-
1 utulić
utulać w żalu trösten -
2 utulić
глаг.• обнять* * *utul|ić\utulićony сов. ласково прижать к себе; приголубить* * *utulony сов.ла́сково прижа́ть к себе́; приголу́бить -
3 utulić
1 compord 2 sócúl -
4 utulić
1. пригорнути;2. заспокоїти;3. закутати -
5 utulać
impf ⇒ utulić* * *ipf.utulić pf. console, solace ( by hugging); utulić (czyjś) żal assuage sb's grief; utulić dziecko do snu tuck a child in.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > utulać
-
6 utul|ić
pf — utul|ać impf Ⅰ vt pot. to console, to comfort- staraliśmy się utulić ją w żalu po stracie męża we tried to console her after she lost her husbandⅡ utulić się — utulać się to find a. take consolation■ utulić żal/ból to ease the grief/painThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > utul|ić
-
7 ukoić
глаг.• облегчать• смягчать• унимать• успокаивать• успокоить• утолять* * *uko|ić\ukoićję, ukój, \ukoićjony сов. успокоить, утешить;\ukoić cierpienia облегчить страдания
+ uspokoić, utulić* * *ukoję, ukój, ukojony сов.успоко́ить, уте́шитьukoić cierpienia — облегчи́ть страда́ния
Syn: -
8 utulać
utulać w żalu trösten -
9 utulać
См. также в других словарях:
utulić — (czyjś) płacz, żal, ból «ukoić, uśmierzyć czyjś płacz, żal, ból»: Do ciebie, Rudolfie, należy utulić ból Bianki, kochać ją podwójną miłością, zastąpić jej ojca. B. Schulz, Sanatorium … Słownik frazeologiczny
utulić — dk VIa, utulićlę, utulićlisz, utul, utulićlił, utulićlony utulać ndk I, utulićam, utulićasz, utulićają, utulićaj, utulićał, utulićany «pocieszyć, uspokoić kogoś, zwykle przytulając do siebie, biorąc w objęcia» Utulić zdenerwowaną żonę. ◊ Utulić… … Słownik języka polskiego
utulać się – utulić się — {{/stl 13}}{{stl 33}} znajdować dla samego siebie pocieszenie, uspokojenie, ukojenie, oddalać od siebie smutek, żal, przestawać płakać :{{/stl 33}}{{stl 10}}Na wspomnienie brata łzy napłynęły jej do oczu i długo nie mogła się utulić. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
utulać — Utulić (czyjś) płacz, żal, ból «ukoić, uśmierzyć czyjś płacz, żal, ból»: Do ciebie, Rudolfie, należy utulić ból Bianki, kochać ją podwójną miłością, zastąpić jej ojca. B. Schulz, Sanatorium … Słownik frazeologiczny
utulać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, utulaćam, utulaća, utulaćają, utulaćany {{/stl 8}}– utulić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, utulaćlę, utulaćli, utulaćlony {{/stl 8}}{{stl 7}} dobrym słowem, gestem, samą obecnością itp. sprawiać, że ktoś staje się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ból — skręca kogoś, skręca komuś kiszki, wnętrzności; kogoś aż skręca z bólu zob. skręcić 1. Coś rodzi się w bólach zob. rodzić się. Utulić (czyjś) ból zob. utulić. Z bólem serca zob. serce 33. Znam ten ból zob. znać 8 … Słownik frazeologiczny
płacz — i zgrzytanie zębów a) «ewangeliczne określenie mąk piekielnych» b) żart. «ciężka sytuacja, zmartwienie, kłopot»: Tili zapomniała przysunąć matce sos i wpadła na pięćdziesiąt groszy. Był płacz i zgrzytanie zębów. M. Wańkowicz, Ziele. Dolina płaczu … Słownik frazeologiczny
żal — Stać, być jak posąg żalu zob. posąg 2. Usychać, schnąć z żalu zob. uschnąć. Utulić (czyjś) żal zob. utulić … Słownik frazeologiczny
nieutulony — nieutulonyleni książk. «nie dający się pocieszyć, utulić, uspokoić; niepocieszony» Nieutulony ból. Był nieutulony po stracie najbliższej osoby. ◊ Pozostali w nieutulonym żalu… «formuła kończąca zwykle zawiadomienie o śmierci kogoś z najbliższej… … Słownik języka polskiego
płacz — m II, D. u; lm M. e, D. ów «wylewanie, ronienie łez, często połączone ze szlochem; stan człowieka zdenerwowanego, wzruszonego, któremu łzy z oczu płyną» Bezgłośny, rzewny, spazmatyczny płacz. Oczy czerwone od płaczu. Był wyczerpany płaczem.… … Słownik języka polskiego
nieutulony — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, nieutulonyleni {{/stl 8}}{{stl 7}} niedający się utulić, złagodzić, pocieszyć; nieukojony : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nieutulony smutek po śmierci matki. Nieutulony żal, płacz. Być nieutulonym po stracie dziecka.{{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień