt. 8, 14, 2.— Poet., of a devouring maw or stomach:

    ventris,

    Ov. M. 8, 843.—
    II.
    Transf.:

    vos geminae voragines scopulique rei publicae,

    i. e. gulfs, Cic. Pis. 18, 41:

    gurges et vorago patrimonii,

    devourer, squanderer, spendthrift, id. Sest. 52, 111:

    vorago aut gurges vitiorum,

    abyss, id. Verr. 2, 3, 9, § 23:

    avaritia, manifestae praedae avidissima vorago,

    abyss, gulf, Val. Max. 9, 4 init.

    Lewis & Short latin dictionary > vorago

  • 2 vorāgō

        vorāgō inis, f    [voro], an abyss, gulf, whirlpool, depth, chasm: submersus equus voraginibus: vastāque voragine gurges Aestuat, V.: neque eam voraginem coniectu terrae expleri potuisse, L.: ventris, O.—Fig.: vos geminae voragines scopulique rei p.: patrimoni, spendthrift: vitiorum, abyss.
    * * *
    deep hole, chasm, watery hollow

    Latin-English dictionary > vorāgō

  • 3 vorago

    chasm, pit, abyss.

    Latin-English dictionary of medieval > vorago

  • 4 Gurges

    1.
    gurges, ĭtis, m. [v. gula; and cf. barathron, vorago], a raging abyss, whirlpool, gulf (syn.: vorago, barathrum).
    I.
    Lit. (class.):

    non Rheni fossam gurgitibus illis redundantem,

    Cic. Pis. 33, 81:

    turbidus hic coeno vastaque voragine gurges Aestuat,

    Verg. A. 6, 296:

    multamque trahens sub gurgite arenam Volturnus,

    Ov. M. 15, 714:

    alterno procurrens gurgite pontus,

    Verg. A. 11, 624:

    per medios gurgites (opp. vada),

    Liv. 21, 5, 14:

    deficientibus animis hauriebantur gurgitibus,

    id. 22, 6, 7:

    caenosus,

    the Styx, Juv. 3, 266.—
    II.
    Transf.
    A.
    In gen., waters, stream, sea ( poet.):

    fessos jam gurgite Phoebus Ibero Tingat equos,

    Verg. A. 11, 913:

    Euboicus,

    Ov. M. 9, 227:

    Carpathius,

    Verg. G. 4, 387:

    Atlanteus,

    Stat. Ach. 1, 223:

    Tusci,

    id. S. 4, 5, 4:

    gurgite ab alto,

    Verg. A. 6, 310; 7, 704:

    Herculeus,

    i. e. the Atlantic, beyond Gibraltar, Juv. 14, 280.—
    B.
    Of insatiable craving, an abyss; of persons, a spendthrift, prodigal:

    qui immensa aliqua vorago est, aut gurges vitiorum turpitudinumque omnium,

    Cic. Verr. 2, 3, 9, § 23; cf.:

    divitias in profundissimum libidinum gurgitem profundere,

    id. Sest. 43, 93:

    gurges ac vorago patrimonii,

    id. ib. 52, 111; cf.:

    ille gurges atque heluo, natus abdomini suo,

    id. Pis. 17, 41:

    Apicius, nepotum omnium altissimus gurges,

    Plin. 10, 48, 68, § 133.
    2.
    Gurges, ĭtis, m., a surname.
    I.
    Q. Fabius, Q. F. M. N. Gurges, Macr. S. 2, 9.—
    II.
    Fabius Gurges, Juv. 6, 266.—
    III.
    C. Volcatius Gurges, Plin. 7, 53, 54, § 181.

    Lewis & Short latin dictionary > Gurges

  • 5 gurges

    1.
    gurges, ĭtis, m. [v. gula; and cf. barathron, vorago], a raging abyss, whirlpool, gulf (syn.: vorago, barathrum).
    I.
    Lit. (class.):

    non Rheni fossam gurgitibus illis redundantem,

    Cic. Pis. 33, 81:

    turbidus hic coeno vastaque voragine gurges Aestuat,

    Verg. A. 6, 296:

    multamque trahens sub gurgite arenam Volturnus,

    Ov. M. 15, 714:

    alterno procurrens gurgite pontus,

    Verg. A. 11, 624:

    per medios gurgites (opp. vada),

    Liv. 21, 5, 14:

    deficientibus animis hauriebantur gurgitibus,

    id. 22, 6, 7:

    caenosus,

    the Styx, Juv. 3, 266.—
    II.
    Transf.
    A.
    In gen., waters, stream, sea ( poet.):

    fessos jam gurgite Phoebus Ibero Tingat equos,

    Verg. A. 11, 913:

