-
1 frei
frei wolny, swobodny;freies Land wolny kraj;freies Gelände swobodna przestrzeń;freie Fahrt ( Signal) droga wolna;freie Wahl wolny wybór;freier Beruf wolny zawód;freier Markt wolny rynek;FIZ freier Fall swobodny spadek (ciała);freier Blick ( auf A) otwarty widok (na A);freier Eintritt wstęp wolny;ein freier Ton swobodny ton;ein freier Nachmittag wolne popołudnie;sich frei fühlen czuć się swobodnie;einen Tag frei nehmen brać < wziąć> dzień wolnego;den Oberkörper frei machen rozbierać < rozebrać> się do pasa;den Weg frei machen zwalniać < zwolnić> drogę;sich (von etwas) frei machen uwalniać < uwolnić> się (od G);frei erfunden zmyślony;frei nach Goethe jak mówi Goethe, według Goethego -
2 abnehmen
abnehmen ( irr) vt Hut, Hörer usw zdejmować < zdjąć>; Sache, Eid, Führerschein, Bau usw odbierać < odebrać>; Bein odejmować < odjąć> (a MAT); Parade przyjmować <- jąć>;jemandem etwas abnehmen Blut pob(ie)rać od (G); Pflicht, Sorge uwalniać < uwolnić> k-o (od G); Arbeit, Weg usw wyręczać <- czyć> k-o (w L);fam. das nimmt dir keiner ab nikt ci nie uwierzy, że to prawda; →LINK="Beichte" Beichte,LINK="Prüfung" Prüfung,LINK="abkaufen" abkaufen,LINK="abrasieren" abrasieren; vi Vorrat, Tag ubywać <- być> (G); Sturm, Sehkraft <o>słabnąć; ( Gewicht reduzieren) zrzucać <- cić> wagę, <s>chudnąć -
3 Absprung
Absprung m ( Herunterspringen) zeskok, zeskoczenie; mit dem Fallschirm skok (spadochronowy); SPORT vom Absprungbalken odbicie się; -
4 ausspannen
-
5 befreien
-
6 entheben
jemanden seines Amtes entheben zwalniać < zwolnić> k-o ze stanowiska -
7 erlösen
ein erlösendes Wort wyzwalające słowo -
8 freilassen
freilassen ( irr) uwalniać < uwolnić>, wypuszczać <- puścić> na wolność, fam. puścić wolno; Häftling a zwalniać < zwolnić> ( gegen Kaution za kaucją); -
9 freisprechen
-
10 lösen
lösen vt Knoten, Aufgabe, Vertrag rozwiąz(yw)ać; Bremse <po>luzować; Schraube a odkręcać <- cić>; Zucker rozpuszczać <- puścić> (in D w L); Beziehung zrywać < zerwać>; Fahrschein kupować < kupić>;den Husten lösen działać wykrztuśnie;vr sich lösen Knoten rozwiąz(yw)ać się; ( sich lockern) obluźni(a)ć się; CHEM rozpuszczać <- puścić> się; Krampf ustępować < ustąpić>; Spannung rozładow(yw)ać się; Schuss paść pf;mein Husten löst sich (już) mogę lżej odkasływać; fig uwalniać < uwolnić> się (von jemandem, etwas od G); SPORT, MIL odrywać < oderwać> się ( von od G) -
11 loskommen
gut loskommen dobrze wystartować
См. также в других словарях:
uwolnić — dk VIa, uwolnićnię, uwolnićnisz, uwolnićnij, uwolnićnił, uwolnićniony uwalniać ndk I, uwolnićam, uwolnićasz, uwolnićają, uwolnićaj, uwolnićał, uwolnićany 1. «uczynić wolnym, wypuścić na wolność (np. z niewoli, z więzienia)» Uwolnić jeńców,… … Słownik języka polskiego
uwolnić (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}uwalniać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uwalniać się – uwolnić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} oswobadzać samego siebie z czegoś krępującego ruchy, wydostawać się z czegoś ograniczającego wolność; wyzwalać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uwalniać się z więzów. Uwolnić się z… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uwalniać — → uwolnić … Słownik języka polskiego
uwalniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, uwalniaćam, uwalniaća, uwalniaćają, uwalniaćany {{/stl 8}}– uwolnić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, uwalniaćnię, uwalniaćni, uwalniaćnij, uwalniaćniony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oswobodzić — dk VIa, oswobodzićdzę, oswobodzićdzisz, oswobodzićbodź (oswobodzićbódź), oswobodzićdził, oswobodzićdzony oswobadzać a. oswabadzać ndk I, oswobodzićam, oswobodzićasz, oswobodzićają, oswobodzićaj, oswobodzićał, oswobodzićany 1. «przywrócić wolność … Słownik języka polskiego
wyzwolić — dk VIa, wyzwolićlę, wyzwolićlisz, wyzwolićzwól, wyzwolićlił, wyzwolićlony wyzwalać ndk I, wyzwolićam, wyzwolićasz, wyzwolićają, wyzwolićaj, wyzwolićał, wyzwolićany 1. «uczynić kogoś wolnym, niezależnym, obdarzyć wolnością, uwolnić kogoś, coś od… … Słownik języka polskiego
odczepić — dk VIa, odczepićpię, odczepićpisz, odczepićczep, odczepićpił, odczepićpiony odczepiać ndk I, odczepićam, odczepićasz, odczepićają, odczepićaj, odczepićał, odczepićany «oddzielić, odłączyć coś przyczepionego, przymocowanego; odpiąć, odwiązać»… … Słownik języka polskiego
rozchodzić — dk VIa, rozchodzićdzę, rozchodzićdzisz, rozchodzićchodź, rozchodzićdził, rozchodzićdzony 1. pot. «rozluźnić obuwie przez noszenie, przez chodzenie w nim; rozdeptać» Rozchodzić ciasne buty. 2. pot. «rozruszać przez chodzenie, wyprowadzić z… … Słownik języka polskiego
rozkuć — dk Xa, rozkućkuję, rozkućkujesz, rozkućkuj, rozkućkuł, rozkućkuty rozkuwać ndk I, rozkućam, rozkućasz, rozkućają, rozkućaj, rozkućał, rozkućany 1. «uderzając mocno, rozbić okowy, łańcuchy, okucie itp.; uwolnić kogoś ze skuwających go więzów»… … Słownik języka polskiego
rozwiązać — dk IX, rozwiązaćwiążę, rozwiązaćwiążesz, rozwiązaćwiąż, rozwiązaćał, rozwiązaćany rozwiązywać ndk VIIIa, rozwiązaćzuję, rozwiązaćzujesz, rozwiązaćzuj, rozwiązaćywał, rozwiązaćywany 1. «usunąć węzeł, rozplątać coś związanego na supeł; rozsupłać… … Słownik języka polskiego
