-
1 perhibeo
per-hibeo, buī, bitum, ēre (per u. habeo), hinhalten, darbieten, I) eig.: alqm, (als Anwalt) zur Stelle schaffen, aufstellen, Cic. ad Att. 1, 1. § 4. – II) übtr.: A) im allg.: a) erweisen, operam rei publicae fortem atque strenuam, Cato fr. b. Gell.: honorem alci, Plin.: alci gratias, Apul. – b) beilegen, alci auctoritatem, Plin.: vim herbae, Plin.: alci rei palmam, den Vorzug geben, Plin. – B) mündlich von sich geben, 1) im allg.: testimonium, Varro u.a.: apud principem testimonium merentibus, Plin. pan.: alci constantiae testimonium, Plin. pan. – 2) insbes.: a) angeben, sagen, mit dopp. Acc., conditorem templi regem Aëriam, ut perhibent, wie man sagt, Verg. u. Solin.: perhibent mit folg. Acc. u. Infin., Catull. 64, 76 u. 124: im Passiv m. Nom. u. Infin., qui non modo adiutores in proeliis victoriae populi Romani, sed etiam nuntii fuisse perhibentur, der Sage nach waren, Cic. Tusc. 1, 28: Romulus perhibetur (soll) et corporis viribus et animi ferocitate tantum ceteris praestitisse, ut etc., Cic. de rep. 2, 4: u. so Lact. 1, 14, 9. Augustin. de civ. dei 18, 18, 3. p. 280, 3 D.2: im Passiv m. dopp. Nom., India perhibetur molibus ferarum mirabilis, Colum. 3, 8, 3. – b) nennen, anführen, vatem hunc perhibebo optimum, Cic.: Agesilaus ille perhibendus, Cic.: nos Tuscum (mare), Graii Tyrrhenum perhibent, Mela.
-
2 perhibeo
per-hibeo, buī, bitum, ēre (per u. habeo), hinhalten, darbieten, I) eig.: alqm, (als Anwalt) zur Stelle schaffen, aufstellen, Cic. ad Att. 1, 1. § 4. – II) übtr.: A) im allg.: a) erweisen, operam rei publicae fortem atque strenuam, Cato fr. b. Gell.: honorem alci, Plin.: alci gratias, Apul. – b) beilegen, alci auctoritatem, Plin.: vim herbae, Plin.: alci rei palmam, den Vorzug geben, Plin. – B) mündlich von sich geben, 1) im allg.: testimonium, Varro u.a.: apud principem testimonium merentibus, Plin. pan.: alci constantiae testimonium, Plin. pan. – 2) insbes.: a) angeben, sagen, mit dopp. Acc., conditorem templi regem Aëriam, ut perhibent, wie man sagt, Verg. u. Solin.: perhibent mit folg. Acc. u. Infin., Catull. 64, 76 u. 124: im Passiv m. Nom. u. Infin., qui non modo adiutores in proeliis victoriae populi Romani, sed etiam nuntii fuisse perhibentur, der Sage nach waren, Cic. Tusc. 1, 28: Romulus perhibetur (soll) et corporis viribus et animi ferocitate tantum ceteris praestitisse, ut etc., Cic. de rep. 2, 4: u. so Lact. 1, 14, 9. Augustin. de civ. dei 18, 18, 3. p. 280, 3 D.2: im Passiv m. dopp. Nom., India perhibetur molibus ferarum mirabilis, Colum. 3, 8, 3. – b) nennen, anführen, vatem hunc perhibebo optimum, Cic.: Agesilaus ille perhibendus, Cic.: nos Tuscum (mare), Graii Tyrrhenum perhibent, Mela.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > perhibeo
-
3 praeostendo
prae-ostendo, (ostendī), ostēnsum, ere, vorher zeigen, hoc monstrare debent, hoc ostendere vel praeostendere, Augustin. de civ. dei 21, 8, 6. p. 507, 26 D.2: praeostensum sabbatum, Tert. adv. Iud. 4 u. 5: alqd per os suum, Ps. Cypr. ad Novat. 3: absol., portenta a portendendo, id est praeostendendo, Augustin. de civ dei 21, 8, 6. p. 507, 15 D.2: portenta dicta perhibent a portendendo, id est praeostendendo, Isid. orig. 11, 3, 3.
