-
1 þúst
-
2 ÞUST
n. flail.* * *f. (sust, Fms. viii. 96, 436), a flail; sem verkmenn við þust, Fms. viii. 436; hefir hvárr þeirra þust (þusl Ed. wrongly) í hendi mikla, Gísl. 68 (lurk, 155, l. c.); sem þust korni eðr ofn rauðu gulli, Stj. 160; síðan tók hón þust ok barði korn af hálmi, 423. -
3 hálm-þúst
f. a flail, Þorf. Karl. 422. -
4 hálmþúst
n. flail. -
5 hálm·þúst
n. -
6 KONA
* * *(gen. pl. kvenna), f.1) woman (var hón kvenna fríðust);2) wife (ek em kona Njáls).* * *u, f., kuna, Fms. vii. 106; gen. pl. kvinna, 109, 274, Hdl. 15, but usually kvenna, which form is a remains of an older obsolete kvina: [Goth. qino = γυνή; Hel. quena; O. H. G. chiona; Swed. kåna; Dan. kone; again, the forms of the Goth. quens or qveins, A. S. cwen, Engl. queen, Scot. quean = Engl. wench, Dan. kvinde answer to the obsolete kván, q. v.]:—a woman; karl ok kona, man and woman, passim; brigðr er karla hugr konum, Hm. 90; kona ok karlmaðr, Grág. i. 171; kona eða karlmaðr, Nj. 190; hón var kvinna fríðust, Fms. vii. 109; henni lézt þykkja agasamt, ok kvað þar eigi kvinna vist, 274; konor þær er óarfgengjar eru, Grág. i. 228; mun þat sannask sem mælt er til vár kvenna, Fms. iv. 132; kveðr hann vera konu níundu nótt hverja ok eiga þá viðskipti við karlmenn, N. G. L. i. 57: sayings, köld er kvenna ráð, Gísl.; meyjar orðum skyli manngi trúa, né því er kveðr kona, Hm. 83; svá er friðr kvenna, 89; hón var væn kona ok kurteis, Nj. 1; ok var hón kvenna fríðust, she was the fairest of women, 50; hón var skörungr mikill ok kvenna fríðust sýnum, hón var svá hög at fár konur vóru jafnhagar henni, hón var allra kvenna grimmust, 147; fundusk mönnum orð um at konan var enn virðuleg, Ld. 16; Unnr var vegs-kona mikil ( a stately lady), Landn. 117; konur skulu ræsta húsin ok tjalda, Nj. 175; konu-hár, -klæði, -föt, woman’s hair, attire, Fms. iii. 266, Greg. 53; konu bú, woman’s estate, Grág. ii. 47; konu-líki (liking), woman’s shape, Skálda 172, Grett. 141; konu-nám, konu-tak, eloping, abduction of a woman, Grág. i. 355, Bjarn. 17; konu-mál, rape, fornication, = kvenna-mál, Eb. 182, Fs. 62, Stj. 499: frænd-kona, a kinswoman; vin-kona, a female friend; mág-kona, a sister-in-law; álf-kona, an ‘elf-quean;’ troll-kona, a giantess; heit-kona, a spouse; brúð-kona, a bridemaid; vinnu-kona, grið-kona, a female servant; ráðs-kona, a stewardess; bú-kona, hús-kona, a house-mistress, house-wife; spá-kona, a prophetess, Scot. ‘spae-wife;’ skáld-kona, a poëtess.II. a wife; ek em kona Njáls, Nj. 54; Evu Adams konu, Hom. 31; við hans konu Sophram, Ver. 52; af konu minni eða sonum, Nj. 65; en ef bú þeirra standa, þá munu þeir vitja þeirra ok kvenna sinna, 207; messu-djákn enginn, né kona hans né klerkr hans, N. G. L. i. 97.—The word is now almost disused in sense I, kvennmaðr being the common word, whereas in sense II. it is a household word. konu-efni, n. one’s future wife, bride: konu-fé, n. a marriage portion, Js. 80: konu-lauss, adj. wifeless, unmarried, Fs.: konu-leysi, n. the being konulauss: konu-ríki, n., see kvánríki.B. COMPDS, with the gen. plur. kvenna-: kvenna-askr, m. a kind of half measure, opp. to karlaskr, q. v.; hálfr annarr k. í karlaski, Jb. 375. kvenna-ást, f. amour, Bs. i. 282, Fms. v. 341. kvenna-búnaðr, m. a woman’s attire, Skálda 334. kvenna-far, n. love affairs, Lat. amores, Fms. i. 187. kvenna-ferð, f. a journey fit for women, Ld. 240. kvenna-fólk, n. woman-folk, Nj. 199. kvenna-friðr, m. sacredness of