-
1 utworzyć
tworzyć < stworzyć> (-ę, twórz!) dzieło, obraz, muzykę schaffen; < utworzyć> koło, parę, rząd bilden; (zakładać) gründen;tworzyć się entstehen, gegründet werden; osad, korek, wrzód sich bilden, entstehen;tworzyć schöpferisch tätig sein, kreativ sein -
2 utworzyć
-
3 utworzyć
-
4 stworzyć
tworzyć < stworzyć> (-ę, twórz!) dzieło, obraz, muzykę schaffen; < utworzyć> koło, parę, rząd bilden; (zakładać) gründen;tworzyć się entstehen, gegründet werden; osad, korek, wrzód sich bilden, entstehen;tworzyć schöpferisch tätig sein, kreativ sein -
5 tworzyć
tworzyć < stworzyć> (-ę, twórz!) dzieło, obraz, muzykę schaffen; < utworzyć> koło, parę, rząd bilden; (zakładać) gründen;tworzyć się entstehen, gegründet werden; osad, korek, wrzód sich bilden, entstehen;tworzyć schöpferisch tätig sein, kreativ sein -
6 skrystalizować
skrystalizować [skrɨstalizɔvaʨ̑]II. vr1) ( utworzyć kryształy) węgiel: kristallisieren2) ( ulec sprecyzowaniu) plany, zainteresowania: sich +akk klar herausbilden, sich +akk herauskristallisieren -
7 bilden
bilden ['bɪldən]I. vtetw [aus etw] \bilden tworzyć coś [z czegoś]4) ( zum Urteil kommen)II. vrsich \bildenIII. vidie Reisen \bilden podróże kształcą -
8 gruppieren
gruppieren * [grʊ'pi:rən]I. vtdie Gäste um den Tisch \gruppieren posadzić gości wokół stołudie Stühle um den Tisch \gruppieren ustawić krzesła wokół stołuII. vrsich um jdn/etw \gruppieren utworzyć wokół kogoś/czegoś grupę -
9 klumpen
-
10 klumpig
-
11 koalitionsfähig
Partei mogący utworzyć koalicję
См. также в других словарях:
utworzyć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}tworzyć I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
utworzyć — dk VIb, utworzyćrzę, utworzyćrzysz, utwórz, utworzyćrzył, utworzyćrzony 1. «ustanowić, zorganizować, ukonstytuować» Utworzyć kółko zainteresowań. Utworzyć nowy zarząd organizacji. Utworzyć nowy oddział szpitala. 2. «stać się sprawcą istnienia,… … Słownik języka polskiego
utworzyć się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}tworzyć się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tworzyć się – utworzyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być ustanawianym, organizowanym, powoływanym do życia; formować się, kształtować się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Tworzyły się samorządy terytorialne. Utworzył się komitet strajkowy.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zawiązać — dk IX, zawiązaćwiążę, zawiązaćwiążesz, zawiązaćwiąż, zawiązaćał, zawiązaćany zawiązywać ndk VIIIa, zawiązaćzuję, zawiązaćzujesz, zawiązaćzuj, zawiązaćywał, zawiązaćywany 1. «złączyć końce czegoś za pomocą węzła, supła; owinąć coś wkoło czegoś… … Słownik języka polskiego
tworzyć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, tworzyćrzę, tworzyćrzy, tworzyćrzony {{/stl 8}}– utworzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} organizować coś, co do tej pory nie istniało; ustanawiać,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
potworzyć — dk VIb, potworzyćrzę, potworzyćrzysz, potworzyćtwórz, potworzyćrzył, potworzyćrzony «utworzyć wiele czegoś, jedno po drugim, po kolei; porobić, poformować» Potworzyć kółka naukowe w szkole. Potworzyć grupy turystów. Z ochotników potworzono małe… … Słownik języka polskiego
sfałdować — dk IV, sfałdowaćduję, sfałdowaćdujesz, sfałdowaćduj, sfałdowaćował, sfałdowaćowany 1. «ułożyć, zebrać w fałdy, zrobić na czymś fałdę, fałdy» Sfałdować spódnicę. Sfałdowane firanki, zasłony. 2. «pokryć fałdami, zmarszczkami (czoło, twarz, szyję)»… … Słownik języka polskiego
sformować — dk IV, sformowaćmuję, sformowaćmujesz, sformowaćmuj, sformowaćował, sformowaćowany 1. «zrobić z jakichś elementów pewną całość o określonym kształcie; zorganizować, utworzyć, ukształtować» Sformować pułk piechoty. Sformować nowy rząd. Sformować… … Słownik języka polskiego
stworzyć — dk VIb, stworzyćrzę, stworzyćrzysz, stwórz, stworzyćrzył, stworzyćrzony stwarzać ndk I, stworzyćam, stworzyćasz, stworzyćają, stworzyćaj, stworzyćał, stworzyćany «powołać do życia, do istnienia; sprawić, że coś zaczyna istnieć, stać się twórcą,… … Słownik języka polskiego
wykształcić — dk VIa, wykształcićcę, wykształcićcisz, wykształcićkształć, wykształcićcił, wykształcićcony wykształcać ndk I, wykształcićam, wykształcićasz, wykształcićają, wykształcićaj, wykształcićał, wykształcićany 1. tylko dk «dać komuś wykształcenie,… … Słownik języka polskiego