    Euboicus,

    Ov. M. 9, 227:

    Carpathius,

    Verg. G. 4, 387:

    Atlanteus,

    Stat. Ach. 1, 223:

    Tusci,

    id. S. 4, 5, 4:

    gurgite ab alto,

    Verg. A. 6, 310; 7, 704:

    Herculeus,

    i. e. the Atlantic, beyond Gibraltar, Juv. 14, 280.—
    B.
    Of insatiable craving, an abyss; of persons, a spendthrift, prodigal:

    qui immensa aliqua vorago est, aut gurges vitiorum turpitudinumque omnium,

    Cic. Verr. 2, 3, 9, § 23; cf.:

    divitias in profundissimum libidinum gurgitem profundere,

    id. Sest. 43, 93:

    gurges ac vorago patrimonii,

    id. ib. 52, 111; cf.:

    ille gurges atque heluo, natus abdomini suo,

    id. Pis. 17, 41:

    Apicius, nepotum omnium altissimus gurges,

    Plin. 10, 48, 68, § 133.
    2.
    Gurges, ĭtis, m., a surname.
    I.
    Q. Fabius, Q. F. M. N. Gurges, Macr. S. 2, 9.—
    II.
    Fabius Gurges, Juv. 6, 266.—
    III.
    C. Volcatius Gurges, Plin. 7, 53, 54, § 181.

    Lewis & Short latin dictionary > gurges

  • 6 immēnsus (in-m-)

        immēnsus (in-m-) adj.,    immeasurable, boundless, endless, vast, immense: magnitudo regionum: domus, O.: fines ingeni: argenti pondus et auri, H.: agmen aquarum, V.: tempore immenso.— Fig., vast, measureless, boundless, limitless: Curriculum gloriae: fletus, O.: vorago vitiorum: laudum cupido, V.: immensus ruit profundo Pindarus ore, fathomless, H.: immensum est, erratas dicere terras, there is no end of recounting, O.

    Latin-English dictionary > immēnsus (in-m-)

  • 7 līvidus

        līvidus adj. with sup.    [LIV-], of a leaden color, bluish, blue: vada, V.: racemi, H.: lividissima vorago, Ct.— Black and blue, livid, bruised: armis Bracchia, H.: Ora livida facta, O.— Making livid, deadly: Livida materno fervent adipata veneno, Iu.—Fig., envious, invidious, spiteful, malicious: malevoli et lividi: nos lividus odit, H.: obliviones, i. e. destructive of praise, H.
    * * *
    livida, lividum ADJ
    livid, slate-colored; discolored by bruises; envious, spiteful

    Latin-English dictionary > līvidus

  • 8 barathrum

    bărā̆thrum, i, n., = barathron, an abyss, chasm, a deep pit, the Lower World (mostly poet; cf.

    vorago),

    Plaut. Rud. 2, 7, 12:

    o barathrum ubi nunc es? ut ego te usurpem lubens (words of one in despair),

    id. Bacch. 1, 2, 41; Lucr. 3, 966; Cat. 68, 108; 68, 117; 95, 5.—Esp., of the infernal regions:

    ferri in barathrum,

    Lucr. 6, 606:

    imus barathri gurges (Charybdis),

    Verg. A. 3, 421; 8, 245; Sil. 9, 497:

    poena barathri,

    Val. Fl. 2, 86; a pit made by art, a deep dungeon, Vitr. 10, 22, 11.—
    B.
    Trop.: quid enim differt, barathrone Dones quidquid habes, an numquam utare paratis? thou throwest into the abyss, i. e. squanderest, Hor. S. 2, 3, 166.—
    II.
    Transf.
    A.
    Jocosely or satirically, a maw (as insatiable), Plaut. Curc. 1, 2, 29; Mart. 1, 88, 4.—Hence Horace calls a greedy man barathrum macelli, an abyss, gulf of the provision market, Ep. 1, 15, 31.—
    B.
    In mal. part., Mart. 3, 81, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > barathrum