women, N. G. L. ii. kvenna-fylgjur, f. pl. female attendants, Grág. i. 342. kvenna-gipting, f. marriage, N. G. L. i. 343, Jb. 6. kvenna-giptir, f. pl. a giving in marriage, N. G. L. i. 27, 343. kvenna-hagr, m. woman’s condition, Rb. 414. kvenna-heiti, n. names of women, Edda (Gl.) kvenna-hjal, n. women’s gossip, Gísl. 15. kvenna-hús, n. a lady’s bower, Fas. ii. 162. kvenna-innganga, u, f. entrance of women into the church, churching, B. K. 110. kvenna-klæðnaðr, m. a female dress, Grág. i. 338. kvenna-land, n. the land of the Amazons, Rb. 348, Fms. xi. 414. kvenna-leiðir, m. ‘women-guide,’ a law term used of a child as the sole witness to lawsuit for a rape; barn þat er heitir k., N. G. L. i. 357, 367. kvenna-lið, n. woman-folk, Nj. 199, Lv. 38. kvenna-maðr, m. a woman’s man, given to women; mikill k., Hkr. i. 208, Rb. 414; lítill k., chaste, Fbr. 12. kvenna-mál, n. love matters, Orkn. 334: rape, fornication, 444, Lv. 3. kvenna-munr, m. distinction of women, Fms. x. 387. kvenna-nám, n. a rape, Grág. i. 353. kvenna-ráð, n. pl. women’s counsel, Nj. 177. kvenna-siðr, m. habits of women, Grág. i. 338. kvenna-skap, n. a woman’s temper, Nj. 68. kvenna-skáli, a, m. a woman’s apartment, Sturl. iii. 186. kvenna-skipan, f. arrangement of the ladies (at a banquet), Ld. 202. kvenna-sveit, f. a bevy of ladies, Fms. vi. 1. kvenna-vagn, m. ‘woman’s wain,’ a constellation, opp. to karlsvagn, Rb. 1812. 16. kvenna-vist, f. women’s abode, fit for women, Hkr. iii. 339. -
7 AMA
(að), v. to vex, molest;refl., amast við e-n, e-t, to inconvenience, trouble (ömuðust liðsmenn lítt við hana); to object to, disapprove, show dislike to (ama við bygð e-s).* * *að, to vex, annoy, molest; with dat. of the person, eigi skuluð þér a. Ruth, Stj. 423, Fms. i. 244.β. dep. (more freq.), amast við e-n, to annoy, molest, in order to get rid of one, Landn. 66, Nj. 130, 199, v. l.; ömuðust liðsmenn lítt við hana, Fms. v. 305, vii. 166, Fs. 32; at hann mundi eigi a. við ( object to) bygð hans, Sd. 139: absol. to dislike, Nj. 167. ami, a, m. vexation, annoyance, is now used in the phrase, að vera e-m til ama, to become a cause of vexation to: ama-samr, adj. and ama-semi, f. bad humour; cp. also ömurligr, distressing; amatligr, loathsome. -
8 auðn
f.1) wilderness, desert (úfœriligar auðnir);2) uninhabited and uncultivated tract of land, waste (bygðust þá margar auðnir landsins);3) deserted farm or habitation (sá bœr hét síðan á Hrappstöðum, þar er nú auðn);4) desolation;ríki mitt stendr mjök til auðnar, is in a state of desolation;liggja (leggja) í auðn, to lie (to lay) waste;5) destruction (auðn borgarinnar).* * *f. [auðr, adj.]1. a wilderness, desert; auðn Sinai, Stj. 300.β. land which has no owner or is waste, uninhabited; bygðust þá margar auðnir víða, many wide wastes were then peopled, Eg. 15; alla auðn landsins, Fms. i. 5, viii. 33, Greg. 33: the auðn was claimed as a royal domain; konungr á hér a. alla í landi, Fms. xi. 225; um þær auðnir er menn vilja byggja, þá skal sá ráða er a. á, the owner of the waste, N. G. L. i. 125: different from almenningr, compascuum or common.2. more specially a deserted farm or habitation; sá bær hét síðan á Hrappstöðum, þar er nú a., Ld. 24; liggja í a., to lie waste, 96, Grág. ii. 214, cp. 278.3. destruction; auðn borgarinnar (viz. Jerusalem), Greg. 40, Rb. 332, Ver. 43, Sd. 179 (where auðnu, f.); ríki mitt stendr mjök til auðnar, is in a state of desolation, Fms. xi. 320, Bret. 68: insolvency, utter poverty, Grág. i. 62.COMPDS: auðnarhús, auðnaróðal, auðnarsel. -
9 baldrast
(að), v. refl. to crowd to together in a confused throng.* * * -
10 kanna
* * *I)(gen. könnu), f. can, tankard.(að), v.1) to search, explore (þeir könnuðu landit fyrir austan ána);kanna lið, to review, muster troops;kanna val, to search the field for slain;kanna e-t af, to find out, make out (ferr Brandr biskup norðr á Völlu ok kannar þat af, at);kanna til = kanna af (kannaðist svá til, at);2) refl., kannast við e-t, to recognize, know again (kannaðist hón við hann ok kynferði hans); to make one’s acquaintance (Þórólfr hitti þar marga frændr sina þá, er hann hafði eigi áðr við kannazt); to acknowledge (könnuðust þeir við, at þat var sannmæli); to recognize as one’s own (með því at engi kannast við svein þenna); recipr., to recognize one another (síðan könnuðust þau við).* * *u, f. a mark on cattle; oxi er hans k. væri á, Fs. 173; allt þat sem þeirra kanna leikr er á, D. N. i. 80, 91, iii. 144; see einkanna and einkunn. -
11 KANNA
* * *I)(gen. könnu), f. can, tankard.(að), v.1) to search, explore (þeir könnuðu landit fyrir austan ána);kanna lið, to review, muster troops;kanna val, to search the field for slain;kanna e-t af, to find out, make out (ferr Brandr biskup norðr á Völlu ok kannar þat af, at);kanna til = kanna af (kannaðist svá til, at);2) refl., kannast við e-t, to recognize, know again (kannaðist hón við hann ok kynferði hans); to make one’s acquaintance (Þórólfr hitti þar marga frændr sina þá, er hann hafði eigi áðr við kannazt); to acknowledge (könnuðust þeir við, at þat var sannmæli); to recognize as one’s own (með því at engi kannast við svein þenna); recipr., to recognize one another (síðan könnuðust þau við).* * *1.u, f., gen. kanna, Snót 172, [A. S. canne; Engl. can; O. H. G. channa; Germ. kanne; Dan. kande; from Lat. cantharus]:—a can, tankard, jug; vín var í könnu, Rm. 29, Stj. 207, Fms. viii. 413 (v. 1.), Dipl. iii. 4; könnu-brot, Pm. 137, Dipl. iii. 4; könnu-stóll, a can-stand, Pm. 113: a measure, Rétt., D. N.2.að, [kenna = to know, but kanna = to enquire]:—to search; kanna land, of an explorer, to explore a land; þeir könnuðu landit fyrir austan ána, um várit kannaði hann austr landit, Eg. 100, Landn. passim; þykkir maðr við þat fávíss verða ef hann kannar ekki víðarr en hér Ísland, Landn. 310; fara víða um heim at kanna helga staði, Fms. i. 276; kanna heim allan, to travel through all the world, Edda: the phrase, kanna ókunna stigtu, to ‘try unknown ways,’ to travel where one has never been before; kanna ríkra, annara, manna siðu, i. e. to travel abroad, Ld. 164, Fms. i. 276; kanna lið, to review, muster troops, ix. 478, Hkr. i. 23, 30; kanna val, to search the field for slain, Nj. 45, Fms. i. 182.II. with prep.; kanna e-t af, to find out, make out; konungr spurði Úlf hvat hann kannaði af um siðferði Eindriða, Fms. ii. 193; spurði, hvat hann kannaði af um Rögnvald, iv. 193; þat kannaða ek af, at sá herr myndi kallaðr vera Jómsvíkingar, xi. 119; ferr Brandr biskup norðr á Völlu, ok kannar þat af, at …, Bs. i. 450.III. reflex., kannask við e-t, to recognise, know again, recollect; kannaðisk hón við hann ok kynferði hans, Hkr. ii. 129; Sigurðr kannaðisk þá við ætt hans, Fms. i. 79, Þorst. Síðu H. 169; þá kannaðisk hann við ok mælti, nafnfrægir eruð þér feðgar, Nj. 125; Þórólfr hitti þar marga frændr sína þá er hann hafði eigi áðr við kannask, whose acquaintance he had not made before, Eg. 30; kannask þá margir við ef heyra viðrnefni mitt, Finnb. 