-
1 utworzyć się
-
2 utworzyć\ się
сов. образоваться, создаться, возникнуть+ -
3 ukonstytuować się
-
4 ukonstytuować\ się
сов. сформироваться, конституироваться+uformować się, utworzyć się
-
5 rząd
сущ.• градус• звание• картотека• направление• очередь• правительство• правление• ранг• ряд• скоросшиватель• степень• ступень• управление• файл• хвост• чин• шеренга* * *%1 ♂, Р. rzędu 1. ряд;\rząd domów ряд домов; \rząd samochodów ряд (вереница) автомобилей;
ustawić się w rzędy встать (построиться) рядами;2. разряд, категория ž; wyższego rzędu высшей категории; 3. биол. отряд; 4. ист. конская сбруя; 5. мат.: а) класс;\rząd jedności класс единиц;
б) порядок;● z rzędu подряд; kilka dni z rzędu несколько дней подряд; w pierwszym rzędzie разг. в первую очередь, прежде всего\rząd tymczasowy временное правительство; zmiana \rządu смена правительства; utworzyć \rząd сформировать правительство;
2. \rządу мн. правление n, власть ž;objąć \rządу взять власть в свой руки, прийти к власти; sprawować \rządу управлять, править, находиться у власти;
za \rządów... в период (во время) правления...;● składnia (związek) \rządu грам. управление; sprawować \rządy dusz быть властителем дум
* * *I м, P rzędu1) рядrząd domów — ряд домо́в
rząd samochodów — ряд (верени́ца) автомоби́лей
ustawić się w rzędy — встать (постро́иться) ряда́ми
2) разря́д, катего́рия żwyższego rzędu — вы́сшей катего́рии
3) биол. отря́д4) ист. ко́нская сбру́я5) мат.:а) классrząd jedności — класс едини́ц
б) поря́док•- z rzędu- w pierwszym rzędzie II м, P rządu1) прави́тельство nrząd tymczasowy — вре́менное прави́тельство
zmiana rządu — сме́на прави́тельства
utworzyć rząd — сформирова́ть прави́тельство
2) rządy мн правле́ние n, власть żobjąć rządy — взять власть в свои́ ру́ки, прийти́ к вла́сти
sprawować rządy — управля́ть, пра́вить, находи́ться у вла́сти
za rządów... — в пери́од (во вре́мя) правле́ния...
•- związek rządu
- sprawować rządy dusz
См. также в других словарях:
utworzyć się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}tworzyć się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tworzyć się – utworzyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być ustanawianym, organizowanym, powoływanym do życia; formować się, kształtować się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Tworzyły się samorządy terytorialne. Utworzył się komitet strajkowy.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
utworzyć — dk VIb, utworzyćrzę, utworzyćrzysz, utwórz, utworzyćrzył, utworzyćrzony 1. «ustanowić, zorganizować, ukonstytuować» Utworzyć kółko zainteresowań. Utworzyć nowy zarząd organizacji. Utworzyć nowy oddział szpitala. 2. «stać się sprawcą istnienia,… … Słownik języka polskiego
porobić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o powstawaniu czegoś w większych ilościach: potworzyć się, powstać, utworzyć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Porobiły się wyrwy na drogach, plamy na liściach pomidorów, zaspy na drodze … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stowarzyszyć się — dk VIb, stowarzyszyć sięszę się, stowarzyszyć sięszysz się, stowarzyszyć sięrzysz się, stowarzyszyć sięszył się stowarzyszać się ndk I, stowarzyszyć sięam się, stowarzyszyć sięasz się, stowarzyszyć sięają się, stowarzyszyć sięaj się, stowarzyszyć … Słownik języka polskiego
zawiązać — dk IX, zawiązaćwiążę, zawiązaćwiążesz, zawiązaćwiąż, zawiązaćał, zawiązaćany zawiązywać ndk VIIIa, zawiązaćzuję, zawiązaćzujesz, zawiązaćzuj, zawiązaćywał, zawiązaćywany 1. «złączyć końce czegoś za pomocą węzła, supła; owinąć coś wkoło czegoś… … Słownik języka polskiego
sformować — dk IV, sformowaćmuję, sformowaćmujesz, sformowaćmuj, sformowaćował, sformowaćowany 1. «zrobić z jakichś elementów pewną całość o określonym kształcie; zorganizować, utworzyć, ukształtować» Sformować pułk piechoty. Sformować nowy rząd. Sformować… … Słownik języka polskiego
wykształcić — dk VIa, wykształcićcę, wykształcićcisz, wykształcićkształć, wykształcićcił, wykształcićcony wykształcać ndk I, wykształcićam, wykształcićasz, wykształcićają, wykształcićaj, wykształcićał, wykształcićany 1. tylko dk «dać komuś wykształcenie,… … Słownik języka polskiego
potworzyć — dk VIb, potworzyćrzę, potworzyćrzysz, potworzyćtwórz, potworzyćrzył, potworzyćrzony «utworzyć wiele czegoś, jedno po drugim, po kolei; porobić, poformować» Potworzyć kółka naukowe w szkole. Potworzyć grupy turystów. Z ochotników potworzono małe… … Słownik języka polskiego
stworzyć — dk VIb, stworzyćrzę, stworzyćrzysz, stwórz, stworzyćrzył, stworzyćrzony stwarzać ndk I, stworzyćam, stworzyćasz, stworzyćają, stworzyćaj, stworzyćał, stworzyćany «powołać do życia, do istnienia; sprawić, że coś zaczyna istnieć, stać się twórcą,… … Słownik języka polskiego
porobić — dk VIa, porobićbię, porobićbisz, porobićrób, porobićbił, porobićbiony 1. «wykonać wiele czegoś, jedno po drugim; dokonać wielu czynności; także o wielu osobach: zrobić coś» Porobić notatki z wykładu. Porobić porządki, sprawunki, zakupy,… … Słownik języka polskiego