  • 9 eluvies

    ēlŭvĭes, em, e, f. [eluo], a washing away of impurities, a flowing off, discharge.
    I.
    Lit., Plin. 2, 82, 84, § 197; Pall. 1, 40, 4; Juv. 3, 32: ventris, Lucil. ap. Non. 103, 33; Aur. Vict. Epit. 9 fin.
    II.
    In gen., an overflowing, an inundation of a river, etc.:

    eluvie mons est deductus in aequor,

    Ov. M. 15, 267; Tac. A. 13, 57.—
    B.
    Meton., a chasm, abyss, ravine produced by the violent rushing of water, Curt. 5, 4 fin. (shortly before: vorago concursu cavata torrentium); 6, 4 fin. —In plur. (with voragines), id. 8, 11.—
    III.
    Trop., of a ruinous law:

    ad illam labem atque eluviem civitatis pervenire,

    Cic. Dom. 20, 53 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > eluvies

  • 10 immensum

    immensus ( inm-), a, um, adj. [inmensus], immeasurable, boundless, endless, vast, immense (freq. and class.; syn.: infinitus, ingens, interminatus).
    I.
    Adj.
    A.
    Lit.:

    si immensam et interminatam in omnes partes magnitudinem regionum videretis,

    Cic. N. D. 1, 20, 54:

    aëra deum statuit eumque gigni esseque immensum et infinitum,

    id. ib. 1, 10, 26:

    ex ingenti quodam oratorem immensoque campo in exiguum sane gyrum compellitis,

    id. de Or. 3, 19, 70:

    in mari immenso vehi,

    id. Tusc. 1, 30, 73:

    domus,

    Ov. F. 6, 640:

    mons,

    Plin. 4, 13, 27, § 96:

    via,

    Ov. P. 3, 3, 78:

    fines ingenii,

    Cic. de Or. 1, 49, 214:

    series laborum,

    Ov. H. 9, 5:

    jacuitque per antrum Immensus,

    Verg. A. 3, 632; cf.:

    omnis eorum juventus infinita numero, immensa corporibus,

    Vell. 2, 106, 1:

    argenti pondus et auri,

    Cic. Rep. 1, 17; Hor. S. 1, 1, 41: pretiis [p. 892] emere, Suet. Calig. 39:

    observata sunt haec tempore immenso,

    Cic. Div. 1, 7, 12:

    nox,

    Ov. Tr. 4, 3, 25.—
    B.
    Trop., vast, measureless, boundless:

    morae,

    Ov. H. 1, 82:

    fletus,

    id. M. 10, 136:

    immensa vorago aut gurges vitiorum,

    Cic. Verr. 2, 3, 9, § 23:

    immensae, infinitae, immoderatae cupiditates,

    Auct. Her. 2, 22, 34:

    sitis cruoris,

    Ov. M. 13, 768:

    difficultas,

    Plin. 28, 1, 2, § 4:

    differentia,

    id. 36, 5, 4, § 20: fervet immensusque ruit profundo Pindarus ore, fathomless (the fig. being taken from a river), Hor. C. 4, 2, 7:

    immensum est, erratas dicere terras,

    there is no end of recounting, Ov. F. 4, 573; cf.:

    quod persequi immensum est,

    Plin. 8, 28, 42, § 102.— Sup. (very rare):

    immensissimae voluptates,

    Spart. Hadr. 19.—
    II.
    Absol.
    A.
    Subst.: immensum, i, n., a boundless extent, immense size, boundlessness, immensity (rare;

    not in Cic.): extra Processit longe flammantia moenia mundi, Atque omne immensum peragravit mente animoque,

    Lucr. 1, 74; cf. id. 1, 957:

    loci,

    Liv. 5, 37, 5:

    per immensum ventis discordibus actus,

    Ov. M. 4, 620:

    proruta per immensum aedificia,

    over a vast extent, Tac. A. 15, 40:

    aliquid mercari immenso,

    at an enormous price, Plin. 9, 40, 64, § 138:

    mons saxeus in immensum editus,

    Sall. J. 92, 5:

    ardet in immensum geminatis ignibus Aetne,

    Ov. M. 2, 220:

    ad immensum aliquid augere,

    Liv. 29, 25, 3:

    aliquid immenso plus laudare,

    immoderately, Plin. 20, 9, 36, § 92. —
    B.
    Adv.: immensum, without end, exceedingly, immensely (not freq. till after the Aug. per.):

    creverat immensum,

    Ov. F. 5, 537:

    immensum attolli,

    Tac. A. 4, 40:

    vigere,

    id. ib. 3, 30:

    luxus immensum proruperat,

    id. ib. 3, 52:

    immensum quantum hinc Oceano, illinc Hiberico mari conprimentibus,

    exceedingly, Plin. 4, 20, 34, § 110; 16, 36, 66, § 172.

    Lewis & Short latin dictionary > immensum

  • 11 immensus

    immensus ( inm-), a, um, adj. [inmensus], immeasurable, boundless, endless, vast, immense (freq. and class.; syn.: infinitus, ingens, interminatus).
    I.
    Adj.
    A.
    Lit.:

    si immensam et interminatam in omnes partes magnitudinem regionum videretis,

    Cic. N. D. 1, 20, 54:

    aëra deum statuit eumque gigni esseque immensum et infinitum,

    id. ib. 1, 10, 26:

    ex ingenti quodam oratorem immensoque campo in exiguum sane gyrum compellitis,

    id. de Or. 3, 19, 70:

    in mari immenso vehi,

    id. Tusc. 1, 30, 73:

    domus,

    Ov. F. 6, 640:

    mons,

    Plin. 4, 13, 27, § 96:

    via,

    Ov. P. 3, 3, 78:

    fines ingenii,

    Cic. de Or. 1, 49, 214:

    series laborum,

    Ov. H. 9, 5:

    jacuitque per antrum Immensus,

    Verg. A. 3, 632; cf.:

    omnis eorum juventus infinita numero, immensa corporibus,

    Vell. 2, 106, 1:

    argenti pondus et auri,

    Cic. Rep. 1, 17; Hor. S. 1, 1, 41: pretiis [p. 892] emere, Suet. Calig. 39:

    observata sunt haec tempore immenso,

    Cic. Div. 1, 7, 12:

    nox,

    Ov. Tr. 4, 3, 25.—
    B.
    Trop., vast, measureless, boundless:

    morae,

    Ov. H. 1, 82:

    fletus,

    id. M. 10, 136:

    immensa vorago aut gurges vitiorum,

    Cic. Verr. 2, 3, 9, § 23:

    immensae, infinitae, immoderatae cupiditates,

    Auct. Her. 2, 22, 34:

    sitis cruoris,

    Ov. M. 13, 768:

    difficultas,

    Plin. 28, 1, 2, § 4:

    differentia,

    id. 36, 5, 4, § 20: fervet immensusque ruit profundo Pindarus ore, fathomless (the fig. being taken from a river), Hor. C. 4, 2, 7:

    immensum est, erratas dicere terras,

    there is no end of recounting, Ov. F. 4, 573; cf.:

    quod persequi immensum est,

    Plin. 8, 28, 42, § 102.— Sup. (very rare):

    immensissimae voluptates,

    Spart. Hadr. 19.—
    II.
    Absol.
    A.
    Subst.: immensum, i, n., a boundless extent, immense size, boundlessness, immensity (rare;

    not in Cic.): extra Processit longe flammantia moenia mundi, Atque omne immensum peragravit mente animoque,

    Lucr. 1, 74; cf. id. 1, 957:

    loci,

    Liv. 5, 37, 5:

    per immensum ventis discordibus actus,

    Ov. M. 4, 620:

    proruta per immensum aedificia,

    over a vast extent, Tac. A. 15, 40:

    aliquid mercari immenso,

    at an enormous price, Plin. 9, 40, 64, § 138:

    mons saxeus in immensum editus,

    Sall. J. 92, 5:

    ardet in immensum geminatis ignibus Aetne,

    Ov. M. 2, 220:

    ad immensum aliquid augere,

    Liv. 29, 25, 3:

    aliquid immenso plus laudare,

    immoderately, Plin. 20, 9, 36, § 92. —
    B.
    Adv.: immensum, without end, exceedingly, immensely (not freq. till after the Aug. per.):

    creverat immensum,

    Ov. F. 5, 537:

    immensum attolli,

    Tac. A. 4, 40:

    vigere,

    id. ib. 3, 30:

    luxus immensum proruperat,

    id. ib. 3, 52:

    immensum quantum hinc Oceano, illinc Hiberico mari conprimentibus,

    exceedingly, Plin. 4, 20, 34, § 110; 16, 36, 66, § 172.