338; sögðu þessir mean öll sönn merki til hvar þeir höfðu barninu komit, svá at hinir þrælarnir könnuðusk við er sveininn höfðu fundit, Fms. i. 113; hefi ek hér gull or hann kvað yðr mundu við kannask, Fs. 9: to recognise as one’s own, kannask við skot, fé, sauði, Grág. ii. 312, 352, 374; með því at engi kannask við svein þenna, Fms. i. 294: to remember, vóru þar þeir menn er við könnuðusk, at Hallfreðr hafði til góða við gört, ii. 55.2. recipr., kannask við, to recognise one another, make one another’s acquaintance; hafi þeir þá við kannask, Grág. i. 224; síðan könnuðusk þau við, then they knew one another, Fms. i. 186; könnuðusk menn hugi við, Fs. 11; féll mart áðr þeir kannaðisk við, Ó. H. 216; ok eptir þetta þá kannask þeir viðr með öllu, Bs. i. 228. -
12 skipa
* * *I)(að), v.1) to arrange, place in order, draw up, with dat. (Egill skipaði svá mönnum þeim, er merkit báru); s. e-m fyrir e-t or yfir e-t, to put one in charge of; s. e-m hjá e-m, to assign a seat to one beside another (jarlinn skipaði þeim hjá Gunnlaugi); fig. to explain; s. draumi, to interpret a dream;2) with acc. to take up, occupy; skipuðu konur pall, the women were seated on the pallr; hann skipaði öndvegi, he had his place in the high-seat; to arrange, array, s. fylking sína, to draw up one’s line of battle; var skjöldum skipat allt húsit um veggina, the walls were all hung with shields;3) s. e-m e-t, to assign a thing to one (skipaði hann nú allt land sínum sýslumönnum); also without dat. (Geirmundr skipar jarðir sínar á laun);4) to man (skipuðu þeir skipin sem bezt); ek skal s. húskörlum mínum annat skipit, I will man one of them with my house-carles;5) s. til e-s, to arrange, make ready for (s. til atlögu); s. til búa sinna, to put one’s household in order; þó mun eigi of skipat til ánna, there will not be too many rams for the ewes;6) to change; bið hann, at þit skipit máldaga, ask him to change the bargain;7) reflex., skipast, to draw up (gengu þeir þá inn allir ok skipuðust í dyrrin); skipuðust menn þar í sæti, the men took their seats; to undergo a change (mart hefir skipazt í Haukadal, ok vertu varr um þik); s. á betri leið, to change for the better; s. við e-t, to yield to, he moved by (s. við orð, fortölur e-s); s. við orðsending e-s, to answer to one’s call; þenna kost gerðum, vér Hákoni, skipaðist hann vel við, he took it in good part; impers., var heitit fyrir henni mörgu, ok skipaðist henni ekki viðr, it had no effect.(að), v., s. e-t upp, to unload (þeir tóku land ok skipuðu þar upp).* * *að, [skip; Dan. skibe], to unload a cargo, skipa upp; Vigfúss skipar upp gózit, Fms. xi. 430; þeir tóku land ok skipuðu þar upp, Ísl. ii. 246; þeir lágu þar í lægi ok skipuðu upp, 217; skipit hélzk ok var upp skipat, Sturl. ii. 117. -
13 SKIPA
* * *I)(að), v.1) to arrange, place in order, draw up, with dat. (Egill skipaði svá mönnum þeim, er merkit báru); s. e-m fyrir e-t or yfir e-t, to put one in charge of; s. e-m hjá e-m, to assign a seat to one beside another (jarlinn skipaði þeim hjá Gunnlaugi); fig. to explain; s. draumi, to interpret a dream;2) with acc. to take up, occupy; skipuðu konur pall, the women were seated on the pallr; hann skipaði öndvegi, he had his place in the high-seat; to arrange, array, s. fylking sína, to draw up one’s line of battle; var skjöldum skipat allt húsit um veggina, the walls were all hung with shields;3) s. e-m e-t, to assign a thing to one (skipaði hann nú allt land sínum sýslumönnum); also without dat. (Geirmundr skipar jarðir sínar á laun);4) to man (skipuðu þeir skipin sem bezt); ek skal s. húskörlum mínum annat skipit, I will man one of them with my house-carles;5) s. til e-s, to arrange, make ready for (s. til atlögu); s. til búa sinna, to put one’s household in order; þó mun eigi of skipat til ánna, there will not be too many rams for the ewes;6) to change; bið hann, at þit skipit máldaga, ask him to change the bargain;7) reflex., skipast, to draw up (gengu þeir þá inn allir ok skipuðust í dyrrin); skipuðust menn þar í sæti, the men took their seats; to undergo a change (mart hefir skipazt í Haukadal, ok vertu varr um þik); s. á betri leið, to change for the better; s. við e-t, to yield to, he moved by (s. við orð, fortölur e-s); s. við orðsending e-s, to answer to one’s call; þenna kost gerðum, vér Hákoni, skipaðist hann vel við, he took it in good part; impers., var heitit fyrir henni mörgu, ok skipaðist henni ekki viðr, it had no effect.(að), v., s. e-t upp, to unload (þeir tóku land ok skipuðu þar upp).* * *að, [from this word has come the Fr. équiper; Engl. equip]:— to give order or arrangement to things, with dat., i. e. to draw up, place in order, arrange them, of seats, lines, rows; hann skipaði mönnum í skjaldborg, Ó. H. 206; þá fylktu þeir liði sínu ok skipaðu, 205; þeirra hverr á at skipa tveim mönnum í Lögréttu, öðrum fyrir sér, en öðrum á bak sér, Grág. i. 5; Gunnarr hafði marga boðsmenn, ok skipaði hann svá sínum mönnum, hann sat á miðjan bekk, en innar frá Þráinn … þá var skipat konum í annat sinn, sat þá Þorgerðr meðal brúða, Nj. 50, 51; svá var skipat sessum, at …, Fms. x. 16; Egill skipaði svá mönnum þeim er merkit báru, Hkr. i. 150; skipaðu höfðingjar herinum til atlögu, Fms. ii. 303; jarl skipaði svá atlögunni, ix. 430; þeir skipaðu svá sinni ferð, at …, 468; konungr skipaði Haraldi í sína sveit, vi. 168; Gizurr skipaði Oddi yfir Skaga-fjörð, x. 60; hann skipaði sonum sínum til landa, Rb. 316; skipuðu Ribbungar þar öllum sýslum, Fms. ix. 393; bændr ok þingu-nautar skyldu fyrst gunga á þingit ok skipa dómum eptir lögum, vii. 138; hann skipaði allri bygð ok skipti í skipreiður, Hkr. i. 146; er skipat í þáttu allri skrá þessi, Rb. 4.2. metaph. to explain; skipa draumi, to read a dream, Fms. xi. 6; skipaði konungr fyrst þeirra máli, ix. 396; ok skipuðu málum þeim sem nauðsyn bar til, x. 32: in the phrase, of a song, eg kann kvæðið, en kann ekki að skipa því, I know the song by heart, but cannot give the order of the verses.II. with acc. to take up, occupy; konur skipuðu pall, Nj. 11; Haraldr ok hans lið skipaði langbekkinn, Fms. vi. 193; hann skipaði öndvegi, Vígl. 52 new Ed.; skipa fylking sína, to draw up one’s line of battle, Eg. 292; Vagn ok Björn skipa annan arm, Fms. xi. 126: part., vágrinn var skipaðr herskipnm, ix. 360; var skipuð öll höllin, Nj. 269; hirð hans er skipuð afreks-mönnum einum, Eg. 19; höllin var skipuð hæverskum höfðingjum, Fms. vi. 3; vóru skipaðir þrettán stólar, x. 16; var skjöldum skipat allt húsit um veggina, the walls all hung with shields, vii. 147.2. to establish, ordain, appoint, the place or office given being in acc.; þá skipaði hann lög, … ok setti þat í lögum, at …, Fms. i. 6; skipaði hann héraðit sínum félögum, Landn. 