-
21 Нужно
- decet; necesse est; opus est; usus est; oportet;• о чем нужно умолчать - quod tacito usus est;
• больше тебе ничего не нужно? - Num quid vis (aliud)?
• что ему от меня нужно? - Quid ille me vult?
• Ариовист ответил, что если ему (Цезарю) что-л. от него нужно, то он должен прийти к нему - Ariovistus respondit, si quid ille (Caesar) se velit, illum ad se venire oportere;
• что тебе нужно? - Quid tibi vis?
• на это он ответил так, как счёл нужным - ad haec quae visum est respondit;
-
22 Обычай
- mos; consuetudo; observantia; usus (cultioris vitae); usio; ritus; solitum; sollemne;• от общепринятого обычая не следует отступать - a communi observantia non est recedendum;
• обычай вместо закона - mos pro lege;
• дурной обычай - prava consuetudo;
• если потребует обычай - si volet usus;
• следовать чьим-л. обычаям - more alicujus fungi;
• соблюдать обычай - morem agere;
• обычай, унаследованный от предков - consuetudo a majoribus tradita;
• не в обычаях греков - non est moris Graecorum;
-
23 Потребность
- necessitas; necessaria (n); usus (usus vitae necessarii); desiderium (cibi potionisque desiderium naturale); inopia; opus, operis n;• потребности - requisita;
• естественные потребности - requisita naturae;
• наши повседневные потребности и интересы - ea, quae in usu habemus;
-
24 Упражнение
- exercitium (omnium militum; equitum); exercitatio; usus (usus atque exercitatio); cultus; meditatio; declamatio; pensum; -
25 utor
,uti,usus sumпользоваться -
26 пользоваться
utor, usus sum, uti -
27 Выгода
- commodum; emolumentum; lucrum; usus (exiguus); utilitas; bonum; quaestus; ratio; compendium;• из этого проистекают большие выгоды для государства - magna commoda ex ea re rei publicae veniunt;
• с чем связаны кое-какие выгоды - cui aliquid emolumenti adhaeret;
• тот, кто несёт риск, должен получать и выгоду - commodum ejus esse debet cujus periculum est;
-
28 Дружба
- amicitia; conjunctio; usus amicitiae; familiaritas; necessitudo;• изменить старой дружбе - amicitiae terga versa dare;
• сделать дружбу более тесной - familiaritatem frequentiorem reddere;
-
29 Знакомый
- cognitus; notus (hoc mihi notum est); notitia; familiaris;• мы - старые знакомые - vetus usus inter nos intercedit;
• быть знакомым с кем-л. - scire aliquem;
-
30 Значение
(смысл, содержание) - significatio; significatum; notio; notitia; sententia; voluntas; (важность, значительность) - dignitas; momentum; pondus; valor; vis (verbi; nominis; legis); auctoritas; opes; meritum;• название неизвестного значения - nomen significationis ignotae;
• имеет значение - interest;
• иметь значение - valere (definitio in omnes valet; sine justitia nihil valebit prudentia);
• иметь большое значение - magni valoris (momenti) esse;
• не иметь большого значения - exigui (levioris) valoris esse;
• не иметь никакого значения - nullius momenti esse;
• эти признаки не имеют никакого значения - hae notae nullius momenti sunt;
• терять значение - obsolescere;
• практическое значение - usus;
• придавать большое значение пустякам - nugis addere pondus;
• всякий правовой вопрос состоит или в точном значении слов, или в предположительном истолковании смысла - quaestio juris omnis aut verborum proprietate, aut voluntatis conjectura consistit;
• политическое значение обстоятельств - vis in re publica temporum;
• понимать точное значение слов - vim verborum tenere;
-
31 Инстинкт
- instinctus (naturae); appetitio naturalis; sensus naturalis; appetitus naturae, motus / actio naturalis, naturae insita,• повинуясь своему собачьему инстинкту - canino usus ingenio;
-
32 Корыстолюбивый
