-
1 drop
[drɔp] 1. n( of liquid) kropla f; (reduction, distance) spadek m; ( by parachute etc) zrzut ma drop of 10% — spadek o 10%
- drops2. vtobject upuszczać (upuścić perf); voice zniżać (zniżyć perf); eyes spuszczać (spuścić perf); price zniżać (zniżyć perf), opuszczać (opuścić perf); ( set down from car) person wysadzać (wysadzić perf), wyrzucać (wyrzucić perf) (inf); object podrzucać (podrzucić perf) (inf); ( omit) opuszczać (opuścić perf)3. vito drop anchor — rzucać (rzucić perf) kotwicę
to drop sb a line — skrobnąć ( perf) do kogoś parę słów (inf)
Phrasal Verbs:- drop in- drop off- drop out* * *[drop] 1. noun1) (a small round or pear-shaped blob of liquid, usually falling: a drop of rain.) kropla2) (a small quantity (of liquid): If you want more wine, there's a drop left.) odrobina, kapka3) (an act of falling: a drop in temperature.) spadek4) (a vertical descent: From the top of the mountain there was a sheer drop of a thousand feet.) spad, uskok2. verb1) (to let fall, usually accidentally: She dropped a box of pins all over the floor.) upuścić2) (to fall: The coin dropped through the grating; The cat dropped on to its paws.) upadać, spadać3) (to give up (a friend, a habit etc): I think she's dropped the idea of going to London.) zrezygnować z4) (to set down from a car etc: The bus dropped me at the end of the road.) wysadzić5) (to say or write in an informal and casual manner: I'll drop her a note.) skreślić•- droplet- droppings
- drop-out
- drop a brick / drop a clanger
- drop back
- drop by
- drop in
- drop off
- drop out -
2 let fall
(to drop: She was so startled she let fall everything she was carrying.) upuścić
См. также в других словарях:
upuścić — komuś (sobie) krwi «zasmucić kogoś, zranić czyjeś uczucia, dotkliwie komuś dokuczyć» … Słownik frazeologiczny
upuścić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}krwi {{/stl 13}}{{stl 7}} zasmucić, zranić kogoś, dotkliwie komuś dokuczyć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Łotr z niego, ile on mi krwi upuścił. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
upuścić — dk VIa, upuszczę, upuścićcisz, upuść, upuścićcił, upuszczony upuszczać ndk I, upuścićam, upuścićasz, upuścićają, upuścićaj, upuścićał, upuścićany 1. «pozwolić na wysunięcie się czegoś z rąk, wypuścić z rąk, pozwolić wypaść» Upuścić coś na ziemię … Słownik języka polskiego
upuszczać — Upuścić komuś (sobie) krwi «zasmucić kogoś, zranić czyjeś uczucia, dotkliwie komuś dokuczyć» … Słownik frazeologiczny
krew — 1. Bez kropli krwi «o człowieku, o twarzy: bardzo blady»: (...) leżał na wznak. Twarz miał bladą, bez kropli krwi, oczy przymknięte. H. Rudnicka, Uczniowie. 2. Błękitna krew «pochodzenie arystokratyczne»: Daniel jest sierotą, a w jego żyłach nie… … Słownik frazeologiczny
wystawić się — na pośmiewisko, na drwiny itp. «narazić się na śmieszność, na jakieś nieprzyjemności, drwiny»: Obiad jedliśmy na cienkiej białej porcelanie w kolorowe kwiatki. Noże, widelce i łyżki były ze srebra. W takim bogactwie człowiek nie przywykły nie… … Słownik frazeologiczny
wystawiać się — Wystawić się na pośmiewisko, na drwiny itp. «narazić się na śmieszność, na jakieś nieprzyjemności, drwiny»: Obiad jedliśmy na cienkiej białej porcelanie w kolorowe kwiatki. Noże, widelce i łyżki były ze srebra. W takim bogactwie człowiek nie… … Słownik frazeologiczny
uronić — dk VIa, uronićnię, uronićnisz, uroń, uronićnił, uronićniony 1. książk. «dać wypaść, upuścić; zgubić coś małego, drobnego» Nie uronił ani kropli płynu ze szklanki. Zbierać pióra uronione przez gęsi. ◊ Uronić łzę (łzy) «zapłakać» 2. książk. zwykle… … Słownik języka polskiego
wypuścić — dk VIa, wypuścićpuszczę, wypuścićcisz, wypuścićpuść, wypuścićcił, wypuścićpuszczony wypuszczać ndk I, wypuścićam, wypuścićasz, wypuścićają, wypuścićaj, wypuścićał, wypuścićany 1. «przestać trzymać coś (zwykle w ręce, w rękach) zwalniając uchwyt;… … Słownik języka polskiego
zgubić — dk VIa, zgubićbię, zgubićbisz, zgub, zgubićbił, zgubićbiony 1. «dopuścić, żeby coś zginęło, pozostawić, stracić coś przez nieuwagę, niedopatrzenie; upuścić coś bezwiednie» Zgubić pieniądze. Zgubić okulary, chusteczkę, portmonetkę. ∆ Zgubić oczko… … Słownik języka polskiego
krew — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. krwi, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} czerwony płyn krążący w zamkniętym układzie naczyń krwionośnych kręgowców, składający się z płynnego osocza i krwinek; dostarcza… … Langenscheidt Polski wyjaśnień