57; skipuðu þeir löndin Arnfinni jarli, Fms. i. 201; skipaði hann nú allt land sínum sýslu-mönnum, viii. 244; vóru þeim skipuð ríki þau á Íslandi sem konungr hafði þá heimildum á tekit, x. 45; skipa klerkum kirkjur, K. Á. 232; skipaði konungr ríki sín um öll Upplönd, ix. 410; Skúli hertogi hafði skipat allar sýslur fyrir norðan Staði, 478; fór hann inn í Sogn ok skipaði allt ríkit, x. 189; ok er skipat var ríkit með þessum hætti, Fas. i. 376; hann fékk honum umboð sitt at s. jarðir sínar, Eg. 590; Geirmundr skipar jarðir sínar á laun, Ld. 112; láta drepa stórmenni en hefja upp lítilmenni, hafa þeir verr skipat landit, Fms. vii. 183; hann skipaði dalinn vinum sínum, Gullþ. 44.3. to compose, arrange; skipa bækr, Sks. 568; skipa máldaga (acc.), Nj. 4; skyldi Ólafr frálsliga mega skipa þenna skurð til hverrar jarðar sem hann vildi, Dipl. iv. 12; at hann skipaði ( settled matters) milli þeirra, Fms. vii. 270:—skipa til e-s, to arrange; skipa til um fylkingar, ix. 489; skipa til atlögu, vii. 357; þeir skipuðu til bús með Sigríði, Eg. 94; at s. þar til bús, Nj. 54; skipuðu þeir til á hverju skipi, 8; s. til búa sinna, to put one’s household in order, 219, 251, 259; um daginn eptir var þar skipat til leiks, Ld. 196; s. til um fylkingar, Ó. H. 215; þó mun eigi of skipat til ánna, there will not be too many rams for the ewes, Fms. xi. 149.4. to man; skipaði konungr hana (i. e. the hall) hraustum drengjum, Fms. vi. 3; ek skal s. húskörlum mínum annat skipit en bóndum annat, Nj. 42; skipuðu þeir skipin sem bezt, Fms. ix. 401; hverr skal þau (the ships) skipa, Nj. 42; sex skip, öll vel skipuð, Eg. 87; tré alskipað af epluni, Stj. 73.III. to bid, command, Lat. jubere: s. e-m e-ð, freq. in mod. but not found in old writers; hann skipaði mér að fara.B. Reflex. to take a seat or place, draw themselves up; gengu þeir þá inn allir ok skipuðusk í dyrrin, Nj. 198; er menn skipuðusk í sæti sín, Eg. 248; þar var fjöldi fyrir boðs-manna, skipuðusk menn þar í sæti, Nj. 11; víl ek at menn skipisk í sveitir, … skipisk menn nú í sveitir, en síðan skal sveitum skipa í fylking, Ó. H. 205 (skipta, Fms, v. 53, v. l.); þá skipaðisk jarl til atlögu, Fms. i. 169.2. to undergo a change, sometimes with the notion for the better, to be improved; hugr yðvarr hefir skipask, 656 C. 42; mart hefir skipask í Haukadal, ok vertú varr um þik, Gísl. 20; ok er hann hafði þessa vísu kveðit, skipask nokkut hugr þeirra bræðra, Fas. i. 267; hví skipaðisk svá skjótt hugr þinn um málin í dag? Fs. 75; hefir þu mikit skipask síðan vit sámk næst, Fms. vi. 303; kvað eigi son sinn hafa vel skipask, Fas. i. 528; litr hennar skipaðisk á engan veg, Hkr. i. 102; hversu skipaðisk máttr konungsins, Fms. ix. 214: skipask á betri leið. Eg. 416: the saying, mart skipask á manns æfinni, Ó. H. 139, Fms. vii. 156; skjótt hefir hér nú skipask, 148; hvegi er síðan hefir skipask, Grág. i. 227: skipask við e-t, to yield to, be moved by; ekki er þess ván, at pit skipisk við framhvöt orða, ef þit íhugit ekki …, Ld. 260; skipask við fortölur e-s, Fms. i. 285; konungr skipaðisk við fortölur Magnúss, vii. 210, Eg. 167; skipask við orð e-s, id., Fms. ii. 134, xi. 38, Ó. H. 48; s. við orðsending e-s, to answer to one’s call, Fms. xi. 29; hann hét þeim dauða ok meiðslum, þeir skipuðusk ekki við þat, Hkr. i. 277; þenna kost görðu vér Hákoni, skipaðisk hann vel við, he took it in good part, Fms. ii. 35; of health, var heitið fyrir henni ok skipaðisk henni ekki viðr, it took no effect, Bs. i. 791; lagði Hrani um hana beltið ok skipaðisk skjótt við, Fb. ii. 9.II. pass., þeir skipuðusk múrr ok skjöldr, Mar. (a Latinism).III. part. fit, meet; vel skipaðr til klerks, Fms. x. 88; skipaðrar þjónustu af Guði, ii. 199; til-skipað sacramentum, xi. 443. -
