urzekający

См. также в других словарях:

• urzekający — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który wzbudza podziw, zachwyt; czarujący, pociągający : {{/stl 7}}{{stl 10}}Urzekająca kobieta. Urzekający sposób bycia. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• urzekający — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. urzekać (p. urzec) urzekający w użyciu przym. «czarujący, zachwycający» Urzekający sposób bycia. Urzekające spojrzenie …   Słownik języka polskiego

• ledwo — 1. pot. Ledwo, ledwie dychać, dyszeć, zipać a) «z trudem oddychać»: (...) dogania go, ledwo dysząc, niziutka starsza pani w okularach. M. Cegielski, Masala. b) «być bardzo słabym, zmęczonym, wyczerpanym, być bliskim śmierci»: Pan Moczydłowski… …   Słownik frazeologiczny

• ledwie — 1. pot. Ledwo, ledwie dychać, dyszeć, zipać a) «z trudem oddychać»: (...) dogania go, ledwo dysząc, niziutka starsza pani w okularach. M. Cegielski, Masala. b) «być bardzo słabym, zmęczonym, wyczerpanym, być bliskim śmierci»: Pan Moczydłowski… …   Słownik frazeologiczny

• syreni — 1. Syreni głos, śpiew itp. «głos, śpiew itp. czarujący, urzekający pięknem, uwodzicielski, kusicielski, tak jak śpiew syren»: (...) do miasta chodziło się jedynie za przepustką, a na przepustkę niełatwo zasłużyć (...). W tych warunkach ryzykowano …   Słownik frazeologiczny

• fascynacja — ż I, DCMs. fascynacjacji; lm D. fascynacjacji (fascynacjacyj) książk. «urzekający wpływ czegoś; urok, oczarowanie, olśnienie» Irracjonalna, chorobliwa fascynacja. Przedmiot, siła fascynacji. Fascynacja życiem, sztuką, muzyką. Ulegać, oprzeć się… …   Słownik języka polskiego

• pejzaż — m II, D. u; lm M. e, D. y ( ów) 1. «krajobraz naturalny lub przedstawiony w dziele sztuki» Płaski, górzysty pejzaż. Pogodny, sielski, urzekający pejzaż. Pejzaż miejski. Malować, sprzedawać pejzaże. 2. rzad. «dziedzina sztuk plastycznych zajmująca …   Słownik języka polskiego

• syreni — «dotyczący mitycznej syreny, związany z nią» ∆ Syreni gród «Warszawa (mająca w godle herbowym mityczną syrenę)» ◊ Syreni głos, śpiew «głos, śpiew czarujący, urzekający pięknem, uwodzicielski, kusicielski tak, jak śpiew mitycznych syren wabiących… …   Słownik języka polskiego

• uroczy — «pełen uroku, wdzięku; ujmujący, czarujący, urzekający» Urocza dziewczyna. Uroczy uśmiech. Uroczy krajobraz, zakątek, widok. Urocza miejscowość …   Słownik języka polskiego

• urokliwy — urokliwywi, urokliwywszy książk. «urzekający, uroczy, czarujący» Urokliwy chłopak. Urokliwe dziecko, dziewczę. Urokliwy głos, śpiew, nastrój, widok. Urokliwa historia, opowieść. Urokliwy styl gawęd …   Słownik języka polskiego

• urzekająco — przysłów. od urzekający W nowej sukni wyglądała urzekająco …   Słownik języka polskiego