-
1 upływać
глаг.• истекать• миновать• минуть• провести• проводить• проезжать• произойти• происходить• пройти• проплывать• пропускать• пропустить• проходить* * *upływa|ćнесов. 1. проходить, протекать;2. истекать; ● czas komuś \upływaćł na czymś кто-л. проводил время за чём-л.; ср. upłynąć 2, 3* * *несов.1) проходи́ть, протека́ть2) истека́ть• -
2 upływać wieczność
проплывать вечностьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > upływać wieczność
-
3 przemijać
глаг.• истекать• миновать• минуть• провести• проводить• проезжать• произойти• происходить• пройти• пропускать• пропустить• проходить* * *несов. миновать, проходить+mijać, upływać, przechodzić
* * *несов.минова́ть, проходи́тьSyn: -
4 wychodzić
глаг.• испускать• перейти* * *1) (z założenia) исходить (из чего-л.)2) pot. wychodzić (znosić) износить3) wychodzić выходить4) wychodzić (udawać się) получаться, удаваться, разг. выходить5) pot. wychodzić (wystarać się) разг. выходить (выхлопотать)wypielęgnować выходить (больного)wyhodować, wypielęgnować выходить (вырастить)obejść разг. выходить (исходить)wypływać выходить (в море)wchodzić (do następnego etapu zawodów) выходить (в следующую стадию соревнований)być nadawanym (przez radio) выходить (в эфир)przekraczać (granice) выходить (за пределы)wylatywać (z głowy) выходить (из головы)psuć się, przestawać działać выходить (из строя)wysiadać выходить (из транспортного средства)kończyć się выходить (исчерпываться)przechodzić (na emeryturę) выходить (на пенсию)iść (do pracy) выходить (на работу)kontaktować się выходить (на связь)wchodzić (na ekrany) выходить (на экраны)mijać, upływać выходить (о времени)okazywać się выходить (оказываться)wynikać выходить (случаться вследствие)* * *wychodz|ić%1, \wychodzićę несов. 1. выходить;2. вылезать, выпадать; 3. карт. ходить; ср. wyjść Cl 2. wypadać, wyłazić* * *I wychodzę несов.1) выходи́ть2) вылеза́ть, выпада́тьSyn:II wychodzę, wychodzony сов. разг.вы́хлопотать, вы́бегать, вы́ходить -
5 ablaufen
ablaufen ( irr) vi (sn) →LINK="abfließen" abfließen,LINK="verlaufen" verlaufen; Frist upływać < upłynąć>, mijać < minąć>; Uhr stanąć pf; Vertrag wygasać <- snąć>; Pass <s>tracić ważność; vt Strecke obiegać < obiec>, obchodzić < obejść>; Schuhe schodzić pf, zedrzeć pf; -
6 erlöschen
-
7 fällig
fällig werden Termin upływać -
8 Land
Land n (Land[e]s; bpl) ( Festland) ląd; ( Boden, Grundstück) grunt, ziemia; ( Feld) pole; nicht Stadt wieś f; (pl Länder) kraj, poet kraina; POL kraj związkowy, land;das Heilige Land Ziemia Święta;das Gelobte Land Ziemia Obiecana;ein Stück Land kawałek ziemi;fig (wieder) Land sehen wybrnąć pf z kłopotów;Land unter (teren) zalany przez wodę;an Land gehen schodzić < zejść> na ląd;an Land bringen jemanden wysadzać <- dzić> na ląd; etwas wyładow(yw)ać; fam. fig etwas an Land ziehen podłap(yw)ać;auf dem Land(e) wohnen mieszkać na wsi;außer Landes gehen wyjeżdżać <- jechać> z kraju;fam. wieder im Lande sein wrócić pf (z podróży);zu Lande lądem, po lądzie;hier zu Lande tu u nas -
9 Länder
Land n (Land[e]s; bpl) ( Festland) ląd; ( Boden, Grundstück) grunt, ziemia; ( Feld) pole; nicht Stadt wieś f; (pl Länder) kraj, poet kraina; POL kraj związkowy, land;das Heilige Land Ziemia Święta;das Gelobte Land Ziemia Obiecana;ein Stück Land kawałek ziemi;fig (wieder) Land sehen wybrnąć pf z kłopotów;Land unter (teren) zalany przez wodę;an Land gehen schodzić < zejść> na ląd;an Land bringen jemanden wysadzać <- dzić> na ląd; etwas wyładow(yw)ać; fam. fig etwas an Land ziehen podłap(yw)ać;auf dem Land(e) wohnen mieszkać na wsi;außer Landes gehen wyjeżdżać <- jechać> z kraju;fam. wieder im Lande sein wrócić pf (z podróży);zu Lande lądem, po lądzie;hier zu Lande tu u nas -
10 verfließen
См. также в других словарях:
upływać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIIa, upływaća, upływaćają {{/stl 8}}– upłynąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, upływaćnie, upływaćnął {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w odniesieniu do czasu, wydarzeń trwających w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
upływać — Coś upływa pod znakiem jakichś wydarzeń zob. znak 2. Dużo, wiele wody upłynie zanim... zob. woda 3 … Słownik frazeologiczny
upływać — → upłynąć … Słownik języka polskiego
zejść — 1. Zejść, schodzić na bezdroża, na manowce «zacząć postępować źle, nieuczciwie»: Orędzie fatimskie tchnie miłością Serca Matki, które jest zawsze otwarte dla dziecka, nieustannie mu towarzyszy, zawsze o nim myśli, nawet wtedy, gdy dziecko schodzi … Słownik frazeologiczny
iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… … Słownik języka polskiego
lecieć — ndk VIIa, leciećcę, leciećcisz, leć, leciećciał, leciećcieli 1. «przebywać jakąś przestrzeń w powietrzu za pomocą skrzydeł lub specjalnego mechanizmu; kierować statkiem powietrznym» Ptak, motyl, samolot leci. Lecieć samolotem. Lecieć do Paryża. 2 … Słownik języka polskiego
mijać — ndk I, mijaćam, mijaćasz, mijaćają, mijaćaj, mijaćał, mijaćany minąć dk Vb, minę, miniesz, miń, minął, minęła, minęli, minięty a. miniony, minąwszy 1. «przechodzić, przejeżdżać, przesuwać się obok kogoś, czegoś, zostawiając za sobą kogoś, coś»… … Słownik języka polskiego
uciec — dk Vc, ucieknę, uciekniesz, ucieknij, uciekł, uciekłszy uciekać ndk I, uciecam, uciecasz, uciecają, uciecaj, uciecał 1. «oddalić się biegiem z jakiegoś miejsca (głównie w obawie przed pogonią), szybko odjechać, ujść» Uciec przed pogonią. Uciekać… … Słownik języka polskiego
upłynąć — dk Vb, upłynąćnie, upłynąćnął, upłynąćnęła upływać ndk I, upłynąćwa, upłynąćają, upłynąćał 1. «o czasie: minąć, przeminąć, zejść, ubiec» Godziny, lata upływają. Termin upłynął. Czas upływa. Wakacje upłynęły szybko. 2. daw. «wypłynąć, wyciec» dziś … Słownik języka polskiego
iść — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IXd, idę, idzie, idź, szedł, szła, szli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przemieszczać się w określonym kierunku, stawiając nogi tak, że w każdej chwili przynajmniej jedna dotyka… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
lecieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIb, leciećcę, leciećci, leciećciał, leciećcieli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przemieszczać się w powietrzu w wybranym kierunku; odbywać podróż drogą powietrzną : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień