-
1 uregulować należność
= uregulować rachunek заплати́ть по счёту, расплати́ться -
2 uregulować należność
урегулировать причитающеесяOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > uregulować należność
-
3 uregulować rachunek
-
4 uregulować
глаг.• оплачивать• отрегулировать• регулировать• урегулировать* * *uregulowa|ć\uregulowaćny сов. 1. урегулировать, упорядочить;2. (wyregulować) отрегулировать;● \uregulować rzekę сделать реку судоходной; \uregulować należność (rachunek) заплатить по счёту, расплатиться;
\uregulować dług вернуть долг+1. uporządkować
* * *uregulowany сов.1) урегули́ровать, упоря́дочить2) ( wyregulować) отрегули́ровать•- uregulować należność
- uregulować rachunek
- uregulować długSyn:uporządkować 1) -
5 należność
сущ.• оброк* * *♀ причитающаяся сумма;zapłacić (uregulować) \należność заплатить причитающуюся сумму;
\należność jego wynosiła... а) ему полагалось...;б) с него причиталось...* * *жпричита́ющаяся су́ммаzapłacić (uregulować) należność — заплати́ть причита́ющуюся су́мму
należność jego wynosiła… — 1) ему́ полага́лось…; 2) с него́ причита́лось…
См. также в других словарях:
należność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, lm M. należnośćści {{/stl 8}}{{stl 7}} suma, którą trzeba zapłacić, wpłacić; opłata, wpłata, taksa, świadczenie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zapłacić należność za prąd. Uiścić należność za wodę. Uregulować wszystkie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uregulować — dk IV, uregulowaćluję, uregulowaćlujesz, uregulowaćluj, uregulowaćował, uregulowaćowany 1. «ująć coś w normy, przepisy; uporządkować, załatwić» Uregulować coś prawnie. Uregulować finanse, interesy. Uregulować stosunki międzypaństwowe. Uregulowany … Słownik języka polskiego
należność — ż V, DCMs. należnośćści; lm MD. należnośćści «kwota, suma, którą należy komuś wypłacić» Należność za pracę, za usługę. Uiścić, zapłacić, wręczyć komuś należność. Uregulować należności za światło, gaz, sprzątanie. Należność wynosi 200 zł … Słownik języka polskiego
rachunek — m III, D. rachuneknku, N. rachuneknkiem; lm M. rachuneknki, D. rachuneknków 1. «obliczanie, obliczenie za pomocą działań arytmetycznych; działanie na liczbach, liczenie, rachowanie; także liczby, pozycje, rubryki, na których ma się to działanie… … Słownik języka polskiego
uiścić — dk VIa, uiszczę, uiścićcisz, uiść, uiścićcił, uiszczony uiszczać ndk I, uiścićam, uiścićasz, uiścićają, uiścićaj, uiścićał, uiścićany, książk. «uregulować, zapłacić należność za coś» Uiścić obowiązującą opłatę. Uiścić czynsz, rachunek za coś.… … Słownik języka polskiego
wyrównać — dk I, wyrównaćam, wyrównaćasz, wyrównaćają, wyrównaćaj, wyrównaćał, wyrównaćany wyrównywać ndk VIIIa, wyrównaćnuję, wyrównaćnujesz, wyrównaćnuj, wyrównaćywał, wyrównaćywany 1. «usunąć nierówności, uczynić równym, gładkim, prostym; wygładzić,… … Słownik języka polskiego