uroczy

См. также в других словарях:

• uroczy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 7}} mający w sobie dużo uroku, wdzięku; czarujący, urzekający, ujmujący : {{/stl 7}}{{stl 10}}Urocza kobieta. Uroczy krajobraz. Urocze spotkanie. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• uroczy — «pełen uroku, wdzięku; ujmujący, czarujący, urzekający» Urocza dziewczyna. Uroczy uśmiech. Uroczy krajobraz, zakątek, widok. Urocza miejscowość …   Słownik języka polskiego

• przeuroczy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 7}} bardzo uroczy; niezwykle uroczy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przeuroczy dzieciak. Przeuroczy widok, krajobraz. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• Папуга, Ян — Ян Папуга Jan Papuga …   Википедия

• tło — 1. Być, pozostawać w tle «być mało znaczącym, mało widocznym»: Ojciec pozostawał często w tle – kochany i kochający, dobry i uroczy, ale nie główny sprawca wszystkiego, co się działo. D. Koral, Wydziedziczeni. 2. Na tle czegoś, na jakimś tle «z… …   Słownik frazeologiczny

• charmant — [wym. szarmã ] «pełen wdzięku, powabny, ujmujący, uroczy» Być charmant. ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

• czarowny — czarownyni, czarownyniejszy «uroczy, prześliczny» Czarowny widok. Czarowna woń. Czarowny uśmiech …   Słownik języka polskiego

• czarujący — 1. imiesł. przymiotnikowy czynny czas. czarować (p.) 2. «niezwykle piękny; uroczy» Czarująca dziewczyna. Czarująca powierzchowność …   Słownik języka polskiego

• powabny — powabnyni, powabnyniejszy książk. «pociągający, pełen powabu, wdzięku; czarujący, ponętny, uroczy» Powabna buzia, postać. Powabne barwy jesieni …   Słownik języka polskiego

• przemiły — przemiłyili «bardzo, nadzwyczaj miły, uroczy» Przemiła dziewczyna. Przemiłe wakacje …   Słownik języka polskiego

• przeuroczy — «nadzwyczaj, niezwykle uroczy» Przeuroczy widok, zakątek. Przeurocze dziecko …   Słownik języka polskiego