14 verga
(að), v. to soil;refl., vergast, to be soiled (kleði hans verguðust).* * *að, [A. S. wæreg], to soil; ek hafða hreinan serk, en hennar var vergaðr, Trist. 11; hleypti þrællinn hjá Þórarni, svá klæði hans verguðusk (vörguðust Ed. less correct), Lv. 112. -
15 þrøngva
(-ða, -ðr), v.1) to press on one (þrøngva e-m); with acc., hann tók at þrøngva mik mjók, he took and pressed me hard;2) to straiten, tighten (þrøngva kosti e-s); impers., er Ribbungar sá, at alla vega þrøngði kosti þeira, that on all sides their means were straitened;3) þrøngva e-m til e-s, to force one to a thing; þrøngva e-m undir sik, to subdue one by force; þrøngva e-t út af e-m, to extort from one;4) refl., þrøngvast, to throng, press forward (þeir réðust í móti ok þrøngðust at vaðinu); loftit þrøngvist ok þykknar, the air waxes close and thickens. -
16 skipast
vdep. слаб. -ō-1)gengu þeir þá inn allir ok skipuðust í dyrrin — затем они все вошли в дом и расположились у дверей, Nj. 128
2) изменятьсяmart hefir skipazt í Haukadal, ok vertu varr um þik — многое переменилось в Ястребиной Долине, и будь осторожен, Gísl. 12
-
17 ágúst
-
18 ágústmánuður
-
19 bústinn
[b̥ustɪn̬]aтолстый, полный, дородный -
20 kústur
[kʰustʏr̬]m kústs, kústarвеник, метла
См. также в других словарях:
USt — USt … Deutsch Wörterbuch
üstələmə — «Üstələmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
UST — steht für: UST Global, IT Dienstleistungsunternehmen in den USA UST, Abkürzung für die isländische staatliche Natur und Umweltschutzagentur Umhverfisstofnun Universal Standard for Tubeless, Fahrradfelgentyp, der weder Schlauch noch Felgenband… … Deutsch Wikipedia
UST — is a three letter acronym that can refer to:* Equatorial Guinea Workers Union * Union of Trade Unions of Chad (Union des Syndicats du Tchad) * St. Augustine Airport in St. Augustine, Florida (IATA Airport Code UST) * Underground storage tank *… … Wikipedia
UST — USA US Trustee. Also known as United States Trustee and UST. An officer of the US Justice Department appointed to assist the court in bankruptcy cases. USTs are responsible for supervising the administration of the bankruptcy cases, including… … Law dictionary
Ust [12] — Ust Medwjediza (Ust Medwjedizkăja Stanīza), Flecken im Lande der Donischen Kosacken, an der Mündung der Medwjediza in den Don; 1700 Ew., fast nur Kosacken; Ackerbau, Viehzucht … Pierer's Universal-Lexikon
Ust [15] — Ust Uiskăja Stanīza (Ust Uskoi), Festung im Lande der Uralischen Kosacken, an der Mündung des Ui in den Tobol … Pierer's Universal-Lexikon
Ust' — (Ustje, russ.), die Mündung; daher häufiger Ortsname in Rußland für Städte, welche an Flußmündungen liegen … Pierer's Universal-Lexikon
Ust [1] — Ust Anadirskoi, befestigter Ort am Anadir im Kreise Gishiginsk des russischen Küstengebiets von Ostsibirien; dient zur Beobachtung der Tschuktschen … Pierer's Universal-Lexikon
Ust [10] — Ust Kulatinka, deutsche Colonie im Kreise Kamyschin des russischen Gouvernements Saratow, an der Wolga; 850 lutherische Ew., Viehzucht, Feld u. Gartenbau; starker Handel … Pierer's Universal-Lexikon
Ust [11] — Ust Majiskăja, Flußhafen am linken Ufer des Aldan, im Kreise Jakutsk der neuen russischen Jakutenprovinz, wo sich die Maja mit dem Aldan vereinigt. Hier ein großer Marktflecken; Waarenladestelle für die Ochotsker u. Jakutsker Transporte; 1500 Ew … Pierer's Universal-Lexikon
