-
1 uprawiać
uprawiać (-am) ziemię bebauen, bestellen; warzywa, zboże anbauen;uprawiać sport Sport treiben;uprawiać hazard fam. zocken;uprawiać seks Sex haben;uprawiać turystykę reisen, Reisen unternehmen -
2 ziemia
ziemia f (-i; -e) (powierzchnia) (Erd)Boden m, Erde f; (gleba) Erde f, Erdreich n, Boden m; (grunt) (Acker)Land n, Grundstück n; (obszar) Land n, Boden m;pod ziemią unter der Erde;pracować pod ziemią GÓRN unter Tage arbeiten;do (samej) ziemi bodenlang;trzęsienie n ziemi Erdbeben n;ziemia ojczysta Heimat f;Ziemia Święta das Heilige Land;nie z tej ziemi! fam. unglaublich!, das gibt es nicht!;uprawiać ziemię AGR den Boden bestellen;ziemia usuwa mi się spod nóg ich verliere den Boden unter den Füßen;wyrosnąć pf jak spod ziemi plötzlich auftauchen;najchętniej zapadłbym się pod ziemię ze wstydu vor Scham wäre ich am liebsten im Boden versunken;mocno stąpać po ziemi mit beiden Beinen auf dem Boden stehen;ziemia pali mu się pod nogami ihm brennt der Boden unter den Füßen;gryźć ziemię fam. ins Gras beißen;spoczywać pod ziemią lit unter der Erde liegen -
3 Land
an \Land gehen wysiadać [ perf wysiąść] na brzeg\Land in Sicht! ziemia na horyzoncie!3) (Bundes\Land) kraj m związkowy, land mdie 16 Länder landówdas \Land bebauen uprawiać ziemięauf dem flachen \Land na wsi zabitej deskami ( pot)andere Länder, andere Sitten co kraj to obyczajdas Gelobte \Land Ziemia f Obiecana[wieder] \Land sehen ( fam) widzieć możliwości rozwiązania problemu
См. также в других словарях:
uprawiać — ndk I, uprawiaćam, uprawiaćasz, uprawiaćają, uprawiaćaj, uprawiaćał, uprawiaćany uprawić dk VIa, uprawiaćwię, uprawiaćwisz, upraw, uprawiaćwił, uprawiaćwiony 1. «przygotowywać glebę przed zasiewem lub sadzeniem roślin» Uprawiać pole, ziemię.… … Słownik języka polskiego
gnoić — ndk VIa, gnoję, gnoisz, gnój, gnoił, gnojony 1. «uprawiać ziemię gnojem; nawozić» Gnoić glebę, pole. 2. «powodować gnicie, dopuszczać do gnicia» Gnoić nie wysuszone siano, zboże w stodole. przen. posp. a) «zanieczyszczać, brudzić» Gnoić… … Słownik języka polskiego
ziemia — ż I, DCMs. ziemiami; lm D. ziem 1. (jako termin astronomiczny pisze się wielką literą) blm «trzecia według oddalenia od Słońca planeta Układu Słonecznego, ciało niebieskie o kształcie zbliżonym do elipsoidy obrotowej, obiegające Słońce po orbicie … Słownik języka polskiego
ziemia — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, blm, astr. {{/stl 8}}{{stl 7}} (Ziemia) trzecia planeta Układu Słonecznego, ciało niebieskie o kształcie zbliżonym do elipsoidy obrotowej, obiegające Słońce po orbicie eliptycznej; kula ziemska : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bronować — ndk IV, bronowaćnuję, bronowaćnujesz, bronowaćnuj, bronowaćował, bronowaćowany «uprawiać rolę za pomocą brony, spulchniać i wyrównywać zaoraną ziemię, przykrywać ziemią zasiane ziarno, nawóz mineralny itp.» Bronować pole, rolę. Bronować owies,… … Słownik języka polskiego