    Lewis & Short latin dictionary > immensus

  • 12 inmensus

    immensus ( inm-), a, um, adj. [inmensus], immeasurable, boundless, endless, vast, immense (freq. and class.; syn.: infinitus, ingens, interminatus).
    I.
    Adj.
    A.
    Lit.:

    si immensam et interminatam in omnes partes magnitudinem regionum videretis,

    Cic. N. D. 1, 20, 54:

    aëra deum statuit eumque gigni esseque immensum et infinitum,

    id. ib. 1, 10, 26:

    ex ingenti quodam oratorem immensoque campo in exiguum sane gyrum compellitis,

    id. de Or. 3, 19, 70:

    in mari immenso vehi,

    id. Tusc. 1, 30, 73:

    domus,

    Ov. F. 6, 640:

    mons,

    Plin. 4, 13, 27, § 96:

    via,

    Ov. P. 3, 3, 78:

    fines ingenii,

    Cic. de Or. 1, 49, 214:

    series laborum,

    Ov. H. 9, 5:

    jacuitque per antrum Immensus,

    Verg. A. 3, 632; cf.:

    omnis eorum juventus infinita numero, immensa corporibus,

    Vell. 2, 106, 1:

    argenti pondus et auri,

    Cic. Rep. 1, 17; Hor. S. 1, 1, 41: pretiis [p. 892] emere, Suet. Calig. 39:

    observata sunt haec tempore immenso,

    Cic. Div. 1, 7, 12:

    nox,

    Ov. Tr. 4, 3, 25.—
    B.
    Trop., vast, measureless, boundless:

    morae,

    Ov. H. 1, 82:

    fletus,

    id. M. 10, 136:

    immensa vorago aut gurges vitiorum,

    Cic. Verr. 2, 3, 9, § 23:

    immensae, infinitae, immoderatae cupiditates,

    Auct. Her. 2, 22, 34:

    sitis cruoris,

    Ov. M. 13, 768:

    difficultas,

    Plin. 28, 1, 2, § 4:

    differentia,

    id. 36, 5, 4, § 20: fervet immensusque ruit profundo Pindarus ore, fathomless (the fig. being taken from a river), Hor. C. 4, 2, 7:

    immensum est, erratas dicere terras,

    there is no end of recounting, Ov. F. 4, 573; cf.:

    quod persequi immensum est,

    Plin. 8, 28, 42, § 102.— Sup. (very rare):

    immensissimae voluptates,

    Spart. Hadr. 19.—
    II.
    Absol.
    A.
    Subst.: immensum, i, n., a boundless extent, immense size, boundlessness, immensity (rare;

    not in Cic.): extra Processit longe flammantia moenia mundi, Atque omne immensum peragravit mente animoque,

    Lucr. 1, 74; cf. id. 1, 957:

    loci,

    Liv. 5, 37, 5:

    per immensum ventis discordibus actus,

    Ov. M. 4, 620:

    proruta per immensum aedificia,

    over a vast extent, Tac. A. 15, 40:

    aliquid mercari immenso,

    at an enormous price, Plin. 9, 40, 64, § 138:

    mons saxeus in immensum editus,

    Sall. J. 92, 5:

    ardet in immensum geminatis ignibus Aetne,

    Ov. M. 2, 220:

    ad immensum aliquid augere,

    Liv. 29, 25, 3:

    aliquid immenso plus laudare,

    immoderately, Plin. 20, 9, 36, § 92. —
    B.
    Adv.: immensum, without end, exceedingly, immensely (not freq. till after the Aug. per.):

    creverat immensum,

    Ov. F. 5, 537:

    immensum attolli,

    Tac. A. 4, 40:

    vigere,

    id. ib. 3, 30:

    luxus immensum proruperat,

    id. ib. 3, 52:

    immensum quantum hinc Oceano, illinc Hiberico mari conprimentibus,

    exceedingly, Plin. 4, 20, 34, § 110; 16, 36, 66, § 172.

    Lewis & Short latin dictionary > inmensus

  • 13 lividus

    līvĭdus, a, um, adj. [liveo], of a blue or leaden color, bluish, blue.
    I.
    Lit.:

    vada,

    Verg. A. 6, 320:

    lividissima vorago,

    Cat. 17, 11:

    racemi,

    Hor. C. 2, 5, 10.—
    B.
    Esp., produced by beating, bruising, etc., black and blue, livid:

    livida armis Bracchia,

    Hor. C. 1, 8, 10:

    ora livida facta,

    Ov. H. 20, 82; Plin. 24, 11, 55, § 93.—
    C.
    Transf., making livid, i. e. deadly:

    livida materno fervent adipata veneno,

    Juv. 6, 631.—
    II.
    Trop., envious, invidious, spiteful, malicious.
    A.
    Of persons:

    invidi et malevoli et lividi,

    Cic. Tusc. 4, 12, 28 (dub.):

    nos nostraque lividus odit,

    Hor. Ep. 2, 1, 89.—
    B.
    Of inanim. and abstr. things:

    lingua,

    Ov. F. 1, 74:

    obliviones (because forgetfulness robs the deserving of the praise which is his due),

    Hor. C. 4, 9, 33:

    sententia,

    spiteful, malicious, Sen. Contr. 2, 14.—Hence, līvĭdē, adv., of a leaden color, lividly.—Comp., Plin. 37, 7, 25, § 94 dub.

    Lewis & Short latin dictionary > lividus

  • 14 voraginosus

    vŏrāgĭnōsus, a, um, adj. [vorago], full of pits, chasms, or abysses, voraginous:

    solum, Auct. B. Hisp. 29: via,

    App. M. 9, p. 221:

    amnis,

    Amm. 24, 6, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > voraginosus

См. также в других словарях:

  • vorago — vo·rà·go s.f.inv. LE voragine {{line}} {{/line}} DATA: av. 1566. ETIMO: dal lat. vorāgo …   Dizionario italiano

  • vorago — vo·ra·go …   English syllables

  • vorago — vəˈrāˌgō noun ( es) Etymology: Latin, from vorare to devour more at voracious : an engulfing chasm : abyss …   Useful english dictionary

  • Imperium Vorago — Infobox Album | Name = Imperium Vorago Type = Album Artist = Chimp Spanner |50px Released = January 2005 Length = 55:10 Producer = Paul Ortiz Imperium Vorago is Chimp Spanner s first album, independently released in January 2005.Track listing#… …   Wikipedia

  • Ортиз, Пол — Поль Антонио Ортиз Paul Antonio Ortiz Имя при рождении Paul Antonio Ortiz Полное имя Paul Antonio Ortiz Место рождения Колчестер Годы активности …   Википедия

  • De Voragine — Jacobus de Voragine, auch Jacobus a Voragine teilweise auch Varagine , Jacobus da Voragine, deutsch: Jakob von Vorago (* um 1230 in Vorago, heute Varazze bei Genua; † 13. Juli oder 14. Juli 1298 in Genua) war Erzbischof und kirchenlateinischer… …   Deutsch Wikipedia

  • Jacobus a Voragine — Jacobus de Voragine, auch Jacobus a Voragine teilweise auch Varagine , Jacobus da Voragine, deutsch: Jakob von Vorago (* um 1230 in Vorago, heute Varazze bei Genua; † 13. Juli oder 14. Juli 1298 in Genua) war Erzbischof und kirchenlateinischer… …   Deutsch Wikipedia

  • Jacopo da Voragine — Jacobus de Voragine, auch Jacobus a Voragine teilweise auch Varagine , Jacobus da Voragine, deutsch: Jakob von Vorago (* um 1230 in Vorago, heute Varazze bei Genua; † 13. Juli oder 14. Juli 1298 in Genua) war Erzbischof und kirchenlateinischer… …   Deutsch Wikipedia

  • Jakob de Voragine — Jacobus de Voragine, auch Jacobus a Voragine teilweise auch Varagine , Jacobus da Voragine, deutsch: Jakob von Vorago (* um 1230 in Vorago, heute Varazze bei Genua; † 13. Juli oder 14. Juli 1298 in Genua) war Erzbischof und kirchenlateinischer… …   Deutsch Wikipedia

  • Varagine — Jacobus de Voragine, auch Jacobus a Voragine teilweise auch Varagine , Jacobus da Voragine, deutsch: Jakob von Vorago (* um 1230 in Vorago, heute Varazze bei Genua; † 13. Juli oder 14. Juli 1298 in Genua) war Erzbischof und kirchenlateinischer… …   Deutsch Wikipedia

  • Voragine — Jacobus de Voragine, auch Jacobus a Voragine teilweise auch Varagine , Jacobus da Voragine, deutsch: Jakob von Vorago (* um 1230 in Vorago, heute Varazze bei Genua; † 13. Juli oder 14. Juli 1298 in Genua) war Erzbischof und kirchenlateinischer… …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»