Перевод: с польского на немецкий

с немецкого на польский

utknąć

См. также в других словарях:

  • utknąć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}utykać II {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}utknąć II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa, utknąćnę, utknąćnie, utknąćnij, utknąćnął, utknąćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • utknąć — dk Va, utknę, utkniesz, utknij, utknął, utknęła, utknęli, utknąwszy utykać ndk I, utknąćam, utknąćasz, utknąćają, utknąćaj, utknąćał 1. «zatrzymać się nie mogąc dalej jechać, poruszać się; uwięznąć, ugrzęznąć w czymś» Autobus utknął w zaspach.… …   Słownik języka polskiego

  • utknąć [stanąć i in.] w martwym punkcie — {{/stl 13}}{{stl 7}} nie móc być z jakiegoś powodu doprowadzonym do końca, stanąć wobec trudności nie do przezwyciężenia; znaleźć się w impasie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Z braku dowodów śledztwo utknęło w martwym punkcie. Sprawy stanęły, utkwiły w… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • utknąć — Coś utknęło w martwym punkcie zob. punkt 2 …   Słownik frazeologiczny

  • utkwić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, utkwićwię, utkwićwi, utkwićwij, utkwićwiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wpadłszy, wbiwszy się, pozostać w danym miejscu; uwięznąć, utknąć w czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Drzazga …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • robota — ż IV, CMs. robotaocie; lm D. robotabót 1. «zespół czynności, akcji podejmowanych w celu wykonania, wyprodukowania, wytworzenia, dokonania czegoś; praca, działanie, działalność, robienie czegoś; robocizna» Łatwa, żmudna, niewdzięczna robota.… …   Słownik języka polskiego

  • ugrzęznąć — a. ugrząźć dk Vc, ugrzęznę, ugrzęźniesz, ugrzęźnij, ugrzązł, ugrzęzła, ugrzęźli, ugrzęzły, ugrzązłszy 1. «zagłębić się w czymś gęstym, lepkim, sypkim, nie mogąc się poruszyć, wydostać się; utknąć, utkwić w czymś mocno» Ugrzęznąć w zaspach. Statek …   Słownik języka polskiego

  • utkwić — dk VIa, utkwię, utkwisz, utkwij, utkwił, utkwiony «wbić się, uwięznąć, utknąć» Nóż utkwił w plecach. Kula utkwiła w ścianie. But utkwił w piachu. Obcas utkwił w szparze podłogi. ◊ Coś utkwiło komuś w pamięci, w głowie «coś pozostało komuś na… …   Słownik języka polskiego

  • utykać — ndk I, utykaćam, utykaćasz, utykaćają, utykaćaj, utykaćał 1. forma ndk czas. utkać (p.) 2. forma ndk czas. utknąć (p.) 3. «lekko kuleć, chromać» Chodził lekko utykając. Utykać na prawą nogę …   Słownik języka polskiego

  • uwięznąć — dk Vc, uwięznąćnę, uwięźniesz, uwięźnij, uwiązł, uwięznąćzła, uwięźli, uwięznąćzły, uwiązłszy «utknąć, zatrzymać się, zagłębić się w czymś ciasnym, grząskim, miękkim, lepkim; utkwić, ugrzęznąć» Uwięznąć w zaspach. Koła uwięzły w błocie. Kość… …   Słownik języka polskiego

  • zakleszczać — ndk I, zakleszczaćam, zakleszczaćasz, zakleszczaćają, zakleszczaćaj, zakleszczaćał, zakleszczaćany zakleszczyć dk VIb, zakleszczaćczę, zakleszczaćczysz, zakleszczaćleszcz, zakleszczaćczył, zakleszczaćczony «unieruchamiać, wciskać coś w coś»… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»