-
1 uzna|ć
pf — uzna|wać impf vt (orzec słuszność, prawidłowość) to recognize, to acknowlegde- uznać czyjeś argumenty to accept sb’s reasoning- uznać kogoś za niewinnego to find sb innocent- uznać swój błąd to admit one’s mistake- nie uznawać konwenansów to disregard convention- uznała, że musi się z nim rozstać she recognized that she had to leave him- uznać, że wszystko jest w porządku to take sb to be sth- uznała go za nauczyciela she (mis)took him for a teacher- □ uznać dziecko za swoje a. własne Prawo to acknowledge a child (as one’s own), to admit paternityThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uzna|ć
См. также в других словарях:
przyjąć — dk Xc, przyjąćjmę, przyjąćjmiesz, przyjąćjmij (przyjm), przyjąćjął, przyjąćjęła, przyjąćjęli, przyjąćjęty, przyjąćjąwszy przyjmować ndk IV, przyjąćmuję, przyjąćmujesz, przyjąćmuj, przyjąćował, przyjąćowany 1. «stać się odbiorcą czegoś, wziąć to,… … Słownik języka polskiego
wziąć — dk Xc, wezmę, weźmiesz, weź, wziął, wzięła, wzięli, wzięty, wziąwszy 1. «ująć, chwycić, objąć (kogoś, coś) ręką, rękami lub innym narządem chwytnym (np. u zwierząt) albo narzędziem; przystosować do trzymania, niesienia» Wziąć książkę, zeszyt,… … Słownik języka polskiego
zapisać — dk IX, zapisaćpiszę, zapisaćpiszesz, zapisaćpisz, zapisaćał, zapisaćany zapisywać ndk VIIIa, zapisaćsuję, zapisaćsujesz, zapisaćsuj, zapisaćywał, zapisaćywany 1. «zapełnić pismem» Zapisać cały zeszyt. 2. «utrwalić coś pisząc; zanotować» Zapisać… … Słownik języka polskiego