-
1 harmonijka ustna
губна́я гармо́ника -
2 harmonijka
сущ.• гармоника* * *harmonij|ka♀, мн. Р. \harmonijkaek небольшая гармонь;\harmonijka ustna губная гармоника; ● złożyć w \harmonijkakę сложить гармошкой
* * *ж, мн Р harmonijekнебольша́я гармо́ньharmonijka ustna — губна́я гармо́ника
-
3 jama
сущ.• впадина• гнездо• дупло• дыра• дырка• каверна• лачуга• могила• нора• отверстие• пещера• полость• пробоина• прореха• углубление• шахта• яма• ямка* * *1) anat. jama анат. полость, каверна2) jama яма* * *♀ 1. яма;2. анат. полость;\jama ustna полость рта; \jama oczna глазная впадина;
3. нора;lisia \jama лисья нора+1. dół 3. nora
* * *ж1) я́ма2) анат. по́лостьjama ustna — по́лость рта
jama oczna — глазна́я впа́дина
3) нора́lisia jama — ли́сья нора́
Syn: -
4 organki
organ|kiмн. Р. \organkików губная гармоника* * *мн, Р organkówгубна́я гармо́никаSyn: -
5 ustny
прил.• вербальный• глагольный• словесный• устный* * *ustn|y1. устный;egzamin \ustny устный экзамен; \ustnyе polecenie устный приказ;
2. анат. ротовой;jama \ustnyа ротовая полость; ● harmonijka \ustnyа губная гармоника
* * *1) у́стныйegzamin ustny — у́стный экза́мен
ustne polecenie — у́стный прика́з
2) анат. ротово́йjama ustna — ротова́я по́лость
•
См. также в других словарях:
ústna — e ž (ū) knjiž. ustnica: ustna se ji je povesila; v zadregi si je grizla ustne; stisnil je ustni in molčal; spodnja, zgornja ustna / odšla sta s pesmijo na ustnah pojoč ♦ anat. sramna ustna sramna ustnica; bot. ustna del cveta nekaterih rastlin,… … Slovar slovenskega knjižnega jezika
harmonijka ustna — {{/stl 13}}{{stl 7}} mały, podłużny, płaski instrument muzyczny, w którym dźwięk wydają metalowe języki umieszczone na listwie, wprawiane w drgania przez wdech i wydech grającego {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ústen — tna o prid. (ȗ) nanašajoč se na usta: ustna kotička; ustne in obrazne mišice / ustna odprtina, votlina / ustne bolezni; ustna higiena / ustna voda tekočina za izpiranje ust // ki je izrečen, nenapisan: ustni odgovor, ukaz; ustna anketa, izjava,… … Slovar slovenskega knjižnega jezika
ustny — 1. «dotyczący ust, znajdujący się w ustach, powstający w ustach» Otwór ustny. ∆ Jama ustna «otwór w twarzy człowieka wiodący do początkowego odcinka przewodu pokarmowego i oddechowego» ∆ Harmonijka ustna «instrument muzyczny w kształcie podłużnej … Słownik języka polskiego
odpowiedź — ż V, DCMs. odpowiedźedzi; lm MD. odpowiedźedzi 1. «ustna lub pisemna reakcja na pytanie lub zwrot skierowany do kogoś; replika na krytykę, zarzuty» Odpowiedź listowna, pisemna, na piśmie, telegraficzna. Odpowiedź negatywna, pozytywna. Krótka,… … Słownik języka polskiego
môšnjica — in mošnjíca e ž (ó; í) mošnjiček: izvleči mošnjico iz žepa; prazna, težka mošnjica / mošnjica denarja / mošnjica za šibre ● star. raztegniti mošnjico dobro plačati, dati veliko denarja; star. poseči v mošnjico plačati, dati denar ◊ bot. dišeča… … Slovar slovenskega knjižnega jezika
mowa — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. mowawie; lm D. mów {{/stl 8}}{{stl 7}} dłuższa wypowiedź ustna, zwykle opracowana literacko, dotycząca konkretnej sprawy, wygłaszana wobec jakiegoś audytorium; także zapis takiej wypowiedzi : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
samogłoska — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. samogłoskasce; lm D. samogłoskasek {{/stl 8}}{{stl 7}} głoska, której jedynym źródłem dźwięku są drgania wiązadeł głosowych, charakteryzująca się brakiem zwarcia lub szczeliny na drodze przepływającego przez… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ustny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mający związek z ustami, powstały w ustach, znajdujący się w ustach, stanowiący część ust : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jama ustna. Otwór ustny. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Andrzej Dobrowolski — (* 9. September 1921 in Lemberg; † 8. August 1990 in Graz) war ein polnischer Komponist und Musikpädagoge. Dobrowolski studierte während der deutschen Okkupation am Warschauer Konservatorium Orgel bei Bronisław Rutkowski, Klarinette bei Ludwik… … Deutsch Wikipedia
a — I 1. «pierwsza litera alfabetu łacińskiego» a) «odpowiadająca samogłosce a» ◊ A b c «elementarne wiadomości z jakiegoś zakresu» A b c tańca. A b c radioamatora. ◊ Od a do z «od początku do końca, wszystko» b) «w numeracji porządkowej oznaczająca … Słownik języka polskiego
