-
1 admonish
[əd'mɔnɪʃ]vt* * *[əd'moniʃ](to scold or rebuke: The judge admonished the young man for fighting in the street.) upominać -
2 chastise
[tʃæs'taɪz]vt* * *(to punish by beating etc.) chłostać, srodze karać -
3 rebuke
[rɪ'bjuːk] 1. vtkarcić (skarcić perf), upominać (upomnieć perf)2. nupomnienie nt* * *[rə'bju:k] 1. verb(to speak severely to (a person), because he has done wrong: The boy was rebuked by his teacher for cheating.) skarcić, zganić2. noun((stern) words spoken to a person, because he has done wrong.) reprymenda, nagana
См. также в других словарях:
upominać się – upomnieć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przypominając, prosić o coś, żądać, domagać się czegoś, sygnalizować potrzebę czegoś; dopominać się o coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Robotnicy coraz częściej upominali się o zaległą… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
upominać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, upominaćam, upominaća, upominaćają, upominaćany {{/stl 8}}– upomnieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIb, upominaćnę, upominaćni, upominaćniał, upominaćnieli {{/stl 8}}{{stl 7}} zwracać komuś uwagę, przestrzegać przed… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
upomnieć (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}upominać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
upominać się — Upomnieć się o czyjąś (swoją) krzywdę zob. krzywda … Słownik frazeologiczny
upominać — → upomnieć … Słownik języka polskiego
upomnieć — dk VIIa, upomniećnę, upomniećnisz, upomniećnij, upomniećniał, upomniećnieli, upomniećniany upominać ndk I, upomniećam, upomniećasz, upomniećają, upomniećaj, upomniećał, upomniećany «zwrócić komuś uwagę, przywołać kogoś do porządku; przypomnieć… … Słownik języka polskiego