utykać

См. также в других словарях:

• utykać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, utykaćam, utykaća, utykaćają, utykaćany {{/stl 8}}– utkać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zatykać, wypełniać czymś szpary, szczeliny, dziury, by… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• utykać — ndk I, utykaćam, utykaćasz, utykaćają, utykaćaj, utykaćał 1. forma ndk czas. utkać (p.) 2. forma ndk czas. utknąć (p.) 3. «lekko kuleć, chromać» Chodził lekko utykając. Utykać na prawą nogę …   Słownik języka polskiego

• utykać — Coś utknęło w martwym punkcie zob. punkt 2 …   Słownik frazeologiczny

• chromać — ndk I, chromaćam, chromaćasz, chromaćają, chromaćaj, chromaćał książk. «utykać na nogę; kuleć» Iść chromając. Chromać na lewą nogę …   Słownik języka polskiego

• chromieć — ndk III, chromiećeję, chromiećejesz, chromiećej, chromiećmiał, chromiećeli 1. przestarz. «stawać się chromym» 2. przestarz. «utykać na nogę, kuleć; chromać» przen. «mieć braki, podupadać, szwankować» Sztuka konwersacji chromieje coraz bardziej …   Słownik języka polskiego

• kulawieć — ndk III, kulawiećeję, kulawiećejesz, kulawiećej, kulawiećwiał, kulawiećwieli rzad. «stawać się kulawym; kuleć, utykać» Kulawieje na prawą nogę. Ktoś kulawieje coraz mocniej …   Słownik języka polskiego

• kuleć — ndk III, kulećeję, kulećejesz, kulećlał, kulećeli «utykać na nogę wskutek wady organicznej, okaleczenia albo chwilowego bólu» Szedł z lekka kulejąc. Kulała od urodzenia. przen. «źle się rozwijać, niedomagać, szwankować» Rozmowa kulała.… …   Słownik języka polskiego

• kusztykać — ndk I, kusztykaćam, kusztykaćasz, kusztykaćają, kusztykaćaj, kusztykaćał pot. «utykać na nogę, kuleć; chodzić niezdarnie, potykając się» Wolno kusztykał opierając się na lasce …   Słownik języka polskiego

• utkać — dk I, utkam, utkasz, utkają, utkaj, utkał, utkany utykać ndk I, utkaćam, utkaćasz, utkaćają, utkaćaj, utkaćał, utkaćany 1. «wypełnić dziury, szpary, miejsca puste czymś w celu zabezpieczenia przed przedostaniem się przez nie wody, zimna itp.;… …   Słownik języka polskiego

• utknąć — dk Va, utknę, utkniesz, utknij, utknął, utknęła, utknęli, utknąwszy utykać ndk I, utknąćam, utknąćasz, utknąćają, utknąćaj, utknąćał 1. «zatrzymać się nie mogąc dalej jechać, poruszać się; uwięznąć, ugrzęznąć w czymś» Autobus utknął w zaspach.… …   Słownik języka polskiego

• więznąć — ndk Vc, więznąćnę, więźniesz, więźnij, wiązł, więznąćzła, więźli «zagłębiać się, utykać w czymś grząskim, miękkim, lepkim, grzęznąć; wbijać się, wciskać się w coś» Nogi więzły w piasku. Kopyta koni, koła więzną w błocie. Samochody więzły w… …   Słownik języka polskiego