-
4 praeostendo
prae-ostendo, (ostendī), ostēnsum, ere, vorher zeigen, hoc monstrare debent, hoc ostendere vel praeostendere, Augustin. de civ. dei 21, 8, 6. p. 507, 26 D.2: praeostensum sabbatum, Tert. adv. Iud. 4 u. 5: alqd per os suum, Ps. Cypr. ad Novat. 3: absol., portenta a portendendo, id est praeostendendo, Augustin. de civ dei 21, 8, 6. p. 507, 15 D.2: portenta dicta perhibent a portendendo, id est praeostendendo, Isid. orig. 11, 3, 3.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > praeostendo
См. также в других словарях:
ASBAMEA — Cappadociae fons, de quo Philostratus in vita Apollonii. l. 1. c. 4. Est autem eirca Tyana, aqna Iovi (ut perhibent) sacra, quam Asbamaeam vocant. Fons eius frigidus sane scatet, ebullit autem non secus atque igne calefactus lebes. Hanc puris et… … Hofmann J. Lexicon universale
Ipso facto — Lateinische Phrasen A B C D E F G H I L M N O P … Deutsch Wikipedia
Liste lateinischer Phrasen/I — Lateinische Phrasen A B C D E F G H I L M N O P Q R S T U V … Deutsch Wikipedia
Trier, Stadtbibliothek, Hs. 171/1626 — Fol. 1v des Trierer Fragments mit dem Titel der Handschrift Trier, Stadtbibliothek, Hs. 171/1626 bzw. Trier, Stadtbibliothek, Hs. 171/1626a sind die Signaturen einer nicht vollständig erhaltenen Handschrift des 10. Jahrhunderts, von der ein… … Deutsch Wikipedia
Liste de locutions latines — Cet article contient une liste de locutions latines présentée par ordre alphabétique. Pour des explications morphologiques et linguistiques générales, consulter l article : Expression latine. Sommaire A B … … Wikipédia en Français
ANDROGEUS — fil. Minois Cretae Regis, et Pasiphaes, qui cum omnes in palaestra superaret, ab Atheniensibus et Megarensibus ex invidia occisus est. In cuius ultionem Minos, Niso Megarensium Rege occisô, Megaram evertit, Athenienses acri bellô superavit,… … Hofmann J. Lexicon universale
ASCLEPIODOTUS — I. ASCLEPIODOTUS Musicus et Medicus iuxta Simplicium, ad l. 4. φυσ. ἀκρ. comm. 141. qui Asclepiodotus Damascii magister, et Asclepiodoti Magni gener fuit, teste Photiô Eclog. 242. Vide Suidam. II. ASCLEPIODOTUS Praefectus praetorio, sub… … Hofmann J. Lexicon universale
BABYLON vulgo BAGDET — BABYLON, vulgo BAGDET urbs Babyloniae regni maxima ad Euphratem fluv. etiamnum regionis caput, et sedes Praefecti. De qua praeter Auctores sparsim hîc citatos, vide Gen. c. 11. loseph. Iud. Antiq. l. 1. c. 4. Epiphan. in Panar. l. 1. n. 7.… … Hofmann J. Lexicon universale
BERGIUM — I. BERGIUM Germaniae urbs. Ptol. II. BERGIUM Saxonica vox, urbem, oppidum, burgum notans. Proprie autem Berg mons est, unde montem Apeuninum, quô Sibyllae antrum fuisse perhibent, Germani Venus berg appellant. At etiam Civitas, et habitatio:… … Hofmann J. Lexicon universale
CASSIOPE sive CASSIOPEA — CASSIOPE, sive CASSIOPEA Cephei Aethipoum Regis uxor, et Andromedes mater, quae quod gloriaretur, Nereidibus sese corporis pulchritudine praestare, illarum indignationem incurrit. Nymphae enim iactantiâ eius irritatae increlibilis magnitudinis… … Hofmann J. Lexicon universale
CEUS vel CAEUS — CEUS, vel CAEUS Titanis et Terrae sil. qui ob Latonam filiam a Iove stupratam, ad versus eum arma movit, sed iure ab iniuria victo, periit. Virg. Aen. l. 4. v. 179. Extremam ut perhibent Caeo Enceladoque sororem Progenuit … Hofmann J. Lexicon universale