- propriam utilitatem spectans; quaestuosus; profusius quaestui deditus; lucri avidus;• человек весьма корыстолюбивый - homo est uni lucro intentus; qui omnia ad quaestum traducit; id unum spectat, ut quaestus faciat multos; lucri avidissimus; cupidus atque appetens lucri; qui suis commodis / suis rationibus servit / inservit / studet; qui sua ubique commoda spectat / captat / venatur / aucupatur; qui omnia ad usus suos / in sua commoda convertit;
• быть корыстолюбивым - quaestui servire;
-
33 Кочевой
- nomadicus, vagus, sedibus incertis usus, vagans, errabundus, errans; erraticus;• кочевая жизнь - vita erratica;
-
34 Многообразный
- polymorphus; multiplex; multimodus; multiformis; numerosus; varius; pluralis;• многообразное использование - usus multiplex;
-
35 Обиходный
- frequens (verbum upud alios frequens; usus); -
36 Обыкновение
- consuetudo; suetum; habitus; mos; usus (cultioris vitae); institutum; solitum; sollemne;• иметь обыкновение - consuevisse, solere;
-
37 Обыкновенный,
обычный - ordinarius; communis; frequens (verbum upud alios frequens; usus); freqentatus; trivialis; vulgaris (ars; nomen); vulgatus; divulgatus; solitus; quotidianus; simplex; medius; obsoletus; tritus; promiscuus; -
38 Поведение
- gestura (bona); mores; habitus; consuetude; modus vivendi; se gerendi ratio / functio; habitus us; usus us; operatio; -
39 Повседневный
- vulgaris (ars; nomen; opinio); quotidianus (cotidianus); frequens (verbum upud alios frequens; usus); -
40 Посуда
- vasa;• столовая посуда - vasa ad esculentos usus;
См. также в других словарях:
usus — usus … Dictionnaire des rimes
Usus — (lat.), 1) Gebrauch, Anwendung. Usus loquendi, Sprachgebrauch. Usus epanorthotĭcus, die Nutzanwendung. Usus fori, so v.w. Gerichtsgebrauch; 2) Mode; Usus est tyrannus, die Mode ist ein Tyrann; 3) nach Römischem Recht die persönliche Servitut,… … Pierer's Universal-Lexikon
Usus — Sm Brauch, Sitte per. Wortschatz fremd. Erkennbar fremd (17. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus l. ūsus Brauch , Verbalabstraktum zu l. ūtī (ūsus) gebrauchen . Adjektiv: usuell. Ebenso nndl. usus, ne. use, nfrz. usage, nnorw. usus. ✎ DF 6 (1983),… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Usus — • Usus, a) usus (et) auctoritas, древнейшее выражение вместо usucapio; b) Usucapio manus (см. Manus); c) Usus означало право владения известным предметом без права пользования доходами с него, напр., жить в доме, но… … Реальный словарь классических древностей
usus — (izg. ȗzus) DEFINICIJA v. uzus, ob. u: SINTAGMA usus (est) tyrannus (izg. usus (ȅst) tirànus) navika je nasilnik ETIMOLOGIJA lat … Hrvatski jezični portal
Usus — »Brauch, Gewohnheit, Herkommen, Sitte«: Das Fremdwort wurde im 17. Jh. in die Studentensprache aus lat. usus »Gebrauch; Übung, Praxis« aufgenommen und gelangte von dort in die Umgangssprache. Lat. usus gehört zu lat. uti (usum) »von etwas… … Das Herkunftswörterbuch
usus — ● usus nom masculin (latin usus) L un des attributs du droit de propriété (avec l abusus et le fructus), celui d utiliser la chose dont on est propriétaire … Encyclopédie Universelle
Usus — der; <nach lat. usus »Gebrauch, Übung, Praxis«, eigtl. Part. Perf. von uti »von etwas Gebrauch machen, etwas benutzen«> Gebrauch; Brauch, Gewohnheit, Herkommen, Sitte … Das große Fremdwörterbuch
Usus — (lat.), Gebrauch, Herkommen; daher usuell, gebräuchlich. Im römischen Recht ist U. eine persönliche Dienstbarkeit, vermöge deren dem Berechtigten (usuarius) die Benutzung (Gebrauchsrecht) einer fremden Sache für seine Person, mithin ohne das… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Usus — (lat.), Gebrauch, Herkommen; jurist. eine persönliche Dienstbarkeit (s. Servitut). U. (est) tyrannus, der Gebrauch (bes. Sprachgebrauch) ist ein Tyrann, herrscht gebieterisch … Kleines Konversations-Lexikon
Usus — Usus, lat., 1) Gebrauch einer Sache; 2) Rechtsgebrauch, Herkommen; 3) das Servitutsrecht einer Person auf Benutzung einer fremden Sache mit Ausschluß des Fruchtgenusses … Herders Conversations-Lexikon